Implantacja w pełni wszczepialnej pompy naczyniowej wątroby

System dostarczania leków (DDS) był pierwotnie stosowany na początku lat 70. XX wieku i był szeroko stosowany w leczeniu zaawansowanych nowotworów i osiągnął dobre wyniki. Jednocześnie DDS może również zapewnić drogi infuzyjne dla długotrwałej infuzji i leczenia farmakologicznego, a także długoterminowego leczenia przeciwbólowego w przypadku zaawansowanych nowotworów. DDS składa się głównie z następujących części. 1. Torebka ma średnicę 3 cm i ma kształt klapki. Wierzchołek jest specjalną warstwą membrany. Stanowi miejsce wkłucia. Obrzeże wykonane jest z tworzywa sztucznego lub metalu. Dno ma metalowy element zapobiegający wnikaniu igły. Jama kapsułki ma około 0,4 do 1,6 cm i komunikuje się z cewnikiem. Membrana jest w stanie wytrzymać tysiące przebić bez złamania, zapobiegając wyciekom. Istnieje wiele rodzajów DDS, które można podzielić na tętnicze, żylne i brzuszne zgodnie z różnymi metodami implantacji cewnika. W zależności od obecności lub braku urządzenia przeciwrefluksowego, można je podzielić na typ powszechny i ​​typ przeciwrefluksowy; w zależności od obecności lub braku urządzenia zasilającego, można je podzielić na Typ pompy mocy i typ pompy innej niż moc; zgodnie z liczbą kapsułek i lumenów cewnika można podzielić na jednokapsułkowe jednokomorowe, jednokapsułkowe dwukomorowe, dwukomorowe jednokomorowe i dwukomorowe dwukomorowe. Zalety DDS to: 1 szerokie zastosowanie, odpowiednie dla różnych dróg medycyny; 2 bezpieczne i niezawodne; 3 dokładne wskazówki, aby osiągnąć cel leczenia miejscowego; 4 łatwe w obsłudze, mogą być stosowane wielokrotnie; 5 mniej powikłań, może zmniejszyć toksyczność chemioterapii Reakcja poprawia efekt terapeutyczny. DDS stosuje się głównie w chemioterapii zaawansowanego raka wątroby. Trasą implantacji jest tętnica wątrobowa, żyła wrotna i żyła wrotna-wrotna. Ścieżki cewnikowania tętnicy wątrobowej obejmują lewą tętnicę wątrobową, prawą tętnicę żołądkowo-jelitową, tętnicę żołądkowo-dwunastniczą, prawą tętnicę żołądka i tętnicę siatkówki żołądka Ogólnie, DDS jest wszczepiany w środkowym lub zaawansowanym stadium raka wątroby z prawą tętnicą wątroby lub podwiązaniem lewej tętnicy wątrobowej. Metody implantacji żyły wrotnej obejmują żyłę pępowinową, prawą żyłę żołądka, żyłę okrężną i żyłę krezkową górną. 2. Cewnik (cewnik) jest wykonany z żelu krzemionkowego i ma 60-76 cm długości. Rurka w kształcie tętnicy ma antypoślizgowy węzeł, aby zapobiec jej wypadnięciu. Niektóre cewniki mają na końcu zawór zwrotny, aby zapobiec cofaniu się krwi. Łącznik łączy saszetkę z cewnikiem. 3. Igła nierdzeniowa Końcówka igły jest lekko zakrzywiona, a końcówka igły ma kształt trójkąta, dzięki czemu wnika w przegrodę kapsułki i tworzy przekątny tunel bez rozrywania. Leczenie chorób: rak wątroby marskość wątroby Wskazanie 1. Nieoperacyjny pierwotny lub przerzutowy rak wątroby, implantacja DDS w tym samym czasie, co podwiązanie tętnicy wątrobowej. 2. Chemioterapia pooperacyjna po paliatywnej resekcji raka wątroby. 3. Brak poważnej marskości wątroby, normalne funkcjonowanie wątroby, brak wodobrzusza, żółtaczka, brak poważnych zmian w sercu, płucach, nerkach i innych narządach. Przeciwwskazania 1. Ciężka marskość wątroby, nadciśnienie wrotne, trudności z odzyskiem pooperacyjnym, chociaż paliatywna resekcja raka wątroby, implantacja DDS nie jest właściwa. 2. Pierwotny przerzutowy rak wątroby nie został usunięty. 