oparzenie infekcji
Wprowadzenie
Wprowadzenie do spalania infekcji Po oparzeniu skóra zostaje zniszczona jako naturalna osłona przed inwazją drobnoustrojów, a martwicza tkanka skóry jest dobrym „podłożem” do wzrostu i rozmnażania drobnoustrojów. Dlatego rany po oparzeniu są bardzo podatne na infekcje W ostatnich latach, dzięki poprawie poziomu leczenia szokiem po oparzeniu, śmiertelność po szoku znacznie spadła, a infekcja po oparzeniu stała się główną przyczyną śmierci z powodu ciężkich oparzeń. Zapobieganie i leczenie infekcji oparzeniowych jest kluczem do leczenia oparzeń. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,013% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: bakteriemia hipernatremiczna
Patogen
Przyczyny infekcji oparzeniowej
Przyczyna
Po oparzeniu skóra jest niszczona jako naturalna bariera przed inwazją drobnoustrojów i dochodzi do infekcji bakteryjnej. Pospolite bakterie to Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Citrobacter freundii, pałeczki ujemne pod względem azotanów i inne pałeczki jelitowe, ciężkie oparzenia. Mogą również wystąpić bakterie toksyczne, bakterie beztlenowe i infekcje wirusowe.
Zapobieganie
Zapobieganie oparzeniom
Kiedy dochodzi do miejscowego lub ogólnoustrojowego zakażenia, leczenie jest na ogół trudne. Zapobieganie zakażeniom jest ważniejsze. Rozsądne środki zapobiegawcze obejmują:
1, oczyszczenie, działania aseptyczne i środki dezynfekcji
Chociaż patogenne bakterie ogólnoustrojowej infekcji nie pochodzą całkowicie z powierzchni rany, bakterie w ranie mają pewien związek z infekcją, dlatego konieczne jest podjęcie działań w celu zmniejszenia liczby bakterii. Na wczesnym etapie przyjmowania stosowane są powszechnie stosowane zasady oczyszczania i operacji aseptycznej. Przy założeniu, że nie będzie się opierać wstrząsowi, należy zastosować niezbędne oczyszczenie w celu usunięcia zanieczyszczeń i zgnilizny na powierzchni rany, a ranę należy przemyć 1 ‰ 洁 或 lub 0,5% chlorheksydyną, a na koniec ranę należy przemyć normalną solą fizjologiczną w temperaturze 20 ° C ~ 35 ° C. Aby zmniejszyć liczbę bakterii w ranie, nie można zignorować operacji aseptycznej i dezynfekcji w celu zapobiegania infekcji, chociaż umieszczenie pacjenta w sterylnym pomieszczeniu z przepływem laminarnym nie jest łatwe, co nie jest konieczne, ale będzie Konieczne jest umieszczenie pacjenta na oddziale z warunkami dezynfekcji i izolacji. Należy unikać wszelkich czynników, które mogą powodować zakażenia krzyżowe (takich jak sprzęt na oddziale, personel medyczny itp.) .Zasadą sterylności jest zapobieganie infekcji jatrogennej. Klucz
2, odżywianie
Pacjenci z oparzeniami wielkoobszarowymi zwykle cierpią z powodu niedożywienia, zaburzeń odporności i infekcji, a trzy są przyczynowe Badanie wykazało, że wskaźnik kondycjonowania grupy wysokobiałkowej, całkowite białko w surowicy, transferyna u pacjentów z ciężkimi oparzeniami. Poziomy C3 i IgG były wyższe niż w grupie kontrolnej, a wzmocnienie odżywiania i utrzymanie dodatniego bilansu azotowego znacznie zmniejszyło częstość występowania i śmiertelność infekcji inwazyjnych.
3, immunoterapia
Badania immunologiczne nad zakażeniem oparzeniowym polegają na większej immunoterapii zakażenia Pseudomonas aeruginosa. Immunoterapia dzieli się na czynną immunizację i immunizację pasywną. Obecnie aktywną immunizacją do zastosowań klinicznych jest głównie szczepionka Pseudomonas aeruginosa, a immunizacja pasywna to immunoglobulina Pseudomonas aeruginosa. Lub drogie serum odpornościowe (lub osocze).
