Międzyfazowa fiksacja lędźwiowa

Wykorzystując technologię stabilizacji interfejsu w leczeniu niestabilności dolnej części lędźwi, ta konstrukcja jest stosowana do leczenia niestabilności dolnej części lędźwiowego kręgosłupa, ma więcej zalet niż inne zabiegi chirurgiczne i jest łatwa do uchwycenia podczas operacji. Obecnie zarówno stabilność wczesnych segmentów kręgowych, jak i fuzja segmentów kręgowych stawów kręgowych mają dobre działanie lecznicze, dlatego warto je promować. Leczenie chorób: dolna niestabilność lędźwiowa Wskazanie Wskazania chirurgiczne: stosowane głównie u pacjentów z niższą niestabilnością lędźwiową, szczegółowe wymagania są następujące: A. Wiek: Dorośli powyżej 18 lat są odpowiedni. B. Charakterystyka objawów klinicznych: Jeśli u pacjenta występują objawy talii i / lub kończyn dolnych podczas stania lub chodzenia, objawy znikają lub wyraźnie ustępują po leżeniu, co wskazuje, że mają podstawowe warunki do wykonania zespolenia odcinka kręgosłupa. C. Stan całego ciała: od pacjenta wymaga się dobrego stanu fizycznego i psychicznego i może on współpracować po operacji. Przeciwwskazania Przeciwwskazania chirurgiczne: Nie należy wybierać następujących warunków: A. Kręgosłup kręgosłupa: więcej niż 1 ° powyżej odcinka lędźwiowego lub odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa bez zmniejszenia kręgosłupa. B. Występują zmiany w stawach kręgowych: na przykład infekcja kręgów, stwardnienie końcowych kręgów i guz. C. Inne: dotyczy osób starych i słabych, niezdolnych do operacji i mających zły stan psychiczny oraz trudnych do współpracy po operacji. Przygotowanie przedoperacyjne 1 Przygotowanie pacjenta: Oprócz przygotowania przedoperacyjnego do operacji tylnej lub lędźwiowej odcinka lędźwiowego wykonywane są szczegółowe pomiary obrazowe na zastosowanych kręgach i uzyskiwane są prawidłowe dane w celu ułatwienia wyboru odpowiedniego typu implantu. Folia liniowa AX: głównie do tylnej pozycji przedniej i bocznej. B. Badanie CT lub MRI: pomiar średnicy przednio-tylnej zwojów kręgów i obserwacja stanu otaczającej tkanki. 2 Wybierz odpowiedni rozmiar implantu: A. Długość: średnica przednio-tylna zwojów kręgowych jest mniejsza niż 30 mm, a stosowana jest klatka o długości 20 mm; jeśli średnica przednio-tylna zwojów kręgowych jest większa niż 32 mm, stosowana jest klatka o średnicy 26 mm; jeśli średnica przednio-tylna zwojów kręgowych wynosi między 30 ~ 32 mm, można ją zastosować. Klatka o długości 20 mm-26 mm. Zabieg chirurgiczny Procedura chirurgiczna tylna: 1 znieczulenie: właściwe jest znieczulenie ogólne, można również zastosować znieczulenie miejscowe lub znieczulenie zewnątrzoponowe, ale te dwa ostatnie są mniej skuteczne w rozluźnieniu mięśni talii. 2 pozycja: Zajmij pozycję na brzuchu, użyj odpowiednio ramy dziobowej. 3 Nacięcie: środkowe nacięcie podłużne w odcinku bocznym, długość 12 ~ 16 cm. 4 odsłaniając chore kręgi: kolejno odcinaj warstwy, oddzielaj obustronne mięśnie krzyżowe kręgosłupa, odsłaniaj blaszkę i przestrzeń laminarną po obu stronach procesu kolczastego i odcinaj więzadło smakowe po przecięciu kręgosłupa i więzadła międzyszpikowego, to znaczy odsłaniając dotknięty odcinek Worek Dural. 