Resekcja klina płucnego

Pneumonektomia jest skutecznym sposobem leczenia niektórych chorób płuc i oskrzeli. W zależności od charakteru, zasięgu zmiany i funkcji płuc pacjenta można usunąć wszystkie płuca po jednej stronie (tj. Pneumonektomię); można również wykonać częściową resekcję płuc (w tym lobektomię, segmentektomię lub resekcję klina); Resekcja płata płuca lub płata płuca plus segmentu płuca (lub klina); czasami może być stosowana do jednego lub dwóch (lub stopniowych) dwustronnych płatów płuca lub segmentektomii. U niektórych pacjentów węzły chłonne śródpiersia, warstwa ściany opłucnej lub część przepony są często usuwane podczas usuwania płuca lub całego płuca. Zasadniczo zakres resekcji płuc powinien być wystarczający, aby całkowicie usunąć zmiany w płucach, i nie można pozostawić żadnego nawrotu; ale należy go wyciąć tak mało, jak to możliwe, aby zachować jak najwięcej normalnej tkanki płucnej, aby utrzymać lepszą funkcję płuc. Leczenie chorób: gruźlica u osób starszych Wskazanie 1. Rana płucna: ciężkie rany płucne, których nie można naprawić, należy stosować do miejscowej lobektomii lub pneumonektomii. 2. Nowotwory oskrzelowo-płucne: opinie na temat zakresu resekcji nowotworów złośliwych nie są spójne Większość ludzi uważa, że ​​dopóki nie ma odległych przerzutów, węzły chłonne jednego lub dwóch płatów i płata, płata tchawiczego i płata podpajęczynowego, w których zlokalizowany jest guz, są usuwane. Można uzyskać taki sam efekt jak pneumonektomia, ale uszkodzenia chirurgiczne i powikłania można zmniejszyć, a pooperacyjną funkcję płuc można bardziej zachować. W przypadku raka z przerzutami, który ogranicza się do jednego liścia lub jeśli charakter guza jest nieokreślony i nie można go wykluczyć jako łagodny guz lub gruźlicę, należy wykonać lobektomię. Podsumowując, biorąc pod uwagę zakres resekcji, należy w pełni oszacować rodzaj, lokalizację, przerzuty, oddychanie, funkcję krążenia i tolerancję pacjenta na operację. Na przykład u pacjentów z rakiem płuc występuje kacheksja, silny ból w klatce piersiowej, gorączka; badanie rentgenowskie wykazało, że guz został poszerzony, cień raka i ściana klatki piersiowej lub śródpiersia zostały połączone, brak luki lub wysięk opłucnowy; bronchoskopia patrz wypukłość Po rozszerzeniu i utrwaleniu guz jest mniejszy niż 2 cm od wybrzuszenia; dehydrogenaza mleczanowa ma więcej niż 400 jednostek, a możliwość chirurgicznej resekcji jest niewielka lub nie można jej usunąć. Jeśli rak płuc ma odległe przerzuty lub zaatakował nerw przeponowy, nawracający nerw krtaniowy i naczynia śródpiersia, przeciwwskazania są przeciwwskazane. 3. Gruźlica: Chirurgiczne leczenie gruźlicy jest integralną częścią kompleksowego leczenia gruźlicy i jest odpowiednie tylko dla niektórych pacjentów z gruźlicą. Należy wybrać odpowiedni czas i być ściśle skoordynowany z innymi terapiami, aby skrócić czas leczenia, rozszerzyć zakres leczenia i zmniejszyć częstość nawrotów. Wybierając leczenie, należy w pełni rozważyć ogólny stan pacjenta, rodzaj choroby, postęp choroby i reakcję na poprzednie leczenie i dokładnie ustalić na podstawie pozytywnych i bocznych zdjęć rentgenowskich w ciągu ostatnich 3 tygodni. W normalnych okolicznościach pacjenci z gruźlicą powinni najpierw przejść pewien okres leczenia farmakologicznego, na przykład zmiany nie można wyleczyć, ale nadają się do operacji, to znaczy operacja powinna być na czas, nie czekaj, aż wszystkie leki przeciwgruźlicze będą nieskuteczne po badaniu, aby nie przegapić okazji. Ponadto, rozważając metodę chirurgiczną, konieczne jest oszacowanie efektu chirurgicznego, obciążenia pacjenta, stopnia utraty funkcji płuc