(1) Aktywna immunizacja: Szczepionkę Pseudomonas aeruginosa można podzielić na antygen lipopolisacharydowy i antygen białkowy endotoksyny zgodnie ze składnikiem antygenowym, a 7-walentna szczepionka Pseudomonas aeruginosa i 16-walentna szczepionka Pseudomonas aeruginosa (PEV-01) należą do antygenu lipopolisacharydowego. Szczepionka Pseudomonas aeruginosa (EP) opracowana w Chinach jest antygenem endotoksyny, a szczepionka Pseudomonas aeruginosa ma dobrą immunogenność. W dniu przyjęcia pacjenci z oparzeniami zaszczepiono PEV-01 trzy razy w dniu przyjęcia i 16 razy. Miano przeciwciał tego składnika wzrosło z 1/4 do 1/32 po przyjęciu do 1/64 do 1/256 i pozostawało przez 4 tygodnie Lektyny i hemaglutynacja w surowicy miały działanie ochronne przed śmiertelnym atakiem Pseudomonas aeruginosa. Pacjenci, którym nie wstrzyknięto szczepionek, rzadko mają przeciwciała ochronne.
Poziom inokulantu w osoczu pacjentów zaszczepionych bakteryną jest niski .. Miano endotoksyny u pacjentów zakażonych Pseudomonas aeruginosa bez inokulacji bakteryny jest wysokie, a endotoksyna zużywa składnik dopełniacza C3, który osłabia niespecyficzny mechanizm odpornościowy i zwiększa podatność pacjentów na zakażenie. Zaszczepienie szczepionką Pseudomonas aeruginosa zmniejsza poziom endotoksyny we krwi i pośrednio zwiększa odporność pacjenta na zakażenie bakteryjne tego słowa.
Aktywność fagocytarna granulocytów obojętnochłonnych wzrosła po zaszczepieniu bakterynami, a fagocytoza granulocytów obojętnochłonnych do cząstek lateksu Aerogenes i S. zmienilis uległa wzmocnieniu W obecności swoistych przeciwciał neutrofile zabiły P. aeruginosa. Zdolność prątków jest znacznie zwiększona.
Odpowiednia dawka szczepionki może wytworzyć maksymalny poziom odpowiedzi przeciwciał Zalecana dawka wynosi ogólnie 25 μg / kg / czas dla 7-walentnej szczepionki, jednej dawki dla dorosłych (RHD) dla PEV-01 i 0,5RHD dla dzieci poniżej 12 lat. Podskórne i domięśniowe wstrzyknięcie łączone lub podskórne, zwykle 5 do 7 dni w celu uzyskania odpowiedniego poziomu przeciwciał, więc im wcześniej szczepionka zostanie zaszczepiona, pierwsze szczepienie należy przeprowadzić w ciągu 6 dni, ponieważ odpowiedź pacjenta na szczepionkę jest równoważna po 6 dniach. Słaba, aktywna immunizacja zwykle 5 do 7 dni, zawartość przeciwciał IgG w surowicy może osiągnąć poziom ochrony, czas utrzymywania jest stosunkowo krótki, ciągła immunizacja, 3 do 7 dni szczepienia, aż zniknie zagrożenie infekcją Pseudomonas aeruginosa.
Po wstrzyknięciu szczepionki może wystąpić miejscowe zaczerwienienie, a temperatura ciała może wzrosnąć, a gdy reakcja jest poważna, dawkę szczepionki należy przerwać lub zmniejszyć.
(2) Szczepienie bierne: Szczepienie bierne polega na wstrzyknięciu pacjentowi immunoglobuliny Pseudomonas aeruginosa lub wysokowartościowej surowicy odpornościowej (lub osocza) Wysokowartościowe osocze odpornościowe jest przygotowywane przez wstrzyknięcie szczepionki ochotnikom i oddzielenie osocza, gdy miano przeciwciał osiągnie 1: 512. Liofilizowana konserwacja, dawka dla dorosłych 250 ml, dzieci 125 ml, zwykle wstrzykiwana w ciągu tygodnia, immunoglobulina Pseudomonas aeruginosa rozpoczęła się w dniu przyjęcia przez 3 kolejne dni, 0,5 ml dla dorosłych, 0,2 ml dla dzieci.
Szczepienia pasywne mogą uzupełnić braki aktywnej immunizacji. Dla osób z niską funkcją immunologiczną zaleca się wstrzyknięcie wielowartościowej szczepionki Pseudomonas aeruginosa i drogiej immunoglobuliny Pseudomonas aeruginosa lub osocza immunologicznego natychmiast po oparzeniu.
