dystonia
Wprowadzenie
Wprowadzenie Napięcie w stanie statycznego rozluźnienia mięśnia nazywa się napięciem mięśniowym. Ton mięśni jest podstawą do utrzymania różnych pozycji i normalnych ruchów ciała i objawia się w różnych formach. Kiedy osoba odpoczywa w miejscu spoczynku, napięcie mięśni ciała nazywa się napięciem spoczynkowym mięśni. Kiedy ciało stoi, chociaż nie ma znaczącego skurczu mięśni, mięśnie ciała i ciała utrzymują pewne napięcie, aby utrzymać postawę stojącą i stabilność ciała, co nazywa się napięciem mięśni postawy. Napięcie mięśnia podczas ćwiczeń, zwane napięciem mięśni wysiłkowych, jest ważnym czynnikiem zapewniającym ciągły i gładki ruch mięśni (brak drżenia, drgawek, drgawek). Generowanie i utrzymywanie napięcia mięśniowego jest złożoną aktywnością odruchową, a jego łuk odruchowy nazywany jest „r- 袢”, w tym aferentną częścią r- 袢 (receptory odruchu mięśniowego są nerwowo-mięśniowe i nerwowości) oraz r- Eferentna część plwociny (komórki przedniego rogu rdzenia kręgowego i neurony ruchowe w jądrze motorycznym pnia mózgu, które unerwiają mięsień pozafałkowy, oraz neurony ruchowe r emitują włókna Ar, aby dotrzeć i unerwić mięsień śródwęchowy). Zmiany w dowolnej części łuku odruchowego mogą powodować zmiany napięcia mięśniowego.
Patogen
Przyczyna
Napięcie mięśniowe jest zmniejszone w różnych miopatiach, miastenii, neuropatii obwodowej, zapaleniu korzeni lub uszkodzeniu móżdżku, a napięcie mięśniowe jest również zmniejszone, gdy rdzeń kręgowy przewodzi włókno nerwowe proprioceptywne. U dzieci z ostrą hemiplegią napięcie mięśniowe może być niskie we wczesnym stadium plwociny, napięcie mięśniowe zwiększa się po kilku dniach lub tygodniach, a odruchy ścięgien są nasilone. Rodzinny okresowy paraliż, zwężenie, napady padaczkowe, napadowa lub śródmiąższowa depresja mięśni. Choroba układu stożkowego zwiększyła napięcie mięśni. Zmiany pozapiramidowe i zwojowe podstawy mogą być zmniejszone lub zwiększone, czasami objawiające się jako zwiększenie napięcia mięśniowego podobnego do przekładni. Kiedy mózg jest silny, napięcie mięśni jest oczywiście zwiększone, kończyny są sztywne, kończyny dolne są proste, a kończyny górne są zgięte do tyłu.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Elektromiografia napięcie mięśniowe
1. Zmniejszone napięcie mięśni: gdy mięśnie są rozluźnione, opór napotkany przez aktywne ciało jest zmniejszony, mięśnie nie mają rozszerzonego brzucha i normalnej wytrzymałości i relaksacji. Objawy kliniczne mogą się różnić w zależności od lokalizacji zmiany. Przedni róg rdzenia kręgowego towarzyszy segmentowemu rozkładowi osłabienia mięśni, atrofii, braku zaburzeń czucia i drżenia włókien mięśniowych. Uszkodzenie nerwów obwodowych z osłabieniem mięśni, atrofią, zaburzeniami czuciowymi, odruchami ścięgien często spada lub zanika. Niektóre zmiany mięśni i stawów nerwowych mają zmniejszone napięcie mięśniowe, osłabienie mięśni, z atrofią mięśniową lub bez niej, bez drżenia włókien mięśniowych i zaburzeń czucia. Proprioceptywnemu włóknistemu uszkodzeniu rdzenia tylnego lub nerwu obwodowego rdzenia kręgowego często towarzyszy utrata odruchów czuciowych i głębokich, a chodzenie jest chodem ataksji czuciowej. Układowi móżdżkowemu towarzyszy ataksja ruchowa, a chód to chód. Nowe zmiany prążkowia ruchami przypominającymi taniec.
