Peloplastyka

Jeśli powyższa operacja nie złagodzi niedrożności połączenia cewki moczowo-miednicznej, często konieczne jest zrekonstruowanie nowego otwarcia przetoki w celu uzyskania prawidłowego drenażu miedniczek nerkowych. Chociaż istnieje wiele metod piroplastyki, podstawowym celem jest użycie szerokiej ściany miedniczki nerkowej do naprawy średnicy światła zwężenia, a jednocześnie osiągnięcie zmniejszenia jamy miedniczki nerkowej w najniższej części moczowodu. Uformuj lej usta w kształcie przetoki. Technika chirurgiczna zwykle wykorzystuje cięcie odcinka miedniczki nerkowej i moczowodu, ponowną synchronizację po przycięciu lub nie przecięcie stawu i tylko przy użyciu różnych płatów ściany miednicznej nerki w celu uzupełnienia części ścianki wąskiego odcinka. Taka angioplastyka jest bardziej skomplikowana niż te opisane powyżej. Jeśli nie ma problemów technicznych, efekt chirurgiczny jest bardziej pewny. Piroplastyka nerkowa jest stosowana w leczeniu wodonercza od stu lat, ale do połowy XX wieku pojawiły się nowe doniesienia o metodach, ale nie ma stereotypu jako jedynego leczenia zwężenia połączenia moczowodów. Wynika to z różnej skali choroby, ale ważne są również doświadczenie i nawyki stosowania każdego urologa. Zespolenie moczowodu i moczowodu jest odcięte, chociaż ma tę zaletę, że całkowicie usuwa ścianę dysplazji, nadaje się do zespolenia idealnej części po przecięciu, ale także krwotok moczowodu i moczowodu jest poważny, wpływając na gojenie zespolenia, prowadząc do niepowodzenia operacji lub przetoki moczowej. Możliwość Zespolenie moczowodu i moczowodu nie jest odcięte, chociaż część krążenia krwi i tkanki moczowej jest zachowana w celu ułatwienia gojenia się nacięcia, gdy zwężenie jest zbyt długie, pedicled płat ściany ściany miednicy jest trudny do naprawy i nie można go całkowicie usunąć. Dysplazja jest nieunikniona, że ​​pooperacyjne przewodzenie fali perystaltycznej jest zablokowane. Mimo że te dwa rodzaje metod mają wady, można je zrekompensować pewnymi ulepszeniami technicznymi, na przykład po przecięciu moczowodu zachowane są wewnętrzne naczynia krwionośne z miedniczki nerkowej i zespolenia górnego moczowodu. Spiralna klapa ściany miednicy może przedłużyć naprawę długiego zwężenia moczowodu. Ust. W podejściu chirurgicznym często stosuje się nacięcie lędźwiowe lub przednie nacięcie brzuszne drogi otrzewnowej o średnicy zewnętrznej lub połączenie lędźwiowe i brzuszne drogi otrzewnowej o średnicy zewnętrznej, tak aby nerka i moczowód mogły być dobrze odsłonięte. W wolnym biegunie podnerkowym, miedniczce nerkowej, połączeniu przetoki i górnym moczowodzie, zwracaj uwagę na obecność lub brak nieprawidłowych naczyń krwionośnych w celu zaopatrzenia dolnego bieguna, nie może łatwo przeciąć podwiązania, staraj się zachować naczynia odżywcze ściany. Po wyraźnym zbadaniu zmiany określa się plan chirurgiczny i stopniowo wykonuje się procedurę chirurgiczną zgodnie z wybraną angioplastyką. W znieczuleniu zewnątrzoponowym zwykle stosuje się chirurgię, au dzieci znieczulenie ogólne. To, czy rurka stentu i rurka drenażowa miedniczki nerkowej są umieszczone po formacji, jest kontrowersyjnym problemem. Uważa się, że rurka stentowa moczowodu ma następujące zalety: oddzielenie zespolenia jest korzystne dla