4. Profilaktyczne antybiotyki
Zasada profilaktycznych antybiotyków jest wczesna, łączona, adekwatna i wrażliwa. Chociaż niektórzy uczeni nie opowiadają się za antybiotykami profilaktycznymi, uważamy, że racjonalne stosowanie antybiotyków może zmniejszyć częstość zakażeń inwazyjnych. Wczesne odnosi się do dużych obszarów i głębokości. Pacjenci z poparzonymi lub bardziej zanieczyszczonymi pacjentami są leczeni antybiotykami, aby zapobiec infekcji po przyjęciu; łącznie oznacza, że połączenie dwóch rodzajów antybiotyków hamuje namnażanie bakterii na ranie i pod pachą, zwykle przy użyciu cefalosporyny i amikacyny.
5, aktywne leczenie ran
Nekrotyczna tkanka rany po oparzeniu stanowi dobre podłoże dla bakterii. Rana jest głównym źródłem infekcji, a uszkodzenie funkcji odpornościowej po oparzeniu zostaje przywrócone do normy po wygojeniu rany lub pokryciu przeszczepionej skóry, dlatego rana jest aktywnie leczona (w tym Cięcie przeszczepu skóry i miejscowych leków miejscowych w celu promowania gojenia się ran jest kluczem do zapobiegania infekcji.
Powikłanie
Spalić powikłania infekcji Komplikacje hipernatremia bakteriemia
Jest podatny na powikłania, takie jak hipernatremia i bakteriemia.
Objaw
Objawy infekcji oparzeniowej Typowe objawy Po nudnościach i wymiotach oparzenia oparzenia spalone żółtawe ... Zmniejszona objętość moczu po oparzeniach Wzrost pulsu po oparzeniach Oparzenia fosforu połączone z zatruciem ran oparzeniowych słodkie uduszenie ... Deformacja blizny dłoni oparzenie ran ciemnoszary lub ... Klapa nosa wydzielająca zapach rany
Po pierwsze, lokalne objawy zakażenia rany
Obserwacja powierzchni rany jest głównym sposobem oceny lokalnej infekcji. Personel medyczny powinien być zobowiązany do obserwowania zmian rany w dowolnym momencie. Typowymi objawami infekcji rany są:
1, kolor wydzieliny z rany, zapach i ilość zmian, różne infekcje bakteryjne mogą powodować różne zmiany, zakażenie Staphylococcus aureus jest jasnożółtym lepkim wydzielaniem; zakażenie paciorkowcami hemolitycznymi jest jasnobrązowe cienkie wydzielanie; zielona ropa Zakażenie Bacillus jest zieloną lub niebiesko-zieloną lepką wydzieliną o słodkim zapachu; infekcja beztlenowa może wyczuć zapach kału.
2. Ciemnoszare lub czarne nekrotyczne plamy pojawiają się na powierzchni rany, a nekrotyczne plamy często pojawiają się na ranach zakażonych pałeczkami Gram-ujemnymi.
3, pogłębienie powierzchni rany lub opóźnione gojenie się ran, z powodu bakteryjnej inwazji głębokich naczyń krwionośnych prowadzącej do martwicy niedokrwiennej, pogłębienie powierzchni rany w celu opóźnienia rany.
4, uprzednio zjadać, rozpływać się lub zmiany podobne do ukąszenia owadów, co wskazuje na miejscowe infekcje.
5, szare plamki pojawiają się na powierzchni zamszu lub eschara, głównie wskazując na infekcję grzybiczą, plamki szybko rozwijają się na powierzchni rany, wtapiają się w płatki, kolor powierzchni jest stopniowo oczywisty, szarawo biały, jasnozielony, jasnożółty lub Brązowa, cienka warstwa proszku pojawiła się na powierzchni rany po kilku dniach.
6, ropa lub ropień pojawiają się pod pachą, gdy zakażenie Staphylococcus aureus, pod pachami może wystąpić ropień, jeśli pacha jest zielona i ma słodką ropę, głównie infekcję Pseudomonas aeruginosa.
7, obrzęk tkanek ziarninowanych, zaczerwienienie lub nekroza, Staphylococcus aureus lub zakażenie grzybicze mogą powodować martwicę tkanek ziarninowych, a powierzchnia rany ziarninowej zakażenia Bacillus może odtworzyć płytkę martwiczą.
