przewlekła białaczka limfocytowa
Wprowadzenie
Wprowadzenie do przewlekłej białaczki limfocytowej Przewlekła białaczka limfocytowa (CLL) jest klonalną proliferacyjną chorobą nowotworową, w której limfocyty gromadzą się w szpiku kostnym, węzłach chłonnych, krwi, śledzionie, wątrobie i innych narządach. Ponad 95% CLL to klonalna proliferacja komórek B (tj. B-CLL), a mniej niż 5% przypadków to fenotypy komórek T (tj. T-CLL). Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,001% - 0,002% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: Rak płuca Szpiczak mnogi Ostra białaczka szpikowa
Patogen
Przyczyny przewlekłej białaczki limfocytowej
(1) Przyczyny choroby
Przyczyna CLL jest nieznana: nie ma dowodów sugerujących, że retrowirusy, promieniowanie jonizujące może powodować tego rodzaju białaczkę, jednak kilka czynników jest ściśle związanych z chorobą: dziedziczna (rasowa i rodzinna) i płeć.
Czynniki genetyczne (30%):
U pacjentów z CLL w wywiadzie rodzinnym lub innymi nowotworami limfatycznymi częstość występowania najbliższych członków rodziny jest trzy razy większa niż w populacji ogólnej, a częstość występowania chorób autoimmunologicznych u krewnych pacjentów z CLL jest również znacznie zwiększona.
Nieprawidłowości chromosomalne (50%):
Około 50% pacjentów z CLL ma nieprawidłowości chromosomalne, często obejmujące chromosomy 12 lub 4, -8, i (7), i (2p), t (13; 21), 18, 6q-, 14q-, -X i inne nieprawidłowości. Doniesiono, że nieprawidłowości chromosomowe są związane z przebiegiem choroby. Wczesne nieprawidłowości chromosomalne stanowią około 20% przypadków, a przypadki zaawansowane mogą osiągnąć 70%. Chromosomy dotknięte CLL często obejmują geny kodujące immunoglobuliny (takie jak gen łańcucha ciężkiego chromosomu 14) lub onkogeny. (np. c-ras-Harvey na chromosomie 12 i c-ras-Kirsten na chromosomie 11).
(dwa) patogeneza
Dokładna patogeneza CLL jest nieznana, a czynniki środowiskowe nie są istotnie związane z występowaniem CLL. Czynniki, które są ściśle związane z innymi rodzajami białaczki, takie jak promieniowanie jonizujące, chemiczne substancje rakotwórcze i środki owadobójcze, zostały zgłoszone jako niezwiązane z patogenezą CLL. Infekcje wirusowe, takie jak HCV (Wirus zapalenia wątroby typu C), wirus Epsteina-Barra również nie jest związany z występowaniem CLL. Chociaż u pacjentów z CLL jest więcej mężczyzn niż kobiet, nie ma korelacji między hormonami płciowymi a CLL. Obecne badania koncentrują się na patogenezie i czynnikach genetycznych CLL, chromosomów, komórek. Związek między onkogenami a genami przeciwnowotworowymi.
Czynnik genetyczny
Częstość występowania CLL jest wyższa u rasy białej i rasy czarnej, a mniejsza u azjatyckich żółci. Częstość występowania nie zmienia się w wyniku migracji etnicznej, co sugeruje, że pewne czynniki genetyczne różnych ras są związane z patogenezą CLL. Ponadto zgłoszono doniesienia. W tej samej rodzinie CLL typu B występuje u wielu osób. Dzieci z CLL pierwszego pokolenia są trzy razy bardziej narażone na rozwój CLL lub innych złośliwych chorób limfoproliferacyjnych niż przeciętna osoba, a większość z nich jest młodsza, co sugeruje również czynniki genetyczne w rodzinie. Ważną rolę odgrywa patogeneza CLL, ale nie ma znaczącej korelacji między pojedynczym fenotypem HLA a CLL. W chwili obecnej nie stwierdzono żadnych czynników genetycznych związanych z CLL, nawet u pacjentów z pojedynczym owalnym bliźniaczym CLL, jak dotąd nie stwierdzono powszechnych nieprawidłowości genetycznych.
2. chromosom
Badanie cytogenetyczne CLL jest trudne, ponieważ jego limfocyty nie są łatwo stymulowane przez mitogeny i proliferują, a komórki mitotyczne trudno jest uzyskać. W ostatnich latach, poprzez poprawę stymulacji technologii podziału komórek CLL, stosuje się pasmo chromosomu R i hybrydyzację in situ (FISH). Metoda poprawiła wskaźnik powodzenia badań chromosomów CLL. Około 50% pacjentów z CLL wykryło sklonowane nieprawidłowości chromosomalne, podczas gdy pozostali normalni pacjenci z kariotypem mogą być normalnymi kariotypami komórek T i nie wykryto nieprawidłowych kariotypów CLL.
