Artrodeza Lambrino

Artrodeza Lambruno jest stosowana do chirurgicznego leczenia następstw polio. Artrodeza Lambruno jest zalecana do korekcji izolowanych wad rozwojowych podkowy u dzieci w wieku powyżej 10 lat. Triceps łydki są nadal aktywne, w połączeniu ze słabością mięśnia grzbietowego i mięśnia piszczelowego, powodując deformację kropli stopy. Tylna część kości skokowej styka się z dolną powierzchnią kości ramiennej, a tylna torebka zapada się, powodując ustaloną deformację podkowy. W procedurze Lambrinudi masę kostną w kształcie klina usuwa się z dystalnego końca kości skokowej, tak że kość skokowa pozostaje całkowicie w pozycji podkowy w stawie skokowym, podczas gdy reszta stopy odzyskuje pożądany kąt podeszwowy. Jeśli ocalałe mięśnie nadal mają siłę. Może być konieczne wykonanie resekcji lub indeksowania ścięgna, aby zapobiec powstawaniu deformacji varus lub valgus. Procedura Lambrinodi nie jest odpowiednia do stosowania ze stawem skokowym lub gdy biodro lub kolano są niestabilne i wymagany jest aparat ortopedyczny. Dobre wyniki chirurgiczne zależą od siły więzadła grzbietowego kostki. Jeśli istnieją dowody na oderwanie kości skokowej w pozycji bocznej łożyska obciążającego, zaleca się wykonanie artrodezy kości skokowej drugiego stopnia. Powikłania artrodezy Lambru obejmują resztkową niestabilność kostki lub deformację koślawości spowodowaną niestabilnością kostki, nierównowagą mięśni i stawami kostkowymi. Leczenie chorób: następstwa polio Wskazanie Staw Lambruno nadaje się do: Izolowana stała deformacja podkowy powyżej 10 lat. Triceps łydki są nadal aktywne, a zgięcie grzbietowe zgięcia grzbietowego i mięśnia krzyżowego powoduje deformację stopy. Tylna część kości skokowej styka się z dolną powierzchnią kości ramiennej, a tylna torebka zapada się, powodując ustaloną deformację podkowy. Przeciwwskazania Nie nadaje się do kucania lub gdy biodro lub kolano jest niestabilne i wymagany jest ortopedyczny aparat ortodontyczny. Przygotowanie przedoperacyjne Regularne badanie przedoperacyjne. Zabieg chirurgiczny 1. Staw skokowy i stopa są bardzo zgięte, aby wziąć boczny film rentgenowski i przedstawić kształt każdej części. Wytnij mapę na 3 części wzdłuż konturu kości piętowej i środkowej kostki, tak aby wielkość kości skokowej, którą należy usunąć, można dokładnie określić przed operacją. Na mapie należy zachować linię reprezentującą powierzchnię stawową źrenicy, ale linie związane z częściami skroniowymi i dystalnymi są usuwane, tak że gdy stafoid i ścięgno Achillesa znajdą się blisko siebie, stopa będzie lekko opadać. Pozycja, kąt inwersji 5 ° ~ 10 ° jest najbardziej odpowiedni, ponieważ skrócenie kończyny może również zwiększyć kąt. 2. Piszczel ujawnia się poprzez boczne, długie, zakrzywione nacięcie chirurgiczne. Kształt „Z” odcina ścięgno biodrowe, otwiera stawkę i ścięgno Achillesa, przecina więzadło międzykostne i więzadło poboczne uboczne, tak że piszczel jest całkowicie przemieszczony do wewnątrz od stawu dolnego. Użyj małej piły łańcuchowej (bardziej precyzyjnej niż osteotom lub nóż do kości), aby usunąć kość w kształcie klina z szyi kości skokowej, twarzy i dalszej części ciała. Chrząstkę i tkankę kostną powyżej kości piętowej usuwa się, tworząc płaszczyznę równoległą do długiej osi stopy. Boczny rowek w kształcie litery „V” jest następnie wykonywany pod bliższą stroną łódkowatego szkieletu i wystarczająca kość jest usuwana ze stawu skokowego, aby skorygować wszelkie boczne deformacje. Końcówka kości skokowej pozostaje ciasno zaklinowana w rowku łuskowatym i przylega do kości piętowej i kości skokowej. Uważaj, aby umieścić dalszy koniec kości skokowej idealnie wewnątrz rowka, w przeciwnym razie pozycja stopy będzie niezadowalająca (oczywiście nie próbuj kompensować skrętu kości piszczelowej ortezą stopy). W tym momencie kość skokowa jest całkowicie zablokowana w podkowie w stawie skokowym, a stopy nie można dalej deformować. Wykonano zespolenie grzebienia biodrowego i nacięcie zamknięto jak zwykle.