3. W zaawansowanym stadium raka wątroby zakrzep guza żyły wrotnej i przerzuty do węzłów chłonnych nie były w stanie tolerować chemioterapii. 4. Zmianę tętnicy wątrobowej trudno jest oddzielić. 5. Z poważnymi chorobami serca, płuc, nerek i innymi chorobami. 6. Pacjenci z koagulopatią. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Leczenie wątroby 1 Jeśli pacjent jest niedożywiony, powinien otrzymać dietę wysokobiałkową, cukrową i bogatą w witaminy. Najlepiej jest podawać codzienną dietę zawierającą 10,46 ~ 14,64 kJ (2500 ~ 3500 kalorii), szczególnie w przypadku nowotworów złośliwych wątroby, Szczególnie ważne jest marskość wątroby lub mniej jedzenia. Dla osób bez cukrzycy pewną ilość glukozy można podawać codziennie doustnie lub dożylnie. Doustne lub domięśniowe wstrzyknięcie witamin B, C, K. U pacjentów z przedłużonym czasem protrombiny lub skłonnością do krwawień należy podać duże dawki witaminy K w celu poprawy krzepnięcia. 2 dla pacjentów z niskim poziomem białka w osoczu, należy uzupełnić odpowiednią ilością osocza lub albuminy, w razie potrzeby niewielką liczbą wielokrotnych transfuzji krwi, aby osiągnąć całkowite białko w surowicy powyżej 60 g / l, albuminy do 30 g / l. 2. Jeśli jednocześnie wykonuje się resekcję raka wątroby, konieczne jest również przygotowanie przedoperacyjne do resekcji wątroby. 3. Krew należy dopasować przed zabiegiem, poszcząc rano i opuszczając rurkę żołądka. 4. Wybierz różne rodzaje DDS zgodnie z różnymi warunkami, a czasem przygotuj kilka rodzajów DDS do wyboru śródoperacyjnego. Zabieg chirurgiczny 1. Implantacja DDS tętnicy dwunastniczej żołądka (1) Oddzielenie naczyń krwionośnych: więzadło dwunastnicy jest odsłonięte za brzuchem, a lewa ręka chirurga rozciąga się do małej dziurki sieci, a położenie tętnicy wątrobowej, wspólnej tętnicy wątrobowej i tętnicy żołądkowo-dwunastkowej jest dotykane kciukiem. . Tętnicę wątrobową izoluje się i przepuszcza przez odpowiednią tętnicę wątrobową i podnosi. Wspólną tętnicę wątrobową i tętnicę żołądkowo-dwunastniczą oddzielono w dół tętnicy wątrobowej, a tętnicę żołądkowo-dwunastniczą oddzielono od górnej krawędzi opuszki dwunastnicy o około 1 do 2 cm. Dystalny koniec podwójnie podwiązano jedwabną nicią. Końcowy rękaw wykonany jest z jedwabiu. Lewa i prawa tętnica wątroby są oddzielone w górę od właściwej tętnicy wątrobowej, a prawa tętnica żołądkowa jest podwiązana i przecięta. (2) Przygotowanie DDS: Jeśli saszetkę i cewnik można odłączyć, podłącz cewnik do saszetki i zamocuj go. Dodaj 100 mg heparyny do 100 ml normalnej soli fizjologicznej, aby przygotować roztwór heparyny, weź 3 do 5 ml roztworu heparyny z pustą igłą, zastąp ją nieinwazyjną igłą, przebij ją do saszetki i wstrzyknij, aby gaz w saszetce i cewniku został rozładowany i napełniony roztworem heparyny. . Cewnik ma długość od 15 do 20 cm, a koniec jest cięty na zbocze. (3) Umieść cewnik: asystent podnosi proksymalną osłonę tętnicy żołądkowo-dwunastniczej, aby zablokować krew, i pociąga dalszą ligaturę w przeciwnym kierunku, aby utrzymać napięcie tętnicy; chirurg przecina tętnicę żołądkowo-dwunastniczą w małe usta. Lewa ręka używa plastikowej przetoki, aby podnieść przednią ścianę nacięcia tętniczego, a prawa ręka używa kleszczyków do zaciśnięcia końca cewnika w tętnicy. Asystent delikatnie rozluźnia osłonkę, aby umożliwić cewnikowi wejście do właściwej tętnicy wątrobowej. Cewnik przechodzi do lewego i prawego rozwidlenia wątroby. Jeśli konieczne jest wprowadzenie prawej tętnicy wątrobowej, lewa tętnica wątrobowa jest osłonięta, a cewnik jest przenoszony do