Złamania trzonu kości piszczelowej i strzałkowej
Wprowadzenie
Wprowadzenie do złamania kości ramiennej Kość ramienna jest najczęściej złamaną częścią długiej kości kanalikowej, stanowiącą 13,7% całkowitego złamania ciała. Dzieci poniżej 10 roku życia są szczególnie powszechne, z największą liczbą złamań kości ramiennej, drugim złamaniem kości piszczelowej i najmniejszym złamaniem kości piszczelowej. Ze względu na związek między kością ramienną istnieje wiele możliwości bezpośrednich gwałtownych ciosów i toczenia. Ponieważ przedni środkowy aspekt kości piszczelowej znajduje się blisko skóry, złamania otwarte są częstsze. Poważny uraz, duży obszar rany, rozbijanie złamań, poważne zanieczyszczenie, uszkodzenie tkanek spowodowane objawami choroby, najlepszy sposób na poradzenie sobie z nią, był jednym z najbardziej kontrowersyjnych problemów w leczeniu złamań. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,91% Osoby podatne: dzieci poniżej 10 roku życia są szczególnie powszechne Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: obrzęk, złamanie piszczeli, zużycie, przewlekłe zapalenie kości i szpiku
Patogen
Przyczyny złamania kości ramiennej
Współczynnik przemocy (30%):
Złamanie trzonu kości piszczelowej i strzałkowej jest często uderzane przez ciężkie przedmioty, kopnięcia, obrażenia od uderzenia lub obrażenia związane z toczeniem się kół. Przemoc występuje głównie z zewnętrznej przedniej strony łydki. Linia złamania jest przeważnie poprzeczna lub krótka. Rzędy, olbrzymia przemoc lub wypadki drogowe są przeważnie rozdrobnionymi złamaniami. Dwie linie złamania są często w tej samej płaszczyźnie. Na przykład złamania poprzeczne mogą mieć trójkątny fragment kości po gwałtownej stronie. Po złamaniu końce złamania zachodzą na siebie, są ustawione pod kątem i obracane. Przemieszczenie, ponieważ przód kości ramiennej znajduje się pod skórą, więc koniec złamania może bardzo zużywać skórę, mięśnie są bardziej podatne na zrosty. Jeśli przemoc jest niewielka, skóra nie jest zużyta, na przykład silne stłuczenie, słabe ukrwienie, skóra może również wystąpić. Martwica, infekcja kości, duże gwałtowne zgniecenie, urazy ściskające mogą mieć duże obszary złuszczania skóry, łzy mięśni i odsłonięte końce złamania. Miejsce złamania jest częstsze w dolnej środkowej trzeciej części, z powodu żywieniowego uszkodzenia naczyń, pokrycia tkanek miękkich, słabego ukrwienia itp., Częstość opóźnionego gojenia i nieleczenia jest większa.
Ponadto złamania spowodowane upadkiem z wysokich miejsc, obracającymi się gwałtownymi zwichnięciami lub poślizgnięciem, szczególnie linia złamania są w większości ukośne lub spiralne; linia złamania kości piszczelowej jest wyższa niż linia złamania kości piszczelowej, a uszkodzenie tkanki miękkiej jest niewielkie, ale złamanie jest przemieszczone. Istnieje wiele możliwości przeniknięcia przez skórę, aby spowodować obrażenia otwarte przez nakłucie.
Przesunięcie złamania zależy od wielkości siły zewnętrznej, kierunku, skurczu mięśnia i dystalnej masy uszkodzonej kończyny. Zewnętrzna strona łydki jest bardziej narażona na gwałt, więc koniec złamania można ustawić pod kątem do wewnątrz, a grawitacja łydki może spowodować złamanie końca do tyłu. Bok jest nachylony pod kątem, a ciężar stopy może obracać dalszy koniec złamania na zewnątrz, a skurcz mięśni może powodować nakładanie się i przesuwanie dwóch końców złamania.
Dzieci ze złamaniami kości ramiennej są zazwyczaj mniej narażone na działanie sił zewnętrznych, a dzieci z większą odpornością korową, głównie złamaniami gałęzi zielonych.
Zapobieganie
Zapobieganie złamaniom kości ramiennej
Zapobieganie uderzaniu, kopaniu, uderzaniu lub miażdżeniu kół przez ciężkie przedmioty w życiu i pracy jest kluczem do zapobiegania złamaniom kości ramiennej.