(1) Nieprawidłowość chromosomu 13: Prawie 50% pacjentów z CLL ma długie usunięcie ramienia chromosomu 13, a większość brakujących miejsc jest usunięta w 13q12.3 i 13q14.3, 13q12.3, a miejsce delecji ma gen podatności na raka piersi (BRCA2). ), skreślony w 13q14.3, miejsce delecji może wpływać na gen supresorowy nowotworu RB-1 (gen komórek siatkówki), DBM (związany z zapobieganiem złośliwej transformacji limfocytów), LEV1, LEV2 i LEV5 (związany z patogenezą CLL).
(2) Nieprawidłowość chromosomu 12: Nieprawidłowość trisomii chromosomu 12 jest rzadko wykrywana w CLL we wczesnym stadium, a CLL z trisomią chromosomu 13 stwierdza się w progresji klinicznej CLL lub konwersji do chłoniaka (zespół Richtera). Istnieje wiele złożonych zmian w komórkach i morfologii atypowych lub młodych limfocytów, co sugeruje, że nieprawidłowości chromosomalne trisomii 12 są związane z pogarszaniem się CLL. Mechanizm trisomii 12 może zachodzić przez niektóre geny, takie jak gen mdm zlokalizowany między 12q13 a 12q22. Odzwierciedlenie wpływu.
(3) Nieprawidłowy chromosom 11: Prawie 10% do 20% pacjentów z CLL ma translokację lub delecję chromosomu 11, a osoby z nieprawidłowym chromosomem 11 mają łagodniejszy początek (<55 lat), a kurs często wykazuje inwazyjność. Nieprawidłowy chromosom 11 może wpływać na 11q13, i stwierdzono, że to miejsce obejmuje gen supresorowy nowotworu - MEN-1 (wielokrotna neoplazja endokrynna typu I). Najczęstszą delecją chromosomu 11 jest między 11q14-24, szczególnie w 11q22. Między 0,3 a 23,1 może występować gen supresorowy guza RDX (kongener genowy supresorowego guza neurofibromatozy typu II) i AIM (dziedziczny ataksja - gen mutanta rozszerzającego naczynia krwionośne włosów). Funkcja tych dwóch genów jest związana z aktywacją genu supresorowego guza p53, który reguluje cykl komórkowy i utrzymuje efekt stabilizujący gen. Produkt ekspresji może zatrzymać nieprawidłowe komórki w cyklu komórkowym i zatrzymać je w fazie S1, ułatwiając powstawanie nieprawidłowych komórek. Czas na naprawę DNA, np. Komórki nie mogą same naprawić uszkodzonego DNA, same się apoptozą.
(4) Nieprawidłowość chromosomu 6: w tym nieprawidłowość chromosomu 6 krótkiego ramienia i ramienia długiego oraz nieprawidłowość chromosomu 6 krótkiego ramienia nie wykazują odpowiadających im specyficznych zmian funkcji genów. Nieprawidłowy pacjent 6q21-q24 często wykazuje wzrost i inwazję młodych limfocytów. Chore seksualnie ponadto TNF-α (czynnik martwicy nowotworów alfa) i LY-α (limfa a) znajdują się na długim ramieniu chromosomu 6, co sprzyja proliferacji komórek CLL i hamuje prawidłowe limfocyty i komórki szpiku kostnego. Związane z przerostem.
(5) Nieprawidłowy chromosom 14: często wyrażany jako translokacja, rzadko u pacjentów z CLL, częściej u pacjentów z chłoniakiem t (11; 14) (q13; q32) Translokacja: rzadko w CLL, 14 q32 zawiera odporność Globulina gen przełączający izoformę łańcucha ciężkiego, a 11q13 ma gen cykliny D1 (cykliczny D1) t (11; 14), powszechny u chłoniaków nieziarniczych, t (14:18) Pacjenci z CLL są rzadcy, często W przypadku chłoniaka grudkowego o niskim stopniu złośliwości.
