Zanik mięśni obręczy barkowej
Wprowadzenie
Wprowadzenie Zanik mięśni szkaplerzowych jest objawem i kliniczną manifestacją postępującego zaniku mięśni kończyn bliższych. Postępująca zanik proksymalnych mięśni kończyn często jest zanikiem miogenicznym, z mięśniami proksymalnymi i tułowia kończyn, często wykazującymi zanik i osłabienie mięśni szkaplerza i miednicy. Jeśli mięśnie szyi są słabe, niektórzy pacjenci muszą je wspierać ręcznie, aby podnieść głowę. Zanik mięśni łopatek stanowi skrzydlate łopatki.
Patogen
Przyczyna
Najczęstsze przyczyny to nieużywanie, zaburzenia odżywiania, niedokrwienie i zatrucie. Uszkodzenie przedniego rogu, korzenie nerwowe, splot nerwowy, uszkodzenia nerwów obwodowych itp. Mogą powodować zaburzenia przewodzenia impulsów pobudzających nerwy, powodując w ten sposób marnowanie niektórych włókien mięśniowych, co powoduje zanik mięśni.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Elektromiografia
Postępująca zanik proksymalnych mięśni kończyn często jest zanikiem miogenicznym, z mięśniami proksymalnymi i tułowia kończyn, często wykazującymi zanik i osłabienie mięśni szkaplerza i miednicy. Jeśli mięśnie szyi są słabe, niektórzy pacjenci muszą je wspierać ręcznie, aby podnieść głowę. Zanik mięśni łopatek stanowi skrzydlate łopatki. Zanik mięśni obręczy miednicy nie jest w stanie wytworzyć szczególnego chodu „krokowego”. Częstymi chorobami są postępująca dystrofia mięśniowa, zapalenie wielomięśniowe, zanik mięśni cukrzycowych i miopatia hormonalna. Choroba jest chorobą genetyczną występującą u młodych ludzi z zanikiem mięśni w kończynach bliższych i kończynach, brzuchaty brzuch Nawet pseudo-przerost. W tej chorobie czasami obserwuje się migotanie mięśni i można je wywołać za pomocą neostygminy. Bez kaczych kroków i skrzydlatych ramion.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Po pierwsze, ostry lub podostry zanik mięśni
Jest to ogólnie zanik neurogenny, a jego częstość występowania zależy od szybkości i stopnia uszkodzenia nerwów. Im ostrzejsze i cięższe jest uszkodzenie i przerwanie nerwów, tym szybszy i bardziej oczywisty zanik mięśni. Po ostrym początku dochodzi do zaniku mięśni po plwocinie, a objawami klinicznymi są plwocina, takie jak zapalenie poliomyelowe, obwodowe zapalenie nerwów, zespół Guillain-Barré i alkoholizm. Wczesna atrofia mięśni neuropatycznych charakteryzuje się silnym bólem w pobliżu łopatki, po którym następuje gwałtowny spadek napięcia mięśniowego, atrofia ścięgien i mięśni w pobliżu łopatki oraz pojedyncze atrofie w niektórych grupach mięśniowych, inkrustowane.
Po drugie, postępująca zanik mięśni kończyn dystalnych
Często zanik mięśni neurogennych, głównie w dystalnych kończynach, kończynach górnych w mięśniu międzykostnym ręki, duże i małe mięśnie międzymięśniowe są oczywiste, podczas gdy zanik kończyn dolnych w mięśniu piszczelowym przednim jest bardziej oczywisty. Boki są w zasadzie symetryczne, często występujące przed plwociną, jako pojedynczy objaw. Typowe choroby obejmują stwardnienie zanikowe boczne i postępującą rdzeniową atrofię mięśniową choroby neuronu ruchowego oraz osłabienie i atrofię mięśni dystalnej kończyny spowodowaną spondylozą szyjną. Zanik gastrocnemiusa charakteryzuje się zanikiem mięśni dolnej trzeciej części uda kończyny dolnej, któremu towarzyszą głębokie zaburzenia czuciowe i ataksja czuciowa. Ponadto jamistość rdzenia, wady naczyniowe kręgosłupa, trąd i przewlekła przednia polio mogą powodować postępującą zanik mięśni w dystalnych kończynach. Zanikowa miotonia mięśniowa i dystalna postępująca dystrofia mięśniowa objawiają się również jako zanik mięśni w dystalnych kończynach.