Powikłanie
Powikłania złamania kości ramiennej Powikłania, obrzęk, złamanie piszczeli, zużycie, przewlekłe zapalenie kości i szpiku
Zespół przedziału powięziowego
Uszkodzenie tkanek miękkich, takie jak złamanie łydki lub mięśni, krwiak, obrzęk reaktywny i zwiększone ciśnienie w przestrzeni powięziowej, może powodować zaburzenie krążenia krwi i tworzyć zespół przestrzeni powięziowej, spośród których najczęściej występuje zespół przedniego piszczelowo-piszczelowego.
Przednia przestrzeń piszczelowo-strzałkowa znajduje się w przedniej bocznej części łydki, przednim mięśniu piszczelowym, długim mięśniu prostownikowym, prostowniku palców kłębuszkowych, trzecim mięśniu śródstopia, wspólnym nerwu strzałkowym i przednim grzebieniu biodrowym, w którym znajduje się żyła. Twardość, tkliwość, bierne wyprostowanie, ból w zgięciu każdego palca, ból związany jest ze stopniem ucisku nerwu przeponowego, na początku pierwszego i drugiego odczucia śródstopia, a następnie z długim prostownikiem, prostownikiem z długim palcem, Przednie porażenie piszczeli, ponieważ tętnica promieniowa ma gałąź komunikacyjną i przednią tętnicę piszczelową, dzięki czemu można dotrzeć do wczesnej tętnicy grzbietowej.
Oprócz przedniego odcinka powięzi powięziowej, w tym zespole mogą również wystąpić trzy zespoły tylnego grzebienia biodrowego. Częstość występowania zespołu głębokiej tylnej przestrzeni piszczelowej jest większa niż w przypadku zwężenia bocznego skroniowego i przestrzeni bocznej. Drętwienie dna, zgięcie palca jest osłabione, ból zwiększa się, gdy palec bierny jest rozciągnięty, napięcie środkowej powięzi dystalnej nogi tricepsa jest zwiększone, a tkliwość jest oczywista. Jeśli objawy nadal się rozwijają, może wystąpić niedokrwienny przykurcz mięśni w szczelinie. Stopa w kształcie pazura, tylne nacięcie w dolnej części nogi, od początku mięśnia podeszwy, podłużnie przecina głęboką powięź, a jeśli to konieczne, nasierdzie jest przecinane w tym samym czasie, co może osiągnąć cel dekompresji.
Przedni zespół piszczelowo-piszczelowy to ciągły wzrost ciśnienia wewnątrz szczeliny, skurcz naczyń, wzrost ciśnienia osmotycznego tkanek, niedokrwienie tkanek i niedotlenienie, szczególnie w przypadkach zamkniętych złamań piszczelowo-piszczelowych z oczywistym stłuczeniem tkanek miękkich. Być może redukcję złamań należy wykonać jak najszybciej, a dożylnie należy zaszczepić 20% mannitolu, aby poprawić mikrokrążenie i zmniejszyć obrzęk, i uważnie obserwować.
Oprócz zespołu przestrzeni powięziowej, przednia przestrzeń piszczelowa w pobliżu stawu skokowego, mięsień piszczelowy przedni, długi mięsień prostujący, długi ścięgno prostownika palca jest blisko piszczeli, a złamanie jest leczone. Po utworzeniu nasady ścięgno jest zużyte i spowodowane. W razie potrzeby objawy należy również wyciąć chirurgicznie w powięzi w celu dekompresji.
2. Zakażenie
Otwarcie złamania kości ramiennej i wewnętrzne zamocowanie płytki po oczyszczeniu mają najwyższy wskaźnik infekcji. Powodem jest to, że otwarte złamanie, tkanka miękka została uszkodzona, a płytka jest przymocowana więcej niż 6 otworów. Tkanka miękka okostnej jest za duża i zapewnione jest złamanie złamania. Dopływ krwi, a zatem wskaźnik infekcji jest wysoki. W przypadkach przewlekłego zapalenia kości i szpiku po wewnętrznym zespoleniu złamania leczonego przez autora w ostatnich latach, utrwalenie płytki w otwartym złamaniu kości piszczelowej wynosi 1/3, a przednia część kości ramiennej jest kością podskórną. Rana jest narażona na wewnętrzne utrwalenie i powierzchnię kości, które można wyleczyć przez 1 rok do kilku lat. Dlatego złamanie kości ramiennej jest otwarte, a stopień I można naprawić za pomocą gwoździa śródszpikowego. Drugi stopień to oczyszczenie rany i zamknięcie rany, a rana jest zagojona, a następnie naprawiona gwoździe śródszpikowe. Trzeci stopień jest uważany za stan naprawy tkanek miękkich, najpierw ustalony za pomocą zewnętrznego utrwalacza, a po zamknięciu rany naprawiony jest śródszpikowy gwóźdź.