3. Specjalne zmiany genetyczne
(1) gen p53: gen p53 jest ważnym genem supresorowym guza zlokalizowanym przy 17p13.1, kodującym fosfoproteinę kwasu nukleinowego 53 kD, jego mutacja lub wada może być przyczyną prawie połowy pacjentów z nowotworem, krótki chromosom 17 Utratę ramienia obserwuje się tylko u 10–15% pacjentów z CLL, a ponadto u 10–15% pacjentów z CLL występują mutacje genu p53, a pacjenci z mutacjami genu p53 są w większości postępowi, z wysokim wskaźnikiem proliferacji komórek białaczkowych i krótkim czasem przeżycia. Kliniczne cechy oporności na leki pierwszego rzutu występują w połowie zespołu Richtera i białaczki limfocytów B, co sugeruje, że mutację genu p53 można nabyć u niektórych pacjentów z CLL.
(2) Gen oporności na wiele leków (MDR): Ekspresja genu MDR-1 jest zwiększona u około 40% pacjentów z CLL, MDR-1 znajduje się w 7q21.1, kodując 170 kD glikoproteinę transbłonową i ekspresja MDR-1 w komórkach B pacjentów z BLL Zwiększone, ale nie zwiększone w normalnych komórkach B, oprócz leczenia lub innych czynników, może również indukować zwiększoną ekspresję genu MDR-1, nieprawidłowa ekspresja genu MDR bardziej sprzyja postępowi pacjentów z CLL niż pierwotnej przyczynie CLL.
(3) bcl-2: gen bcl-2 znajduje się na chromosomie 18q21. Większość pacjentów z CLL ma zwiększoną ekspresję ze względu na rearanżację genu bcl-2. Około 5% pacjentów z CLL ma rearanżację genu bcl-2 zlokalizowaną na nr 2 i nr 8 Gen łańcucha lekkiego IGk lub λ na chromosomie ulega translokacji z genem bcl zlokalizowanym na chromosomie 18, ale oprócz rearanżacji genu, wzrost ekspresji bcl-2 w komórkach białaczkowych CLL jest związany z hipometylacją jego locus genowego, i mogą być pewne Zaangażowane geny są również zaangażowane w działanie powodujące oporność komórek CLL na apoptozę.
Cytokina
Komórki CLL mają zdolność do wydzielania różnych cytokin, takich jak TNF-α, TGF-β (transferowy czynnik wzrostu β), IL-7 (interleukina-7), IL-5, IL-2 itp. Czynniki te mają bezpośredni lub pośredni Stymuluje proliferację komórek białaczki CLL lub zapobiega apoptozie komórek CLL i hamuje proliferację normalnych limfocytów i komórek krwiotwórczych szpiku kostnego, dlatego cytokiny są związane z patogenezą i postępem choroby u pacjentów z CLL.
Badania dynamiki komórkowej wykazały, że liczba białych krwinek znakowanych 3H we krwi obwodowej pacjentów z CLL była niewielka, co sugeruje, że większość białych krwinek znajdowała się w fazie spoczynku (faza G0) bez proliferacji i że prawie wszystkie leukocyty CLL wyrażały wysoki poziom przeciwstarzeniowy. Śmiertelne białko bcl-2 i niski poziom apoptotycznego białka bax, nierównowaga stosunku bcl-2 / bax, powodująca upośledzoną apoptozę, spójna z nagromadzeniem dużej liczby dojrzałych małych limfocytów w warunkach klinicznych, stanowią główną patologiczną podstawę CLL.
Zapobieganie
Zapobieganie przewlekłej białaczce limfocytowej
Prace profilaktyczne zaczynają się od szczegółów życia: 1. Utrzymuj optymistyczny i szczęśliwy nastrój, zrównoważ równowagę pobudzenia i hamowania kory mózgowej, więc musisz zachować szczęśliwy nastrój. 2, zwracaj uwagę na odpoczynek, pracę i odpoczynek, życie w uporządkowany sposób, aby utrzymać optymistyczne, pozytywne nastawienie do życia ma wielką pomoc w zapobieganiu chorobom. Czyń regularność herbaty i ryżu, żyj codziennie, nie przepracowany, otwarty i rozwijaj dobre nawyki. 3, rozsądna dieta może jeść więcej wysokobłonnikowych i świeżych warzyw i owoców, zrównoważone odżywianie, w tym białko, cukier, tłuszcz, witaminy, pierwiastki śladowe i błonnik pokarmowy oraz inne niezbędne składniki odżywcze, mięso i warzywa, zróżnicowane odmiany żywności, Pełne wykorzystanie uzupełniającej roli składników odżywczych w żywności jest również pomocne w zapobieganiu tej chorobie.