i możliwości ponownego wystąpienia resztkowego uszkodzenia płuc oraz najbezpieczniejszej, najprostszej i skutecznej operacji. Obecnie ryzyko i powikłania związane z pneumonektomią zostały znacznie zmniejszone, ale nie należy zmuszać tych, którzy nie nadają się do pneumonektomii. (1) Kulka gruźlicy: Średnica jest większa niż 2 cm, a leczenie farmakologiczne nie znika po upływie ponad 6 miesięcy, nawet jeśli centrum znajdzie upłynnioną jamę lub będzie miało tendencję do rozszerzania się, należy ją usunąć. Jeśli natura kulistej zmiany nie jest pewna, nie należy na nią czekać, a operację należy wykonać natychmiast. (2) Uszkodzenia sera: uszkodzenia sera lub stos zmian sera większych niż 2 cm, leczenie farmakologiczne przez 6 miesięcy do ponad 1 roku jest nieważne, kontynuuj sterylizację, należy rozważyć operację. (3) Jama: z powodu gruźlicy oskrzeli spowodowanej przerostem ziarnistości lub bliznami spowodowanymi zwężeniem dystalna jama tworzy jamę napięciową; lub z powodu długiego czasu zmiany tkanka włóknista wokół jamy proliferuje, tworząc grube ścianki, powinna zostać usunięta. Ogólnie rzecz biorąc, jama nadal nie jest zamykana po aktywnym leczeniu leku przez 6 miesięcy do 1 roku Niezależnie od tego, czy plwocina jest sterylizowana, należy rozważyć operację, aby uniknąć krwioplucie i rozprzestrzeniania się w przyszłości. (4) gruźlica oskrzeli: czynne leczenie lekami przez 6 miesięcy do ponad 1 roku nieskuteczności, nawet z powodu zwężenia (lub całkowitej niedrożności) spowodowanej niedodmą; lub z powodu rozległego zniszczenia ściany, należy utworzyć powstawanie oskrzeli. (5) Zniszcz płuco: wszystkie lub większość płuc jednego lub jednego płata jest zniszczonych, tworząc uszkodzenia sera, wnęki, atrofię płuc, zwłóknienie, rozstrzenie oskrzeli, rozedmę płuc itp., Należy rozważyć resekcję. Jeśli po stronie przeciwnej występują zmiany, takie jak zmiany sera, gruźlica lub ubytki, problemy chirurgiczne należy dokładnie zbadać. (6) Po zabiegu zapaści chirurgicznej jama nadal nie jest zamykana w czerwcu do 1 roku i wykrywane są bakterie kwasoodporne dodatnie lub sporadycznie dodatnie. Gdy pozwala na to ogólny stan zdrowia pacjenta, można ponownie wykonać wycięcie płuc. 4. Oskrzeli: angiografia oskrzeli potwierdza ograniczenie zmiany. Jeśli występują oczywiste objawy, chore segmenty płuc, płata płuca lub całe płuco należy usunąć chirurgicznie. Jeśli objawy nie są oczywiste, operacja nie jest konieczna. Takich jak dwustronne oskrzela mają zlokalizowane zmiany, a zakres jest niewielki, można go wyciąć, najpierw wyciąć cięższą stronę zmiany; jeśli po operacji nadal występują objawy, potwierdzone kontrastem od strony przeciwnej, a następnie druga operacja . Zakres jest zbyt szeroki, a ci, którzy nie mają szans na operację, mogą stosować drenaż pozycji ciała i leczenie medycyną chińską i zachodnią. 5. Ropień płucny: Po aktywnym leczeniu przez ponad 3 miesiące objawy kliniczne i filmy rentgenowskie nie ulegają poprawie, należy je zastosować do lobektomii lub pneumonektomii. Ponieważ zakres stanu zapalnego jest często szeroki, nie należy rozważać usunięcia odcinka płuc, aby uniknąć resztkowej choroby płuc. W przypadku niektórych wyjątkowo słabych pacjentów objawy zatrucia są poważne, nie tolerują operacji płuc, a zmiany zlokalizowane są w powierzchownej części płuc i mogą być stosowane do nacinania i drenażu. 