Hiperkaliemia
Wprowadzenie
Wprowadzenie Jon potasowy w surowicy> 5 mEq / L nazywa się hiperkaliemią, 6-7 mEq / L to umiarkowana hiperkaliemia, a ponad 7 mEq / L to ciężka hiperkaliemia. Najczęstszą przyczyną hiperkaliemii jest niewydolność nerek, która charakteryzuje się głównie zmęczeniem i arytmią.
Patogen
Przyczyna
1, powszechne choroby z powodu niewydolności nerek, nadmierne przyjmowanie, takie jak zbyt szybkie wprowadzanie roztworu zawierającego potas, zbyt duże, przechowywanie zbyt dużej ilości krwi lub duża ilość soli potasowej penicyliny itp., Może powodować hiperkaliemię.
2, nerkowe zmniejszenie potasu obserwuje się w niewydolności nerek, skąpomoczu i bezmoczu, niewydolności kory nadnerczy i tak dalej.
3. Wewnątrzkomórkowa migracja potasu jest obserwowana w ciężkim zespole hemolizy, niedotlenieniu, kwasicy i zgniecenia spowodowanym urazem spowodowanym niekompatybilną krwią lub innymi przyczynami.
4. Zmniejszenie objętości płynu pozakomórkowego obserwuje się w stężeniu krwi z powodu odwodnienia, utraty krwi lub wstrząsu.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Analiza krwi tętniczej potasu i moczu rutynowa krew mocz moczowy
Po pierwsze badanie fizykalne
Zebranie wywiadu medycznego daje nam pierwsze wrażenie i objawienie, a także prowadzi nas do koncepcji natury choroby.
Po drugie, kontrola laboratoryjna
Badania laboratoryjne muszą być podsumowane i przeanalizowane na podstawie obiektywnych danych uzyskanych z wywiadu lekarskiego i badania fizykalnego, na podstawie których można zaproponować kilka możliwości diagnostycznych, a badania te powinny zostać poddane dalszej analizie w celu potwierdzenia diagnozy. Takie jak: badanie potasu we krwi, badanie elektrokardiograficzne itp.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnostyka różnicowa hiperkaliemii:
(A) ostra niewydolność nerek skąpomocz
Hiperkaliemia jest jedną z najczęstszych przyczyn śmierci w skąpomoczu. Chorobę należy odróżnić od skąpomoczu przednerkowego. Ta ostatnia jest mniej ciężka z powodu niewystarczającej perfuzji krwi przez nerki i powolnego uszkodzenia funkcji nerek. Stosunek ciśnienia do ciśnienia osmotycznego krwi większy niż 2 jest pomocny w diagnostyce różnicowej.
(dwa) przewlekła niewydolność nerek
W późnym stadium przewlekłej niewydolności nerek poziom potasu we krwi wzrasta, względna gęstość moczu jest niska, a stały mocz ma białko czerwone krwinki i białe krwinki. Azot mocznikowy w osoczu i kompleksy mięśniowe są często znacznie zwiększone. Siła wiązania dwutlenku węgla jest często obniżana zgodnie z objawami historycznymi i testami laboratoryjnymi. Diagnoza nie jest na ogół trudna, ponieważ wiele czynników, takich jak zakażenie kwasicą, duże dawki leków moczopędnych oszczędzających potas i krew w surowicy, może spowodować gwałtowny lub znaczny wzrost stężenia potasu w surowicy.
(trzy) niski renina niski aldosteronizm
Choroba ta jest spowodowana zmniejszeniem tworzenia się aldosteronu spowodowanym niedoborem reniny. Główne objawy kliniczne to hiperkaliemia i kwasica metaboliczna. Choroba ta powinna być odróżniona od choroby Addisona. Obie mają obniżenie aldosteronu i hiperkaliemię, ale niskie stężenie renidenu o niskiej zawartości aldosteronu. Objawy aktywności reniny w osoczu zmniejszają poziom kortyzolu w osoczu, a wartości ACTH są prawidłowe i nie ma klinicznych cech choroby Addisona, takich jak osłabienie przebarwień i utrata wody.
(4) niedobór a1-hydroksylazy
U pacjentów z całkowitym niedoborem a-hydroksylazy może wystąpić znaczne odwodnienie, hiperkaliemia, hiponatremia i kwasica metaboliczna z powodu niewystarczającego wydzielania kortyzolu i aldosteronu. Ponieważ wydzielanie ACTH stymuluje wydzielanie androgenów z kory nadnerczy, kobiety stają się męskie, a mężczyźni przedwcześnie dojrzewają.
(5) Okresowe paraliż hiperkaliemii
