Tympanoplastyka z podejściem łączonym

Operacje wyrostka sutkowatego i tympanoplastyka, które chronią tylną ścianę zewnętrznego kanału słuchowego, są również znane jako techniki zamknięte lub typanoplastyka z podejściem kombinowanym (CAT), która zachowuje tylną ścianę zewnętrznego kanału słuchowego, autorstwa Jansena (1963) i Sheehy. (1965) i tak dalej. Głównym celem CAT jest usunięcie przewlekłych zmian zapalnych i perlaka w uchu środkowym i mastoidach przy jednoczesnym zachowaniu zewnętrznej struktury kanału słuchowego i bruzdy. Ma to tę zaletę, że omija lewą otwartą jamę wyrostka sutkowatego i ułatwia rekonstrukcję struktury akustycznej w jamie ucha środkowego prawie normalnej wielkości. Leczenie chorób: perlak zapalenie ucha środkowego gruźlicze zapalenie ucha środkowego Wskazanie 1. Przewlekłe perlakowe zapalenie ucha środkowego i przewlekłe zapalenie ucha środkowego. Jest szczególnie odpowiedni dla górnego bębenkowego recesywnego perlaka kieszonkowego atakującego wejście do zatoki i jamy zatokowej, podczas gdy wyrostek sutkowy dystalnej strony perlaka jest dobrze odparowany. 2. Funkcja trąbki Eustachiusza jest dobra. Przeciwwskazania 1. Nieodwracalna niedrożność trąbki Eustachiusza. 2. Występuje ostre zapalenie górnych dróg oddechowych. 3. Istnieją poważne choroby ogólnoustrojowe, takie jak nadciśnienie, choroby serca, cukrzyca i koagulopatia. 4. Ciężki niedosłuch zmysłowo-nerwowy. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Zgodnie z wynikami badania przedoperacyjnego należy wprowadzić pacjenta w cel operacji i jej krótki zabieg chirurgiczny. Jednocześnie można zaproponować możliwą sytuację podczas operacji i prognozę operacji, aby uzyskać zrozumienie i współpracę pacjenta. 2. Ogolić ucho i włosy ucha przed zabiegiem; w przypadku tylnego dostępu usznego lub usunięcia powięzi skroniowej jako przeszczepu należy odpowiednio rozszerzyć zakres przygotowania skóry ucha. 3. 1d przed operacją kanał uszny usunięto z segmentu chrząstki zewnętrznego kanału słuchowego, a wewnętrzny kanał słuchowy i zamsz zostały usunięte. Następnie wytrzyj skórę zewnętrznego kanału słuchowego i zewnętrzną stronę małżowiny usznej 3% etanolem z kwasu borowego lub 70% bawełnianym wacikiem etanolowym. Jednak środek dezynfekujący nie może przedostać się do jamy bębenkowej, aby uniknąć bólu ucha, reaktywnego przekrwienia błony śluzowej błony bębenkowej i zwiększonego wydzielania. 4. Antybiotyki ogólnoustrojowe zastosowano na 1 dzień przed zabiegiem chirurgicznym. Dorośli otrzymywali fenobarbital doustnie 0,09 g na 1 godzinę przed zabiegiem chirurgicznym. 5. Przeprowadzić test bakteryjny i test wrażliwości na lek na wydzielanie zewnętrznego kanału słuchowego. 6. Rentgen wyrostka sutkowatego w celu określenia zasięgu zmian wyrostka sutkowego i zgazowania wyrostka sutkowego. Zabieg chirurgiczny 1. Nacięcie: weź górne nacięcie za uchem i wykonaj nacięcie w kształcie łuku 1,5-2,0 cm wzdłuż tylnego rowka ucha. 2. Ostrożnie oddzielić tkankę podskórną, do przodu do przyczepienia małżowiny usznej, a następnie wykonać płat okostnej w kształcie litery U przednią do przedniej strony między linią krzyżową a końcem wyrostka sutkowego. Płatek okostnej złuszczono z powierzchni kości przy pomocy narzędzia do usuwania okostnej i skierowano do otworu zewnętrznego kanału słuchowego. Następnie tylna ściana kanału słuchowego jest nacinana zgodnie z metodą naprawy tylnej błony bębenkowej, a skóra górnej, dolnej i tylnej ściany zewnętrznego kanału słuchowego jest oddzielana do wewnątrz do pierścienia bębna. W tym czasie odsłonięta kość jest skierowana w górę do linii krzyżowej i korzenia krzyżowego, aż do końca wyrostka sutkowatego, a następnie dochodzi do linii projekcji esicy zatoki i dociera do tylnej ściany zewnętrznego kanału słuchowego do wewnątrz. 