Rekonstrukcja stawu skroniowo-żuchwowego z przeszczepem chrząstki żebrowej

Przeszczep chrząstki żebrowej Rekonstrukcja stawu skroniowo-żuchwowego w leczeniu prawdziwej ankylozy stawu skroniowo-żuchwowego. W okresie wzrostu i rozwoju chrząstka żeńska i stawy żebrowe mogą potencjalnie rosnąć. Klatka piersiowa z chrząstką żebrową jest stosowana w leczeniu ankylozy stawu skroniowo-żuchwowego, a zamiast kłykcia kostnego głowy stosowana jest odbudowa stawu, która może przywrócić wysokość żuchwowej gałęzi wstępującej. Żuchwa nadal rośnie. Dlatego ten zabieg chirurgiczny, który rozpoczął się w latach siedemdziesiątych, był szeroko stosowany w latach osiemdziesiątych. Leczenie chorób: sztywność stawu skroniowo-żuchwowego Wskazanie Przeszczep chrząstki żebrowej Rekonstrukcja stawu skroniowo-żuchwowego dotyczy: 1. Staw skroniowo-żuchwowy jest jednostronnym lub obustronnym prawdziwym tonikiem, szczególnie w zakresie dużej przyczepności kości i deformacji wycofania żuchwy, szczególnie u dzieci. 2. Nawracające ankyloza stawu skroniowo-żuchwowego. Przeciwwskazania Ogólny stan jest zły i nie może tolerować operatora. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Określ lokalizację, charakter i zasięg zmiany za pomocą zdjęcia rentgenowskiego i badania klinicznego. Zrozum klatkę piersiową i ścianę klatki piersiowej ze zmianami lub bez. 2. Zęby górnej i dolnej szczęki są zaczepione o powierzchnię policzkową w celu śródoperacyjnej trakcji międzyzębowej. Regularne dopasowanie krwi i przygotowanie skóry na szyję i klatkę piersiową. Zabieg chirurgiczny 1. Nacięcie i narażenie Ujawniono przez zmodyfikowane nacięcie podżuchwowe. Zaczynając od 1 cm poniżej płatka ucha, tylny brzeg dolnej gałęzi wstępującej żuchwy, idąc w dół kąta żuchwy, równolegle do przodu 1,5 cm od dolnej krawędzi dolnej szczęki i wykonał łukowate nacięcie 2 cm przed mięśniem do żucia. Skórę, podskórną i płaskostopową rozcięto, a odcinek żuchwy nerwu twarzowego wycięto pod kątem żuchwy lub nacięciem przednim, podwiązano zewnętrzną tętnicę szczękową i żyłę przednią. Następnie, wzdłuż mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego i ślinianki przyusznej, wykonuje się ostre oddzielenie poza powięzi ślinianki przyusznej, tak że gruczoł przyuszny zostaje oddzielony od tkanki mostkowo-obojczykowo-żuchwowej i głębokiej tkanki, a następnie przyłącza się okostną dolnej żuchwy i mięśnia do żucia i stosuje się okostną. Striptizerka jest odrywana z powierzchni kości i odcina okostną od gałęzi wstępującej. Ponieważ dolny biegun ślinianki przyusznej został oddzielony, gdy boczna płata tkanek miękkich gałęzi wstępującej jest ciągnięta do góry, ślinianka przyuszna również unosi się w górę wraz z płatem tkanek miękkich, a opór trakcji w górę zmniejsza się, tak że można uzyskać górną część żuchwy gałęzi wstępującej i kłykcia. Lepiej ujawniono. 2. Osteotomia Dolna nacięta kość znajduje się powyżej poziomu otworu żuchwy, a górna granica jest jak najbliżej płaszczyzny pierwotnego stawu. Kłykacz jest objęty zakresem resekcji. Elektryczne wiertło kostne (wiertarka gazowa) lub osteotom służy do usuwania warstwy kości wzdłuż dolnej linii cięcia kości, w pobliżu przyśrodkowej płytki kostnej. Podczas korzystania z dłuta kostnego do otwierania, żuchwa może być w tym czasie ściągnięta, a następnie druga część kości zostanie ugryziona rongeur. Część czaszki została przycięta, wygładzona wiertłem kulowym, lekko wklęsła, a dolny koniec kości zwężony. Następnie boczna kora kory rosnącego odgałęzienia jest usuwana, aby utworzyć ranę kostną w celu przyjęcia kawałka kości. 