choroba anty-aktywowanego białka C
Wprowadzenie
Wprowadzenie do aktywowanego białka C W APTT, jeśli APC jest dodawany podczas testu, APV jest przedłużany z powodu inaktywacji czynników Va i VIIIa przez APC. Jeśli APTT nie jest przedłużany ani przedłużany po dodaniu APC, nazywa się to białkiem antyaktywowanym C (APCD). Podstawowa wiedza Odsetek chorób: zapadalność wynosi około 0,0001% - 0,0002% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania:
Patogen
Etiologia choroby aktywowanego białka C.
(1) Przyczyny choroby
Mutacje Leiden czynnika V w APCD dominują autosomalnie.
(dwa) patogeneza
Występują różnice rasowe i regionalne w występowaniu i mechanizmie APC-R. Oprócz mutacji czynnika Leiden V mogą istnieć różne mechanizmy, takie jak mutacja innych miejsc genów czynnika V lub mutacja genu czynnika VIII i czynników nabytych. APCD ma wrodzone i nabyte wyniki. Ten pierwszy jest głównie spowodowany dziedzicznymi defektami czynników krzepnięcia. Najczęstszym jest mutacja czynnika VLeiden. W normalnych okolicznościach APC rozszczepia czynnik Va na Arg506, co powoduje, że ten drugi traci aktywność prokoagulacyjną. Mutacja Leiden czynnika V odnosi się do mutacji missense (G → A) nukleotydu 1691 genu czynnika V, która powoduje, że aminokwas w pozycji 506 cząsteczki czynnika V zmienia się z Arg na Gln, tym samym wolny od cięcia APC. V nadal ma normalną aktywność prokoagulacyjną i może oprzeć się rozszczepieniu APC, powodując, że ciało jest w stanie nadkrzepliwości. Inne defekty genetyczne obejmują mutację w miejscu czynnika V306, mutację w czynniku VIII itp. Nabyte APCD jest powszechne w przeciwciele przeciw fosfolipidom. Pacjent
Zapobieganie
Zapobieganie aktywacji białka C.
Może przyjmować profilaktykę warfaryną.
Powikłanie
Powikłania anty-aktywowanego białka C. Komplikacja
Nie ma powikłań tej choroby.
Objaw
Antyaktywowane objawy białka C typowe objawy zakrzepica żylna
Przejawia się głównie w zakrzepicy żył głębokich.
Zbadać
Badanie aktywowanego białka C.
Test 1APC-APTT;
2 metoda substratu chromogennego;
3 Analiza DNA, najczęściej stosowany jest test APC-APTT, który obejmuje dwa testy APTT, jedna próbka dodana APC; druga bez APC, wyniki są wyrażane przez APC-SR:
APC-SR = (APTT bez APC) / (APTT z APC)
W normalnych okolicznościach APC-SR ≥ 2.
APC-SR pacjenta można również podzielić przez normalny ludzki APC-SR w celu uzyskania skorygowanego APC-SR, tj. N-APC-SR. W normalnych okolicznościach n-APC-SR> 0,84, <0,84 można zdiagnozować jako oporność na APC. W przypadku mutacji czynnika V Leiden pacjent heterozygotyczny ma n-APC-SR od 0,45 do 0,70, a pacjent homozygotyczny <0,45, ale czy oporność na APC jest spowodowana przez FV Leiden, można ustalić jedynie na podstawie analizy genetycznej.
Metoda chromogennego substratu opiera się na zasadzie, że APC może inaktywować czynnik FVIIIa w celu ograniczenia tworzenia się FXa. Poprzez wykrycie aktywności FXa w celu hydrolizy fenolaminy i pośredniej reakcji na oporność na APC, APC-SR i APC-APTT mierzone tą metodą są zasadniczo Spójne
Analiza DNA wykorzystuje techniki PCR i analizę sekwencji nukleotydów w celu ustalenia mutacji genów w Czynniku V i ustalenia, czy pacjent jest heterozygotyczny czy homozygotyczny.
W zależności od stanu, objawy kliniczne, objawy, oznaki, zdecyduj się na USG B, CT, zdjęcie rentgenowskie, elektrokardiogram, biochemię, krwiomocz i inne testy.
Diagnoza
Identyfikacja diagnostyczna antyaktywowanego białka C
Kryteria diagnostyczne
1. Kryteria diagnostyczne i podstawa
Krajowe kryteria diagnostyczne opracowane w książce Zhanga Zhinana „Standardy diagnostyczne i skuteczności dotyczące chorób krwi”.
