Zatrucie siarkowodorem
Wprowadzenie
Wprowadzenie do zatrucia siarkowodorem Siarkowodór (siarkowodór) jest bezbarwnym gazem o właściwościach drażniących i duszących. Niska ekspozycja ma jedynie miejscowe podrażnienie dróg oddechowych i oka. Przy wysokim stężeniu działanie ogólnoustrojowe jest oczywiste, które charakteryzuje się objawami ośrodkowego układu nerwowego i uduszeniem, siarkowodorem. Ma zapach „śmierdzący jajkiem”, ale bardzo wysokie stężenie szybko powoduje zmęczenie węchowe bez odczuwania jego smaku. Wydobycie, hutnictwo, produkcja buraków cukrowych, dwusiarczek węgla, pestycydy fosforoorganiczne, a także skóra, barwniki siarkowe, pigmenty, klej zwierzęcy i inne gałęzie przemysłu wytwarzają siarkowodór; składowiska odpadów organicznych, takie jak mokradła, żleby, zbiorniki septyczne, sedymentacja ścieków Duża ilość siarkowodoru może wydostawać się podczas pracy w basenie itp. Nierzadko zatruwa się pracowników. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: rzadkie występowanie, częstość występowania wynosi około 0,002% - 0,005% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: ból głowy, ataksja, zaburzenia świadomości, śpiączka, śpiączka, obrzęk płuc, zapalenie płuc, zespół ostrej niewydolności oddechowej, dusznica bolesna
Patogen
Przyczyny zatrucia siarkowodorem
Czynniki środowiskowe (90%):
Wydobycie miedzi, niklu, kobaltu itp. Z wydobycia i rudy, koksowanie węgla w niskiej temperaturze, wydobycie i rafinacja oleju zawierającego siarkę, gumy, garbowania, barwników siarkowych, papieru, pigmentów, pikli, cukru buraczanego itp. Produkcja siarkowodoru; wydobywanie i rekultywacja mokradeł, rowów, studni, kanałów ściekowych oraz usuwanie śmieci, brudu, obornika itp., A także pracownicy chemicznych laboratoriów analitycznych mają dostęp do siarkowodoru; gazu ziemnego, wody mineralnej, strumieni wulkanicznych i Wody gromadzonej pod kopalnią często towarzyszy również siarkowodór. Ponieważ siarkowodór jest rozpuszczalny w wodzie i oleju, może czasami powodować przypadkowe zatrucie wodą lub olejem wypływającym ze źródła.
Patogeneza
Siarkowodór dostaje się do organizmu przez drogi oddechowe, szybko rozpuszcza się w kontakcie z wodą w drogach oddechowych i łączy się z jonami sodu, tworząc siarczek sodu, który ma silny efekt stymulujący oko i błonę śluzową dróg oddechowych. Absorpcja siarkowodoru wpływa głównie na utlenianie cytochromu w łańcuchu oddechowym. Enzymy i wiązania disiarczkowe (-SS-) wpływają na proces utleniania komórek, powodując niedotlenienie tkanek. Przy wdychaniu w bardzo wysokich stężeniach silnie stymuluje zatokę szyjną, powodując odruchowo zatrzymanie oddechu; może również bezpośrednio sparaliżować ośrodek oddechowy i natychmiast Powoduje uduszenie, co powoduje śmierć w wyniku „porażenia prądem”.
Zapobieganie
Zapobieganie zatruciom siarkowodorem
Siarkowodór jest bezbarwnym, śmierdzącym gazem o zapachu jaja, który jest bardzo toksyczny i stanowi zanieczyszczenie atmosferyczne. Niektóre przemysłowe gazy odlotowe zawierają siarkowodór. Podczas produkcji i stosowania paliwa zasiarczonego może dojść do przelania siarkowodoru. Gdy siarczek napotyka kwas, powstaje siarkowodór. Ponadto należy zauważyć, że gazowy siarkowodór może być wytwarzany w skorumpowanych rybach, mięsie, jajach, rynienkach i szambach. W przypadku ostrego zatrucia siarkowodorem należy niezwłocznie przenieść pacjenta na świeże powietrze, podać bezdech sztucznemu oddychaniu i jak najszybciej wysłać do szpitala. Wchodząc do basenu, wnętrza basenu i innych miejsc, w których powietrze nie krąży, aby ratować zatrutą osobę, ratownik musi nosić maskę tlenową zawierającą tlen, pas bezpieczeństwa lub linę, a także mieć specjalną osobę, aby zapobiec zatruciu się ratownika i opóźnić ratowanie zatrutej osoby.