3. Weź żebro Zasadniczo żebra są pobierane z żeber po prawej stronie 6, 7 i 8. Długość chrząstki kostnej wynosi od 0,5 do 1 cm, a długość żeber wynosi od 5 do 6 cm Po przycięciu głowica chrząstki jest przycinana, aby utworzyć półkulistą powierzchnię. 4. Przeszczep kości Tymczasowe podwiązanie międzyosiowe, implantacja żeber, tak aby głowa chrząstki znalazła się w gnieździe stawu, część żebra i zewnętrzna krawędź wstępującej gałęzi są przymocowane drutem ze stali nierdzewnej. 5. Postęp żuchwy Jeśli żebra mają kształt litery L, a przeszczep kości może dotrzeć do ciała żuchwy, żuchwę można przesunąć do przodu. Obustronne skręcanie po przeszczepie kości w kształcie litery L po obu stronach może przyspieszyć wycofanie żuchwy i skorygować deformację małej szczęki. Jednostronny tonik do przeszczepu kości w kształcie litery L, ale także należy podnieść kość po zdrowej stronie, aby żuchwa była symetrycznie wysunięta do przodu. 6. Zszywanie O ile to możliwe, zewnętrzne mięśnie skrzydełka są zszyte i zamocowane w pierwotnej pozycji, mięśnie do żucia, głęboka powięź szyi i skóry są zszyte, gumowy arkusz jest umieszczony do drenażu, a rana jest owinięta naciskiem. Komplikacja Zasadniczo jest to to samo, co wysoka angioplastyka stawu skroniowo-żuchwowego. Ponadto podczas operacji należy wykonać ścisłą aseptyczną operację, a po operacji należy wykonać odpowiednie hamowanie, aby zapobiec zakażeniu przeszczepu kości. 1. Niedrożność dróg oddechowych Sztywność jamy gardła jest wąska Po osteotomii, szczególnie u pacjentów z obustronną sztywnością stawów, jama gardła jest dalej zmniejszana z powodu cofnięcia się żuchwy. Jeśli kaniulę znieczulającą usuwa się po operacji, łatwo jest usunąć znieczulenie. Uduszenie następuje po upadku. Ponadto pacjenci pediatryczni, z powodu urazu intubacji na ślepo lub długiego czasu operacji, są również podatni na obrzęk krtani i powodują niedrożność dróg oddechowych. Dlatego przed ekstubacją musi być całkowicie rozbudzony, jednocześnie przygotowując się do tracheostomii i aktywnie zapobiegając obrzękowi krtani, aby uniknąć niedrożności dróg oddechowych. 2. Po operacji otwartej szczęki i skośnego stawu żuchwy punkt podparcia skraca się, punkt podparcia przesuwa się do przodu, a żuchwę obraca się do tyłu, u pacjentów obustronnych rozwija się szczęka, a strona jednostronna pokazuje przede wszystkim żuchwę po stronie dotkniętej chorobą. Przekrzywiony. Otwartą szczękę można poprawić poprzez trakcję międzyosiową, a odchylenie żuchwy można skorygować za pomocą skośnego prowadnika. 3. Pooperacyjne zakażenie rany Operacja sztywności stawów Jeśli dojdzie do zakażenia, może to prowadzić do nawrotu pooperacyjnego, dlatego przed zabiegiem należy przygotować skórę, a podczas operacji należy ściśle przestrzegać zasad aseptyki, aby aktywnie zapobiegać zakażeniu rany. Po operacji rana powinna być uważnie obserwowana, a miejscowy obrzęk zauważony. Objawy zakażenia należy leczyć na czas. Na przykład całe ciało należy przełączyć na antybiotyki o szerokim spektrum działania, miejscowy drenaż, gromadzenie krwi i wysięk. Jeśli rana była ropna, należy ją opróżnić na czas. Jeśli zostanie wprowadzony materiał obcy, należy go wyjąć. 4. Nawrót sztywności stawów Według raportów w literaturze wskaźnik nawrotów wynosi od 10% do 25%. Nawrót występuje najczęściej po 1–2 latach od zabiegu, a prawdopodobieństwo nawrotu zmniejsza się wraz z upływem czasu. Przyczyna nawrotu nie jest w pełni poznana, ale jest ściśle związana z wiekiem pacjenta, metodami chirurgicznymi i technikami.