3. Za pomocą wiertła tnącego usuń kość korową wyrostka sutkowego i komorę wyrostka sutkowego i wykonaj prostą mastoidektomię. Ściana kości za zewnętrznym kanałem słuchowym jest całkowicie zachowana, a jej grubość wynosi korzystnie 0,3 mm. 4. Oddzielić pierścień bębna z włókien od górnej części błony bębenkowej za pomocą małego narzędzia do zdejmowania i obrócić membranę bębenkową zewnętrznego kanału słuchowego do przodu, aby odsłonić staw kowadła. Jeśli łańcuch kostkowy jest nienaruszony, staw kowadełka jest oddzielony hakiem, aby zapobiec usunięciu młota i kowadła, gdy górna zmiana tympanonu zostanie usunięta, powodując przemieszczenie lub nadczynność kości ramiennej. 5. Kość kowadła można zobaczyć po usunięciu zmian, takich jak cholesteat i cholesteat przy wejściu do zatoki. Długie nogi kowadła są często skorodowane przez martwicze zmiany, takie jak perlak. Po usunięciu kowadła otwiera się górną komorę bębenkową, aby odsłonić kość młota i otaczającą ją tkankę cholesteat. Odrywając nabłonek zrębowy cholesteat wyrażony przez zewnętrzny kanał półkolisty, należy zwrócić uwagę na obecność lub brak przetoki i nie nosić jej. Jeśli utworzono przetokę, przetokę można zamknąć za pomocą powięzi przeciętej w pobliżu nacięcia. 6. Podczas usuwania górnego perlaka bębenkowego szyję młota należy wyciąć, a głowę wyjąć, aby ułatwić całkowite usunięcie zmiany. Aby usunąć zmianę, należy zachować ścięgno błony bębenkowej, aby utrzymać normalną pozycję trzonu młota, a następnie użyć małego wiertła diamentowego, aby usunąć kość między krótką nogą kowadła, pionową linią między nerwem bębenkowym a nerwem twarzowym i odsłonić kryptę nerwu twarzowego. Aby usunąć zmiany w tylnej jamie bębenkowej, poziomym odcinku nerwu twarzowego i oknie przedsionkowym. Podczas czyszczenia powierzchni perlaka nerwu twarzowego i nabłonka płaskonabłonkowego zwróć uwagę na obecność lub brak wad kości. Jeśli występuje defekt rurki nerwu twarzowego, nabłonek jest ostrożnie odrywany wzdłuż powierzchni osłony nerwu niewielką skórką. Całkowicie oddziel wszystkie zrosty i błony między środkową a dolną komorą bębenkową. 7. Dokładnie usuń zmiany w środkowej i górnej jamie bębenkowej, zatokach zatokowych i jamie wyrostka sutkowego, przygotuj przeszczepione łóżko zgodnie z metodą „plastyki bębenkowej”, a następnie wykonaj odbudowę łańcucha kostnego i naprawę błony bębenkowej zgodnie z resztkową kością. Jeśli brakuje błony bębenkowej, powięź przeszczepu wyściela wewnętrzną powierzchnię boczną górnej krawędzi resztkowej błony bębenkowej. Jeśli perforacja błony bębenkowej jest duża, powięzi wyściełają wewnętrzną powierzchnię resztkowej błony bębenkowej i zewnętrznej klapy kanału słuchowego, a błona bębenkowa jest naprawiana przez „sadzenie”. Z powodu korozji perlaka ściana górnej ucha ma więcej wad kości i może być naprawiona za pomocą kawałków chrząstki. Powięź i zewnętrzna błona bębenkowa kanału słuchowego są pokryte po zewnętrznej stronie przeszczepionego elementu chrząstki. Rekonstrukcja łańcucha kosteczek słuchowych może być zakończona w pierwszej fazie, lub drugą fazę można wykonać po pół roku. Perlak wywołany przez wgłębienie zatok jest ukryty z