naprawa ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej

1. Rozpoznanie wady przegrody międzyprzedsionkowej jest jasne, a operację należy wykonywać niezależnie od objawów. 2. Nadciśnienie płucne nadal występuje głównie od bocznika lewego do prawego i należy szukać operacji. 3. Pacjenci z niewydolnością serca powinni aktywnie kontrolować niewydolność serca przed operacją, tworzyć warunki do operacji i dążyć do aktywnej operacji. 4. Pacjenci z zaburzeniami rytmu serca powinni przejść operację w ramach leczenia farmakologicznego i kontrolowanych zaburzeń rytmu serca. 5. Chirurgię należy wykonywać w każdym wieku, ale operację należy wykonywać tak szybko, jak to możliwe, z najwłaściwszym wiekiem przedszkolnym. Leczenie chorób: wada przegrody międzyprzedsionkowej u dzieci z wadą przegrody międzyprzedsionkowej Wskazanie 1. Rozpoznanie wady przegrody międzyprzedsionkowej jest jasne, a operację należy wykonywać niezależnie od objawów. 2. Nadciśnienie płucne nadal występuje głównie od bocznika lewego do prawego i należy szukać operacji. 3. Pacjenci z niewydolnością serca powinni aktywnie kontrolować niewydolność serca przed operacją, tworzyć warunki do operacji i dążyć do aktywnej operacji. 4. Pacjenci z zaburzeniami rytmu serca powinni przejść operację w ramach leczenia farmakologicznego i kontrolowanych zaburzeń rytmu serca. 5. Chirurgię należy wykonywać w każdym wieku, ale operację należy wykonywać tak szybko, jak to możliwe, z najwłaściwszym wiekiem przedszkolnym. Przeciwwskazania U pacjentów z ciężkim nadciśnieniem płucnym występuje bocznik odwrotny (bocznik od prawej do lewej), a klinicznie występująca plamica jest przeciwwskazaniem chirurgicznym. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Jeśli masz niewydolność serca, powinieneś być leczony sercem, lekami moczopędnymi i 3 miesiące po kontroli niewydolności serca. 2. Pacjenci z nadciśnieniem płucnym powinni być leczeni środkami rozszerzającymi naczynia przed zabiegiem chirurgicznym w celu zmniejszenia ciśnienia w tętnicy płucnej. 3. Pacjenci z zaburzeniami rytmu serca, leczenie farmakologiczne. Zabieg chirurgiczny 1. Pozycja, nacięcie: pozycja na wznak, otwórz nacięcie pośrodku mostka i przetnij szczęśliwą torbę w kierunku wzdłużnym. 2. Badanie serca: badanie zewnątrzsercowe pod kątem obecności lub braku wad rozwojowych, takie jak ektopowy powrót żył płucnych do prawego przedsionka, lewa żyła górna górna lewa, przetrwały przewód tętniczy i przewód odpływowy prawej komory lub zwężenie płuc. 3. Ustanowienie krążenia pozaustrojowego. 4. Otwórz prawy przedsionek: za pomocą haka pociągnij szczęśliwe nacięcie, istnieją trzy rodzaje defektu przegrody międzyprzedsionkowej i określ lokalizację zatoki wieńcowej z lub bez połączenia ektopowego żyły płucnej. 5. Naprawa różnego rodzaju wady przegrody międzyprzedsionkowej (1) Typ centralny: Wada znajduje się w pobliżu fossa ovalis, który może być pojedynczy lub w kształcie siatki. Metoda naprawy może być zszywana bezpośrednio i sporadycznie [ryc. 2-2]; jeśli wada jest duża, można ją naprawić za pomocą odpowiedniego rozmiaru autologicznego osierdzia lub tkaniny poliestrowej. Podczas szycia lub łatania ostatniego ściegu anestezjolog soli fizjologicznej należy wstrzyknąć do lewego przedsionka, aby rozszerzyć płuca, tak aby lewe przedsionek został wypełniony płynem, aby odprowadzić powietrze z lewego przedsionka, a następnie zacisnąć węzeł. (2) typ zatoki: ten rodzaj wady jest zbliżony do górnej żyły głównej, więc po usunięciu wady właściwe nacięcie przedsionkowe powinno rozciągać się na górną żyłę główną i rozciąć się do granicy. Podczas naprawy plastra pierwszą igłę należy zszyć na styku prawego przedsionka i górnej żyły głównej, górną stronę żyły głównej zaszywa się kilkoma podwójnie zakończonymi igłami, a pozostałe zszywa się w sposób ciągły. Ten rodzaj wady można łatwo połączyć z lewą górną żyłą główną i połączeniem ektopowym żyły płucnej i należy ją dokładnie zbadać podczas operacji. (3) Typ dolnej wnęki: Ten typ ma niską wadę, a dolna krawędź jest nieobecna. Dlatego następny ścieg należy przyszyć na tkance lewej ściany przedsionka. (4) z częściowym połączeniem ektopowym żyły płucnej: jeśli wada przegrody międzyprzedsionkowej jest wystarczająco duża, drugą krawędź wady można bezpośrednio zaszyć w prawym przedsionku otworu żyły płucnej; jeśli wada jest niewielka, można ją rozszerzyć, a następnie zszyć; jeśli bezpośredni szew ma deformację napięcia, nawet W przypadku niedrożności żył płucnych stosuje się naprawę plastra. (5) Pierwotna wada przegrody międzyprzedsionkowej: pierwotna wada przegrody międzyprzedsionkowej znajduje się w dolnej części przegrody międzyprzedsionkowej, w pobliżu zastawek trójdzielnych i mitralnych, a otwór żylny wieńcowy znajduje się po tylnej stronie bocznej, często z płatem przednim mitralnym. Aby uniknąć uszkodzenia wiązki przewodzącej, pierwotna wada przegrody międzyprzedsionkowej jest zawsze naprawiana za pomocą łatki. Po otwarciu prawego przedsionka zostaje odsłonięta pierwotna dziura. Jeśli znajduje się zastawka mitralna, jedwab można zszywać u podstawy nici. Zazwyczaj szew składa się z 3 do 4 igieł. Nadmierny szew może wpływać na funkcję mitralną (zwężenie lub niewydolność). Plaster jest cięty do kształtu podobnego do płyty odpowiadającego rozmiarowi defektu za pomocą niezależnej tkaniny osierdziowej lub poliestrowej, a względnie płaska powierzchnia jest umieszczona na styku zastawki mitralnej i zastawki trójdzielnej. Aby uniknąć zszycia wiązki przewodzącej, stosuje się metodę płytkiego szwu, to znaczy, że igła jest przemieszczana pod wsierdzie w strefie ryzyka uszkodzenia wiązki przewodzącej (środek zastawki mitralnej do zatoki wieńcowej). Reszta nie ma tego obawy. Metoda zszywania może być zszywana przerywana lub ciągła. 6. Zszywanie prawego nacięcia przedsionkowego: Przed zakończeniem operacji wewnątrzsercowej najpierw należy wypuścić powietrze z lewego przedsionka. Nacięcie prawego przedsionka zszywano w sposób ciągły, a przed zawiązaniem ostatniej igły wstrzykiwano sól fizjologiczną do prawego przedsionka, a powietrze w prawym przedsionku osuszano i wiązano. 7. Koniec krążenia pozaustrojowego i zamknięcie klatki piersiowej: ustanowienie krążenia pozaustrojowego.