Mikroskopowa dyskektomia lędźwiowa

Dyskektomia mikro-lędźwiowa do chirurgicznego leczenia przepukliny dysku u dzieci. Krążek międzykręgowy w dowolnej części kręgosłupa może powodować, że jądro miażdżyste lub włókniste włókniste pierścienie, albo oba wystają do kanału kręgowego lub otworu międzykręgowego z powodu urazu lub zwyrodnienia. Około 90% z nich występuje w krążkach lędźwiowych. Przyczyna tego nie jest w pełni zrozumiała. Uważa się, że ma to związek z następującymi czynnikami: 1 niewystarczające odżywianie krążka międzykręgowego; 2 zmiany zwyrodnieniowe; 3 różne urazy. Chociaż klinicznie częściej występują u pracowników fizycznych w wieku od 30 do 50 lat lub zwykle brakuje osób ćwiczących, dzieci mogą również rozwinąć chorobę. Krążkowa płytka chrzęstna trzonu kręgowego nie jest jeszcze w pełni zespolona z trzonem kręgowym. Pierścień krążka międzykręgowego jest elastyczny i niełatwo go rozerwać, ale staw międzykręgowy jest luźny, a aktywność większa niż u osoby dorosłej. Struktura psoas i więzadeł jest stosunkowo słaba, a gdy nagłe naprężenie obrotowe działa na dolną część pleców, płytka chrząstki na tylnej krawędzi trzonu kręgowego może zostać rozdarta. Dlatego pacjenci z przepukliną dysku u dzieci mają w przeszłości ostre urazy talii. Objawami klinicznymi były głównie ostry ból dolnej części pleców z rwa kulszowa, pozytywny test podniesienia prostej nogi i test wzmocnienia, nieprawidłowy kolano lub odruch ścięgna Achillesa. Zdjęcie rentgenowskie przednio-tylne może wykazać skoliozę lędźwiową, zanika boczna przednia lordoza lędźwiowa, przestrzeń międzykręgowa zmiany może być wąska, a trzon kręgowy może mieć wąską szerokość z przodu i z tyłu. Mielografia, CT lub MRI są pomocne w ustaleniu diagnozy i lokalizacji. Leczenie niechirurgiczne jest najpierw brane pod uwagę w leczeniu, ponieważ we wczesnym stadium urazu występuje traumatyczny obrzęk zapalny i przekrwienie w przepuklinie dysku i ściśniętym korzeniu nerwowym. Dlatego celem leczenia jest złagodzenie lub kontrolowanie miejscowego procesu zapalnego, który można zamknąć miejscowymi delikatnymi punktami, delikatnym masażem, fizjoterapią, trakcją miednicy i absolutnym leżeniem w łóżku. Leczenie chirurgiczne jest rozważane tylko wtedy, gdy leczenie niechirurgiczne jest nieskuteczne. Leczenie chorób: Wskazanie Dyskektomia mikro-lędźwiowa jest odpowiednia do dyskektomii mikro-lędźwiowej w porównaniu z konwencjonalnym zabiegiem chirurgicznym, oświetlenie, powiększenie i kąt widzenia ulegają poprawie podczas operacji, podczas gdy ekspozycja śródoperacyjna jest znacznie zmniejszona, separacja tkanek jest mniejsza, a ból pooperacyjny jest lekki. Krótki pobyt w szpitalu, dyskektomia mikro-lędźwiowa może zastąpić standardową laminektomię jako pierwszy wybór w leczeniu przepukliny dysku lędźwiowego. Aby uzyskać szczegółowe wskazania, patrz usuwanie przepukliny dysku lędźwiowego z blaszki. Przeciwwskazania Zobacz wyżej wspomniane usunięcie przepukliny dysku lędźwiowego blaszki. Przygotowanie przedoperacyjne Mikroskop chirurgiczny z soczewką 400 mm, specjalnym haczykiem, rongeur płytki kręgowej o kącie 1 mm 45 °, szczypcami mikrojądrowymi i naciąganiem korzenia nerwowego z atrakcyjną funkcją. Zobacz wyżej wspomniane usunięcie przepukliny dysku lędźwiowego do laminektomii. Zabieg chirurgiczny Nacięcie Wykonuje się nacięcie między wyższymi a gorszymi procesami kolczystymi w przestrzeni międzykręgowej zmiany, zwykle o długości 2,5 cm. 2. Ujawnij Odetnij tkankę podskórną, ostrożnie poddaj elektrokoagulacji i zatrzymaj krwawienie, odetnij powięź wzdłuż linii środkowej za pomocą noża elektrycznego, włóż ściągacz do