2. Zwiększone napięcie mięśni: krzewienie to dwa rodzaje toniczności. Zwiększony skurcz mięśni krzyżowych wiąże się z uszkodzeniem stożka, a odruchy rdzenia kręgowego są ułatwione. Podczas pasywnego poruszania stawem pacjenta pojawia się impedancja w przypadku zwiększonego napięcia mięśniowego, które jest związane z szybkością ćwiczeń. Gdy mięśnie w stanie skróconym są szybko naciągane, natychmiast powodują skurcz i czują się sparaliżowane, a gdy siła zostaje rozciągnięta do pewnego stopnia, opór nagle zanika, to znaczy wzrasta tak zwane napięcie mięśni podobne do noża. Zwiększone napięcie mięśni spastycznych nie jest związane z „plwociną”, która odnosi się do mimowolnego skurczu mięśni. Zwiększone napięcie mięśni tonicznych obserwuje się w niektórych zmianach pozapiramidowych ze specjalnymi zmianami napięcia, które są selektywne dla zwiększenia napięcia mięśniowego. Kończyny górne to głównie przywodziciel, zginacz i pronator, a kończyny dolne przewyższają napięcie mięśni prostowników. Opór napotkany podczas biernego poruszania kończyną pacjenta jest ogólnie mniejszy niż plwociny, ale nie ma to nic wspólnego z długością mięśnia w tym czasie, tj. Morfologią skurczu. Nie ma różnicy między prostownikiem a zginaczem. Niezależnie od prędkości, amplitudy i kierunku akcji występuje ten sam opór. Ten wzrost napięcia mięśniowego nazywa się tonikiem ołowiowym, takim jak naprzemienne luźne i napięte zmiany spowodowane drżeniem, zwanym sztywnością podobną do przekładni.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Po pierwsze, zmniejsza się nieprawidłowe napięcie mięśni
a) choroba miogenna
1. Postępująca dystrofia mięśniowa: to grupa ostrych chorób mięśni spowodowanych czynnikami genetycznymi, objawiającymi się osłabieniem i atrofią postępującego i zaostrzonego mięśnia szkieletowego o różnym stopniu i rozmieszczeniu. Zmniejszenie napięcia mięśniowego jest równoległe do zaniku mięśni, któremu często towarzyszy obniżenie napięcia mięśniowego w miejscu zaniku mięśni. Z powodu atrofii mięśni, osłabienia i zmniejszonego napięcia mięśniowego, objawem klinicznym jest szczególna postawa podczas stania i chodzenia. Podczas stania przednia i przednia krzywizna kręgów lędźwiowych są „krokami kaczki” podczas chodzenia. Jest to spowodowane zmniejszeniem napięcia mięśni i atrofii mięśni przykręgosłupowych. Spowodowane złym unieruchomieniem miednicy uszkodzonej mięśniowo. Atrofia, osłabienie i napięcie przedniej piły są zmniejszone. Gdy ramię i siedzenie są osadzone, ostrze ramienia przesuwa się w górę, a klatka piersiowa i kręgosłup są oddzielone, a skrzydło ma kształt barku. Napięcie mięśni romboidów jest zmniejszone.
2. Miopatia jest również związana z zanikiem mięśni w zanikach mięśni i wiąże się z zanikiem mięśni. Testy laboratoryjne są pomocne w diagnozie. Na przykład zapalenie wielomięśniowe może zwiększać CPK w surowicy i immunoglobulinę w fazie ostrej, w moczu. Pojawia się białko mięśniowe, zwiększa się kreatyna, a elektromiografia może wykazywać migotanie i zwiększoną aktywność insercyjną.