3. Opóźnione gojenie, brak gojenia lub złość
Istnieje wiele przyczyn opóźnionego gojenia kości piszczelowej i nie wyleczenia. Można je z grubsza podzielić na dwie główne kategorie: samo złamanie i niewłaściwe leczenie. Jednak z obu powodów większość z nich nie jest spowodowana jednym czynnikiem. Często jest to kilka przyczyn. Z różnych powodów podejmij odpowiednie środki, aby osiągnąć cel leczenia.
(1) Opóźnione leczenie:
Jest to częste powikłanie złamania piszczelowo-piszczelowego. Zasadniczo złamanie piszczelowo-piszczelowe dorosłego nie leczyło się przez 20 tygodni, co jest opóźnione gojeniem. Według różnych danych stanowi to od 1% do 17%. Chociaż większość przypadków nadal leczy złamanie, może leczyć, ale wydłuża ustalony czas. Może nasilać atrofię mięśni i sztywność stawów, zwiększać stopień choroby i tworzyć niewłaściwy związek, jeśli jest niewłaściwie leczony, dlatego podczas leczenia złamania należy regularnie obserwować i wykonać stałe utrwalenie, aby poprowadzić rannych do wykonywania czynności funkcjonalnych dotkniętej kończyny.
Złamanie kości piszczelowej jest nadal możliwe w ciągu 20 tygodni. Nie musi być leczone chirurgicznie. Jeśli po 12 tygodniach złamania nastąpi słabe gojenie, ćwiczenia funkcjonalne dotkniętej kończyny powinny zostać z czasem wzmocnione. Pod utrwaleniem plastra należy chodzić ciężarem dotkniętej kończyny, aby promować kość. Gojenie, istnieją również roszczenia, ponad 12 tygodni złamań z tendencją do gojenia się, koniec złamania kości piszczelowej można odciąć około 2,5 cm, aby zwiększyć wzdłużne ciśnienie wkładania końca złamania kości piszczelowej, gdy zwiększa się ciężar dotkniętej kończyny, aby przyspieszyć wzrost nasady; jeśli złamanie wynosi około 20 tygodni Jeśli na końcu nadal jest luka, nieleczenie może być bardzo duże, a kość gąbczasta powinna być z czasem chirurgicznie wszczepiona.
Ponadto, w przypadkach opóźnionego gojenia, terapii stymulacji elektrycznej, impulsu pola elektromagnetycznego lub prądu stałego, różnej częstotliwości i przebiegu prądu, zmiany różnicy potencjałów złamania, można również osiągnąć cel promowania gojenia złamań.
(2) Nieleczenie:
Brak zrostu złamania kości ramiennej wykazał oczywistą stwardnienie na końcu złamania filmu rentgenowskiego. Chociaż na obu końcach złamania znajdowały się osteofity, nie było połączenia kości, a objawy kliniczne miały miejscową tkliwość, ból obciążający lub nienormalną aktywność, a wiele przypadków nie zagoiło się. Istnieje wiele czynników wewnętrznych, takich jak nadmierne zmiażdżenie złamania, poważne przemieszczenie, otwarte uszkodzenie lub uszkodzenie skóry. Otwarte uszkodzenie i infekcja są ważniejszymi przyczynami nieleczenia. Ponadto niewłaściwe leczenie, takie jak nadmierna przyczepność, utrwalenie zewnętrzne nie jest prawdą lub utrwalenie wewnętrzne. Niewłaściwe zastosowanie może również powodować nieleczenie.