8. Wokół rany pojawiają się zaczerwienienia, plamy krwawiące lub plamki martwicze, a na brzegach rany występują oczywiste reakcje zapalne wywołane przez paciorkowce hemolityczne.
Po drugie, wydajność infekcji ogólnoustrojowej po oparzeniach
Chociaż w praktyce klinicznej nadal stosuje się nowe antybiotyki, poprawiono środki lecznicze, a suplementacja składników odżywczych i wzmacniających układ odpornościowy znacznie się zwiększyła, jednak główną przyczyną śmierci u pacjentów z oparzeniami na dużych powierzchniach jest nadal posocznica lub posocznica. Według statystyk w kraju i za granicą śmierć Od 66,7% do 75% pacjentów wiąże się z zakażeniem.
(1) Rodzaje i znaczenie kliniczne ogólnoustrojowej infekcji po oparzeniu
1, posocznica i bakteriemia
(1) posocznica: komórki (lub inne mikroorganizmy) atakują krwiobieg i rosną we krwi, narządach i tkankach oraz wytwarzają dużą ilość mycyny i produktów, powodując ogólnoustrojowe objawy kliniczne, któremu towarzyszą zmiany kinetyki i metabolizmu, W przypadku posocznicy, jeśli nastąpi wstrząs septyczny, rokowanie jest złe. Zasadniczo posiew krwi jest wykorzystywany jako podstawa diagnozy posocznicy. Bakterie wywołujące posocznicę mogą pochodzić z ran po oparzeniach, zakażenia cewnika żylnego, zakażenia trzewnego lub zakażenia jelit. Posocznica jest zatruciem rany. Późne objawy choroby.
(2) bakteriemia: żywe bakterie pojawiają się w krążeniu krwi, zwane bakteriemią, często występują w procesie cięcia lub zwichnięcia ran oparzeniowych, objawy kliniczne są lekkie, nie powodują zmian hemodynamicznych i zmian biochemicznych krwi.
2, oparzenia rany posocznicy i endomycynemii
(1) Posocznica oparzeniowa: Telplitz (1964) po raz pierwszy odkrył, że P. aeruginosa w normalnych tkankach wokół ran oparzeniowych rozprzestrzeniał się, atakował naczynia limfatyczne i ściany naczyń krwionośnych lub przenikał do naczyń krwionośnych, tworząc zator, uwalniając dużą ilość endomycyny do krążenia krwi. Objawy kliniczne posocznicy, posiew krwi są często negatywne, zwane oparzeniem rany pospolitej, występuje zmiana w okołonaczyniowym zapaleniu lub zapaleniu naczyń w biopsji tkanki wokół rany, ilość bakterii wokół rany jest ogólnie większa niż 105 / g tkanki, ale to Wskaźnik nie jest wskaźnikiem rozpoznania posocznicy w ranie, należy go oceniać na podstawie połączenia biopsji i objawów ogólnoustrojowych.
Bakterie wywołujące posocznicę ran obejmują bakteryjne zakażenia Gram-ujemne, zakażenia bakteryjne Gram-dodatnie, zakażenia grzybicze i zakażenia mieszane.
(2) Endomycynemia: Gram-ujemne bakteryjne ściany komórkowe uwalniają endomycynę do krwi, powodując hemodynamikę i zmiany funkcjonalne głównych wnętrzności, objawów sepsy i negatywnego posiewu krwi, można określić za pomocą testu plwociny w surowicy Zawartość mikycyny.
Zgodnie z objawami klinicznymi oparzenie endotoksyną można podzielić na cztery typy: jeden jest łagodny, przejściowe niedociśnienie, pilna potrzeba oddychania, analiza gazometrii pokazuje, że PCO2 i PO2 są nieznacznie obniżone, rokowanie jest dobre, a drugim jest endomycyna oddechowa. Wstrząs, niedociśnienie, oddychanie ponad 40 razy na minutę, wkrótce śpiączka, skąpomocz, kwasica metaboliczna, pacjenci zmarli z powodu niewydolności oddechowej, trzeci to wstrząs endomycyny DIC, często występuje w zakażonych ranach , wykazując zmiany hemodynamiczne i dysfunkcję układu krzepnięcia, niespaloną skórę z odrobiną krwawienia i mikroemboli, badanie patologiczne często wykryło zakrzepicę żył głębokich, krwotok nerkowy i punkcikowaty skóry, czwarty najczęściej występował po wstrzyknięciu antybiotyków w celu zabicia dużej liczby Gram-ujemne prątki uwalniają endomycynę, powodując niedociśnienie, temperatura ciała może wynosić nawet 41 stopni, wykazując gorączkę bimodalną, śpiączkę, wymioty i biegunkę.