6. Inne: wrodzone torbiele płucne, pęcherze płucne lub izolacja płucna, jeśli pojawią się objawy, powinny być stosowane do resekcji płuc, płuc lub częściowej resekcji. Przed podjęciem decyzji o pneumonektomii należy przetestować wszystkie typy pacjentów powyżej. Jeśli przedoperacyjna pojemność płuc i maksymalna wentylacja stanowią ponad 60% przewidywanej wartości, operacja płuc jest bezpieczniejsza; osoby poniżej 60% należy leczyć ostrożnie. Ponadto, jeśli pacjent ma przewlekłą niewydolność serca i nerek, trudno będzie tolerować operację. Przeciwwskazania W wieku i osłabione ważne narządy serca, płuc i innych funkcji są słabe. Przygotowanie przedoperacyjne 1. W ciągu 3 tygodni przed operacją musi być dodatnie i boczne zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej w celu ustalenia umiejscowienia, zasięgu i charakteru zmiany; jeśli pacjent jest nowotworem złośliwym, w ciągu 2 tygodni należy wykonać zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej. Ponadto należy wykonać fluoroskopię klatki piersiowej, aby obserwować aktywność przepony, aby ocenić, czy występuje zajęcie nerwu krzyżowego i przyczepność opłucnej. 2. Pneumonektomia ma pewien wpływ na czynność układu oddechowego; szczególnie po torakoplastyce po resekcji efekt będzie poważniejszy. Im większy zakres resekcji, tym większy wpływ. Dlatego pacjentów z resekcją płuc należy szczegółowo zapytać o historię chorób układu oddechowego, sprawdzić czynność oddechową i, jeśli to konieczne, wykonać testy czynności pod płucne, aby prawidłowo oszacować pooperacyjną czynność oddechową. 3. Pacjenci z gruźlicą, zwłaszcza z drażniącym kaszlem i bakteriami odpornymi na kwas plwocinowy, powinni zostać zbadani za pomocą bronchoskopii w celu ustalenia, czy błona śluzowa kikuta, który ma zostać wycięty, jest normalna, aby uniknąć gruźlicy oskrzeli z powodu resztkowej gruźlicy oskrzelowej. Poważne powikłania, takie jak przetoka opłucnowa i ropniak. 4. U pacjentów z ropieniem płuc (w tym oskrzeli) należy wzmocnić drenaż pozycyjny oraz zastosować odpowiednie antybiotyki zgodnie z wynikami posiewu plwociny i testu wrażliwości na antybiotyki, a codzienną plwocinę należy zmniejszyć do minimum (najlepiej do 50 ml). Następujące). Rano operacji należy ponownie osuszyć, aby uniknąć niedrożności plwociny, uduszenia lub wtórnego zakażenia przeciwległego płuca. W razie potrzeby bronchoskopię i odsysanie można wykonywać co tydzień. Efekt drenażu pozycyjnego zależy od tego, czy oskrzeli drenażowe nie są zatkane, czy pozycja pacjenta jest prawidłowa oraz czy czas i liczba pozycji prowadzenia płynu są wystarczające. Ponadto można go również łączyć z nalewkami i środkami wykrztuśnymi. Położenie drenażu w różnych segmentach płuc pokazano w Tabeli 1 (za każdym razem 1 godzina, 2 do 3 razy dziennie): 5. Oprócz odpowiednich antybiotyków u pacjentów z chorobą ropną przed operacją, zwykle przed planową pneumonektomią, należy podać 1 dzień wstrzyknięcia streptomycyny i streptomycyny; pacjentom z gruźlicą należy wstrzyknąć streptomycynę i doustny izoniazyd przed zabiegiem chirurgicznym.肼 1 do 2 tygodni, penicylinę dodawano 1 dzień przed zabiegiem. 6. Pooperacyjna plwocina i głęboki oddech mogą zapobiegać powikłaniom i sprzyjać rozszerzaniu się pozostałych płuc. Jeśli zaplanowane jest boczne cięcie boczne, należy położyć nacisk na wczesne ćwiczenie ramienia we wczesnym okresie pooperacyjnym, aby uniknąć przylegania blizny w pobliżu nacięcia i wpływać na aktywność ramienia. Zabieg chirurgiczny Łagodne małe zmiany ograniczone do powierzchownej części płuca można usunąć bez użycia dwóch dużych hemostatów jako zacisków klinowych [ryc. 9-1]. Nacięte powierzchnie zszywano podwójnymi ciągłymi włóknami, pierwszą warstwę zszywano wokół hemostatu, usuwano kleszcze hemostatyczne, zszywano szew, a następnie szew przywracano do głowy za pomocą oryginalnej nici, a dwa końce nici łączono ze sobą. Komplikacja Arytmia, nieprawidłowe oddychanie.