prawej tętnicy wątrobowej 2–3 cm. Tętnica żołądkowo-dwunastnicza jest podwójnie podwiązana cienkim drutem. Koniec jest przymocowany do antypoślizgowego węzła. Kapsułce wstrzyknięto dootrzewnowo 1 do 2 ml błękitu metylenowego i zaobserwowano barwienie wątroby w celu ustalenia pozycji cewnika, a następnie wstrzyknięto 3 ml roztworu heparyny. (4) Wstrzyknięcie chemioterapii i embolizacji: jeśli wstrzykuje się tylko leki chemioterapeutyczne, konieczne jest tylko przepychanie każdego leku kolejno przez kapsułkę leku. W przypadku wstrzyknięcia dawki embolizacyjnej cewnik i kapsułkę z lekiem należy zdemontować, a lek chemoterapeutyczny i jodowany olej należy zmieszać w emulsję, a następnie wstrzyknąć przez cewnik. Gąbkę żelatynową pocięto na kawałki i zmieszano z solą fizjologiczną, a następnie wstrzyknięto przez cewnik. Podłącz cewnik do saszetki i wstrzyknij heparynę. (5) zakopanie kapsułki z lekiem: jeśli nacięcie znajduje się poniżej odpowiedniego marginesu żebrowego, worek leczniczy można zakopać pod nacięciem pod nacięciem, a otyłego pacjenta można również zakopać pod nacięciem. Nacięcie mięśnia prostego brzucha jest zakopane 3,0 cm nad pępkiem po obu stronach nacięcia, a wyniszczającego pacjenta można również zakopać pod przednią osłoną mięśnia prostego brzucha. Oddzielono tunel o szerokości 5 cm i 3 cm między tłuszczem podskórnym a powięź mięśni brzucha, a krwawienie całkowicie zatrzymano, a następnie saszetkę umieszczono w tunelu i naprawiono, otwór tunelu zamknięto, a jamę brzuszną zamknięto warstwa po warstwie. 2. Implantacja DDS żyły pępowinowej Po brzuchu przecina się więzadło okrągłe wątroby, podwiązuje się wątrobę, żyłę pępowinową odnajduje się w bliższej wątrobie, ściankę żyły zaciska się zaciskiem komara, a żyłę wprowadza się do żyły w celu rozszerzenia, a żyłę pępowinową otwiera się z niewielką siłą. Przepona między żyłami wrotnymi jest wyciągana z sondy, a cewnik jest wkładany do żyły pępowinowej po wypłynięciu krwi. Gdy cewnik wprowadzono 10 cm, chirurg dotknął żyły wrotnej, aby zapobiec przeniesieniu cewnika do tułowia przez lewą żyłę wrotną Po dostosowaniu pozycji cewnika, cewnik do mocowania żyły pępowinowej zligowano. Wątroba i więzadło dwunastnicy zostały czasowo zablokowane, a barwienie wątroby obserwowano przez śróddukturalne wstrzyknięcie błękitu metylenowego w celu ustalenia miejsca cewnika. Zastrzyk leku i saszetka zakopująca tę samą tętnicę żołądkowo-dwunastniczą DDS. Oprócz żyły pępowinowej cewnik można wprowadzić przez środkową żyłę żyłową i środkową żyłę żylną, ta ścieżka jest bardziej odpowiednia dla pacjentów z niewydolnością żyły pępowinowej. W ostatnich latach tętnica udowa lub tętnica nadobojczykowa została bezpośrednio zaintubowana w tętnicy wątrobowej, a saszetka jest przymocowana do wewnętrznej strony uda lub ściany suborakowej. Komplikacja 1. zrzucanie i krwawienie z cewnika Powodem jest to, że cewnik nie jest mocno zamocowany, szczególnie gdy ciśnienie tętnicze jest wysokie, cewnik można łatwo odłączyć, co powoduje masywne krwawienie w jamie brzusznej. Ponadto cewnik nie jest mocno połączony z saszetką, a cewnik wewnątrzbrzuszny pozostaje zbyt krótki, aby można go było wyciągnąć. Dlatego podwiązanie powinno być mocne po zamocowaniu cewnika i musi być podwiązane podwójnie. Ligaturę cewnika tętniczego należy przymocować do antypoślizgowego węzła. Cewnik powinien być ściśle połączony z saszetką i, jeśli to konieczne, owinięty jedwabną nicią. Cewnik nie powinien być zbyt krótki i nie powinno być napięcia. 