5 Technika implantacji klatki (na przykładzie implantu CHTF): A. Wkładanie rdzenia piły: najpierw za pomocą ostrego noża przeciąć więzadło podłużne zwoju kręgowego, usunąć zawartość jądrem miażdżystym, a następnie trzecią średnicę 9 mm. Generacja rdzenia piły jest umieszczana w przestrzeni międzykręgowej na głębokości 15 mm. Zazwyczaj bezpieczniej jest wstawiać od strony bocznej, ale konieczne jest unikanie (lub cofanie) korzeni nerwów rdzeniowych. B. Wiercenie piłą tarczową: użyj tulei piły pierścieniowej dopasowanej do rdzenia piły na zewnątrz rdzenia piły i wiercić w głębokości. Głębokość można uchwycić zgodnie ze skalą rdzenia piły, zwykle od 25 do 30 mm. C. Usunięcie tkanki śródkręgowej: Gdy piła tarczowa osiągnie 25 do 30 mm, należy ją wziąć razem z tkanką wewnątrz stawu kręgowego, w tym jądrem miażdżystym w zwojach kręgowych, płytce chrząstki i kości poniżej. Podczas zabiegu należy zachować ostrożność, aby chronić worek opony twardej i korzenie nerwów rdzeniowych. Aby uniknąć uszkodzenia korzeni nerwowych po obu stronach i otaczających naczyń krwionośnych, można użyć odpowiedniego typu haka C. Lub podkładka jest chroniona bawełnianą pościelą. Następnie resztkową tkankę w kręgu usunięto jądrem miażdżystym i przepłukano lodowatą solą fizjologiczną. D. Używając kranu do gwintowania wewnętrznego gwintu stawu kręgowego: użyj tego samego rodzaju formy do gwintów wewnętrznych - dotknij i wierć równomiernie na głębokości wzdłuż kierunku piły pierścieniowej zwoju, głębokość wynosi około 25 ~ 30 mm. Następnie odwiruj, usuń pozostałości i spłucz. E. Wkręć w klatkę: Za pomocą ładowarki klatki implantuj wybrany implant międzyfazowy (wypełniony wnękę na złamaną kość) w przestrzeń międzykręgową w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Przednie i tylne położenie jest korzystnie 3 mm od przedniej krawędzi trzonu kręgowego; górne i dolne pozycje powinny być symetryczne, aby górne i dolne boki implantu były równomiernie osadzone w górnych i dolnych kościach gąbczastych kręgosłupa, aby nowa kość rosła. W zależności od długości kręgów i specyfikacji klatki można wkręcić jeden lub dwa. Następnie obszar jest płukany do czysta, a pole chirurgiczne pozostawia 1 lub 2 kawałki chłonnej gąbki żelatynowej. F. Szyj i odcinaj warstwy kolejno: Po operacji obszar lokalny jest wolny od ciał obcych, a po ponownym spłukaniu warstwy są zszywane kolejno. Przedni zabieg chirurgiczny: 1 znieczulenie: bardziej ogólne znieczulenie lub znieczulenie zewnątrzoponowe ciągłe. 2 pozycja: pozycja na wznak, talia strony operacyjnej jest nieco wyższa niż 10 ° ~ 15 °. 3 Nacięcie: W zależności od stanu i zwyczaju chirurga można odpowiednio wybrać jedno z następujących nacięć. A. Nacięcie środkowe z przodu: stosowane głównie u osób o cieńszym ciele. Po rutynowej dezynfekcji i drapowaniu wzdłuż zewnętrznej krawędzi pochewki brzusznej odbytu (aby uniknąć dużych naczyń krwionośnych w dolnej części brzucha, więcej od lewej strony, ale prawa strona zmiany jest nadal prawa do wejścia) w celu przecięcia skóry podskórnie Tkanka, a po zszyciu pola chirurgicznego ręcznikiem terapeutycznym, przednia osłona odbytnicy brzusznej jest najpierw cięta wzdłużnie 0,5 do 1,0 cm wewnątrz bocznej krawędzi osłonki odbytnicy, a następnie mięśnie proste brzucha są wypychane na środkową stronę, aby odsłonić osłonkę odbytnicy. (Dno jest bardzo cienkie, należy zauważyć przy rozdzielaniu), przeciąć wzdłużnie, aby dotrzeć do przestrzeni zaotrzewnowej. B. Przednie nacięcie środkowe: oznacza to, że nacięcie wykonuje się wzdłuż linii środkowej, a przestrzeń pozaotrzewnowa jest odsłonięta, co jest mniej użyteczne niż poprzednie. C. Nacięcie skośne: konwencjonalne nacięcie chirurgiczne Mai dolnej części brzucha, które jest odchylane w górę lub w dół w zależności od miejsca stawu kręgowego. Odetnij skórę i tkankę podskórną, zszyj nacięcie ręcznikiem zabiegowym, odetnij pochwę mięśnia skośnego pozabiegunowego i oddziel włókna mięśniowe, a następnie użyj prostej głowicy klamry naczyniowej, aby przejść przez mięsień skośny śródbrzuszny i poprzeczny brzuch w środku pola