(dwie) choroby neurogenne
1. Neuropatia obwodowa: zanik mięśni zapalenia wielonerwowego występuje głównie w dystalnym końcu kończyny i ma taki sam związek z redukcją napięcia mięśniowego. Gdy napięcie mięśni maleje, staw nadgarstka, palec i staw skokowy zwiększają amplitudę, a nienormalna postawa jest nadmiernie rozciągana i zginana. Zgodnie z etiologią zapalenia wielonerwowego istnieją również możliwości uszkodzenia uszkodzonych mięśni, takich jak toksyczne dla alkoholu zapalenie wielonerwowe, porażenie mięśnia piszczelowego przedniego jest najbardziej oczywiste, napięcie mięśni jest również najbardziej widoczne, często objawia się upuszczeniem stopy.
Mononeruopatia jest głównie spowodowana urazem, niedokrwieniem, infiltracją, uszkodzeniem fizycznym itp. Kiedy uszkodzenie łokciowe i nerwu pośrodkowego są widoczne w kończynie górnej, napięcie mięśni zginaczy kończyny górnej jest znacznie zmniejszone, a napięcie mięśnia kończyny górnej (mięśnia antagonistycznego) jest zajęte. Zalety, a zatem opanowanie zgięcia grzbietowego. Gdy nerw piszczelowy jest uszkodzony, stawu łokciowego nie można wyprostować, a nadgarstek ulega degeneracji z powodu ścięgna tricepsa, a napięcie jest zmniejszone. Przedramię nie może zginać stawu łokciowego w pozycji półobrotowej z powodu słabej siły mięśni i zmniejszonego napięcia.
2. Uszkodzenie tylnej tylnej rdzenia korzenia: Zmniejszenie napięcia mięśniowego w tylnym korzeniu i tylnej rdzenia rdzenia kręgowego jest jednym z widocznych objawów. Strona rdzenia kręgowego (tabes dorsalis) charakteryzuje się obniżeniem napięcia spoczynkowego mięśni, któremu towarzyszy postawa i ćwiczenia. Nieprawidłowe napięcie mięśniowe. Gdy pacjent leży na wznak, piszczel może być nawet przymocowany do łóżka. W pozycji stojącej staw kolanowy ma niskie napięcie. Stawu kolanowego nie można zamocować i pojawia się „przeciwwymiarowe kolano”. Napięcie mięśni kończyny dolnej jest niższe niż napięcie kończyny górnej.
3. Choroba rdzenia kręgowego
1 stwardnienie boczne amgotroficzne (stwardnienie boczne amgotroficzne) występuje częściej po 40 roku życia, dotyczy to komórek rogu przedniego rdzenia kręgowego (i jądra motorycznego pnia mózgu) oraz układu piramidalnego, dlatego występują cechy uszkodzenia górnego i dolnego uszkodzenia neuronu ruchowego. Kończyny górne mają zanik mięśni, osłabienie, drżenie i hiperrefleksję. Gdy komórki rogu przedniego szyjki macicy są poważnie uszkodzone, objawy piramidalne dróg oddechowych są ukryte. W tym czasie kończyny górne mają zanik mięśni, napięcie mięśniowe jest zmniejszone, odruchy ścięgien są zmniejszone lub zanikają, a amplituda pasywnego ruchu kończyn jest zwiększona.
2 Choroba Charcota-Marie-Tootha: Wczesna atrofia mięśni występuje w dolnej jednej trzeciej części uda, a późna atrofia mięśniowa może być rozciągnięta do dolnej jednej trzeciej części przedramienia kończyny górnej, a boki są symetryczne. W zaniku mięśni napięcie mięśni jest zmniejszone. 3 ostre zapalenie rogówki przedniego rdzenia: napięcie mięśniowe w zaniku mięśni rdzenia przedniego jest zmniejszone, ponieważ zakres ostrego zapalenia rogówki rdzenia kręgowego i zaniku mięśni jest niewielki, więc dominuje zanikowe antagonistyczne zachowanie mięśni i jego napięcie mięśniowe, więc często towarzyszy temu Nieprawidłowa pozycja, taka jak stopa końsko-szpotawa i opadanie stopy. Rośnie pasywny ruch dotkniętej kończyny, wykazując nadmierne zgięcie i wyprostowanie.
