Rekonstrukcja więzadła pierwszego stawu nadgarstkowo-śródręcznego

Dotyczy podwichnięcia grzbietowego pierwszego stawu nadgarstkowo-nadgarstkowego. Pęknięcia i wady ścięgien są powszechnymi chorobami, najczęściej spowodowanymi urazami lub uszkodzeniami. W celu przywrócenia funkcji kończyn, palców rąk i stóp, złamane lub uszkodzone ścięgna muszą zostać naprawione na czas. Jednak prawie wszystkie naprawione ścięgna tworzą różne stopnie przylegania i zaburzenia aktywności stawów w otaczających tkankach, co jest ściśle związane z lokalnymi stanami patologicznymi, techniką chirurgiczną, materiałem szwu i prawidłowym leczeniem pooperacyjnym i należy je traktować poważnie. W tym artykule opisano powszechnie stosowaną metodę zszywania ścięgien i jej technikę. Leczenie chorób: zwichnięcie stawów Wskazanie Powtarzające się zwichnięcie stawu nadgarstkowo-nadgarstkowego spowodowane urazem jest główne, a osoby z trudnościami w naprawie ostrego więzadła można również zastosować w pierwszej fazie. Jeśli dąży się do przemieszczenia stawu spowodowanego zmianami reumatoidalnymi lub zwyrodnieniowymi stawu przed wystąpieniem urazowego zapalenia stawów, zastosowanie kliniczne nie ma doświadczenia w stosowaniu, zmiany samego stawu nieuchronnie wpłyną na skuteczność chirurgiczną, powinny być zrównoważone, aby uwzględnić różne czynniki. Przeciwwskazania 1. Zakażenie po miejscowym urazie nie zostało wyeliminowane. 2. Uraz odnosi się do pasywnego zgięcia i przedłużenia każdego stawu. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Obrzęki i stany zapalne kończyn i oddziałów, nawet łagodne, powinny być aktywnie leczone, tak aby całkowicie zniknęły po 2–3 miesiącach operacji. 2. Najpierw należy usunąć duże i twarde blizny miejscowe, a klapy należy naprawić, aby zapewnić dobre ukrwienie i miękkie luźne łóżko wokół ścięgien. 3. Przed zszyciem ścięgna najpierw należy leczyć sztywność stawu dominującego ścięgna, a także zastosować fizykoterapię oraz ćwiczenia aktywne i pasywne w celu przywrócenia większej aktywności, tak aby można było operować i odbierać efekt szwu ścięgien. 4. Materiał szwu powinien być wybrany z odmian o małej reakcji, dużej sile ciągnięcia i gładkiej powierzchni. Zasadniczo preferowany jest miękki drut ze stali nierdzewnej o średnicy od 0,25 do 0,30 mm i jest on najczęściej stosowany do ciągnienia szwów z drutu stalowego. Ścięgna o małej lub małej średnicy można zszyć za pomocą monofilamentu Nilon. Nici nitkowe mają pewien stopień reakcji tkanek, najczęściej stosowane w szwie pogrzebowym Bunnell, ale nici jedwabne muszą wytrzymać od 1 do 1,5 kg siły rozciągającej. 5. Przygotuj cienką prostą okrągłą igłę do zszycia ścięgna. Zabieg chirurgiczny Wzdłuż bocznej krawędzi ścięgna dużego mięśnia rybnego wykonuje się nacięcie podłużne na boku pierwszego śródręcza w pobliżu 1/2 ,, a dystalny nadgarstek jest zwrócony w stronę ścięgien ścięgna, a ścięgno zginacza nadgarstka jest rozciągnięte na przedramię. 3 ~ 4 cm na nadgarstku. Rozcięto duże mięśnie ryb i ujawniono kość śródręcza, pierwszy staw nadgarstka i ścięgno zginacza skroniowego. Przedramię odcięło skroniową stronę ścięgna zginacza promieniowego i oddzieliło się dystalnie, czyniąc go płatwą z dystalnym końcem przymocowanym do podstawy drugiego śródręcza, o długości około 6 cm. Po stronie grzbietowej piwnicy śródręcza (strona łokciowa długiego mięśnia odwodzącego) średnica wynosi 0,25 ~ 0,3 cm. Pasek ścięgien wprowadza się do otworu kostnego przez stronę volar, a następnie wyprowadza przez stronę grzbietową. Głębokie ścięgno kciuka jest rozciągane z powrotem do strony volarowej pierwszego stawu śródręczno-nadgarstkowego, a następnie zaciskane w celu zmniejszenia stawu zwichniętego, a następnie igła jest umieszczana przez pierwszą podstawę śródręcza do większości rogu. Dwie igły zszywano w sposób przerywany jedwabną nicią 3-0, a pasek ścięgien przymocowano do okostnej wokół otworu kostnego i ścięgna kciuka. Pasek ścięgien jest owinięty wokół głębokiej strony łokciowej ścięgna zginacza promieniowego, a następnie zaciśnięty i zszyty. Umyj ranę, poluzuj opaskę uciskową, zatrzymaj krwawienie i potwierdź zamknięcie nacięcia po braku aktywnego krwawienia. Komplikacja Infekcja ropna, zainfekowane rany mają ból, zaczerwienienie, tkliwość, ropne wydzieliny itp., Temperaturę ciała można zwiększyć i neutrofile. Zamknięte rany mogą być również związane z różnymi infekcjami, takimi jak aspiracja pourazowa, zatrzymanie wydzielania wewnętrznego w drogach oddechowych i wtórne niedodma płuc w niedodmach. Po urazie może również wystąpić tężec lub zgorzel gazowa, a konsekwencje są dość poważne.