Po trzecie, postępująca zanik mięśni kończyn
Często zanik miogeniczny z mięśniami proksymalnymi i tułowia kończyn, często objawia się zanikiem i osłabieniem mięśni obręczy szkapleńskiej i miednicy. Jeśli mięśnie szyi są słabe, niektórzy pacjenci muszą je wspierać ręcznie, aby podnieść głowę. Zanik mięśni łopatek stanowi skrzydlate łopatki. Zanik mięśni obręczy miednicy nie jest w stanie wytworzyć szczególnego chodu „krokowego”. Częstymi chorobami są postępująca dystrofia mięśniowa, zapalenie wielomięśniowe, atrofia mięśniowa cukrzycy i miopatia hormonalna. Choroba jest chorobą genetyczną, obserwowaną u młodych ludzi, wykazuje zanik mięśni w części bliższej i kończynach kończyn oraz pseudo-przerost w brzuchatym brzuchu. W tej chorobie czasami obserwuje się migotanie mięśni i można je wywołać za pomocą neostygminy. Bez kaczych kroków i skrzydlatych ramion.
Po czwarte, zlokalizowane zanik mięśni
Zanik, który jest spowodowany głównie przez lokalne mięśnie lub grupy mięśni, jest często spowodowany przez różnego rodzaju pojedyncze zapalenie nerwu lub uraz. Zwykle towarzyszy mu odpowiednie zaburzenie obszaru czuciowego. Zmiana może być zlokalizowana zgodnie z jej anatomią. Powszechną przyczyną jest pojedynczy nerw. Zapalenie (takie jak nerw przeponowy, nerw przeponowy, uszkodzenie nerwu kulszowego itp.), Zespół cieśni nadgarstka, uszkodzenie splotu ramiennego, nerwiakowłókniakowatość itp. Inne to:
1. Zmiękczenie istoty szarej rdzenia kręgowego może objawiać się jako dystalny postępujący zanik zanikowy lub ograniczony do ręki, nie atakuje przedramienia i ramienia i zatrzymuje się, gdy zanik osiągnie określony poziom. Towarzyszą temu zaburzenia czuciowe, które występują u osób starszych i często są spowodowane syfilitycznymi zmianami naczyniowymi.
2. Po stronie młodego mężczyzny z zanikiem mięśni kończyn górnych początek 14 do 24 lat, częściej u mężczyzn, podstępny początek, objawiający się jako przerzedzenie poniżej środka przedramienia, duży i mały międzyplon i zanik kości, często pojedynczy Z boku granica atrofii jest wyraźna i nie ma zaburzeń czuciowych, ale zaburzenie nerwu autonomicznego jest bardziej oczywiste. Choroba ustanie sama w ciągu 1 do 3 lat.
3. Odruchowa zanik mięśni odnosi się do pewnego rodzaju zaniku mięśni spowodowanego miejscowymi uszkodzeniami, takimi jak uszkodzenia stawów. Występuje w traumatycznym, zakaźnym, reumatoidalnym zapaleniu stawów. Reumatoidalne zapalenie stawów może powodować zanik mięśni ogólnoustrojowych.
Pięć, częściowy skurcz ciała
1. Zmiany płata górnego U niektórych pacjentów z guzami płata ciemieniowego może występować przeciwny zanik mięśni i uważa się, że mają one wartość diagnostyczną. Zanik mięśni ogranicza się głównie do kończyny górnej, aw bliższej części kończyny górnej często dochodzi do zwichnięcia stawu barkowego. Jest to również związane z korowymi zaburzeniami czuciowymi, zaburzeniami autonomicznymi kończyn górnych i dłoni, a nawet nieprawidłowościami tkanki podskórnej i szkieletu. Sugeruje się, że zwiotczały monoterpen lub hemiplegia, zaburzenia czuciowe kory i zanik mięśni są triadami zmian ciemieniowych.
2. Hemiplegia choroby mózgowo-naczyniowej może również powodować zanik mięśni, obserwowany w dwóch przypadkach, wcześnie we wczesnych dniach zwykle pojawia się w ciągu kilku tygodni po wystąpieniu, drugi przypadek jest opóźniony, pojawia się kilka miesięcy po wystąpieniu. Często objawia się w zaniku mięśni dystalnej kończyny, a czasem ogranicza się do łopatki, szczególnie w mięśniu naramiennym, więc często dochodzi do zwichnięcia barku. Zanik mięśni kończyn dolnych jest rzadki i często należy do zaniku zaniku mięśni.
3. Wrodzony ekscentryczny zanik mięśni charakteryzuje się jednolitym zanikiem mięśni, brak wyraźnej utraty mięśni i zmian odruchu krzyżowego, często związanych z wrodzoną dysplazją ciemieniową.
4. Postępująca częściowa zanik mięśni charakteryzuje się hiperrefleksją, częściową dysfunkcją i głębokimi zmianami w przeciwległej półkuli mózgowej lub półkuli mózgowej, szczególnie w zajmujących przestrzeń zmianach wzgórza.