4. Zaburzenia móżdżku: Obniżone napięcie mięśniowe jest częstym objawem zmian móżdżkowych Z powodu zmniejszenia napięcia mięśniowego postawa kończyny jest nienormalna. Na przykład, jeśli mięsień jest nadmiernie rozciągnięty i zgięty, napięcie mięśniowe jest niskie, z wyjątkiem spoczynku, i jest widoczne również podczas biernego wysiłku. Do oczywistej redukcji napięcia mięśniowego główny ruch zaczyna się i kończy powoli, świadomie słaby, łatwy do zmęczenia, ze względu na zmniejszenie napięcia mięśniowego odruch ścięgien jest również zmniejszony lub zaniknięty, a odbicie dzwoneczkowej plwociny jest widoczne. Jest to również spowodowane zmniejszeniem napięcia mięśniowego i niewystarczającym antagonizmem mięśni.
5. Choroba stożka: W ostrej fazie uszkodzenia układu piramidalnego, z powodu wytworzenia ciałka piramidalnego, mięśnie ulegają zmniejszeniu w okresie wstrząsu wiązki stożkowej, mięśnie ścięgna są rozluźnione i nie ma impedancji podczas ruchu pasywnego.
Po drugie, zwiększone napięcie mięśni
(1) Piramidalne zmiany w drogach piramidalnych po okresie szoku lub zmiany w kształcie stożka o podstępnym początku, zwiększone napięcie mięśniowe po stronie skroniowej, takie jak pozycja Wernickego-Manna wyrażona w hemiplegii. Znaczące zmiany w kształcie stożka mają potrójne wyboczenie: zgięcie bioder w stawie biodrowym, kolanowym i śródręcznym następujących kończyn. W przypadku zmiany w obrębie piramidy, miejsce wzrostu napięcia mięśniowego jest zgodne z miejscem krzyżowym, napięcie mięśniowe również wzrasta w spoczynku, mięsień dotykowy jest twardy, a podczas ruchu pasywnego występuje impedancja podobna do noża.
(2) Zaburzenia pozapiramidowe
1. Choroba Parkinsona: Wzrost napięcia mięśniowego spowodowany tą chorobą nazywa się sztywnym mięśniem. Napięcie mięśnia agonisty i mięśnia antagonisty jest zwiększone. Kiedy staw jest poruszany biernie, zwiększone napięcie mięśni jest zawsze spójne, odczuwany jest jednakowy opór i występuje „sztywność przypominająca rurkę ołowianą”. Jeśli pacjent drży, kończyna jest zgięta i rozciągana. Kiedy czujesz jednolity opór, następuje przerywana przerwa, na przykład gdy koło zębate się obraca, to znaczy: „koło zębate jest mocne”. Wyraz twarzy sztywność mięśni mięśniowych jest pozbawioną wyrazu „maską”, nie można połykać sztywności mięśni połykania i dobrze połykać, sztywność mięśni oka pokazuje spowolnienie ruchów oka, występuje lepkie zjawisko ruchu spojrzeń. Mięśnie szyi i tułowia są usztywnione, tworząc stan zgięcia, to znaczy głowa i tułów są skierowane do przodu, mięśnie górne są lekko obrócone zewnętrznie, staw łokciowy jest zgięty, staw śródręczno-paliczkowy jest zgięty, kciuk jest przywiązany, kończyny dolne są lekko przywiązane, a kolano jest zgięte. Szyja i kręgosłup poruszają się powoli.
2. Pląsawica Huntingtona: napięcie mięśniowe jest w większości normalne, ale kilku pacjentów ma sztywność mięśni podobną do choroby Porksona, a objawy taneczne są prawie całkowicie lub całkowicie nieobecne. Ten typ to w końcu dystonia postawy, zgięcie kończyn górnych i obie kończyny dolne proste. Uważa się, że ten przewlekły, postępujący objaw tańca sztywności mięśni jest wynikiem pallidalnego uszkodzenia globusa.
3. Skurcz skrętu: znany również jako dystonia dystroficzna (dystonia musculorum defoumans) to tułów tułowia, rzadka podstawowa zmiana zwojowa. Klinicznie charakteryzuje się zwiększonym napięciem mięśniowym i silnym mimowolnym skrętem kończyn, a nawet całego ciała. Napięcie mięśniowe wzrasta, gdy kończyna jest skręcona, i normalne, gdy kończy się skręt.