Powikłanie
Przewlekła białaczka limfocytowa Powikłania Rak płuc Szpiczak mnogi Ostra białaczka szpikowa
1. Jedną z głównych przyczyn śmierci i pogorszenia stanu pacjentów z CLL jest zakażenie, które może dotknąć około 40% pacjentów. Hipogammaglobulinemia jest jedną z głównych przyczyn zakażenia i pogorszenia choroby, a ponadto neutropenia. Dysfunkcja komórek T itp., Najczęstszą jest infekcja bakteryjna, infekcja wirusowa (szczególnie infekcja wirusem opryszczki) stanowi około 15%, infekcja grzybiczna występuje rzadziej.
2. Pacjenci z CLL z guzami wtórnymi od 9% do 20% mogą być wtórni do drugiego guza. Najczęstszymi guzami wtórnymi są mięsak tkanek miękkich, rak płuc itp., Prawdopodobieństwo szpiczaka mnogiego u pacjentów z CLL jest 10 razy wyższe niż u zwykłych ludzi, ale Oba nie pochodzą z tego samego złośliwego klonu komórek B, a ryzyko wtórnej ostrej białaczki szpikowej CLL nie wzrasta.
Objaw
Objawy przewlekłej białaczki limfocytowej Często Objawy Wzdęcia Swędzenie Swędzenie Nacieki skórne Biegunka Opryszczka Skóra Purpura Niestrawność Niedobór odporności Utrata masy ciała Nocny pot
1. Objawy ogólne: Około 1/4 pacjentów jest bezobjawowych, przypadkowo odkrytych przez badanie rutyny krwi, zmęczenie, spadek aktywności fizycznej i osłabienie są częstymi objawami, głównie u pacjentów z niedokrwistością lub węzłami chłonnymi, wcześniej występuje powiększenie wątroby i śledziony, inne rzadkie Objawy obejmują przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa spowodowane infiltracją błony śluzowej nosa w komórkach CLL, liczne neuropatie nerwów czuciowo-ruchowych, alergie na ukąszenia komarów itp. Podczas postępu choroby u pacjentów może wystąpić utrata masy ciała, powtarzające się infekcje, krwawienie lub objawy ciężkiej niedokrwistości. Pacjenci z CLL są w większości w podeszłym wieku i mogą być związane z chorobami płuc, serca i naczyń mózgowych.
2. Powiększenie węzłów chłonnych: 80% pacjentów z CLL ma bezbolesną limfadenopatię w momencie rozpoznania Najczęstsze miejsca to szyja, nadobojczykowe i pachowe węzły chłonne Typowe węzły chłonne nie są tkliwe, ale można je łączyć z infekcją. Jest delikatny, duże powiększenie węzłów chłonnych może powodować miejscowe objawy ucisku i wpływać na czynność narządów. Na przykład powiększenie węzłów chłonnych jamy ustnej i gardła może powodować niedrożność górnych dróg oddechowych. Limfadenopatia brzuszna może powodować niedrożność dróg moczowych i wodonercze, a niedrożność dróg żółciowych jest spowodowana niedrożnością. Astragalus, ale limfadenopatia śródpiersia u pacjentów z CLL rzadko powoduje zespół żyły głównej górnej, a jeśli wystąpi, wysoce podejrzewa się guz płuca.
3. Hepatosplenomegalia: Około połowa pacjentów z CLL ma łagodną lub umiarkowaną hepatosplenomegalię w momencie diagnozy, której często towarzyszy pełność i wzdęcie brzucha. U niektórych pacjentów powiększenie śledziony może przekraczać poziom pępowiny, a nawet rozciągać się do jamy miednicy i kilka śledziony Może być związany z hipersplenizmem, prowadzącym do niedokrwistości i małopłytkowości, niektórzy pacjenci z CLL mogą mieć powiększenie wątroby, zaburzenia czynności wątroby są przeważnie łagodne, przeważnie bez żółtaczki, ale jeśli powiększą się węzły chłonne brzucha, drogi żółciowe mogą powodować niedrożność Żółtaczka seksualna.
4. Zaangażowanie pozawęzłowe: u pacjentów z CLL często stwierdza się naciekanie narządów, ale nieprawidłowe funkcjonowanie narządów występuje rzadko, na przykład ponad połowa pacjentów stwierdza, że śródmiąższowa nerka ma naciek komórek białaczkowych, ale w niektórych przypadkach niewydolność nerek Te narządy i tkanki mogą powodować objawy po infiltracji komórkami białaczkowymi, takimi jak gałka oczna, gardło, naskórek, prostata, gonady i tkanki limfatyczne. Nacieki komórek białaczkowych mogą powodować wytrzeszcz, niedrożność górnych dróg oddechowych, guzki skóry głowy, niedrożność cewki moczowej itp. Odpowiednie objawy, śródmiąższowe nacieki płucne wykazały guzki lub zmiany prosówkowe, które mogą powodować dysfunkcję płuc, nacieki opłucnowe mogą powodować krwawe lub chyleopodobne wysięk opłucnowy, naciek komórek białaczki może powodować pogrubienie błony śluzowej przewodu pokarmowego, Powoduje wrzody, krwotoki, zaburzenia wchłaniania, naciek centralnego układu nerwowego CLL jest rzadki, może powodować ból głowy, zapalenie opon mózgowych, porażenie nerwu czaszkowego, brak reakcji, śpiączkę i inne objawy.