Granica między opóźnionym gojeniem kości piszczelowej a nieleczeniem kości piszczelowej nie jest bardzo jasna. W przypadkach opóźnionego gojenia ciężar dotkniętej kończyny może sprzyjać gojeniu się złamań, jednak jeśli powstało ono bez zrostu, nadmierna aktywność może tworzyć pseudo staw na końcu złamania, dlatego należy podjąć aktywną operację. Leczenie
Zasadniczo kość ramienna nie goi się. Jeśli wyrównanie jest dobre, na końcu złamania występuje połączenie włókien. Dopóki tkanka miękka z dobrym krążeniem krwi jest chroniona podczas operacji, złamanie nie jest szeroko odrywane, a wystarczająca ilość kości gąbczastej jest wszczepiana wokół końca złamania. Ulecz
Brown, Sorenson i wsp. Uważają, że we wczesnym etapie gojenia się niezwiązanego lub opóźnionego gojenia kości biodrowej stosuje się osteotomię kości biodrowej w celu zwiększenia ciśnienia fizjologicznego złamania kości ramiennej i promowania gojenia złamania bez przeszczepu kości, jednak jeśli koniec złamania ma tworzenie pseudostawowe, kości ramienia wygoiły się. Po istnieniu tylnej przestrzeni złamania kości piszczelowej przeszczep kości powinien być wykonywany w tym samym czasie, co osteotomia. Mullen i wsp. Uważają, że w przypadku braku zrostu, po prostu za pomocą mocowania płyty kompresyjnej i wczesnego noszenia ciężaru kończyny, wzmacniania ćwiczeń funkcjonalnych, ciężaru kończyny noszenia Przeszczep kości może również powodować gojenie się kości, ale jeśli złamanie jest źle ustawione, a tkanka włóknista na końcu złamania jest słabo zagojona, nadal konieczne jest wszczepienie kości gąbczastej z silnym utrwaleniem wewnętrznym. Lottes i wsp. Uważają, że jama rdzeniasta jest powiększona. Wewnętrzne unieruchomienie gwoździa, przy jednoczesnym odcięciu kości ramiennej i jednoczesnym zachowaniu masy dotkniętej kończyny, jednak według dużej ilości danych efekt wszczepienia kości gąbczastej jest lepszy niż w przypadku zwykłego wewnętrznego unieruchomienia. .
(3) Leczenie wad rozwojowych:
Jeśli złamanie kości ramiennej to żylak, koślawość lub kąt przedni lub tylny większy niż 5 ° po zmniejszeniu, gips należy wymienić lub klin gipsowy należy rozciąć w celu korekcji. Jeśli nastąpiło wygojenie kości, należy wpłynąć na funkcję dotkniętej kończyny. Albo czy pojawienie się deformacji jest oczywiste, aby ustalić, czy osteotomia jest prawidłowa; manifestacja rentgenowska nie powinna być stosowana jako sama podstawa chirurgiczna. W deformacji rotacyjnej wpływ deformacji rotacji wewnętrznej jest duży. Ogólnie rotacja wewnętrzna jest większa niż 5 ° i może wystąpić nieprawidłowość chodu. Deformacja rotacji zewnętrznej> 20 ° może również nie mieć znaczącego wpływu.
Deformacja złamania kości piszczelowej jest łatwa do znalezienia i łatwa do skorygowania w czasie, więc częstość występowania jest niska, ale rozdrobnione złamanie, uszkodzenie tkanki miękkiej i poważne przemieszczenie są podatne na zranienie i należy temu zapobiec na początku leczenia.
Objaw
Objawy złamań trzonu kości ramiennej Częste objawy Silne skręcenia bólu Proste złamania Złamania spiralne Złamania motyla
Objaw
Większość złamań kości piszczelowej jest spowodowana urazem, takim jak stłuczenia, zmiażdżenia, skręcenia lub upadki na wysokich wysokościach. Ból w uszkodzonych kończynach jest spuchnięty i zdeformowany.
Położenie kości ramiennej jest powierzchowne, a lokalne objawy są oczywiste. Zwracając uwagę na objawy samego złamania, należy również zwrócić uwagę na stopień uszkodzenia tkanki miękkiej. Powikłania miejscowe i ogólnoustrojowe spowodowane złamaniem kości piszczelowej są poważniejsze, a konsekwencje są często poważniejsze niż samo złamanie. Należy zwrócić uwagę na obecność lub brak poważnego uszkodzenia nerwu naczyniowego. Kiedy złamany jest górny koniec kości ramiennej, należy zwrócić uwagę na obecność lub brak przedniej tętnicy biodrowej, tylnej tętnicy piszczelowej i wspólnego nerwu otrzewnowego. Należy również zwrócić uwagę na stopień obrzęku miękkiej tkanki łydki i czy występuje silny ból. Występowanie zespołu przedziału powięziowego łydki.