Objawy endomycynemii są podobne do wstrząsu septycznego wywołanego przez bakterie Gram-ujemne. Leczenie stanowi uzupełnienie ogólnoustrojowych antybiotyków i kompleksowego leczenia. Może być stosowany do zwalczania lub neutralizacji endomycyny: 1 glukokortykoid, istnieje bezpośredni Antagonizuje lub neutralizuje działanie lipopolisacharydu i stabilizuje dopełniacz Escherichia coli, disodium 2 gamma fenolu (DSCG), może stabilizować komórki tuczne disodą genterosodową, neutrofile nie uwalniają histaminy, serotoniny i powolnej odpowiedzi Alergeny, blokując w ten sposób działanie tych przekaźników na całe ciało, 3 polimyksynę B i jej antybiotyki, literatura pokazuje, że polimukozyna B ma działanie neutralizujące na endomycynę, karbenicylina może również neutralizować jelito grube Endomycyna Bacillus.
(B) cechy kliniczne ogólnoustrojowej infekcji po oparzeniu
1. Początek infekcji ogólnoustrojowej
Infekcje ogólnoustrojowe można podzielić na wczesne i późne stadia w zależności od stadium wystąpienia, a cechy charakterystyczne i czynniki wpływające na oba są różne.
(1) Wczesna infekcja: Choroba jest spowodowana wczesną infekcją w ciągu dwóch tygodni po oparzeniu. Częstość infekcji inwazyjnych jest wysoka na tym etapie, który jest szczytem ogólnoustrojowej infekcji inwazyjnej, stanowiąc około 60%, a zapadalność jest pilna, szczególnie w fazie szoku. Jego objawy kliniczne są często mylone z porażeniem prądem, takie jak szybkość pulsu, duszność, ciśnienie krwi itp., Należy zwrócić uwagę na diagnostykę różnicową, wczesne leczenie infekcji jest trudniejsze, śmiertelność pacjentów jest wyższa.
Wysoka częstość wczesnego zakażenia w oparzeniach jest związana z następującymi czynnikami: Po pierwsze, funkcja immunologiczna organizmu jest oczywiście zaburzona w ciągu dwóch tygodni po oparzeniu. Po drugie, pacjenci po oparzeniach mają wiele wczesnych powikłań, takich jak wstrząs, uszkodzenie czynności nerek, uszkodzenie funkcji płuc itp., A okres wstrząsu jest niezrównoważony. Częstość występowania sepsy jest wysoka u pacjentów, a ponadto wczesny obrzęk wpływa na miejscowe krążenie krwi, tkanka ziarninowa nie powstaje, miejscowa bariera obronna nie jest doskonała, a infekcja inwazyjna jest podatna.
Wczesne infekcje często charakteryzują się hipotermią, zmniejszoną liczbą białych krwinek i stanami niskiej odpowiedzi, takimi jak depresja psychiczna.
(2) Późna infekcja: infekcja, która pojawia się po dwóch tygodniach oparzenia, jest infekcją późną, a częstość występowania jest niższa niż we wczesnym stadium. Jest to związane głównie z niewłaściwym leczeniem ran i nieuzasadnionym stosowaniem antybiotyków. Aktywne leczenie ran i ich jak najszybsze wycięcie jest kluczem do zapobiegania infekcji. Narażenie tkanek ziarninowych na dużym obszarze najprawdopodobniej wywołuje infekcję inwazyjną po zwichnięciu. Niewłaściwe stosowanie antybiotyków może powodować zakażenia oportunistyczne. Ponadto systemowa terapia podtrzymująca odżywianie jest nieodpowiednia, spożycie białka i kalorii jest niewystarczające, co powoduje długotrwałe spożywanie organizmu, co jest również główną infekcją na późniejszym etapie. Powodem jest to, że późne infekcje charakteryzują się wysoką temperaturą ciała, wysokimi białymi krwinkami i wysokim poziomem nadpobudliwości psychicznej.
2, objawy infekcji inwazyjnej
Objawy kliniczne zakażeń inwazyjnych są złożone i można je z grubsza podzielić na dwa typy: wysoce reaktywne i mało reaktywne.