Środki, które należy podjąć w normalnej pracy i życiu:
1. Ochrona dróg oddechowych: Nosić przejściową maskę gazową (półmaskę), gdy stężenie w powietrzu przekroczy normę. Podczas ratowania lub ewakuacji zaleca się nosić aparat tlenowy lub aparat oddechowy powietrzny.
2. Ochrona oczu: Nosić okulary ochronne przeciwchemiczne.
3. Ochrona ciała: Nosić kombinezon antystatyczny.
4. Ochrona rąk: Nosić rękawice odporne na chemikalia.
5. Inne: palenie, jedzenie i picie są surowo zabronione w miejscu pracy. Po pracy weź prysznic i zmień ubrania. Zmień ubrania robocze na czas. Operatorzy powinni nauczyć się ratować przed sobą. Wejście do zbiorników, ograniczonych przestrzeni lub innych obszarów o wysokiej koncentracji wymaga nadzoru.
Powikłanie
Powikłania zatrucia siarkowodorem Powikłania ból głowy, ataksja, zaburzenia świadomości, śpiączka, obrzęk płuc, zapalenie płuc, zespół ostrej niewydolności oddechowej, dławica piersiowa
1. Uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego jest najczęstsze:
(1) Po ekspozycji na wyższe stężenia siarkowodoru, ból głowy, zawroty głowy, zmęczenie, ataksja, mogą wystąpić łagodne zaburzenia świadomości, a podrażnienie oczu i górnych dróg oddechowych często występuje najpierw.
(2) Po ekspozycji na wysokie stężenia siarkowodoru objawy encefalopatii są oczywiste, ból głowy, zawroty głowy, drażliwość, chód, drażliwość, splątanie, drgawki, drgawki podobne do padaczki mogą być tonikiem ogólnoustrojowym itp .; Śpiączka; duszność lub zatrzymanie akcji serca po zatrzymaniu oddechu, badanie dna oka można zaobserwować w niektórych przypadkach obrzęku głowy nerwu wzrokowego, niektórym przypadkach może towarzyszyć obrzęk płuc, objawy encefalopatii często pojawiają się wcześniej niż objawy oddechowe, mogą być spowodowane podrażnieniem błon śluzowych Rola zajmuje pewien czas.
(3) Śmierć może wystąpić po ekspozycji na ekstremalnie wysokie stężenia siarkowodoru, to znaczy zatrzymanie oddechu w ciągu kilku sekund lub minut po kontakcie, bicie serca może wystąpić po kilku minutach; śpiączka może być śpiączką natychmiastową lub w ciągu kilku minut, a oddychanie można zatrzymać I umrzyj.
2. Uszkodzenie układu oddechowego: chemiczne zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, obrzęk płuc, zespół ostrej niewydolności oddechowej itp., Kilka przypadków zatrucia może być głównymi objawami klinicznymi obrzęku płuc, a objawy ze strony układu nerwowego są łagodne, mogą być związane z zapaleniem spojówek , zapalenie rogówki.
3. Uszkodzenie mięśnia sercowego: W trakcie zatrucia niektóre przypadki mogą mieć kołatanie serca, duszność, ucisk w klatce piersiowej lub objawy podobne do dusznicy bolesnej.
Objaw
Objawy zatrucia siarkowodorem Typowe objawy Słabe gardło, suchy świąd, nudności, gardło, suchość, pieczenie, zawroty głowy, śpiączka, katar, ucisk w klatce piersiowej, swędzenie przekrwienia spojówek
Ostre zatrucie siarkowodorem jest na ogół szybkie, z objawami klinicznymi uszkodzenia mózgu i / lub dróg oddechowych, i może być związane z zaburzeniami czynności narządów, takimi jak serce. Objawy kliniczne mogą się znacznie różnić w zależności od czynników, takich jak stężenie narażonego siarkowodoru.
Łagodne zatrucie
Łagodne zatrucie jest głównie spowodowane podrażnieniem, które charakteryzuje się łzawieniem, podrażnieniem oczu, ślinieniem, pieczeniem w gardle lub objawami takimi jak ból głowy, zawroty głowy, zmęczenie i nudności. Sprawdź przekrwienie spojówek w widocznym oku, suche chrapanie w płucach i powrót do zdrowia w krótkim okresie po odłączeniu.
