przesunięcie obiektywu
Wprowadzenie
Wprowadzenie W normalnych warunkach soczewka jest zawieszona przez więzadło zawieszające soczewki na ciele rzęskowym, a jego środek jest prawie identyczny z osią wizualną. Częściowa lub całkowita utrata lub rozłączenie więzadła zawiesinowego soczewki z przyczyn wrodzonych, urazowych lub patologicznych itp. Powoduje brak równowagi siły zawieszenia lub utratę soczewki, powodując, że soczewka opuszcza normalną pozycję fizjologiczną zwaną ektopią lentis. Stopień uszkodzenia więzadła lub rozłączenia (częściowego lub całkowitego) ektopu soczewki dzieli się na podwichnięcie i wyzwolenie / zwichnięcie; zgodnie z przyczyną ektopii soczewki dzieli się na wrodzony, spontaniczny i traumatyczny.
Patogen
Przyczyna
Z powodu nienormalnego rozwoju częściowego więzadła zawieszającego soczewki trakcja soczewki jest niezrównoważona, a soczewka jest przemieszczana w przeciwnym kierunku niż słabo rozwinięte więzadło zawieszone, które nazywa się wrodzoną soczewką ektopową. Może występować jako sama izolowana nieprawidłowość oka lub z inną dysplazją oka lub dysplazją układową (mezenchyelia, szczególnie zespół ogólnoustrojowy dysplazji kości). Uraz oka, szczególnie kontuzja gałki ocznej, jest najczęstszą przyczyną ektopii soczewki. Spontaniczne pozamaciczne uszkodzenie soczewki jest spowodowane osłabieniem więzadła zawieszającego soczewki lub mechanicznym wydłużeniem więzadła zawieszającego z powodu zmian wewnątrzgałkowych z jakiegoś powodu, takiego jak zapalenie i zwyrodnienie.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie oftalmoskopii
1. Niecałkowite zwichnięcie soczewki: Częściowe rozluźnienie lub odłączenie więzadła zawieszającego soczewki, soczewka jest odchylona od normalnej pozycji fizjologicznej, ale przesunięta soczewka nadal znajduje się w szklistej jamie obszaru źrenicy i tylnej płaszczyzny tęczówki, co nazywa się niepełnym zwichnięciem soczewki. Objawy niepełnego przemieszczenia soczewki zależą od stopnia, w jakim soczewka przemieszcza siatkę bańki. Jeśli oś soczewki nadal znajduje się na osi widzenia, występuje tylko krótkowzroczność soczewki z powodu rozluźnienia więzadła zawieszającego i zwiększonej krzywizny soczewki. Jeśli oś soczewki zostanie przechylona w poziomie, w pionie lub ukośnie, może to spowodować ciężki astygmatyzm, który trudno jest skorygować za pomocą okularów lub soczewek kontaktowych. Najczęstszym niekompletnym zwichnięciem jest podwójne widzenie soczewki. Badanie lampy szczelinowej oka wykazało głęboką komorę przednią, drżenie tęczówki, szarawą soczewkę, a nawet więzadło zawiesinowe ze złamaniem równikowym. Ciało szkliste helu może dostać się do przedniej komory z pigmentem na powierzchni. Pod oftalmoskopem pod oftalmoskopem można zobaczyć odbicie dna oka w kształcie półksiężyca i obraz podwójnego oka.
2. Całkowite zwichnięcie soczewki: Więzadło zawieszające soczewki jest całkowicie odłączone, tak że soczewka całkowicie opuszcza normalną pozycję fizjologiczną, a przemieszczenie przedniej komory lub szklistej jamy nazywane jest całkowitym zwichnięciem soczewki.
(1) Soczewka jest uwięziona w źrenicy.
(2) Soczewka jest odłączana do przedniej komory.
(3) Soczewka jest odłączana do ciała szklistego i unosi się na ciele szklistym lub tonie w ciele szklistym.
(4) Soczewka wchodzi do przestrzeni pod siatkówką i do przestrzeni pod twardówką przez łzę siatkówki.
(5) Soczewka wchodzi do spojówki lub pod powięź oka poprzez perforację owrzodzenia rogówki i pęknięcie twardówki.
Całkowite zwichnięcie soczewki jest poważniejsze niż konsekwencje niepełnego zwichnięcia. Soczewka może być uwięziona w obszarze źrenicy, powodując blok źrenicy, często występujący po urazie, oś soczewki jest obrócona o 90 ", równikowa część soczewki znajduje się w obszarze źrenicy, a nawet soczewka ma transpozycję 180 °, a przednia powierzchnia soczewki jest przeciwna do ciała szklistego.
Gdy soczewka całkowicie opuści obszar źrenicy, ostrość wzroku jest równoważna z widzeniem afakijnym, a przednia komora staje się głębsza niż drżenie tęczówki. Przesunięta soczewka może poruszać się wraz ze zmianą pozycji ciała na wczesnym etapie. Jeśli soczewka włamie się do przedniej komory, opada poniżej głębszej komory przedniej, a średnica soczewki jest mniejsza niż wtedy, gdy znajduje się ona w normalnej pozycji, a wypukłość wzrasta. Przezroczysta soczewka ma postać kropelek oleju, a soczewka ze złotym połyskiem na krawędziach to biały dysk. Część soczewki może powodować zablokowanie źrenicy podczas procesu odłączania się od ciała szklistego przez źrenicę do przedniej komory, powodując ostrą jaskrę. Jeśli obszar źrenicy jest czysty, można utrzymać dobre widzenie, a pacjent może lepiej wytrzymać sieć bańki. Czasami zaćma nadmiernie dojrzewająca może poprawić widzenie, ponieważ soczewka wchodzi do przedniej komory, a soczewka w przedniej komorze może być stopniowo wchłaniana. Jednak soczewki częściej kontaktują się z rogówką i ciałem rzęskowym tęczówki, powodując ciężkie zapalenie tęczówki, dystrofię rogówki i ostrą jaskrę, aby dostać się do jamy ciała szklistego niż przednia komora, a pacjent może lepiej tolerować, ale ostatecznie Prognozy są nadal problematyczne.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnostyka różnicowa przesunięcia soczewki:
1. Przemieszczenie lub podwichnięcie soczewki: kryształ jest połączony z ciałem rzęskowym za pomocą więzadła zawieszającego i zawieszony w cieczy wodnistej. Z powodu urazu lub operacji spowodowanej zerwaniem więzadła zawieszającego, niepełny rozwój wrodzonego więzadła zawieszającego lub rozpuszczenie więzadła zawieszającego z powodu zmian wewnątrzgałkowych może powodować zmiany położenia soczewki, co nazywa się zwichnięciem lub podwichnięciem kryształu.
2, przyczepność soczewki rogówki: z powodu nieprawidłowości Piotra niektóre oczy mogą mieć przyczepność centralnej soczewki rogówki, której towarzyszy płytka przednia komora ?, a niektóre są zaćmą przedpolarną. W 1897 r. Von Hippel opisał przypadek bydła z nieprzezroczystością centralnej rogówki i przyczepnością do tęczówki. W 1906 r. Peter opisał niektóre przypadki, które są obecnie znane jako anomalia Piotra. Od ponad wieku trwa debata na temat tego, czy choroba jest prostą chorobą, czy też ma wiele przejawów tej samej manifestacji.