(1) Występuje zakrzepica żylna lub bezobjawowa.
(2) Współczynnik wrażliwości na białko C antyaktywowane (APC-SR) <2 lub skorygowany stosunek wrażliwości na białko C antyaktywowane (n-APC-SR) <0,84.
2. Zagraniczne kryteria diagnostyczne
(1) Występuje zakrzepica żylna lub bezobjawowa.
(2) Autosomalne dominujące dziedzictwo.
(3) Istnieją homozygoty i heterozygoty: homozygotyczna wartość n-APC-SR wynosi <0,4, a heterozygotyczna n-APC-SR wynosi 0,4 do 0,7.
(4) Analiza genu czynnika V ma głównie FV Leiden.
3. Ocena diagnostyczna
(1) Chociaż APCD jest ściśle związane z zakrzepicą żylną, nie ustalono, że APCD ma zakrzepicę. Badanie w Europie i Stanach Zjednoczonych pokazuje, że częstość występowania APCD u normalnych osób rasy białej może wynosić nawet 15%, ale znaczna liczba pacjentów nie może mieć zakrzepicy do końca życia. Pacjenci z APCD mają znacznie zwiększone ryzyko zakrzepicy podczas ciąży, zabiegu chirurgicznego, doustnych środków antykoncepcyjnych i innych czynników ryzyka, takich jak niedobór białka C, białka S i antytrombiny, w związku z czym istnieje znaczny wzrost ryzyka zakrzepicy. U pacjentów z epizodami zakrzepowymi APCD należy zadbać o wykluczenie wrodzonego lub nabytego niedoboru złożonego białka C, białka S i antytrombiny, a także o inne czynniki wysokiego ryzyka zakrzepicy, w tym o tym, czy przeciwciała przeciw fosfolipidom są dodatnie.
(2) Chociaż z APCD dominuje głównie autosomalny, z powyższych powodów inni członkowie rodziny mogą nie mieć ataku zakrzepu, więc historia rodziny nie pomaga w diagnozie.
(3) Chociaż wartości referencyjne APC-SR i n-APC-SR podano w kryteriach diagnostycznych, wyniki uzyskane przy użyciu odczynników z różnych źródeł są różne, dlatego każde laboratorium powinno ustalić własną normalną wartość referencyjną.
(4) Oprócz odczynników APC-APTT na test wpływają również inne czynniki, takie jak białko S i poziomy II, V, VIII, IX, X są zmniejszone, doustne leczenie warfaryną, przeciwciała antyfosfolipidowe mogą wpływać W związku z tym wiele heterozygot APC-R zostało pominiętych lub źle zdiagnozowanych. W związku z tym stosuje się zmodyfikowane badanie w celu rozcieńczenia badanego osocza osoczem z niedoborem czynnika V, który może skutecznie skorygować działanie innych niedoborów antykoagulantów lub leków przeciwzakrzepowych. Czułość jest znacznie poprawiona, szczególnie w przypadku APC-R spowodowanego mutacją czynnika VLeiden, swoistość wynosi do 98,8%, a czułość prawie 100%. Ponadto główną zaletą metody substratu chromogennego jest to, że nie jest ona odporna na antykoagulację. Wpływ leków lub innych czynników krzepnięcia, takich jak APC-APTT, jest pomocny w poprawie wskaźnika diagnostycznego Przeciwciała przeciw fosfolipidom, w tym antykoagulanty podobne do tocznia i przeciwciała przeciw kardiolipinie, mogą zakłócać APC-APTT, a wyniki testu obniżają APC-SR. Zastosowanie ekstraktów płytkowych może wykluczyć działanie przeciwciał antyfosfolipidowych.
(5) Przetwarzanie badanej próbki jest bardzo ważne APC-SR to stosunek zmierzonego wyniku pacjenta do normalnej osoby, dlatego też jeśli kriokonserwowane jest osocze pacjenta, które ma być badane, normalne osocze kontrolne również należy odpowiednio zamrozić. Płytki krwi po zamrożeniu i rozmrożeniu mogą wpłynąć na wynik testu i znacznie zmniejszyć APC-SR, dlatego też płytki krwi w osoczu należy jak najbardziej usunąć podczas oddzielania próbek.
Diagnostyka różnicowa
Główna potrzeba wykluczenia wrodzonego lub nabytego niedoboru połączonego białka C, białka S i antytrombiny, a także innych nabytych czynników, takich jak obecność przeciwciał antyfosfolipidowych.