2. Umiarkowane zatrucie
Po ekspozycji na wysokie stężenia siarkowodoru wyraźnie objawia się choroba mózgu, ból głowy, zawroty głowy, drażliwość, drgawki chodu, drażliwość, splątanie, paraliż, drgawki podobne do padaczki mogą być ogólnoustrojowym napadem toniczno-klonicznym itp .; może wystąpić nagła śpiączka; Bicie serca zatrzymuje się po duszności lub zatrzymaniu oddechu. Badanie dna oka ujawniło obrzęk głowy nerwu wzrokowego w indywidualnych przypadkach. Niektórym przypadkom może towarzyszyć obrzęk płuc. Objawy encefalopatii często pojawiają się wcześniej niż objawy oddechowe. Filmy rentgenowskie pokazują ulepszoną teksturę płuc lub łuszczące się cienie.
3. Ciężkie zatrucie
Śmierć podobna do porażenia prądem może wystąpić po ekspozycji na bardzo wysokie stężenia siarkowodoru, to znaczy zatrzymania oddechu w ciągu kilku sekund lub minut po kontakcie, a zatrzymanie akcji serca może wystąpić po kilku minutach; lub śpiączka w ciągu kilku minut lub natychmiast, a także zatrzymanie oddechu i śmierć. Śmierć może nastąpić bez ostrzeżenia. Po wykryciu zapachu siarkowodoru zmysł węchu można natychmiast utracić. W kilku przypadkach obrzydliwą słodycz można wyczuć bezpośrednio przed śpiączką. Zwykle nie ma objawów aury przed śmiercią, a oddychanie może najpierw nastąpić głęboko i szybko, a następnie oddychać i gromadzić się.
Zbadać
Kontrola zatruć siarkowodorem
Obecnie nie ma konkretnych badań laboratoryjnych.
(1) Zwiększoną zawartość siarkowodoru lub siarkowodoru we krwi można wykorzystać jako wskaźnik absorpcji, ale jest on niezgodny z nasileniem zatrucia, a jego okres półtrwania jest krótki, dlatego konieczne jest pobranie krwi w krótkim czasie po zatrzymaniu kontaktu.
(2) Zawartość tiosiarczanu w moczu może być zwiększona, ale może być zakłócana przez takie czynniki, jak czas pomiaru i zawartość siarki w diecie.
(3) Sulfemoglobina (SHb) we krwi nie może być stosowana jako wskaźnik diagnostyczny, ponieważ siarkowodór nie łączy się z normalną hemoglobiną, tworząc tiohemoglobinę, która nie ma nic wspólnego z mechanizmem zatrucia; wiele badań wykazało, że u ludzi i zwierząt nie ma krwi zabitej siarkowodorem. Znaczące stężenie tiohemoglobiny.
(4) Na zawartość siarki we krwi i tkankach zwłok mogą wpływać czynniki takie jak gnicie zwłok, co wpływa na jego wartość referencyjną.
Diagnoza
Diagnoza i identyfikacja zatrucia siarkowodorem
1. Mieć jasną historię narażenia na siarkowodór
Odzież pacjenta i wydech mają zapach śmierdzących jaj jako wskaźnik narażenia. Siarkowodór może być wytwarzany lub mierzony na miejscu wypadku. Pacjent wącha zapach śmierdzącego jajka przed wystąpieniem choroby.
2. Cechy kliniczne
Objawy kliniczne uszkodzenia mózgu i / lub układu oddechowego.
3. Kontrola laboratoryjna
(1) Zwiększoną zawartość siarkowodoru lub siarkowodoru we krwi można wykorzystać jako wskaźnik absorpcji, ale jest on niezgodny z nasileniem zatrucia, a jego okres półtrwania jest krótki, dlatego konieczne jest pobranie krwi w krótkim czasie po zatrzymaniu kontaktu.
(2) Zawartość tiosiarczanu w moczu może być zwiększona, ale może być zakłócana przez takie czynniki, jak czas pomiaru i zawartość siarki w diecie.
(3) Hemoglobiny we krwi nie można stosować jako wskaźnika diagnostycznego, ponieważ siarkowodór nie łączy się z normalną hemoglobiną, tworząc tiohemoglobinę, co nie ma nic wspólnego z mechanizmem zatrucia; wiele badań wykazało, że nie ma znaczącego stężenia tiohemoglobiny we krwi ludzi i zwierząt zabitych przez siarkowodór. .