5. Rzadka skuteczność kliniczna
(1) przekształcenie w inwazyjnego chłoniaka / białaczkę: od 10% do 15% pacjentów przeszło na inwazyjnego chłoniaka / białaczkę, najczęstszą konwersję na zespół Richtera, objawiającą się postępującą wątrobą, śledzioną, powiększeniem węzłów chłonnych, gorączką, bólem brzucha , utrata masy ciała, postępująca niedokrwistość i małopłytkowość, limfocyty krwi obwodowej gwałtownie wzrastają, patologią biopsji węzłów chłonnych są duże komórki B lub chłoniaki immunoblastyczne, poprzez immunofenotyp, cytogenetykę, rearanżację genów ciężkich łańcuchów immunoglobulin, Analiza sekwencji DNA i inne badania wykazały, że pacjenci z zespołem 1/2 Richtera mają duże limfocyty pochodzące z jednego klonu CLL. Pacjenci z zespołem Richtera mają słabą odpowiedź na systemową chemioterapię. Ogólny okres przeżycia wynosi 4 do 5 miesięcy, a CLL można również przenieść. W przypadku młodej białaczki limfocytowej, ostrej białaczki limfocytowej, białaczki komórek plazmatycznych, szpiczaka mnogiego, chłoniaka Hodgkina i tym podobnych.
(2) choroby autoimmunologiczne: około 20% pacjentów z CLL można łączyć z dodatnią w teście Coombs autoimmunologiczną niedokrwistością hemolityczną, połowa z nich ma oczywiste objawy kliniczne, 2% pacjentów z CLL z małopłytkowością immunologiczną, ciężkość kliniczna CLL Nie wiąże się to z niedokrwistością immunologiczną i małopłytkowością. Pacjenci z autoimmunologiczną hemolizą i małopłytkowością ogólnie dobrze reagują na hormon kory nadnerczy. Jeśli hormon kory nadnerczy jest nieskuteczny, wypróbuj dużą dawkę dożylnej globuliny gamma, splenektomii lub śledziony. Rejonowe napromieniowanie.
(3) czysta niedokrwistość aplastyczna czerwonych krwinek: doniesiono, że CLL w połączeniu z czystą niedokrwistością aplastyczną czerwonych krwinek może wynosić nawet 6%, objawami klinicznymi są ciężka niedokrwistość, zmniejszone są erytrocyty szpiku kostnego i retikulocyty krwi obwodowej, ale bez granulocytów i trombocytopenii Hormon korowy nadnerczy może wykazywać przemijający efekt. Większość pacjentów jest skuteczna w chemioterapii, co może zwiększyć wartość hemoglobiny, a stan CLL zostaje złagodzony. Cyklosporyna A jest również skuteczna z hormonem kory nadnerczy lub bez niego u pacjentów z CLL z niedokrwistością aplastyczną czerwonych krwinek. Jednak często tylko ilość hemoglobiny jest podwyższona, a stan CLL nie ulega poprawie.
6. Wtórne nowotwory złośliwe Pacjenci z CLL mogą być wtórnymi nowotworami złośliwymi z powodu niedoboru autoimmunologicznego lub chemioterapii, najczęściej raka płuc i czerniaka złośliwego, inne guzy mają chłoniaka Hodgkina, ostrą białaczkę szpikową, przewlekłą szpik kostną Białaczka, szpiczak mnogi itp.
Zbadać
Badanie przewlekłej białaczki limfocytowej
Krew obwodowa
(1) Czerwone krwinki: Niedokrwistość może wystąpić w późnym przebiegu CLL. Najczęstszą przyczyną jest to, że komórki białaczki infiltrują szpik kostny i powodują normalne zahamowanie czynności krwiotwórczej. Około 20% pacjentów w Europie i Ameryce ma autoimmunologiczną niedokrwistość hemolityczną, co jest rzadkie w Chinach. Inne przyczyny to Hipersplenizm, niedokrwistość to głównie komórki dodatnie, dodatnia niedokrwistość pigmentowana.