operacyjnego, i Asystent naprzemiennie rozdziela mięśnie po bokach otrzewnej (niezbyt głęboko). Kiedy palec można wyciągnąć, chirurg trzyma rączkę jedną ręką i używa palców (palec wskazujący i środkowy) do oddzielenia głębokich mięśni brzucha i głębokich mięśni poprzecznego brzucha od głowy pacjenta. Chirurg i asystent trzymają zakrzywione naczynie krwionośne. Kleszcze zaciskano, przecinano i podwiązano zszywając symetrycznie 1,5 cm od pęknięcia. Jest to powtarzane kilka razy, aby osiągnąć długość nacięcia. Następnie palcami popchnij otrzewną i narządy wewnętrzne w prawo. Pozycjonowanie dolnych kręgów lędźwiowych jest ogólnie trudniejsze, głównie w oparciu o stosunkowo wyraźne cechy anatomiczne kąta lędźwiowo-krzyżowego. Aby uniknąć błędów, aparat powinien być ustawiony podczas operacji lub w perspektywie aparatu rentgenowskiego z ramieniem C. 4 Chroń lub podwiąż sąsiednie naczynia: Ponieważ autorzy opowiadają się za bocznym dostępem (zwykle po lewej), nie ma szans na uszkodzenie nerwu krzyżowego, który odgrywa wiodącą rolę w czynnościach seksualnych. Boczna gałąź naczyniowa jest chroniona wacikiem; jeśli tętnica lędźwiowa lub gałąź żylna (lub jej gałęzie) przeszkadzają w zabiegu chirurgicznym, naczynie krwionośne należy uwolnić za pomocą zacisku o dużym kącie prostym, gdy jest całkowicie odsłonięty. Podwójne podwiązanie przez ligaturę średnią. Po potwierdzeniu, że podwiązanie jest prawidłowe, wytnij go. Następnie dużą rurkę S przed kręgosłupem delikatnie pociągnięto na przeciwną stronę za pomocą dużego paska S z wacikiem. I całkowicie ujawnij boczną stronę trzonu kręgowego. Podczas operacji należy odnotować śródoperacyjny splot żylny. Gdy dalszy koniec jest ściśnięty, zapada się z powodu pustki w splotie żylnym, a jego wygląd jest taki sam jak w ogólnej tkance zaotrzewnowej, więc łatwo jest go rozerwać lub przeciąć, gdy jest oddzielony (mylony z więzadłem podłużnym przednim itp.) I powodować poważne krwawienie. Zasadniczo można tego uniknąć, w przypadku wystąpienia chłonnej kompresji gąbki żelatynowej można osiągnąć cel zatrzymania krwawienia i zwrócić uwagę na uzupełnienie odpowiedniej objętości krwi. 5 usunięcie jądra miażdżystego: u pacjentów z jądrem miażdżystym lub wczesnym wypadnięciem jądra miażdżystego należy usunąć przed umieszczeniem klatki (żadne zmiany w jądrze miażdżystym nie wymagają tego kroku). Konkretna operacja jest następująca: A. Nacięcie przedniego więzadła podłużnego: lewa strona przestrzeni międzykręgowej jest punktem środkowym (odpowiadającym środkowi trzonu kręgowego), a przednie więzadło podłużne jest cięte nożem o długim kształcie do „dziesięciu”. 2 cm x 2 cm i odkleić, aby odsłonić włókna zewnętrznej warstwy pierścienia. B. Obetnij pierścień z włókna: za pomocą ostrego noża wytnij chrząstkę z pierścienia z włókna w kształcie „dziesięciu” o głębokości około 5–7 mm. C. Usuń jądro miażdżyste: pracuj pod naciągiem. Poszczególne kroki są następujące: najpierw użyj małego jądra miażdżystego, aby docisnąć z góry określoną głębokość (talia 5 ~ 1 i talia 4 ~ 5, zwykle 2,5 ~ 3,0 cm) wzdłuż przestrzeni międzykręgowej na głęboką stronę, aby wstawić bok, aby spowolnić zawartość na zewnątrz Wyciągnij, zwykle więcej niż tkanka jądra miażdżystego pozostająca w przestrzeni międzykręgowej; w tym samym czasie jądro miażdżyste wystające do kanału kręgowego zostało rozdrobnione, należy powtórzyć wiele razy i zastąpić środkowe i duże jądro miażdżyste Można go całkowicie usunąć. Operacja powinna stopniowo rozciągać się od części płytkiej do części głębokiej. Ponieważ przestrzeń międzykręgowa ma płaski centralny kształt i cienką płaską krawędź, gdy jądro