wzrostu bez przywierania, pożądane światło można utrzymać, moczowód utrzymuje się pionowo bez skręcania i skręcania, a zespolenie zapobiega przepełnieniu; Uważa się, że powoduje infekcję, która może powodować erozję błony śluzowej moczowodu w obszarach niezwężonych. W ostatnich latach zastosowanie podwójnych rurek „J” o cieńszych średnicach może przezwyciężyć wady rurek stentowych. Większość chirurgów używa rurek stentowych po formowaniu. Istnieją również dwie przeciwstawne opinie dotyczące stosowania rurki drenażowej miedniczki nerkowej po i po angioplastyce. Zastosowanie rurki do nefrostomii może skutecznie oczyścić skrzep, koagulum nekrotycznego białka itp. I ma funkcję ustalania nerki. Gdy zespolenie jest zablokowane, bezpieczeństwo zastawki można bezpiecznie wykonać, a plwocinę można wykonać lub wykonać przez rurkę stomijną. Niektóre operacje techniczne. Jego wady wprowadzają również infekcję, niszczą tkankę nerkową wokół rurociągu i zmniejszają funkcję perystaltyczną miedniczki nerkowej. Większość osób nadal używa rurki drenażowej miednicy nerkowej po operacji. W przypadku izolowanej nerki miedniczkę nerkową należy stosować bez stomii nerkowej. Wcześniejsza metoda może nie tylko zachować funkcjonalny miąższ nerkowy, ale także uniknąć krwotoku miąższu nerkowego, a nawet ryzyka śródotrzewnowej przetoki tętniczo-żylnej. Po zakończeniu angioplastyki należy wykonać utrwalenie nerki, a nerkę należy ustawić możliwie jak najwyżej w normalnej pozycji. Nawet doświadczeni chirurdzy mają wyższy wskaźnik awaryjności dla pierwszej lub re-plastyki. Regularne monitorowanie operacji po operacji nie jest bez znaczenia. Ta spiralna piroplastyka ściany miednicy została zaprojektowana przez Culpos. Leczenie chorób: niedrożność połączenia cewki moczowej Wskazanie Kiedy część moczowodu i moczowodu część zwężenia moczowodu jest dłuższa, piroplastyka ściany miednicznej języka lub płata ściany języka nie wystarcza do naprawy wady zwężenia, można zastosować pirodoplazję nerkowej ściany miednicy o długiej spirali. Zabieg chirurgiczny 1. Ujawnij całą rozszerzoną miedniczkę nerkową i górny odcinek moczowodu 1/3. Nacięcie wykonuje się od dolnego końca odcinka zwężenia moczowodu, a cała długość odcinka zwężenia jest otwarta, a złącze rzepkowo-udowe nadal rozciąga się w górę w kierunku miedniczki nerkowej. W zależności od długości zwężenia nacięcie ściany miedniczki nerkowej może nadal kręcić się w górę, a następnie przyjąć wymaganą szerokość. Nacięcie jest składane w dół iw dół do najniższej części miedniczki nerkowej, aby utworzyć długą na całej długości długą szeroką klapkę płata nerkowej miednicy w kształcie języka. 2. Obróć płat ściany miedniczki nerkowej i pociągnij w dół, tak aby jego koniec był wyrównany z dolną krawędzią nacięcia moczowodu, a tylna ściana zostanie zszyta. 3. Po zaszyciu tylnej ściany umieszcza się rurkę stentową moczowodu i rurkę stomijną nerki. 4. Na koniec zszyj przednią ścianę miedniczki nerkowej, na przykład miedniczkę nerkową, jest nadal zbyt duża, a następnie przytnij część ściany miedniczki nerkowej. Druga boczna krawędź płata ściany miedniczki nerkowej została zszyta do krawędzi nacięcia ściany moczowodu, a szew wyłożono wchłanialną linią 4-0. Szwy nerkowe często wymagają dwóch warstw wzmocnienia.