Ostre zatrucie siarkowodorem
Wprowadzenie
Wprowadzenie do ostrego zatrucia siarkowodorem Siarkowodór (siarkowodór) jest bezbarwnym gazem o właściwościach drażniących i duszących. Niska ekspozycja ma jedynie miejscowe podrażnienie dróg oddechowych i oka. Przy wysokim stężeniu działanie ogólnoustrojowe jest oczywiste, które charakteryzuje się objawami ośrodkowego układu nerwowego i uduszeniem, siarkowodorem. Ma zapach „śmierdzący jajkiem”, ale bardzo wysokie stężenie szybko powoduje zmęczenie węchowe bez odczuwania jego smaku. Wydobycie, hutnictwo, produkcja buraków cukrowych, dwusiarczek węgla, pestycydy fosforoorganiczne, a także skóra, barwniki siarkowe, pigmenty, klej zwierzęcy i inne gałęzie przemysłu wytwarzają siarkowodór; składowiska odpadów organicznych, takie jak mokradła, żleby, zbiorniki septyczne, sedymentacja ścieków Duża ilość siarkowodoru może wydostawać się podczas pracy w basenie itp. Nierzadko zatruwa się pracowników. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: częściej u pracowników laboratoryjnych i pracowników narażonych na siarkowodór w przemyśle chemicznym wskaźnik zapadalności wynosi około 0,008% -0,009% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: śpiączka obrzęk głowy nerwu wzrokowego i obrzęk tarczy nerwu wzrokowego obrzęk płuc
Patogen
Przyczyny ostrego zatrucia siarkowodorem
Siarkowodór dostaje się do organizmu przez drogi oddechowe, szybko rozpuszcza się w kontakcie z wodą w drogach oddechowych i łączy się z jonami sodu, tworząc siarczek sodu, który ma silny efekt stymulujący oko i błonę śluzową dróg oddechowych. Absorpcja siarkowodoru wpływa głównie na utlenianie cytochromu w łańcuchu oddechowym. Enzymy i wiązania disiarczkowe (-SS-) wpływają na proces utleniania komórek, powodując niedotlenienie tkanek. Przy wdychaniu w bardzo wysokich stężeniach silnie stymuluje zatokę szyjną, powodując odruchowo zatrzymanie oddechu; może również bezpośrednio sparaliżować ośrodek oddechowy i natychmiast Powoduje uduszenie i powoduje śmierć w wyniku porażenia prądem.
Zapobieganie
Zapobieganie ostrym zatruciom siarkowodorem
Pracodawca podejmuje z wyprzedzeniem następujące środki, gdy wymagane jest wejście do sprzętu, pojemników lub wąskich zamkniętych przestrzeni, w których występuje zagrożenie siarkowodorem:
1. Utrzymywać dobrą wentylację w miejscu pracy, aby zapewnić, że stężenie siarkowodoru w powietrzu w miejscu pracy spełnia krajowe wymagania dotyczące dopuszczalnych wartości narażenia zawodowego;
2. Gdy w powietrzu występuje wysokie stężenie siarkowodoru, pracownicy powinni być wyposażeni w izolowaną maskę przeciwgazową (taką jak aparat do oddychania powietrzem lub tlenem);
3. Ustaw opiekunów na miejscu i sprzęt ratowniczy na miejscu.
Należy również podjąć specjalne środki ostrożności w odniesieniu do operacji produkcyjnych, które mogą być narażone na działanie siarkowodoru, takich jak:
1. Podczas pracy w kanałach ściekowych, szambach, dnach, osadach ściekowych itp. Pracownicy powinni nosić wykwalifikowane maski przeciwgazowe, pasy bezpieczeństwa, pasy pogotowia, alarmy komunikacyjne i inne poza strefą zagrożenia. Wentylacja na miejscu i sprzęt ratujący życie, przed operacją, szkoleniem profilaktycznym i pierwszej pomocy oraz badaniem fizykalnym przed pracą;
2. Gazowy siarkowodór wytwarzany przez przemysł farbiarski powinien mieć zamknięty reaktor i mechaniczny układ wydechowy. Spaliny mogą być neutralizowane i absorbowane przez ług. Siarkowodór i ścieki przemysłowe zawierające siarkę muszą zostać oczyszczone przed zrzutem.