(1) Stan psychiczny: Pacjenci o wysokiej odpowiedzi mogą charakteryzować się wysokim poziomem podniecenia, majaczenia, omamów, omamów i arogancji w ciężkich przypadkach. Pacjenci o niskiej odpowiedzi są w stanie zahamowania, objawiającym się w kilku słowach, letargiem, a nawet śpiączką.
(2) temperatura ciała: temperatura ciała wykazuje wysoką gorączkę lub spadek temperatury ciała, ciężkie oparzenia pacjentów z powodu bardzo wysokiego metabolizmu, temperatura ciała często utrzymuje się na poziomie 37 ° C ~ 38,5 ° C, niekoniecznie oznacza, że występuje infekcja inwazyjna, jeśli temperatura ciała jest tak wysoka jak 39 ° C lub niższa niż 36 ° C Należy zauważyć, czy doszło do infekcji.
(3) Puls: Wydajność jest przyspieszana do 150 uderzeń / min. Puls w okresie krytycznym jest wolny, a rokowanie słabe.
(4) Układ oddechowy: Zmiany w układzie oddechowym są ważną cechą, objawiającą się objawami duszności, takimi jak duszność lub płytki oddech lub trzepotanie nosa.
(5) Funkcja żołądkowo-jelitowa: Częstym objawem jest utrata apetytu. Niektórzy pacjenci wykazują nudności, wymioty i biegunkę. W przypadku porażenia brzucha specyficzną cechą jest wzdęcie brzucha.
(6) Ciśnienie krwi: Większość spadku ciśnienia krwi to wstrząs septyczny, co wskazuje, że stan jest bardziej krytyczny, ale u niektórych pacjentów nie występują znaczące zmiany ciśnienia krwi.
(7) Zmiany rany: W połączeniu ze zmianami ran można zdiagnozować inwazyjne infekcje, które charakteryzują się zwiększonym wydzielaniem i specjalnymi zapachami, zastojem eschara, ziarninowaniem, obrzękiem, owrzodzeniem i kucaniem.
(8) Plamka nekrotyczna: Na powierzchni rany i normalnej skórze mogą znajdować się plamki nekrotyczne w punkcie krwawienia, które są ciemnoczerwone lub szarawo czarne Plamki nekrotyczne mogą być spowodowane przez bakterie lub grzyby, co świadczy o złym rokowaniu.
Po trzecie, objawy kliniczne ogólnoustrojowych zakażeń grzybiczych
(1) Stan psychiczny: przeważnie podekscytowany, czasami halucynacje, zawstydzenie, obojętność lub smutek, czasami całkowicie normalny, świadomy, stanowi „jeśli jest ciemność”, poważni ludzie mogą w końcu śpiączkę.
(2) Temperatura ciała: głównie na zatrzymanie ciepła lub ciepło relaksacyjne, osiągając maksimum około jednej nocy, łagodne dreszcze przed gorączką i niską temperaturę ciała przed późnym lub umieraniem.
(3) Tętno, częstość akcji serca wzrasta i jest on zgodny z wahaniami temperatury ciała, czasami do 140 uderzeń / min, późną niewydolnością serca lub zatrzymaniem akcji serca.
(4) Oddech jest wyraźnie przyspieszony (40-50 razy / min), a nawet trudności w oddychaniu. Kiedy grzyb atakuje płuca, może wyczuć suche i mokre rzędy. Badanie rentgenowskie ma pogrubioną teksturę płuc lub cień przypominający bawełnę.
(5) Wydajność przewodu pokarmowego: Większość pacjentów ma utratę apetytu, nudności, trudności w połykaniu, wodnistą biegunkę, stolec podobny do śluzu lub stolca podobny do smoły, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, owrzodzenie lub tworzenie się rzekomych błon, które nie są łatwe do odpadnięcia, grzyby można znaleźć w rozmazie i hodowli. Plwocina jest lepka i galaretowata.
(6) Ciśnienie krwi: Ciśnienie krwi stopniowo zmniejszało się przed śmiercią.
(7) Zmiany rany: Grzyby mogą tworzyć brązową lub czarną płytkę nazębną na powierzchni rany, która jest okrągła lub nieregularna. Mogą występować niewielkie plamienia krwawienia lub powstawanie rozproszonych guzków rumienia na normalnej skórze. Grzyby można znaleźć na biopsji.
