krowianka
Wprowadzenie
Wprowadzenie do Vaccinia Vaccinia to ostra infekcja sutków i piersi bydła wywołana wirusem varioli bydła, przenoszona na ludzi przez kontakt i częściej występująca u dojarzy i pracowników rzeźni. Według raportu WHO choroba zniknęła na całym świecie. Wirus krowianki jest wirusem, który powoduje, że bydło wytwarza łagodną krowiankę. Jeśli dana osoba zostanie zarażona wirusem, spowoduje jedynie łagodny dyskomfort i wytworzy oporność na wirusa krowianki. Ponieważ wirus krowianki ma takie same właściwości antygenowe jak wirus variola powodujący ludzką ospę, ludzka krowianka może również uzyskać odporność na wirusa variola. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: wskaźnik zapadalności wynosi około 0,004% -0,005%, częściej u dojarzy Osoby podatne: częściej u dojarzy, w rzeźniach Tryb infekcji: infekcja kontaktowa Komplikacje: posocznica
Patogen
Vaccinia
Współczynnik infekcji (78%)
Jest to spowodowane wirusem ospy krowiej, który jest podobny do wirusa ospy i może powodować uszkodzenie krwotoczne, gdy jest hodowany na kapsułce zarodka kurzego. Podobne do szczepienia. Przewlekła martwica naskórka, więcej krwawień, komórki naskórkowe mogą zobaczyć większe ciała inkluzyjne w cytoplazmie.
Czynniki zawodowe (20%)
Choroba jest spowodowana ostrym zakażeniem sutków i piersi bydła zakażonym wirusem variola, które może być przenoszone na ludzi poprzez kontakt, więc populacja pacjentów z tą chorobą występuje częściej u dojarzy i pracowników rzeźni.
Zapobieganie
Zapobieganie krowiance
Ze względu na reformę współczesnego procesu dojenia mleka jest on zwykle całkowicie zastępowany mechanizacją, dlatego liczba przypadków, w których choroba występuje obecnie, zmniejsza się. Choroba ta często występuje u pracowników, którzy dokonują dojenia lub uboju. Może to być również spowodowane infekcją fałszywym wirusem krowianki. Dlatego należy przeprowadzić szczepienie przeciwko krowiance, aby zmniejszyć ryzyko zakażenia. W przypadku krów podejrzanych o zarażenie wirusem krowianki podczas dojenia należy nosić rękawiczki, aby zmniejszyć ryzyko zakażenia.
Powikłanie
Powikłania krowianki Powikłana sepsa
Choroba samoogranicza się i na ogół leczy się po około 10-15 dniach. Głównym powikłaniem jest uszkodzenie integralności spowodowane uszkodzeniem skóry, odsłonięcie rany, tworzenie się powierzchownych owrzodzeń, któremu towarzyszy oczywiste swędzenie. Dlatego z powodu infekcji bakteryjnej skóry lub infekcji grzybiczej wywołanej przez drapanie skóry, zwykle wtórnej do niskiej budowy ciała lub długotrwałego stosowania środków immunosupresyjnych i infekcji grzybiczych, takich jak grzyb paznokci, takich jak jednoczesne zakażenie bakteryjne, może mieć gorączkę, obrzęk skóry, owrzodzenie i Wypływają ropne wydzieliny i inne działania. Ciężkie przypadki mogą prowadzić do sepsy, na którą powinni zwrócić uwagę klinicyści.
Objaw
Objawy krowianki typowe objawy grudki obrzęk czerwone krosty
Okres inkubacji wynosi od 5 do 7 dni. W miejscu kontaktu pojawiają się pierwotne zmiany. Pierwotny wygląd to grudki, które szybko stają się pęcherzami i krostami. Środek pęcherza jest pępkowy, otoczony zaczerwienieniem i obrzękiem. Występuje głównie na palcach, przedramionach i twarzy. Gorączka, z miejscowym zapaleniem węzłów chłonnych i zapaleniem naczyń chłonnych, samoleczenie w ciągu 4 do 6 tygodni.
Zbadać
Szczepienia
Chorobę można zdiagnozować na podstawie laboratoryjnej hodowli wirusów.
Zmiany patologiczne: podobne do krowianki, ale nekroza naskórka jest powolna, zapalenie, rumień jest oczywisty, występuje więcej krwawień, przerost komórek podstawnych naskórka, inkluzje cytoplazmatyczne w dolnej części naskórka, to więcej niż ciało inkluzyjne Guarnieri ospy i krowianki Większy.
Diagnoza
Diagnoza szczepień
Zgodnie z klinicznymi objawami tej choroby należy ją odróżnić od guzków mleczarskich, ospy owiec, pierwotnej gruźlicy skóry, ziarniniaka ciał obcych i sporotrichozy. Ostrość różni się od guzka mleczarza, którym jest infekcja wirusem krowianki z okresem inkubacji od 5 do 14 dni. Począwszy od jednego lub kilku zapalnych grudek w dłoni i przedramieniu, a następnie stają się purpurowo-czerwonym półkulistym guzkiem z czerwoną otoczką wokół niego, środek jest pępkowy, a tekstura jest twarda, wielkość soi, powierzchnia jest gładka, a rozproszone rozmieszczenie nie jest zintegrowane. Czasami na górze znajdują się pęcherze lub krosty, które później bliznowacają się lub stopniowo rozwijają, stając się brodawkowatymi bladoczerwonymi zmianami skórnymi, podobnymi do ropnego ziarniniaka. Dlatego zgodnie z cechami klinicznymi i badaniem patologicznym można wyraźnie zidentyfikować.