okostnej, delikatnie obierz mięśnie i powięź na zewnątrz pod okostną wzdłuż procesów kolistych i blaszki, a następnie ponownie skoaguluj i zatrzymaj krwawienie. Palcem dotknij powierzchni międzykręgowej, umieść mały hak lędźwiowy, wyreguluj mikroskop, potwierdź więzadło smaku i blaszkę, a następnie ostrożnie usuń powierzchowne żółte więzadło 15-tym ostrzem pod powiększeniem mikroskopu 25 razy, a następnie rozdziel je Penfield nr 4 Urządzenie jest noszone, aby przedrzeć się przez więzadło smoliste, a ruch jest łagodny, aby zapobiec zużyciu opony twardej, a następnie więzadło więzadła zostaje ukąszone w kierunku chirurga za pomocą kręgosłupa lędźwiowego pod kątem 45 ° 1 mm, a blaszka stawu stawowego i jego torebka stawowa są całkowicie zachowane. Znieczulenie zewnątrzoponowe sondowano za pomocą tępego haka 90 °, a korzeń nerwu określano za pomocą haka nerwowego. Hak korzenia nerwu jest wkładany pod korzeń nerwu, a otwór ssący jest przekręcony na wewnętrzną stronę, a korzeń nerwowy rurki ssącej jest chwytany kciukiem i palcem, aby pociągnąć za ogon haka. 3. Wyjmij krążek międzykręgowy Po wycofaniu korzenia nerwowego widoczny jest biały, włóknisty dysk beznaczyniowy. Pod mikroskopem widać małą łzę pierścieniową, pęknięcie pierścienia z włókien powiększono za pomocą separatora Penfield nr 4, a jądro miażdżyste usunięto miniaturowym jądrem miażdżystym. Sprawdź fragmenty jądra miażdżystego w pobliżu korzeni nerwowych i opony twardej. Powięź i skórę zszywa się jak zwykle. Komplikacja 1. Korzenie nerwów uszkodzeniowych Nie wykonano go zgodnie z konwencjonalną metodą operacyjną: gdy korzeń nerwowy nie został cofnięty, chętnie usunięto krążek międzykręgowy lub pole widzenia było niejasne i wymuszone. 2. Uszkodzenie opony twardej Ligamentum flavum ma wiele przyczepności do opony twardej, a gdy operacja nie jest ostrożna, łatwo można ją uszkodzić i wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego. W takim przypadku bok łóżka operacyjnego należy natychmiast wstrząsnąć i naprawić. 3. Uraz naczyniowy jamy brzusznej Jest to bardzo niebezpieczne powikłanie chirurgiczne.Głównym powodem jest to, że podczas gryzienia jądra miażdżystego chirurg zbyt często myli jądro miażdżyste z przodu, a więzadło podłużne przednie wnika do otrzewnej, uszkadzając naczynia krezkowe i przetokę tętniczo-żylną. Jeśli ciśnienie krwi pacjenta nagle spadnie podczas operacji, należy wziąć pod uwagę możliwość tego powikłania. Należy wykonać nakłucie brzucha. W przypadku pobrania krwi należy natychmiast wykonać laparotomię w celu naprawy uszkodzonego naczynia krwionośnego. 4. Krwiak zewnątrzoponowy Z powodu niepełnego krwawienia podczas operacji. Zwykle pojawia się w ciągu 3 dni po zabiegu, a ekspresja wrażeń z okolicy odbytu jest tracona lub obszar pierwotnego zaburzenia bólowego zostaje powiększony, aw ciężkich przypadkach występuje duże i nietrzymanie moczu. W takim przypadku eksplorację chirurgiczną należy przeprowadzić na czas, aby usunąć krwiak. 5. Zakażenie przestrzeni międzykręgowej Pacjent wykazał wzrost temperatury ciała po 3 do 5 dniach po operacji i wzrost białych krwinek. U pacjenta wystąpił palący ból w dolnej części pleców i kończynach dolnych. W ciężkich przypadkach nawet silne wibracje mogą wywoływać silny ból, nawet jeśli środki przeciwbólowe, takie jak petydyna, są trudne do osiągnięcia. Efekt przeciwbólowy W tym czasie należy zastosować wystarczającą ilość skutecznych antybiotyków, aż temperatura ciała i obraz krwi powrócą do normy. Jednocześnie stosuje się ograniczenie ruchu trakcji kończyny dolnej, a trening mięśni pleców zostaje zawieszony. Przeniesienie na ziemię zajmuje zwykle 3 miesiące.