Otwarta redukcja stawu barkowo-obojczykowego i stabilizacja wewnętrzna, zespolenie kruczo-obojczykowe lub stabilizacja wewnętrzna

Otwarcie i utrwalenie w obrębie stawu barkowo-obojczykowego i fiksacja wewnętrzna lub zespolenie wewnętrzne w przypadku zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego przez ponad 3 tygodnie nie uległy zresetowaniu, a także miejscowemu bólowi i wpływają na podniesienie i uprowadzenie barku. Leczenie chorób: zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego Wskazanie Otwarcie i utrwalenie w obrębie stawu barkowo-obojczykowego i fiksacja wewnętrzna lub zespolenie wewnętrzne w przypadku zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego przez ponad 3 tygodnie nie uległy zresetowaniu, a także miejscowemu bólowi i wpływają na podniesienie i uprowadzenie barku. Zabieg chirurgiczny 1. Nacięcie: Łukowe nacięcie ramienia, zaczynając od zewnętrznego końca ramienia, wzdłuż stawu obojczykowo-obojczykowego i przedniej części obojczyka, do połączenia środkowej i zewnętrznej 1/3 obojczyka. 2. Ujawnij staw obojczykowo-obojczykowy: odetnij powięź i obojczyk obojczyka, dokonaj wycięcia podśluzówkowego mięśni naramiennego i czworobocznego w kierunku do przodu i do tyłu oraz odsłoń staw obojczykowo-obojczykowy. 3. Zresetuj i napraw staw stawu barkowo-obojczykowego: Po zresetowaniu stawu obojczykowo-obojczykowego dwa druty Kirschnera są skrzyżowane i zamocowane, a krótkie wygięcie ogona igły pozostaje pod skórą. 4. Odetnij kłykcie z podstawy, z dołączonym do niego splotem ramiennym bicepsa, przeponą i mięśnia piersiowego mniejszego, i przenieś go w górę do naprawionego obojczyka o szorstkiej twarzy i przymocuj go śrubami. . Jeśli wykonuje się mocowanie kłykcia obojczyka, kłykcina nie jest odcinana, a obojczyk nie musi być golony i szorstki, a obojczyk jest mocowany bezpośrednio na kłykcie za pomocą śrub. 5. Zszywać nacięcie sporadycznie w zależności od poziomu. Komplikacja Igła jest zbyt głęboka lub przekrzywiona, aby dźgnąć podobojczykowe naczynia krwionośne i nerwy.