Fuzja stawu szczytowo-osiowego Gallie

Gallie atlantoaxial fusion do chirurgicznego leczenia deformacji odontoidalnych. Deformacja odontoidalna jest rzadką wrodzoną wadą rozwojową, w tym dyspontią odontogenną, dystalną kością odontoidalną, separacją odontoidalną i brakiem odontoidalnym. Deontoidalna deformacja jest przymocowana tylko do stawu atlanto-osiowego przez miejscową tkankę więzadłową, co powoduje miejscową niestabilność i łatwo jest spowodować uszkodzenie rdzenia kręgowego z powodu przemieszczenia spowodowanego urazem. Klinicznie może przebiegać bezobjawowo, ale przy lekkim urazie mogą wystąpić objawy ucisku rdzeniastego lub górnego odcinka szyjnego rdzenia kręgowego. Na doniesienia w literaturze najczęściej wpływ mają nastolatkowie, objawiający się zmniejszoną siłą mięśni, ataksją, bólem w dolnej części poduszki i szyi, kręczem szyi, napięciem mięśni i ograniczoną ruchomością. Niektóre z nich mogą być postępującym drętwieniem kończyn oraz ciężkimi przypadkami kwadriplegii i śmierci. Większość zabiegów zaleca aktywną operację. W przypadku niezamierzonych badań kontrowersyjne jest, czy zapobiegać niestabilności odontoidu przed i po astygmatyzmie mniejszym niż 5 mm, ponieważ aktywność szyi chorego dziecka jest trudna do zaakceptowania przez chore dziecko i rodziców. Zalety i wady leczenia chirurgicznego i niechirurgicznego powinny być jasno wyjaśnione przed podjęciem decyzji o tym, czy zastosować fuzję zapobiegawczą. Dla osób z bólem szyi można najpierw zamocować podparcie szyi, a jeśli nie nastąpi poprawa, wykonuje się połączenie atlanto-osiowe. U pacjentów z niestabilnym odcinkiem szyjnym kręgosłupa i radikulopatią możliwe jest zespolenie szyjki macicy. W celu ucisku szyjnego rdzenia kręgowego wykonuje się laminektomię tylną lub tylną przedsionkowo-osiową, poszerza się otwór potyliczny i usuwa się włóknisty pas, aby złagodzić ucisk móżdżku, rdzeń i górny rdzeń kręgowy szyjki macicy, a następnie wykonuje się fuzję potyliczno-szyjną. Fuzja atlantycka ma wiele metod, spośród których najczęściej stosowanymi są metody Gallie, Brook i Jenkins, których zaletą jest to, że tylko jeden drut przechodzi przez atlas atlasu, ale wadą jest to, że zaciśnięcie drutu może spowodować niestabilny atlas. Cofnij się do tyłu i nareszcie połącz w przesuniętej pozycji. Wadą metody Brooksa jest to, że konieczne jest noszenie drutu pod łukiem kręgowym atlasu i łuku kręgowego, aby zwiększyć ryzyko operacji, ale może on wytrzymać obrót, przedłużenie boczne i tylne. Grubość zastosowanego drutu stalowego należy wybrać od 18 do 22 w zależności od wieku chorego dziecka i wielkości kanału kręgowego. Dzieci w wieku poniżej 6 lat nie mogą stosować fiksacji drutowej i zamiast tego umieszczają przeszczep kości w miejscu połączenia, w którym usuwa się kość korową. Po operacji użyj plastra hamulcowego Halo lub Minerva. Leczenie chorób: wrodzona deformacja zębowa szyjki macicy Wskazanie 1. Deformacja odontoidalna powoduje objawy neurologiczne. 2. Proces tworzenia zębiny jest niestabilny i przesuwa się do przodu lub do tyłu o więcej niż 5 mm. 3. Proces dentystyczny jest niestabilny i uporczywie pogarszany. 4. Szyja jest trwale dyskomfortowa z powodu niestabilności osi atlantoosiowej i nie ustępuje jej przez leczenie zachowawcze. Przeciwwskazania Jeśli tylny łuk atlasu jest niepełny, należy zastosować fuzję potylno-szyjną. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Rentgen pozycji bocznej i otwartej szyi, pokazujący deformację zębodołową, badanie CT wykazało typ deformacji zębodołowej. 2. Badanie MRI w celu zrozumienia kompresji rdzenia kręgowego szyjki macicy i korzeni nerwowych, dodatkowo wykluczając jamistość rdzenia, rdzeń kręgowy szyjki macicy lub guz móżdżku. 3. Pacjenci z objawami neurologicznymi powinni najpierw wykonać trakcję czaszki przez 1–2 tygodnie, zresetować ją, przywrócić funkcję nerwów, zmniejszyć podrażnienie kręgosłupa szyjnego, a następnie rozważyć operację. 4. Trening w łóżku i trening w pozycji leżącej. 5. Prefabrykowane jedno z tylnych i brzusznych łóżek gipsowych, o długości od czubka głowy do środka podwójnych ud. 6. 1. przedoperacyjne pozycjonowanie procesu kolczystego 1 szyjki 2, pomoc w określeniu lokalizacji procesu kolczastego podczas operacji i wyznaczenie odpowiedniej linii siły na podstawie radiogramu bocznego szyjki macicy. Zabieg chirurgiczny Znieczulenie ogólne, intubacja dotchawicza. Chore dziecko umieszcza się w pozycji na brzuchu, a głowę umieszcza się na specjalnej obrotowej ramie głowy lub na podpórce głowy podczas operacji móżdżku w celu wykonania trakcji czaszki w celu zapewnienia stabilizacji, a następnie operacji kręgosłupa szyjnego. Nacięcie Wykonaj nacięcie w linii środkowej od poduszki do dolnego końca, gdzie wymagane jest połączenie. 2. Ujawnij W kierunku nacięcia wstrzyknięto śródskórnie 1: 500 000 adrenaliny, aby zatrzymać krwawienie. Wcinaj głęboko w stosunkowo bezkrwawą linię środkową, więzadło miażdżycowe i więzadło, uważając, aby nie odsłonić więcej obszarów, które należy połączyć, aby zmniejszyć ryzyko spontanicznego przedłużenia połączenia. Pod anatomią okostnej odsłonięto tylny łuk atlasu i łuk kręgowy C2.Mięśnie i więzadła C2 usunięto za pomocą kirety, a tętnicę kręgową ostrożnie rozcięto na zewnątrz, aby zapobiec uszkodzeniu tętnicy kręgowej i powierzchni C1, w odległości 2 cm od linii środkowej. Splot kręgowy Gdy powierzchnia C1 jest odsłonięta, nie powinna przekraczać 1 cm poza linią środkową. Zasadniczo nie jest konieczne usuwanie kości korowej powierzchni C1 i C2. 3. Przeszczep i utrwalenie kości Odetnij kości zawierające kość i gąbczastą kość ramienną i wspinaj się na odpowiedni rozmiar drutu od dołu do dołu poniżej kręgosłupa kręgowo-kręgowego i umieść go na powierzchni łuku kręgowego C2 i łuku C1 oraz pod drutem. Naprawiono. Jeden koniec drutu jest następnie przepuszczany przez proces kolczasty C2 i zaciśnięty sam w celu zabezpieczenia przeszczepu. Drut modyfikowany polem można również wykorzystać do naprawy przeszczepów kostnych. 4. Zamknij nacięcie Rana została przepłukana solą fizjologiczną, nacięcie zostało zamknięte warstwami, a rurkę drenażową pozostawiono na miejscu.