Po czwarte, objawy kliniczne infekcji beztlenowej
1, zakażenie tężcem
Rany oparzeniowe są poważniejsze w ranach, często z głęboką martwicą tkanek, i można je łatwo łączyć z tężcem. Aby zapobiec występowaniu tężca, oprócz aktywnego oczyszczenia rany, leczenia ran, rutynowego wstrzyknięcia TAT1500μ po urazie, pacjenci oparzeniowi o dużej powierzchni wzmacniają zastrzyki tydzień po urazie Raz.
W przypadku tężca należy podać duże dawki TAT, środków uspokajających i antybiotyków.
2, gangrena gazowa
Oparzenia elektryczne lub inne stężenia oparzeń z powodu utraty lub wstrząsu płynów ustrojowych, głębokiej martwicy tkanek ran, Clostridium jest łatwy w uprawie i rozmnażaniu, prowadząc do gangreny gazowej, objawów klinicznych ciężkich części, ciasnego bandaża, oczywistego obrzęku kończyn, wymowy plwociny, Lokalne zdjęcie rentgenowskie wykazało obecność gazu, a mikroskopia rozmazu ujawniła Gram-dodatnią Bacillus.
Kluczem do zapobiegania gangrenie gazowej jest dokładne oczyszczenie. Martwicę tkanki głębokiej przemywa się 3% nadtlenkiem wodoru. Należy zastosować profilaktyczną penicylinę. Po potwierdzeniu gangreny gazowej należy natychmiast usunąć tkankę martwiczą. W razie potrzeby należy wykonać amputację. Systematyczne stosowanie penicyliny lub czerwonego Mycin, ogólnoustrojowa terapia wspomagająca.
3, bez infekcji beztlenowych zarodników
Zakażenie beztlenowe pochodzi głównie od samego pacjenta, zwłaszcza jelita. Gaz beztlenowy izolowany od osoby zakażonej obejmuje głównie kruchą pałeczkę, bakterie wytwarzające melaninę, bakterię wrzecionowatą, ziarniaki trawienne, zakażenie beztlenowe i tlenowe W tym samym czasie występują infekcje bakteryjne, a diagnoza opiera się na typowym zapachu kału wydzielin, wydzielin lub dodatnich posiewów krwi.
Po piąte, objawy kliniczne infekcji wirusowej
Wraz z udoskonaleniem technologii wykrywania wirusów wzrosła liczba zgłoszeń infekcji wirusowych. Typowe infekcje wirusowe u pacjentów z oparzeniami obejmują infekcję wirusem opryszczki zwykłej. Po pierwsze, występuje także opryszczka pęcherzykowa, która może być również opryszczką krwotoczną, a następnie owrzodzeniem i martwicą. W głębokich ranach II stopnia można go również zobaczyć na normalnej skórze. Zapalniczka może sama się zregenerować. W ciężkich przypadkach może tworzyć infekcję inwazyjną, atakować narządy wewnętrzne, prowadząc do śmierci. Biopsję można znaleźć wtrąceniom w jądrze, a także można izolować wirusa. Można wykonać badanie naczyniowe. Znaleziono przeciwciała neutralizujące i przeciwciała wiążące dopełniacz.
Zakażenia wirusowe są często wtórne do ogólnoustrojowych zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych, które są trudne do zdiagnozowania i nie mają specjalnego leczenia.
Zbadać
Kontrola oparzeń
Po pierwsze, badanie krwi.
Po drugie, hodowla moczu i badanie mikroskopowe.
Po trzecie, posiew krwi.
Po czwarte, biopsja: w przypadku biopsji rany należy zwrócić uwagę na aseptyczną operację, aby zapobiec zanieczyszczeniu.
Diagnoza
Rozpoznanie infekcji oparzeniowej
Diagnoza
Diagnozę można przeprowadzić na podstawie objawów klinicznych i badań.
Diagnostyka różnicowa
1, niespecyficzna infekcja, znana również jako infekcja ropna, infekcja ogólna, patogeny są w większości bakteriami ropnymi, ale te same bakterie patogenne mogą powodować różne ropne infekcje, a różne bakterie patogenne mogą powodować tę samą chorobę.
2, specyficzne zakażenie, określone bakterie, takie jak gruźlica, tężec i inne zakażenia oraz zakażenia niespecyficzne, jego objawy kliniczne, zmiany w przebiegu choroby oraz zasady i metody leczenia mają odrębne cechy.
