wstawienie podłopatkowe

Nawracające zwichnięcie stawu barkowego jest częstym powikłaniem traumatycznego zwichnięcia barku, które zwykle występuje w ciągu 2 lat po pierwotnym zwichnięciu. Często powoduje nawrót zwichnięcia barku po poddaniu go niewielkiej sile zewnętrznej. W miarę powracania zwichnięcia staw staje się coraz bardziej niestabilny. Zmiany patologiczne tego urazu obejmują pęknięcie torebki stawowej, uszkodzenie przedniej wargi łopatki i głowy kości ramiennej. Złamanie bocznego ściskania bocznego. Występuje również nieinwazyjne zwichnięcie, zwykle staw barkowy jest normalny, a mięsień może zostać przemieszczony przez lekkie pociągnięcie mięśni, zwichnięcie to często ma anatomiczne zmiany rozwojowe. Odpowiednie metody chirurgiczne należy przyjąć zgodnie z różnymi zmianami patologicznymi w leczeniu. Leczenie chorób: zwichnięcie stawu barkowego Wskazanie Wynaczynienie punktu zatrzymania mięśni podżuchwowych dotyczy: 1. Przednie zwichnięcie stawu barkowego powtarza się często, wpływając na pracę i życie codzienne. 2. Występuje tylko kilka powtórzeń zwichnięcia, a odstęp między zwichnięciami jest bardzo długi. Nie należy operować tych, którzy mają niewielki wpływ na pracę i życie, a osoby o szczególnych wymaganiach zawodowych należy dokładnie rozważyć i dokładnie wdrożyć. Zabieg chirurgiczny Nacięcie Wykonaj przednie przyśrodkowe nacięcie stawu barkowego, aby odsłonić przedni rękaw ramienia stawu barkowego. 2. Wolny mięsień subscapularis Zewnętrznie obróć górne ramię, aby znaleźć mięsień podkapelularny, i zrób wszystkie usta na górnej i dolnej krawędzi. Nacięcie rozpoczyna się na skrzyżowaniu ścięgna mięśnia i rozciąga się na zewnątrz, aż do punktu mocowania mięśnia na małym guzku piszczeli. Głębokość nacięcia powinna obejmować głęboką przednią ścianę torebki stawowej; cienki kawałek kości z mocowaniem mięśnia podscapularis jest wycięty z małego guzka kości ramiennej, a dwie igły są zszyte na końcu krzyżowym, a dolne ścięgna szkaplerza i przednia ściana torebki stawowej są podnoszone. , odsłaniając głowę kości ramiennej i przednią granicę stawu. 3. Zrekonstruuj nowy punkt przywiązania mięśnia podscapularis Obróć wewnętrznie ramię, aby odsłonić większą kość piszczelową. Ścięgno łopatki i płat tkanek przedniej ściany torebki stawowej naciągnięto nad bruzję bicepsa do dużego guzka Po wybraniu nowego punktu zaczepienia mięśnia podsapkowego wywiercono płytki rowek kostny w większej kości piszczelowej. Wolny koniec ścięgna podscapularis i przymocowany do niego kawałek kości są następnie zszywane w wyżłobieniu kości za pomocą grubej nici. Można go również przymocować za pomocą śrub lub zszywek. Górne i dolne krawędzie ścięgna podscapularis zszywano w sposób przerywany przylegającymi tkankami, a końce krzyżowe zatopiono miękką tkanką wokół dużych guzków. 4. Zszyj nacięcie zgodnie z poziomem.