4. Nieprawidłowe napięcie mięśni wywołane przez leki:
(1) ostra dystonia (ostra dystonia): ostry początek, pojawia się wkrótce po przyjęciu leku, częściej u młodych ludzi, charakteryzująca się dziwnymi ścięgnami. W grę wchodzą głównie mięśnie szyi i głowy, najczęstszym jest mimowolne porażenie języka i mięśni jamy ustnej, tak że mięśnie żucia są zwężone, usta nie otwierają się, mowa, trudności z przełykaniem, ekscentryczność twarzy lub towarzyszy im kurczowy kręcz szyi Ta reakcja jest związana z wrażliwością osobnika i jest skuteczna w przypadku porażenia przeciwwstrząsowego, leków przeciwhistaminowych lub barbituranów.
(2) opóźniona dykineza: powolny początek, występujący po kilku tygodniach, miesiącach lub latach przyjmowania neuroleptyków, nawet po odstawieniu leku. Charakteryzuje się sztywną, powtarzalną wargą, mimowolnym ruchem języka, któremu czasami towarzyszy taneczny ruch kończyny lub tułowia oraz ruch osi ciała. Stosowanie przeciwwstrząsowych leków na porażenie dziecięce jest nie tylko nieskuteczne, ale czasem nasila objawy. Może również mieć niski ton mięśni i paraliż. Może to obejmować mięśnie szyi, mięśnie lędźwiowe itp., Takie jak talia nie może się wyprostować, wybrzuszenie, szyja jest miękka, nie może patrzeć w górę, nie może chodzić podczas chodzenia, nie może podnosić nóg, pięty ciągnącej ziemię .
(C) Kiedy choroba móżdżku jest rozległa po obu stronach zmian móżdżku, czasami napięcie mięśni wzrasta, a pasywny ruch kończyn ma wrażenie impedancji. Podczas stania tułów i kończyny są sztywne. Zanik oliwkowy móżdżku czasami wykazuje sztywność mięśni typu Parkinsona, co sugeruje uszkodzenie strukturalne związane z podstawnymi zwojami mózgu.
(D) choroba pnia mózgu spowodowana zmianami pnia mózgu wzrost napięcia mięśni jest najbardziej widoczny w śródmózgowiu, zmiany w śródmózgowiu wykazują sztywność mięśni, należącą do pewnego rodzaju toniku do mózgu, bliższych kończyn kończyn, cierpiących w grupie prostowników. Kończyny górne są proste, nadgarstki są zgięte i przywodzone. Kończyny dolne są proste i dochodzi do wewnętrznego obrotu, który wzywa się do przejścia do śródmózgowia. Rozproszona istota biała kory mózgowej, taka jak zapalenie mózgu, ciężkie urazowe uszkodzenie mózgu, krwotok mózgowy może również wydawać się sztywnością kończyn, różnica między tonikiem przedramienia to zgięcie przedramienia, inne działanie jest całkowicie takie samo jak tonik śródmózgowia, powiedział Do „usztywnienia kory”.
(5) Peryferyjne zaburzenia neurologiczne Peryferyjne choroby neurologiczne charakteryzują się niższym uszkodzeniem neuronu ruchowego, co przejawia się zmniejszonym napięciem mięśni. Jednak w przypadku niepełnego paraliżu twarzy może wystąpić wzrost napięcia mięśni twarzy, co objawia się skurczem twarzy. Ponadto, gdy nerwy obwodowe są w stanie zapalnym, guzy itp., A nerwy obwodowe są stymulowane, napięcie mięśni wzrasta, a wzrost napięcia mięśni wynika głównie ze zwiększonego napięcia obronnego mięśni.
(6) Zmiany miogeniczne Chociaż napięcie mięśni można zwiększyć, ale odruch ścięgien jest normalny lub zmniejszony, nie występuje hiperrefleksja.