2. Znaki
Należy zwrócić uwagę na obserwowanie kształtu, długości, obwodu i napięcia tkanki miękkiej całej nogi; temperatura skóry, kolor skóry łydki; pulsacja tętnicy grzbietowej stopy; aktywność palców stóp, obecność lub brak bólu itp. Zwiotczenie itp. W normalnych warunkach wewnętrzna krawędź palca, przyśrodkowa kostka i wewnętrzna krawędź piszczeli powinny znajdować się na tej samej linii. Jeśli złamanie kostki zostanie przesunięte, normalny związek zostanie utracony.
W przypadku dzieci ze złamaniami, ze względu na grubą okostną kości ramiennej, złamanie może nadal stać po złamaniu. Staw kolanowy może również poruszać się w pozycji leżącej. Lokalny obrzęk może nie być oczywisty, to znaczy objawy kliniczne nie są oczywiste. Jeśli występuje wyraźna tkliwość w łydce, należy wykonać zdjęcie rentgenowskie. Tablet, uważaj, aby nie przegapić diagnozy.
Złamania kości piszczelowej można podzielić na trzy typy:
1 proste złamania: w tym złamania ukośne, złamania poprzeczne i złamania spiralne;
2 złamanie motyla: rozmiar i kształt bloku kości motyla są różne, blok złamania motyla spowodowany przez naprężenie skrętne jest dłuższy, a linia złamania może być dalej utworzona na bloku złamania motyla;
3 rozbicie złamania: pęknięcie pęknięcia, istnieje wiele złamań.
Zbadać
Badanie złamania kości ramiennej
W przypadku podejrzenia urazu falowego i naczyniowego można go zastosować do angiografii kończyny dolnej w celu potwierdzenia diagnozy. W szpitalu warunkowym można wykonać angiografię metodą odejmowania metodą cyfrową (DSA) lub badanie ultrasonograficzne naczyniowego narzędzia diagnostycznego. Gdy urazowe naczynie krwionośne łydki jest złamane lub zatorowe, należy użyć Gdy do detekcji wykorzystywany jest ultradźwiękowy aparat do diagnostyki naczyń, na oscyloskopie nie pojawia się krzywa pulsacji tętnic, która jest w linii prostej, a linia prosta jest również prezentowana na skanerze pióra i nie jest wizualizowana w metodzie obrazowania dopplerowskiego typu kanału przepływowego. Jest to badanie nieinwazyjne, a zastosowanie kliniczne stopniowo zyskuje na popularności.
Badanie obrazowe: Obecnie badanie kliniczne złamania kości piszczelowej jest nadal wykonywane przez badanie fizykalne i zwykłe zdjęcie rentgenowskie. Jeśli okaże się, że istnieje długie złamanie skośne lub spiralne lub znaczące przemieszczenie złamania kostki w dolnej jednej trzeciej kości ramiennej, Zwróć uwagę na obecność lub brak złamań w górnej części kości ramiennej Z tego powodu musisz wykonać pełne zdjęcie rentgenowskie kości ramiennej, w przeciwnym razie łatwo przeoczyć diagnozę.
Diagnoza
Diagnoza i diagnoza złamania kości ramiennej
Rozpoznanie złamań kości ramiennej nie stanowi trudności, ale należy zauważyć, że obecność lub brak uszkodzenia nerwowo-naczyniowego, niezależnie od tego, czy towarzyszy mu zespół przedziału mięśniowego, a także szczegóły rany i ocena stopnia zanieczyszczenia, powinny być w pełni uwzględnione, a jej powikłania są daleko Mniejsze złamania nóg są znacznie poważniejsze, a diagnoza opiera się przede wszystkim na:
Historia traumy
Należy w pełni zrozumieć, czy występuje uraz łączony, szczególnie wcześnie należy zwrócić uwagę na obecność lub brak urazu głowy i klatki piersiowej.
2. Objawy kliniczne
Głównie na podstawie ogólnoustrojowych i lokalnych objawów pacjenta, objawów i specjalnych badań wymienionych powyżej, należy podejrzewać i powszechne uszkodzenie nerwu strzałkowego, do badania EMG.
3. Badanie obrazowe
Złamanie łydki powinno być rutynowo wykonywane dla promieni rentgenowskich łydek i bocznych. Jeśli okaże się, że w dolnej trzeciej części kości ramiennej występuje długie złamanie skośne lub spiralne lub złamanie kości ramiennej, należy zwrócić uwagę na złamanie górnej części kości ramiennej. Wymaga to pełnometrażowego filmu rentgenowskiego kości ramiennej, w przeciwnym razie łatwo przeoczyć diagnozę, na ogół nie potrzebuje CT i MRI, chyba że podejrzewa się uszkodzenie tkanki miękkiej.