(2) Limfocyty: bezwzględna liczba limfocytów CLL we krwi obwodowej wynosi> 5 × 109 / L, a typowi pacjenci są w większości między (10-200) × 109 / L, najwyższy może przekraczać 500 × 109 / L, a kształt limfocytów wynosi Dojrzałe małe limfocyty są takie same, cytoplazma jest mniejsza, chromatyna jądra jest podobna do skrzepu, a komórki łatwo ulegają rozbiciu podczas procesu rozmazywania, wytwarzając typowe komórki barwiące.
(3) granulocyty: odsetek granulocytów spadał, często mniej niż 40%, szczególnie w późnym stadium, ale bezwzględna liczba wczesnych granulocytów była normalna lub zwiększona.
(4) Płytki krwi: Trombocytopenia może być spowodowana naciekaniem szpiku kostnego komórek białaczkowych, hipersplenizmem i niewielką liczbą małopłytkowości immunologicznej.
2. Szpik kostny
Badanie szpiku kostnego nie jest konieczne do rozpoznania CLL, ale jest korzystne dla rokowania klinicznego. Aktywny lub niezwykle aktywny rozrost, limfocyty znacznie się zwiększają, liczba komórek jądrzastych wynosi> 40%, a morfologia limfocytów jest taka sama jak krwi, głównie dojrzałych małych limfocytów. Może również występować niewielka ilość naiwnych limfocytów, które są szczególnie powszechne w późniejszych stadiach choroby.
3. Test Coombsa jest pozytywny.
4. Biopsja szpiku kostnego
Limfocyty są infiltrowane w różnych formach, a ich typ inwazyjny jest bezpośrednio związany z rokowaniem pacjentów z CLL:
1 Nacieki śródmiąższowe szpiku kostnego: naciek limfocytowy jest paskowany, około 1/3 pacjentów wykazała powyższą wydajność, często wcześnie, rokowanie pacjenta jest lepsze;
2 mieszany naciek guzkowy lub guzkowy i śródmiąższowy: 10% pacjentów z CLL o kształcie guzowatym, 25% pacjentów z mieszanym naciekem guzkowym i śródmiąższowym, te dwie postacie rokowania są również lepsze;
3 rozproszone naciekanie: 25% pacjentów z rozproszonym naciekaniem limfocytów, komórki krwiotwórcze szpiku kostnego znacznie zmniejszone, ten typ pacjentów klinicznie postępujący lub inwazyjny, złe rokowanie.
5. Biopsja węzłów chłonnych
To pokazuje, że węzły chłonne są rozproszone naciekane tymi samymi małymi limfocytami co krew obwodowa i histologicznie takie same jak małe chłoniaki limfocytów. Dlatego biopsja węzłów chłonnych nie ma wpływu diagnostycznego na pacjentów z CLL, ale gdy przyczyna limfadenopatii jest nieznana, szczególnie Gdy podejrzewa się, że CLL przekształca się w chłoniaka Richtera, należy wykonać biopsję węzłów chłonnych W tym czasie limfocytami naciekającymi są duże limfocyty B lub immunoblasty.
6. Immunofenotyp
Przeciwciało monoklonalne i cytometria przepływowa mogą być wykorzystane do określenia antygenu różnicującego komórki B lub T, powierzchniowej immunoglobuliny, łańcucha lekkiego kappa lub lambda na powierzchni komórek białaczkowych pacjentów z CLL, które mogą nie tylko identyfikować CLL jako typ komórek T lub B, ale także Innymi białaczkami pochodzącymi z komórek B, które łatwo można pomylić z CLL, immunofenotypy komórek B CLL są zazwyczaj CD19, CD20, CD21, CD23 i CD24. Większość CLL ma fenotyp komórkowy la, receptora Fc i mysiej róży RBC. Test kwitnienia jest pozytywny, ale zwykle w normalnych komórkach B, marker receptora transferyny, CD22 jest w większości ujemny, 95% CLL komórek B to CD5, co jest ważnym wskaźnikiem w diagnozowaniu CLL, CLL typu CD5 może być źródłem komórek i CD5 Różne typy, ogólnie immunofenotyp CD22 komórki jest dodatni, wysoki poziom ekspresji IgM na powierzchni komórki, CD23 słabo dodatni i wyrażony markery szpikowe CD11b i CD13, naciek rozproszonego szpiku kostnego, złe rokowanie kliniczne, B-CLL i inne B Komórkowa charakterystyka immunofenotypowa białaczki i chłoniaka.
Zgodnie z objawami klinicznymi, objawami, oznakami, możesz wybrać wykonanie CT, prześwietlenia, USG i innych testów.