2. Woreczek i infekcja podskórna Głównie ze względu na higienę skóry nie jest ścisła, operacja nie zwraca uwagi na technikę aseptyczną lub igła nie jest dezynfekowana, dzięki czemu bakterie są wprowadzane do saszetki lub tkanki podskórnej. W przypadku wykrycia infekcji w worku krew w worku jest pobierana do hodowli bakteryjnej, a do worka wstrzykuje się antybiotyk i dożylny antybiotyk dożylny. Po opanowaniu zakażenia objawy znikają, a antybiotyk jest kontynuowany przez 2–3 dni, 2 tygodnie później. Następnie wprowadź antykoagulację, jeśli nie ma już gorączki, DDS może nadal używać. Jeśli zakażenia nie można kontrolować po leczeniu, DDS nie nadaje się do użytku i należy go usunąć. Infekcja podskórna, oprócz ogólnoustrojowego stosowania antybiotyków, miejscowy gorący kompres, fizykoterapia, promuje wchłanianie stanu zapalnego; jeśli infekcja ustąpiła, kapsułka z lekiem jest gładka, możesz kontynuować stosowanie; jeśli kapsułka z lekiem nie jest gładka, infekcja nie jest łatwa do opanowania, kapsułkę należy wyjąć. 3. Zablokowanie woreczka i cewnika Głównym powodem jest to, że antykoagulacja nie jest na czas. Jeśli węzeł zostanie zaciśnięty, a światło zwężone podczas zamocowania cewnika, łatwiej jest zablokować cewnik. Zasadniczo cewnik tętniczy wymaga antykoagulacji raz na 2 tygodnie, a cewnik dożylny podaje się raz na 3 tygodnie. Jeśli oporność jest odczuwana po wstrzyknięciu antykoagulantu w powyższym czasie, cykl antykoagulacji można skrócić. Stwierdzono, że niedrożność cewnika można najpierw wypróbować przy użyciu pustej igły TB w celu ekstrakcji roztworu heparyny. Niektórzy pacjenci mogą wyczyścić cewnik. Jeśli nadal nie można go pogłębić, do kapsułki z lekiem można wstrzyknąć urokinazę lub roztwór streptokinazy w celu rozpuszczenia zakrzepu, a drugiego dnia wykonuje się antykoagulację. Większość cewników można pogłębić. 4. Zerwanie worka i wynaczynienie płynu Głównie spowodowane pęknięciem kapsułki. Przyczyna pęknięcia membrany jest związana z jakością, ale także z zużyciem igły do ​​nakłuwania i niewłaściwą metodą nakłuwania, w związku z czym okazuje się, że igła staje się matowa i nie można użyć końcówki igły, jeśli jest zwinięta. Wynaczynienie roztworu leku charakteryzuje się obrzękiem tkanki podskórnej wokół kapsułki leku i występuje fluktuacja infekcji. Gdy lek jest drażniący, może powodować ból, a nawet martwicę skóry. Kapsułkę leku należy wyjąć. 5. Ból w nadbrzuszu, nudności i wymioty Większość występuje po antykoagulacji lub chemioterapii. Częstość występowania cewników tętniczych jest wysoka, a cewniki żylne są rzadkie. Powodem jest reakcja żołądkowo-jelitowa spowodowana przez leki stosowane w chemioterapii; prawa tętnica żołądkowa nie jest podwiązana, tak że lek chemoterapeutyczny wraca do prawej tętnicy żołądkowej i powoduje chemioterapeutyczne zapalenie błony śluzowej żołądka; po wielokrotnym pobudzeniu tętnicy wątrobowej przez lek, przerost błony wewnętrznej jelita zwęża się, a oporność wzrasta. Antykoagulacja lub chemioterapia powoduje silny ból w wątrobie, który pojawia się ponad pół roku po wszczepieniu DDS. Leki błony śluzowej żołądka można podawać doustnie podczas chemioterapii, a lidokainę lub prokainę można wstrzykiwać przed każdym antykoagulacją lub chemioterapią w celu zmniejszenia podrażnienia naczyń. Jeśli ból brzucha jest silny i nie do zniesienia, chemioterapię należy zawiesić lub do ciągłego wlewu należy użyć pompy mikroelektronowej, a objawy takie jak ból brzucha i wymioty zostaną znacznie złagodzone.