Operacja UPPP

Operacja UPPP została zainicjowana przez Fujitę w 1981 r. Została ulepszona przez uczonych w kraju i za granicą i nadal jest głównym sposobem leczenia chrapania i OSAS. UPPP może powiększać jamę gardła i usuwać tylną niedrożność jamy krzyżowej, wycinając część przerostowej miękkiej tkanki podniebienia, zwis, nadmiar tkanki miękkiej ściany gardła i przerostowe migdałki plwociny. Na początku operacji (1981–1982) wskaźnik powodzenia wynosił około 75%, a wskaźnik powodzenia odnotowany w literaturze był niższy, zastosowano test PSG, a AHI obniżył się o 50% jako efektywny standard. Janson obserwował pacjentów od 4 do 8 lat po UPPP i potwierdził, że długoterminowy efekt faryngoplastyki HI 腭 with z AHI ≤ 40 może osiągnąć 65%. U młodszych pacjentów działanie lecznicze jest lepsze niż u osób otyłych i starszych, ponieważ osoby otyłe są spowodowane przez odkładanie się miękkiej tkanki tłuszczowej podniebienia, pacjenci w podeszłym wieku spowodowani są rozluźnieniem mięśni powiększonych górnych dróg oddechowych. Hagert (1999) przeprowadził ankietę dotyczącą chrapania i warunków do spania w ciągu dnia u pacjentów i ich współmieszkańców od 1 do 8 lat po chrapaniu. Wśród nich u 255 zdiagnozowano nawykowe chrapanie, 110 to OSAS, a 48 to niespecyficzne chrapanie, a 345 mieszkało razem z pacjentami chrapiącymi. Wiek pacjentów wynosił 20–70 lat, a czas obserwacji 16–97 miesięcy. średnio 40 miesięcy. Było 292 przypadków UPPP i 121 przypadków LAUP. Wyniki pokazały, że różnica w rodzaju chrapania i płci pacjenta nie była związana z efektem leczniczym. 89,6% pacjentów i 92% konkubentów potwierdziło, że częstość chrapania poprawiła się po operacji. U pacjentów, u których nie nastąpiła poprawa, występowanie chrapania zależało od rodzaju operacji i czasu po operacji, im krótszy czas po operacji, tym lepsze wyniki chirurgiczne. 73,3% pacjentów i 67% współmieszkańców poinformowało, że pacjenci nadal mieli łagodną senność w ciągu dnia. Spośród 415 pacjentów, którzy przeszli operację, 18% nie miało już chrapania, a 25% nie odczuwało senności w ciągu dnia Ponadto badanie wykazało również, że faryngoplastyka gardła była znacznie lepsza niż LAUP. Chociaż długoterminowy (ponad 2 lata) efekt gardłowej plastyki gardła jest mniejszy niż efekt krótkotrwały. Jednak wpływ faryngoplastyki gardła na łagodzenie chrapania i letargu pacjenta powinien być pozytywny. Ponieważ skuteczność UPPP nie jest idealna, a ryzyko śródoperacyjne i pooperacyjne jest duże, zdarzają się przypadki śmierci spowodowane przez UPPP w literaturze krajowej i zagranicznej, dlatego też w popularyzacji gardłowej plastyki gardła należy położyć nacisk na chrapanie i Znaczenie przedoperacyjnego PSG u pacjentów z OSAS, CPCP i selektywnej tracheotomii należy wykonać przed i po operacji u pacjentów z ciężkim OSAS i ciężką hipoksemią. Ponadto planowanie chirurgiczne powinno uwzględniać wielopłaszczyznową terapię skojarzoną. Leczenie chorób: chrapanie Wskazanie Operacja UPPP jest odpowiednia dla: 1. U pacjentów z prostym chrapaniem chrapanie dotyczy tych, którzy śpią w tym samym pokoju lub wymagają operacji z powodów zawodowych. 2. Pacjenci w wieku poniżej 60 lat, którzy zostali uznani przez PSG za łagodnego lub umiarkowanego OSAS. 3. Po badaniu pozycjonowania potwierdza się, że miejsce niedrożności górnych dróg oddechowych znajduje się w tylnej płaszczyźnie podniebienia miękkiego. Przeciwwskazania 1.SAS jest typem centralnym lub mieszanym. 2. Ciężcy pacjenci z OSAS z ciężkimi chorobami współistniejącymi. 3. Chorobliwa otyłość. 4. Występują małe deformacje szczęki lub wycofania szczęki. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Musi mieć wyniki analizy PSG. 2. Diagnoza pozycjonowania płaszczyzny blokującej musi zostać wyjaśniona. 3. Utrzymuj usta w czystości przed zabiegiem, leczyć choroby jamy ustnej i płukać gardło 0,02% roztworem furancyliny. 4. Przygotuj się do przygotowania przedoperacyjnego zgodnie z wymogami znieczulenia ogólnego Nie używaj środków uspokajających jak najwięcej przed zabiegiem chirurgicznym. Zabieg chirurgiczny Najpierw należy oszacować długość podniebienia miękkiego, podniebienie miękkie odsuwa się do tyłu za pomocą depresora języka, a punkty podniebienia miękkiego i tylnej ściany gardła określa się jako granicę podniebienia miękkiego. 1. Nacięcie: błonę śluzową wycięto z korzenia języka i łuku, 0,5 cm wzdłuż zewnętrznej krawędzi języka i łuku, i pocięto w miękkie podniebienie łukiem. Linia nacięcia została przesunięta na zewnątrz o 0,5 cm, a krawędź nacięcia została wycięta do wewnątrz. Wytnij błonę śluzową na styku łuku gardłowego i migdałków. 2. Oderwij migdałki. 3. Z łuku językowego, miękkiego podniebienia i łuku gardłowego zrób ostrą skórkę błony śluzowej i tkanki podśluzówkowej, zachowaj tkankę mięśniową, odetnij część podniebienia miękkiego proponowanej resekcji, ale powinna zachować miękką błonę śluzową nosowo-gardłową. 4. Chwyć mięśnie udowo-gardłowe w środkowej 1/3 i pociągnij je szwami 3-0 wchłanialnymi, a następnie zszyj je do mięśni geniuszu; Pociągnij łuk sakralny i zamknij gniazdo migdałków. 5. Miękka błona śluzowa podniebienia jest kierowana do strony ustnej od strony nosogardzieli i zszywana szwem 4-0. Usuń nadmiar miękkiej błony śluzowej podniebienia, ale spraw, aby błona śluzowa całkowicie zakryła ranę, nie pozostawiając nagiej części. 6. Odpowiednio dyskretuj zwis i długi zwis; w zasadzie zwis jest zarezerwowany, a jeśli jest zbyt długi, można go częściowo usunąć. 7. W przypadku nadmiernej błony śluzowej tylnej ściany gardła można wykonać półkoliste nacięcie poza tylną ścianą gardła, aby usunąć nadmiar błony śluzowej. 8. Oddziel błonę śluzową po wewnętrznej stronie brzegu i wyciągnij ją na zewnątrz, a następnie zszyj błonę śluzową na zewnątrz brzegu.