Diagnoza
Diagnoza i diagnoza przewlekłej białaczki limfocytowej
Kryteria diagnostyczne
1. Krajowe kryteria diagnostyczne: Kompleksowe raporty krajowe od prawie 15 lat i odniesienie do literatury zagranicznej, kryteria diagnostyczne CLL podsumowano w następujący sposób.
(1) Objawy kliniczne:
1 może mieć zmęczenie, siłę fizyczną, utratę masy ciała, niską gorączkę, niedokrwistość lub krwawienie.
2 mogą mieć węzły chłonne (w tym głowę i szyję, pachy, pachwinę), wątrobę, powiększenie śledziony.
(2) Kontrola laboratoryjna:
1 leukocytów krwi obwodowej> 10 × 109 / L, stosunek limfocytów 50%, wartość bezwzględna> 5 × 109 / L, morfologia to głównie dojrzałe limfocyty, widoczne naiwne limfocyty i atypowe limfocyty, powyższa nieprawidłowość trwa ≥3 Miesiąc
2 mieloproliferacja jest aktywna lub znacząco aktywna, limfocyty ≥ 40%, głównie dojrzałe limfocyty.
3 Immunofenotypowanie: B-CLL: CD5, CD19, CD20 dodatni; mysi test na rozetę dodatni; sIg słabo dodatni, wykazujący monoklonalny łańcuch lekki κ lub λ; CD10, CD22 ujemny, T-CLL: CD2, CD3 , CD8 i / lub CD4 dodatnie; pozytywny wynik testu na rozetę owczą; CD5 ujemny.
(3) Wyklucz inne choroby:
1 z wyłączeniem chłoniaka z białaczką i młodą białaczką limfoblastyczną;
2 Wyklucz infekcję wirusową, gruźlicę, dur brzuszny, mononukleozę zakaźną i innych pacjentów z limfocytozą.
Przewlekłą białaczkę limfocytową B (B-CLL) można podzielić na trzy typy w zależności od stosunku limfocytów w krwi obwodowej i szpiku kostnym, naiwnych limfocytach i nietypowych limfocytach:
1 typowy CLL: ponad 90% to podobne dojrzałe małe limfocyty;
2CLL z młodą limfocytozą (CLL / PL): niedojrzałe limfocyty> 10%, ale <50%;
3 mieszany typ: istnieją różne proporcje nietypowych limfocytów, objętość komórek jest duża, stosunek jądra do masy jest zmniejszony, cytoplazma jest barwiona różnymi stopniami bazofilowymi, z lub bez cząstek azurofilowych.
2. Międzynarodowe kryteria diagnostyczne Międzynarodowa konferencja robocza CLL (IWCLL) i standardy CLL Collaboration Group grupy National Cancer Institute (NCI).
(1) Bezwzględna wartość limfocytów krwi obwodowej wzrosła o> 5 × 109 / l. Po ponownym badaniu trwała przez co najmniej 4 tygodnie (NCI) lub 10 × 109 / l i utrzymywała się (IWCLL).
(2) Głównie dojrzałe małe limfocyty, klasyfikacja morfologiczna:
1 typowy CLL: nietypowe limfocyty ≤ 10%,
2LL / PL: Limfocyty krwi obwodowej stanowią 11% do 54%,
3 nietypowy CLL: Istnieją różne proporcje nietypowych limfocytów we krwi obwodowej, ale młode limfocyty <10%.
(3) Immunofenotypowanie B-CLL: SMIg +/-, pokazujące monoklonalny łańcuch lekki kappa lub lambda; CD5, CD19, CD20, CD23, FCM7 +/-, CD22 +/-.
(4) Wykonano co najmniej jedno nakłucie szpiku kostnego i biopsję Rozmaz wykazał czynny lub znaczny rozrost, limfocyty> 30%, biopsja wykazała rozproszony lub nierozpuszczony naciek.
Ocena diagnostyczna:
Wiek pacjenta jest ważnym parametrem do diagnozowania CLL, ponieważ 95% CLL występuje po 50 roku życia, historia bezbolesnej masy szyi i / lub lewej górnej części brzucha ma wartość sugerującą, zgodnie z którą należy sprawdzić rutynę krwi, na przykład pokazując całkowitą liczbę białych krwinek Zwiększenie, bezwzględna liczba limfocytów ≥ 5 × 109 / L, i uporczywość powinny być wysoce podejrzane CLL, oprócz innych przyczyn limfocytozy może postawić podstawową diagnozę, dalszy przegląd mikroskopowy rozmazu krwi, taki jak dojrzały Małe limfocyty stanowią ponad 60% przypadków, które można zdiagnozować, rozmaz szpiku kostnego jest zwykle zgodny z wynikami rozmazu krwi, przy dodatkowej roli diagnostycznej odcinki patologiczne szpiku kostnego mogą zrozumieć zasięg zmiany, w weryfikacji diagnozy, wyborze opcji leczenia Ocena prognostyczna stanowi podstawę odniesienia, ponieważ komórki białaczki B-CLL mają bardziej specyficzny immunofenotyp, który jest pomocny w diagnostyce różnicowej w nietypowych przypadkach. Różne badania obrazowe są stosowane głównie w celu zrozumienia zakresu choroby, a nie podstawy do diagnozy.
