Prosty typ odchudzania górnej części ciała
Wprowadzenie
Wprowadzenie Prosta utrata masy ciała obejmuje marnotrawstwo konstytucyjne i egzogeniczne. Marnotrawstwo instytucjonalne polega głównie na bezstopniowej utracie wagi i ma pewną odziedziczalność. Na marnotrawstwo egzogenne zwykle wpływają różne czynniki, takie jak dieta, styl życia i psychologia. Niewystarczające spożycie pokarmu, częściowe zaćmienie, anoreksja, brak posiłków, nieregularne życie i brak ćwiczeń, nawyki żywieniowe i stres w pracy, stres psychiczny i nadmierne zmęczenie są przyczynami egzogenicznego wyniszczenia. Prosta utrata masy górnej części ciała jest przejawem postępującej lipodystrofii. Postępująca lipodystrofia jest rzadkim zaburzeniem autonomicznego układu nerwowego, charakteryzującym się zaburzeniami metabolicznymi w tkance tłuszczowej. Zniknął, czasami w połączeniu z ograniczonym rozrostem tkanki tłuszczowej, przerostem.
Patogen
Przyczyna
(1) Przyczyny choroby
Przyczyna jest nieznana. Z powodu uszkodzenia śródmózgowia i móżdżku zwiększa się wydzielanie hormonu przedniego przysadki mózgowej lub zaburzona jest funkcja śródmiąższowa mezodermy. Sissons stwierdził, że niektórzy pacjenci mieli kłębuszkowe zapalenie nerek i niską dopełniacz (C3). Niewielka liczba pacjentów ma wywiad rodzinny.
(dwa) patogeneza
Głównie związany ze zmianami podwzgórzowymi i pozangangionową neuropatią współczulną równolegle do nerwu rdzeniowego. Podwzgórze odgrywa rolę regulacyjną w gonadotropinach, hormonach stymulujących tarczycę i innych gruczołach dokrewnych i jest ściśle związana z pozazwojowymi współczulnymi włóknami nerwowymi. Wydaje się, że istnieje granica między strefą zanikania tkanki tłuszczowej postępującej lipodystrofii a strefą normalną lub strefą otyłości. Granica ta ma pewien związek z odcinkiem rdzenia kręgowego. Zazwyczaj ciało jest podzielone na górną część ciała i dolną część ciała, przy czym talią 1–2 jest granica. Dwie części.
Inne badanie sugeruje, że podwzgórze i przysadka stanowią system kontroli regulacji metabolicznej, a utrata tłuszczu jest związana z promowaniem czynników przenoszenia tłuszczu wytwarzanych przez ten system. Przed wystąpieniem ostrej gorączki i zaburzeń endokrynologicznych, takich jak nadczynność tarczycy, niedoczynność przysadki i zapalenie mózgu, mogą występować bodźce motywacyjne, ale pogląd na rolę czynników genetycznych nie został jednorodny. .
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Elektromiografia globuliny wiążącej tarczycę (TBG)
Postępująca lipodystrofia jest rzadkim zaburzeniem autonomicznego układu nerwowego, charakteryzującym się zaburzeniami metabolicznymi w tkance tłuszczowej. Zniknął, czasami w połączeniu z ograniczonym rozrostem tkanki tłuszczowej, przerostem.
Ze względu na zakres atrofii tłuszczów można ją podzielić na zlokalizowane lipodystrofie (choroba Simonsa lub niedożywienie tłuszczowe głowy i klatki piersiowej) i ogólnoustrojową lipodystrofię (zespół Seip-Laurence'a).
1. Większość pacjentów zaczyna od 5 do 10 lat, kobiety są częstsze, a początek i postęp są wolniejsze. Na początku choroby tkanka twarzy lub tkanka tłuszczowa kończyny górnej zniknęła, a następnie rozszerzyła się w dół, obejmując pośladki i uda, wykazując w przybliżeniu symetryczny rozkład. Przebieg choroby trwa od 2 do 6 lat i można ją zatrzymać samodzielnie. Wyraz twarzy pacjenta jest wklęsły po obu stronach policzków i kostek, skóra jest luźna, traci się normalną elastyczność, a zniknięcie tłuszczu wokół policzków i powiek nadaje pacjentowi specjalną twarz. Niektórzy pacjenci mogą mieć oczywisty przerost tkanki podskórnej i przerost pośladków i bioder, ale dłonie i stopy często pozostają niezmienione.
2. Pacjent może wyrazić zanik tkanki tłuszczowej, szczególną otyłość i prawidłową tkankę tłuszczową oraz połączyć różne cechy choroby kosztowej na różne sposoby. Według różnych kombinacji można to wyrazić jako następujące typy: 1 górna część ciała jest normalna, dolna część ciała jest otyła. 2 Górna część ciała jest cienka, a dolna jest otyła. 3 proste typy odchudzania górnej części ciała. 4 otyłość górnej części ciała. 5 dolna część ciała jest cienka. 6 typu utrata masy ciała. 7 otyłych w połowie długości.
3. Pacjenci mogą mieć autonomiczne zaburzenia, takie jak zmiana nawilżenia skóry, nieprawidłowości w poceniu się, wielomocz, upośledzona tolerancja glukozy, tachykardia, niestabilny ruch naczyniowy, naczyniowy ból głowy, ból brzucha, wymioty, zaburzenia odżywiania skóry i paznokci itp. Przypadki mogą być związane z zaburzeniami endokrynologicznymi, takimi jak dysplazja narządów płciowych, dysfunkcja tarczycy, akromegalia i zaburzenia miesiączkowania. Objawy wydają się być stabilne w ciągu 5 do 10 lat po wystąpieniu.
4. Mięśnie, kości, włosy, piersi i gruczoły potowe pacjenta są normalne, nie występują zaburzenia mięśni, nie ma to wpływu na siłę fizyczną pacjentów, a rozwój fizyczny i psychiczny w trakcie choroby nie jest zaburzony. Ostatnio poinformowano, że choroba Hodgkina i twardzina skóry mogą być skomplikowane.
5. Noworodki lub niemowlęta mają wrodzone zmiany ogólnoustrojowe i wielonarządowe, oprócz ciała, podskórną i trzewną tkankę tłuszczową obejmującą głowę, twarz, szyję, tułów i kończyny, mogą być również związane z wysokim Lipidy we krwi, cukrzyca, powiększenie wątroby i naczyń, pigmentacja skóry, przerost serca i mięśni.
Zgodnie ze zniknięciem podskórnej tkanki tłuszczowej, prawidłowego mięśnia i kości, zanikiem tkanki tłuszczowej w badaniu żywej tkanki, a zanikiem, wzrostem i normalizacją tłuszczu podskórnego można potwierdzić łącząc na różne sposoby.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Chorobę należy odróżnić od następujących chorób:
1. Zanik boczny twarzy: w grę wchodzi postępująca zanik jednej strony twarzy, skóry, tkanki podskórnej i kości.
2. Zlokalizowana dystrofia mięśniowa: taka jak typu twarz-ramię-plwocina, objawiająca się zanikiem mięśni twarzy o słabej sile mięśniowej, EMG sugeruje uszkodzenie mięśni, pozostaje podskórny tłuszcz.
3. Nadmierna utrata masy ciała: Większość przypadków nadmiernej utraty wagi spowodowanych różnymi przyczynami może wykryć przyczynę, taką jak nowotwory złośliwe, przewlekłe infekcje i długotrwałe zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