miażdżyste osiąga tylny margines przestrzeni międzykręgowej, istnieje poczucie oporu i trudno jest przejść (w przypadku przemocy bez użycia), więc jest bezpieczniej. W przypadku niewielkich resztkowych fragmentów lub u pacjentów z wąską przestrzenią międzykręgową można użyć specjalnego cienkiego jądra miażdżystego w celu ich usunięcia. Należy jednak uważać, aby nie był zbyt głęboki, na ogół odcinek cewnika o porównywalnym kalibrze umieszcza się na oczekiwanej głębokości jądra jądra, aby ułatwić obserwację. Pozostały jądro miażdżyste usunięto ponownie po 5 minutach. Takie jest doświadczenie znanego japońskiego eksperta w dziedzinie chirurgii kręgosłupa, Zhonga Yeshenga. W tym czasie można usunąć resztkową tkankę jądra miażdżystego, a jej objętość nie jest mała. Autor potwierdził również to zjawisko podczas operacji, co może wynikać z usunięcia dużego jądra miażdżystego, przestrzeni międzykręgowej z powodu zmniejszenia ciśnienia, fragmentów kanału kręgowego lub krawędzi przestrzeni międzykręgowej do środka. D. Lodowy izotoniczny roztwór chlorku sodu spłukać miejscowo: Po potwierdzeniu usunięcia jądra miażdżystego przestrzeń międzykręgową wielokrotnie przemywa się lodowym izotonicznym roztworem chlorku sodu w temperaturze 5-10 ° C w celu usunięcia małych fragmentów w przestrzeni międzykręgowej. E. Umieszczenie chłonnej gąbki żelatynowej: Mały kawałek chłonnej gąbki żelatynowej dzieli się na dwie części i umieszcza w pasku z przodu tylnego więzadła podłużnego za przestrzenią międzykręgową. 6-interfejsowa technologia implantacji wewnętrznego utrwalacza: w porównaniu z operacją boczną jest stosunkowo prosta, ale należy zwrócić uwagę na położenie i kierunek implantu. Konkretne kroki są następujące. A. Wiercenie piłą pierścieniową: weź piłę pierścieniową o średnicy 11, 13 lub 15 mm na zewnątrz (ta pierwsza jest mała, dwie ostatnie są używane odpowiednio do średnich lub dużych implantów), wzdłuż pierwotnego nacięcia, przed Środkowa część zwojów kręgowych jest wiercona pod więzadłem podłużnym, a tkanka przestrzeni międzykręgowej oraz górna i dolna blaszka oraz część kości gąbczastej są usuwane. Następnie obserwuje się pobraną tkankę i tkankę kostną pozostawia się do przeszczepu kości. B. Odkręć nacięcie w kręgu: użyj formy gwintu (gwintownika) odpowiadającej wielkości implantu, aby wywiercić równomiernie wiertło w głębokim kierunku wzdłuż piły tarczowej. Górne i dolne końce zwoju kręgowego są równomiernie skręcone równomiernie, a gdy osiągną określoną głębokość (25-30 mm), są odkręcane i pole chirurgiczne jest czyszczone. C. Wewnętrzne urządzenie mocujące z interfejsem wkręcanym: Włóż odpowiedni typ implantu klatkowego (ze złamaną kością w jamie) do ładowarki i wywierć go zgodnie z ruchem wskazówek zegara do głębokiej części, tak aby przypadkiem znajdował się na środku trzonu kręgowego. Zwróć uwagę na symetrię kierunków góra, dół, lewa i prawa oraz przód i tył; lub wstaw linię ukośną. Zgodnie z doświadczeniem klinicznym, jedną klatkę można umieścić w każdej przestrzeni międzykręgowej lub jedną po lewej i prawej stronie tylnego zabiegu chirurgicznego, a także można ją ustawić ukośnie, w zależności od stanu i nawyku lekarza. Jednak operacja wymaga wyciągnięcia przedniego trzonu kręgowego na lewą stronę, odcięcia przedniego więzadła podłużnego i wszczepienia kości sferycznej od przodu odcinka kręgowego. Jego działanie jest takie samo jak w przypadku operacji tylnej. D. Zszycie nacięcia przedniego więzadła podłużnego: po wielokrotnym płukaniu zamrożoną solą fizjologiczną chłonną gąbkę żelatynową pozostawia się na miejscu, a nacięty przedni więzadło wzdłużne zszywa się grubą nicią.