Uszkodzenie łąkotki
Wprowadzenie
Wprowadzenie do uszkodzenia łąkotki Uraz łąkotki kolana (meniscustear), pęknięcie półksiężycowatego włóknistego chrząstki w stawie kolanowym. Łękotka znajduje się między kłykciem kości udowej a płaskowyżem piszczelowym, jeden wewnątrz i jeden na zewnątrz. W codziennym życiu, gdy staw kolanowy jest zgięty i obrócony, łąkotka ma również odpowiednie ruchy. Od kształtu, jako wypełnienie w kształcie klina, w celu zaspokojenia potrzeb kłykcia kości udowej; od funkcji odgrywa ważną rolę w przewodzeniu obciążenia, utrzymywaniu stabilności i dystrybucji płynu maziowego. Po pęknięciu menisku z powodu długotrwałego zużycia lub ostrego urazu, częściowo lub całkowicie traci on pierwotną funkcję, a nawet tworzy ingerencję w staw, wpływając na normalny ruch stawu kolanowego, a następnie może nastąpić zapalenie kości i stawów. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,01% - 0,02% Wrażliwi ludzie: brak konkretnych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: obrzęk po urazie tętnicy promieniowej
Patogen
Przyczyna uszkodzenia łąkotki
Przyczyna choroby
W życiu codziennym różne ruchy stawu kolanowego powodują, że menisk stale wytrzymuje nacisk pionowy obciążenia przewodzącego i napięcie poziome, które jest przemieszczane w kierunku obwodu i naprężenia ścinającego po obróceniu. Mechanizmem uszkodzenia łąkotki jest ruch przeciwstawny łąkotki spowodowany ruchem stawu kolanowego i nagłymi zmianami ruchu. Kiedy staw kolanowy ma być rozciągnięty (lub zgięty) i jednocześnie być wewnętrzny (lub zewnętrzny), łąkotka po jednej stronie będzie w stanie sprzecznym, zarówno do przodu, jak i do tyłu. Staw kolanowy jest w pozycji pół zgięcia. Kiedy łydka się obraca, łąkotka jest ściskana i nie może się poruszać. Jeśli kolano zostanie nagle wyprostowane lub dodatkowo obrócone, siła rozciągająca tkanki włóknistej samej łąkotki lub jej obwodowej tkanki włóknistej jest Gdy przekroczy swoją wytrzymałość, następuje rozerwanie. Środkowy menisk przesuwa się do tyłu na dłuższą metę lub do robotnika. Kąt podstawy jest ściśnięty między dwoma przysiadami i wyciągany jest przedni róg. Długotrwałe zużycie zmiażdżenia może powodować zwyrodnienie i łatwo powodować rozdarcie. Nieprawidłowe obluzowanie łąkotki, niestabilność po urazie więzadła stawowego lub otyłość, nadmierna waga itp. Są czynnikami podatnymi na obrażenia.
Zapobieganie
Zapobieganie urazom łąkotki
(1) Daj miejscowe leczenie przeciwbólowe i leczenie objawowe.
(2) Badanie rentgenowskie do szpitala, wyraźne zwichnięcie lub obecność lub brak złamań, ale zdjęcie rentgenowskie nie może wykazać stanu łąkotki, MRI stawu kolanowego należy wykonać w celu ustalenia obecności lub braku uszkodzenia łąkotki.
Powikłanie
Powikłania urazu łąkotki Komplikacje obrzęk po urazie tętnicy promieniowej
Głównymi powikłaniami chirurgii artroskopowej są infekcja, naczynia krwionośne, uszkodzenie nerwów, zapalenie błony maziowej i rzadkie przeciekanie stawów. Częstość infekcji wynosi mniej niż 0,5%, uszkodzenie nerwów jest mniejsze niż 0,1%, a uszkodzenie naczyń jest rzadko zgłaszane.