powodu zmiany, a górna część błony bębenkowej jest podatna na wnikanie, co jest trudną zmianą w tympanoplastyce. Metodą tympanoplastyki dla tej zmiany jest usunięcie nabłonka cholesteatu obejmującego kryptę nerwu twarzowego, kość ramienną, nerw twarzowy i zatokę bębenkową przez ścieżki toroidalne tylnej wyrostka sutkowatego i nerwu twarzowego, z naciętym blokiem chrząstki otolaryjnej. Zamknij ostium zatoki bębenkowej W szczególności prostokątny blok chrząstki z płaszczem chrząstki jest pobierany ze skrawka, a ostrze jest przerywane z boku z przerwą bez chrząstki, a głębokość jest nie większa niż przeciwległy płaszcz chrząstki. Po stronie płaszcza chrząstki występuje napięcie, a strona nacięcia tworzy wypukłą powierzchnię. Skóra kanału słuchowego i błona bębenkowa, które zostały oddzielone i uniesione, są wysyłane do jamy ucha środkowego i umieszczane za parapetem przedsionkowym i okrągłym parapetem w celu zamknięcia ostium bębenkowego. Po umieszczeniu chrząstki nacięta powierzchnia jest zwrócona w stronę podudzia. Później w razie potrzeby należy wykonać odbudowę łańcucha kostnego i tympanoplastykę. Celem chrząstki okluzyjnej do uszczelnienia ostium bębenkowego jamy bębenkowej jest zapobieganie cofnięciu się błony bębenkowej po gorszej pozycji. 8. Zamknij jamę operacyjną: zamocuj przeszczepioną błonę bębenkową i zewnętrzną klapkę kanału słuchowego za pomocą gąbki żelatynowej i gazy jodoformowej. Wykonaj małe nacięcie 1 cm od nacięcia za uchem. Od tego czasu do jamy sutkowatej wprowadzono małą plastikową rurkę do infuzji dożylnej w celu drenażu. Jeśli funkcja trąbki Eustachiusza jest dobra, rurkę można usunąć 2 do 3 dni po operacji. Jeśli trąbka Eustachiusza jest dysfunkcyjna, rurkę można umieścić na 3 tygodnie po operacji w celu drenażu i wentylacji. Nacięcie skóry zszywano nieregularnie jedwabną nicią, a ucho owijano bandażem z gazy. Komplikacja 1. Przeszczep sakralnej inwazji błony bębenkowej: Główne powody są następujące: 1 Zewnętrzna ściana górnego bębna jest za duża i nie jest naprawiana twardą tkanką (taką jak kawałek kości lub kawałek chrząstki). 2 Przejście między środkową jamą bębenkową a górną jamą bębenkową nie jest całkowicie otwarte, więc górna jama bębenkowa nie może być w pełni wentylowana przez jamę bębenkową i trąbkę Eustachiusza. 2. Nawrót perlaka: Przyczyny są następujące: 1 defekt ściany zewnętrznej górnego bębna, górna ćwiartka błony bębenkowej i tworzenie się zapłodnionego perlaka pęcherzykowego. 2 nie udało się całkowicie usunąć zmiany. Ogólnie uważa się, że tempo wzrostu resztkowego perlaka jest szybsze u dzieci niż u dorosłych. Objawy i oznaki nawrotu perlaka są związane z pierwotnym miejscem, a ci, którzy nawrócili w zatoce i mastoidach, byli później niż ci, którzy nawrócili w jamie bębenkowej. Nie jest łatwo znaleźć na wczesnym etapie, ponieważ jest to główny powód, dla którego niektórzy autorzy nie opowiadają się za taką zamkniętą operacją. Niektóre osoby uważają, że po tej operacji wskaźnik nawrotów tłuszczaka jest wysoki, a obrazowanie ucha środkowego i wyrostka sutkowego (CT) należy regularnie kontrolować. 3. Porażenie twarzy: bardziej powszechne w operacji krypty otwartego nerwu twarzowego lub w leczeniu nabłonka bębenkowego na powierzchni twarzy błony bębenkowej, gdy nerw twarzowy jest uszkodzony. 4. Utrata plwociny: spowodowana śródoperacyjnymi otwartymi kryptami nerwu twarzowego lub usunięciem półkolistych kanałów podczas usuwania półkolistych zmian na powierzchni kanału.