3) Zgodnie z różnymi branżami oraz charakterem produkcji i charakterystyką każdego przedsiębiorstwa formułowane są odpowiednie środki zapobiegania i kontroli (patrz przykład „środków ostrożności dotyczących kontroli wstępnej niebezpiecznych niebezpiecznych wypadków” wymienionych poniżej).
Powikłanie
Ostre powikłania zatrucia siarkowodorem Powikłania śpiączka obrzęk głowy nerwu wzrokowego i obrzęk tarczy nerwu wzrokowego obrzęk płuc
Wysokie stężenie ostrego zatrucia może nagle wystąpić w śpiączce; mogą wystąpić powikłania, takie jak duszność lub zatrzymanie akcji serca po zatrzymaniu oddechowym, a badanie dna oka może w niektórych przypadkach wykazywać obrzęk głowy nerwu wzrokowego, a niektórym może towarzyszyć obrzęk płuc.
Objaw
Ostre objawy zatrucia siarkowodorem typowe objawy łzy nudności zmęczenie wrzód rogówki
W zależności od stężenia i czasu wdychania siarkowodoru objawy kliniczne różnią się w zależności od nasilenia: łagodne są głównie objawami drażniącymi, takimi jak łzawienie, mrowienie, katar, pieczenie w gardle lub towarzyszy im ból głowy, zawroty głowy, zmęczenie, nudności i inne objawy. Sprawdź widoczne przekrwienie spojówek, płuca mogą mieć suche rzęsy, można je odzyskać w krótkim czasie po dysocjacji; umiarkowane zatrucie, podrażnienie błon śluzowych, pogorszenie, kaszel, ucisk w klatce piersiowej, niewyraźne widzenie, obrzęk spojówek i owrzodzenie rogówki; Objawy, takie jak ból głowy, zawroty głowy, łagodne świadome zaburzenia, suche lub mokre rzędy w płucach, prześwietlenia klatki piersiowej wykazujące zwiększoną teksturę płuc lub łuszczące się cienie; poważne zatrucie śpiączką, obrzęk płuc, niewydolność oddechowa i krążenia, Podczas wdychania bardzo wysokiego stężenia (powyżej 1000 mg / m3) może wystąpić „śmierć typu błyskawicy”, a ciężkie zatrucie może pozostawić nerwy i następstwa psychiczne.
Zbadać
Badanie ostrego zatrucia siarkowodorem
Obecnie nie ma konkretnych badań laboratoryjnych.
(1) Zwiększoną zawartość siarkowodoru lub siarkowodoru we krwi można wykorzystać jako wskaźnik absorpcji, ale jest on niezgodny z nasileniem zatrucia, a jego okres półtrwania jest krótki, dlatego konieczne jest pobranie krwi w krótkim czasie po zatrzymaniu kontaktu.
(2) Zawartość tiosiarczanu w moczu może być zwiększona, ale może być zakłócana przez takie czynniki, jak czas pomiaru i zawartość siarki w diecie.
(3) Sulfemoglobina (SHb) we krwi nie może być stosowana jako wskaźnik diagnostyczny, ponieważ siarkowodór nie łączy się z normalną hemoglobiną, tworząc tiohemoglobinę, która nie ma nic wspólnego z mechanizmem zatrucia; wiele badań wykazało, że u ludzi i zwierząt nie ma krwi zabitej siarkowodorem. Znaczące stężenie tiohemoglobiny.
Diagnoza
Diagnoza i diagnoza ostrego zatrucia siarkowodorem
Diagnoza
Diagnoza może opierać się na historii choroby, objawach klinicznych i badaniach laboratoryjnych.
Diagnostyka różnicowa
Śmierć w wyniku porażenia prądem na miejscu wypadku należy odróżnić od innych substancji chemicznych, takich jak tlenek węgla lub cyjanek, ostra choroba naczyniowo-mózgowa, zawał mięśnia sercowego itp., A także musi dostać się do środowiska zawierającego wysokie stężenia metanu lub azotu i innych substancji chemicznych, aby spowodować niedotlenienie powietrza. Uduszenie jest zróżnicowane, a inne objawy należy odróżnić od podobnych chorób spowodowanych innymi przyczynami lub urazem spowodowanym upadkami po śpiączce.