Z powodu wstrzyknięcia chirurgicznego obrzęk kolana jest najczęstszy, krew stawowa jest zwykle spowodowana bocznym uwolnieniem, naprawa łąkotki, płytki krwotok naczyniowy w miejscu wejścia, uszkodzenie tętnicy ramiennej jest rzadko zgłaszane, ale należy zwrócić uwagę, gdy występuje uszkodzenie nerwu Oprócz paraliżu opaski uciskowej lub miejscowego ucisku obrzęku należy również rozważyć, czy nerw jest podwiązany podczas naprawy łąkotki, w tym czasie można go zbadać chirurgicznie.
Objaw
Objawy uszkodzenia łąkotki wspólne objawy ból stawów obrzęk stawów
Urazy łąkotki występują częściej u górników, tragarzy oraz piłkarzy i koszykarzy. Pacjenci mają wyraźną historię urazu, z wyjątkiem długotrwałych robotników lub osób z niestabilnymi stawami z jakiegoś powodu. Po urazie ból często występuje w określonej pozycji, a ból znika po zmianie pozycji. Niektórzy pacjenci blokują tworzenie się rozdartej łąkotki, powodując tymczasowe zablokowanie stawu i brak ruchu. W jamie stawowej jest krew, a na płaszczyźnie środkowej lub bocznej przestrzeni stawu znajduje się delikatny punkt. Po kilku tygodniach nabrzmiał. Funkcja zginania i prostowania zostaje przywrócona, ale gdy często się na nią wpływa, staw jest niestabilny, odczuwa się obce ciało, a mięsień czworogłowy ma atrofię. Po urazie łąkotki staw kolanowy odczuwa silny ból, nie może automatycznie się wyprostować, a stawy są spuchnięte. Czułość stawu kolanowego jest ważną podstawą urazu łąkotki.
Zbadać
Badanie kontuzji łąkotki
1. Badanie rentgenowskie: Celem filmu nie jest zdiagnozowanie łzy łąkotki, ale wykluczenie wolnego ciała kostno-chrzęstnego, złuszczającego zapalenia kości i szpiku i innych zaburzeń stawu kolanowego, które mogą być podobne do łzy łąkotki, artrografii Jest to cenny środek pomocniczy w analizie chorób stawów kolanowych, ale z powodu nieinwazyjnych i bardzo dokładnych metod badania, takich jak nowoczesne MRI, technologia kontrastowa była rzadziej stosowana.
2. MRI: Jest to metoda badania obrazowego do diagnozowania uszkodzenia łąkotki, zerwania więzadła krzyżowego oraz innych dodatnich wskaźników czułości i dokładności. Wskaźnik dokładności wynosi 98%, a MRI łez łąkotki jest niski sygnał w menisku. Wysokie pasmo sygnału o kształcie liniowym lub złożonym przebiega przez powierzchnię łąkotki. Inne metody diagnostyki obrazowej, takie jak ultradźwięki stawu kolanowego o wysokiej rozdzielczości i tomografia komputerowa o wysokiej rozdzielczości, są również pomocne w diagnozowaniu schorzeń śródstawowych.
3. Artroskopia: Technika artroskopowa została uznana za najbardziej idealne leczenie diagnostyczne i chirurgiczne urazów łąkotki, ale artroskopia nie powinna być rutynowym środkiem łez łąkotki, tylko kliniczną łzą łąkotki Po wstępnej diagnozie artroskopia może wykazać się wyższością w potwierdzaniu diagnozy i wykonywaniu operacji artroskopowej w tym samym czasie.
Diagnoza
Diagnoza uszkodzenia łąkotki
Historia urazu, zlokalizowany zlokalizowany ból, obrzęk stawów, skrzypienie i blokowanie, zanik głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego, miejscowa tkliwość, test McMurraya (+), test szlifowania Apleya (+), badanie rentgenowskie z wyjątkiem innych chorób kości, Badanie MRI może potwierdzić diagnozę.
