zespół jelita drażliwego
Wprowadzenie
Wprowadzenie Zespół jelita drażliwego (IBS) odnosi się do grupy zespołów klinicznych, w tym bólu brzucha, wzdęć, zmian w nawykach jelit, nieprawidłowych cech stolca, stolca śluzu itp., Utrzymujących się lub nawracających, i może być spowodowany badaniem i wykluczeniem. Organiczne objawy tych objawów. Choroba ta jest najczęstszym rodzajem czynnościowej choroby jelit. W populacji ogólnej przeprowadzono badanie ankietowe. Objawy IBS zgłoszono w Europie i Ameryce jako 10–20%, a w Pekinie w Chinach 8,7%. Większość pacjentów to osoby młode i w średnim wieku, a pierwsze występowanie po 50. roku życia jest rzadkie. Stosunek mężczyzn do kobiet wynosi około 1: 2. Zgodnie z jego głównymi objawami zespół jelita drażliwego można podzielić na różne typy, ogólnie podzielone na dwie kategorie: z dominującą biegunką (IBS-D) i z dominacją zaparć (IBS-C). Typ mieszany
Patogen
Przyczyna
Zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego
Pacjenci z IBS z przejściowymi zaburzeniami motorycznymi układu trawiennego jelita cienkiego, cykl jest znacznie skrócony, jelito czcze pojawia się bardziej dyskretne fale skurczów skupisk, a większość autorów bólu brzucha jest związana z tymi zmianami, zmiany te są bardziej widoczne w stresie i śnie.
2. Parestezja trzewna
Badanie wykazało, że większość pacjentów z IBS ma cechy kliniczne nadwrażliwości na poszerzenie światła (odbytnicy), ze zmniejszeniem średniego progu bólu, zwiększonym dyskomfortem po rozszerzeniu odbytnicy lub nieprawidłowym bólem napromieniania trzewno-somatycznego, co sugeruje, że poziomy rdzenia kręgowego są przetwarzaniem sygnału czuciowego. Anomalia
3. Czynniki mentalne
Stres psychiczny ma znaczący wpływ na funkcję przewodu pokarmowego, odgrywa istotną rolę w indukcji, nasileniu i utrzymywaniu się objawów IBS. Znaczna liczba pacjentów jest związana z zaburzeniami psychicznymi, w tym lękiem i depresją.
4. Zakażenie jelit
U niektórych pacjentów z IBS występowało zakażenie jelit w wywiadzie przed wystąpieniem choroby, u niektórych pacjentów z zapaleniem żołądka i jelit wywołanym przez różne patogeny (w tym bakterie, wirusy, pasożyty) występuje zaburzenie czynności jelit, a u 10% rozwija się IBS po zakażeniu. .
5. Inne
Objawy niektórych pacjentów z IBS są związane z jedzeniem, które może nasilać ich objawy. Fermentacja błonnika w żywności może być przyczyną nadmiernej produkcji gazu. Ponadto zaburzenie flory jelitowej może być jedną z przyczyn objawów.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie TK przewodu pokarmowego i odbytniczo-motorycznego
Powtarzane (co najmniej 3 razy) rutynowe badania kału były ujemne, wynik badania krwi utajonej był ujemny, prawidłowy krwiomocz był prawidłowy, a wskaźnik sedymentacji erytrocytów był prawidłowy. U pacjentów w wieku powyżej 40 lat oprócz powyższego badania wykonano kolonoskopię i biopsję błony śluzowej w celu wykluczenia jelita. Choroby zakaźne, nowotworowe itp.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnoza:
Rozpoznanie objawów chorób funkcjonalnych jelit, po wykluczeniu różnych możliwych chorób organicznych, można zdiagnozować jako choroby funkcjonalne jelit. Kryteria diagnostyczne zespołu jelita drażliwego nie są jednolite i są stale aktualizowane. Obecnie przyjęty w społeczności międzynarodowej jest standard rzymski z 1992 r .:
1. Objawy utrzymują się lub występują dłużej niż 3 miesiące.
2. Musi mieć następujące objawy:
(1) ból brzucha lub dyskomfort w jamie brzusznej i ma następujące cechy: ulgę po wypróżnieniu i / lub towarzyszy mu zmiana właściwości stolca.
(2) Nieprawidłowe ruchy jelit występują co najmniej 25% czasu, co najmniej dwa z następujących: zmiany częstotliwości stolca (> 3 razy / d lub <3 razy / tydzień); zmiana właściwości stolca (twarda: masa (lub) cienka: woda ()); proces defekacji zmienia się (defekacja lub nagły wypadek lub defekacja); wydzielina śluzu, któremu towarzyszą wzdęcia lub wzdęcia.
Diagnostyka różnicowa zespołu jelita drażliwego:
1. Przewlekłe zakażenie bakteryjne: liczne stolce i kultury mają pozytywne wyniki, a także odpowiednie i skuteczne leczenie ogólnoustrojowe antybiotykami, objawy ulegają znacznej poprawie, a diagnozę można potwierdzić.
2. Przewlekła czerwonka amebiczna: wiele stolców w celu znalezienia leczenia ameby i metronidazolu może być jasną diagnozą.
3. Zakażenie schistosomatozy: Pacjentów w obszarach schistosomatozy można zbadać za pomocą sigmoidoskopii, a śluzówkę odbytnicy można pobrać w celu znalezienia jaja schistosomatozy lub wylęgania kału i innych metod.
4. Zespół złego wchłaniania: Występuje biegunka, ale często w stolcu znajduje się tłuszcz i niestrawiony pokarm.
5. Guzy jelit: łagodne guzy jelita cienkiego mogą powodować biegunkę i częściową niedrożność jelit z okresowymi atakami. Guzy okrężnicy mogą również mieć objawy podobne do chorób funkcjonalnych jelit. Zwłaszcza dla osób starszych należy zwrócić uwagę. W celu potwierdzenia diagnozy można wykonać rentgenowską angiografię barową lub kolonoskopię.
6. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego: nieprawidłowe objawy, takie jak gorączka, ropa i krwawe stolce. Można to zidentyfikować za pomocą rentgenowskiej angiografii baru lub kolonoskopii.
7. Choroba Leśniowskiego-Crohna: często mają objawy ogólnoustrojowe, takie jak gorączka, niedokrwistość i osłabienie. Można zidentyfikować rentgenowską angiografię barową lub kolonoskopię.
8. Niedobór laktazy: Można zidentyfikować test tolerancji laktozy. Niedobór laktazy jest dziedziczny i nabywany. Objawem klinicznym jest ciężka biegunka po zjedzeniu produktów mlecznych. Stołek zawiera dużo piany i laktozy, kwasu mlekowego. Jeśli mleko lub nabiał zostanie usunięty z żywności, objawy można poprawić. Jogurt jest rozkładany przez bakterie kwasu mlekowego i może być spożywany przez takich pacjentów.
9. Nowotworowe guzy żołądkowo-jelitowe: gastrinoma może powodować ciężką biegunkę i uporczywą chorobę wrzodową. Poziomy gastryny w surowicy są bardzo wysokie, a ogólne leczenie jest nieskuteczne. Wazoaktywny guz peptydu jelitowego (Vipoma) powoduje również ciężką biegunkę; poziomy VIP w surowicy są podwyższone.
10. Choroba tarczycy: Nadczynność tarczycy może powodować biegunkę. Zaparcia mogą wystąpić przy nadczynności przytarczyc. Może być stosowany do testów funkcji tarczycy i przytarczyc w celu identyfikacji.