1. Wrodzona miogenność (wrodzona paramyotonia): znana również jako choroba Eulenberga. Choroba wykazuje jedynie wzrost napięcia mięśniowego podczas ćwiczeń i normalne napięcie mięśniowe w spoczynku. Napięcie mięśniowe tej choroby wzrasta, a na początku ćwiczenia obserwuje się skurcz toniczny mięśni, który powraca do normy po wielokrotnym ćwiczeniu. W czasie badania palpacyjnego mięśnie mają szczególną wytrzymałość, która jest twarda jak gumowa skóra, co jest oczywiste, gdy mięśnie kurczą się po stymulacji mechanicznej.
2. Zespół sztywnej mandy (zespół sztywności): napad padaczkowy o nieznanej etiologii. Napięcie mięśni szyi, tułowia, kości pleców i mięśni brzucha jest oczywiste, a ból jest stymulowany przez świat zewnętrzny. Snajper, dźwięk i światło, stres psychiczny itp. Mogą być indukowane i pogarszane. Wspólne bliższe kończyny zaczynają rozwijać się w kierunku ciała, a siła mięśni i odruchy ścięgien są normalne. Objawy sztywności znikają podczas snu.
(7) Inne
1. Tężec: wczesne miejscowe napięcie mięśniowe jest zwiększone, wspólny jest skurcz ścięgien żucia po obu stronach, któremu towarzyszy sztywność mięśni szyjnych, a następnie skurcz mięśni twarzy; kąt ust jest skierowany na zewnątrz, nos jest skurczony, a oko jest pęknięte. Nazywa się to „wyglądem buźki”. Zwiększone napięcie mięśni ogólnoustrojowych wraz z rozwojem choroby. Na przykład, gdy dominuje napięcie mięśniowe mięśnia tułowia, łuk jest odwrócony. Kiedy dominuje napięcie mięśnia zginacza, łuk przedni zostaje odwrócony. Pozycja pacjenta jest jak pozycja wewnątrzmaciczna płodu: zginacz głowy, kolano i kostka są ściśle związane.踵 Blisko bioder. Kiedy napięcie mięśni po jednej stronie tułowia jest dominujące, ciało jest zginane bocznie, to znaczy łuk boczny jest odwrócony: głowa i ramiona są nachylone na jedną stronę, boczne ramiona opadają, a ciało jest pochylone w kierunku półksiężyca.
2. Tężyczka: Niski poziom wapnia we krwi jest główną przyczyną tej choroby. Zwiększone napięcie mięśniowe obserwuje się głównie w dystalnych kończynach, a nawet rozprzestrzenia się na tułów. Niektórzy uczeni dzielą zespół dłoni, stóp i kostek na trzy typy:
(1) łagodny typ: występuje głównie w dystalnej kończynie palca, kciuk jest silnie przywodzący i półelastyczny, a pozostałe palce są blisko siebie, środkowy palec palca jest wyraźnie zgięty, a boczna krawędź dłoni jest blisko bocznej krawędzi. Czasami palec końcowy jest wyraźniejszy niż inne palce, a ostatni palec jest często składany pod resztą palca lub kciuk jest składany w rękawiczce, która jest nazywana „ręką położnej”. Kończyny dolne mają zgięcie palców, co jest odwróceniem podkowy, łydka jest prosta, swobodnie się porusza, a podczas ruchu pasywnego odczuwa się impedancję.
(2) Umiarkowany typ: wczesne kończyny górne najpierw pojawiają się napięcie mięśni, sztywność mięśni, pęknięcie do tułowia, mięśnie twarzy i kończyn dolnych, czasami mięśnie proste brzucha, mostkowo-jelitowy, duże mięśnie piersiowe mogą być mocne i proste. Kiedy mięśnie twarzy wydają się miotoniczne, mają specjalną twarz: zewnątrzgałkowe skośne lub wewnętrzne skośne, zamknięta szczęka, sztywny język, źle zbudowana, trudna do przełknięcia, taka jak duszność i uduszenie, gdy krtań jest obolała.
(3) Typ ciężki: powtarzające się epizody w krótkim czasie, wykazujące uogólnioną sztywność mięśni, której towarzyszy skurcz krtani.
