Zanik mięśni międzykostnych i kłębu
Wprowadzenie
Wprowadzenie Zwykle z niewielkim osłabieniem mięśni ręki i stopniowym zanikiem mięśni może rozprzestrzeniać się na jedną lub obie strony lub z jednej strony na przeciwną. Z powodu atrofii wielkości mięśni ryb dłonie są płaskie, a mięśnie międzykostne są zanikające i mają dłonie podobne do pazurów. Zanik mięśni rozciąga się w górę, stopniowo atakując przedramię, ramię i pasek na ramię. Drganie mięśni jest powszechne i może być ograniczone do niektórych grup mięśni lub szeroko rozpowszechnione, i łatwiej jest je wywołać przez stukanie ręką. Niewielką liczbę mięśni zanikowych mięśni można zainicjować z mięśni przednich i piszczelowych kończyn piszczelowych kończyn dolnych lub z prostowników szyi, a indywidualnie z bliższych mięśni kończyn górnych i dolnych.
Patogen
Przyczyna
Brak witaminy D itp., Słabe mięśnie rąk i mięśni stopniowo kurczące się.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Test napięcia mięśniowego prostownika kciuka test wytrzymałości elektromiogramu
Małe mięśnie dłoni są słabe, a mięśnie stopniowo się kurczą.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Rdzeniowy zanik mięśni: rdzeniowy zanik mięśni (SMA) odnosi się do rodzaju choroby, która powoduje osłabienie mięśni i zanik mięśni z powodu zwyrodnienia komórek rogu przedniego rdzenia kręgowego. Po raz pierwszy opisany przez Werdniga (1891) i Hoffmanna (1893), jest również znany jako choroba Werdniga-Hoffmanna. W zależności od wieku wystąpienia i stopnia choroby chorobę można podzielić na 4 typy: I-III nazywa się SMA typu dziecięcego, która należy do autosomalnej recesywnej choroby genetycznej, a wskaźnik zapadalności na nią wynosi 1/6000 ~ 1/10000, która jest w powijakach. Najczęstsza śmiertelna choroba genetyczna. SMA, który ma początek w wieku od 20 do 30 lat, jest klasyfikowany jako typ IV i może być wyrażany w różnych trybach genetycznych, takich jak autosomalny recesywny, dominujący i recesywny związany z X. Częstość występowania w grupie wynosi około 0,32 / 10000.
Zanik mięśni dystalnych kończyn młodych: miaatrofia dystalna kończyny górnej, opisana po raz pierwszy przez japońskiego uczonego Hirayamę Hiroshi (1959), jest również znana jako choroba Pingshana. Choroba jest łagodną i samoograniczającą się chorobą neuronu ruchowego, klinicznie podobną do choroby neuronu ruchowego, stwardnienia zanikowego bocznego, postępującego zaniku mięśni kręgosłupa, ale rokowanie jest zupełnie inne. Wiek początku jest młody, a dotknięta część to głównie dystalny mięsień ręki jednostronnej kończyny górnej. EMG jest uszkodzeniem neurogennym, a przebieg jest łagodny i może zostać zatrzymany sam.
Postępująca zanik mięśni kręgosłupa: Choroba jest chorobą neuronu ruchowego, a zwyrodnienie ogranicza się do neuronów ruchowych alfa przedniego rogu rdzenia kręgowego. Charakteryzuje się atrofią mięśni i osłabieniem mięśni, zwykle zaczynając od małych mięśni dłoni, rozprzestrzeniając się na całe kończyny górne i dolne, odruch znika, a zaburzenia czuciowe nie pojawiają się.
Zanik mięśni rzepki: miaatrofia okołozębowa, znana również jako choroba Charcota-Marie-Tootha (CMT), jest najczęstszą grupą neuropatii obwodowej, stanowiącą około 90% wszystkich neuropatii dziedzicznych. Wspólne cechy tej grupy chorób to początek dzieci lub młodzieży, przewlekła postępująca zanik mięśni krzyżowych, a objawy i oznaki są stosunkowo symetryczne. Większość pacjentów ma wywiad rodzinny. Ze względu na główne cechy kliniczne zaniku mięśni biodrowych, jest on również znany jako mioatrofia strzałkowa. Zgodnie z wynikami neurofizjologicznymi i neuropatologicznymi CMT jest klasyfikowany do typu I i typu II, typ CMTI nazywany jest typem przerostowym, a typ CMTII nazywany jest typem neuronalnym.