Jak widać z powyższej analizy, wywiad medyczny i badanie fizykalne mogą dostarczyć wskazówek diagnostycznych, podczas gdy testy hematologiczne mają decydującą wartość, a badania immunologiczne mają działanie pomocnicze.
Łagodna limfocytoza u dorosłych występuje z kilku powodów:
1 zakażenie wirusem: szczególnie wirus zapalenia wątroby, wirus cytomegalii, zakażenie wirusem EB, mononukleoza zakaźna, objawy kliniczne węzłów chłonnych, łagodny obrzęk wątroby i śledziony poprzez odpowiednie badanie wirusologiczne;
2 infekcja bakteryjna: można zidentyfikować brucelozę, dur brzuszny, paratyfoid i inne przewlekłe infekcje, mające odpowiadającą im diagnozę chorobotwórczą i odpowiednie objawy kliniczne;
3 choroby autoimmunologiczne, leki i inne reakcje alergiczne;
4 nadczynność tarczycy i niewydolność kory nadnerczy;
5 po splenektomii.
2. Objawy kliniczne młodzieńczej białaczki limfocytowej to oczywisty obrzęk. Ciało komórek młodych limfocytów jest większe niż komórek CLL, cytoplazma jest jasnoniebieska i jest wyraźny jądro. Pod mikroskopem elektronowym puch powierzchni jest większy niż komórek CLL i odporność powierzchni komórki Poziom ekspresji globuliny jest wysoki.
3. Białaczka włochatokomórkowa jest głównie źródłem komórek B, źródło komórek T jest bardzo rzadkie, a CLL to dwie różne choroby. Klinicznie śledziona jest bardzo obrzęknięta z typowymi komórkami włosów we krwi, które zawierają izoenzym kwaśnej fosfatazy. 5, pokazujący pozytywne cechy barwienia kwasem winowym opornym na kwas winowy.
4. Mały chłoniak limfocytowy Mały chłoniak limfocytowy i CLL są najbliższe pod względem skuteczności klinicznej i biologicznej, a ich rokowanie i leczenie są podobne, dlatego najnowsze standardy kliniczne, takie jak Real i WHO, klasyfikują je do jednej kategorii. Patologia węzłów chłonnych nie może rozróżnić tych dwóch, ale mały chłoniak limfocytowy niekoniecznie infiltruje szpik kostny, odsetek limfocytów szpiku kostnego <40%, nawet jeśli występuje naciek szpiku kostnego, naciek guzkowy, a CLL jest w większości rozproszony.
5. Chłoniak nieziarniczy Białaczka podczas konwersji chłoniaka nieziarniczego na białaczkę chłoniaka, ciało komórki jest duże, jądro jest złożone, powierzchnia komórki jest silnie wyrażana immunoglobuliną, CD5 jest ujemny, wszystkie te cechy Łatwo odróżnić od CLL.
6. Chłoniakowi komórek T skóry często towarzyszy rozległe naciekanie skóry, a jego jądrem jest zakręt mózgu, który jest chłoniakiem nieziarniczym pochodzącym z pomocniczych komórek T (CD4).
7. Białaczka limfoblastyczna dużych granulocytów (LGL) Zasadniczo limfocyty są większe niż komórki CLL i mają obfite granice z wyraźną przezroczystą cytoplazmą. Są bardziej ziarniste granulki o różnych rozmiarach, owalne lub nieregularne jądra. Tkanka pochodzi z komórek NK / T, a immunofenotypy pochodzące z komórek supresorowych T (CD8) to CD3, CD4-, CD8, CD16, CD56-, CD57 / -, z przegrupowaniem genu TCR; z komórek NK, CD3 -, CD4-, CD8-, CD16, CD56-, CD57 / -, brak nieprawidłowości genów klonalnych, stan kliniczny LGL limfocytów T jest obojętny, przewlekły, często towarzyszy obniżenie liczby krwinek pełnych i powiększenie śledziony, część pacjentów z LGL komórek NK może być Ostry piorunujący początek, a niektóre są przewlekłe.
