przeniesienie ścięgna prostownika palucha

Leczenie chorób: wysoki łuk Wskazanie 1. Może być stosowany jako operacja ortopedyczna palca pazura dużego palca, to znaczy zgięcia stawu międzypaliczkowego, nadciśnienia stawu śródstopno-paliczkowego i zgięcia podeszwowego głowy [ryc. 1]. W przypadku palca w kształcie palca, palec u nogi, tył i podstawa przedniej części stopy mogą podlegać naciskowi, który może wpływać na chodzenie i stanie. Przedłużenie ścięgna długiego kciuka i stawu międzypaliczkowego może być zastosowane do korekcji deformacji. 2. Może być stosowany jako pomocniczy zabieg korygujący stopę wysokiego łuku. Stopa wysokiego łuku, znana również jako stopa opróżniona, stopa pazurowa, ma trzy cechy: (1) zgięcie przedniej części stopy w połączeniu z wysokim łukiem; (2) może mieć powiększenie pięty; (3) górny palec u nogi Lub kształt pazura. Stopa wysokiego łuku jest głównie spowodowana osłabieniem przedłużenia grzbietowej stopy oraz mięśnia międzykostnego i ścięgna krzyżowego. Ten rodzaj wad rozwojowych występuje częściej u dzieci w wieku powyżej 3 lat i rośnie z wiekiem. Chociaż deformacja stopy nie jest zbyt poważna, może poważnie wpłynąć na funkcję chorej stopy. Dlatego w przypadku leczenia niechirurgicznego deformacja wciąż się rozwija, a siła mięśni powinna być zrównoważona na początku operacji, aby zapobiec rozwojowi deformacji. Przedłużenie ścięgna grzbietowego longissimus może być wykorzystane jako pomocnicza operacja ortopedyczna, a oprócz korekcji kształtu kciuka lub palca kciuka ma również pewien wpływ na zwiększenie wyprostu stopy i korekcję zgięcia przedniej części stopy i wysokiego łuku. 3. Może być stosowany jako operacja pomocnicza w celu poprawy równowagi tylnej części stopy i regulacji równowagi mięśni, np. Ścięgno zginacza spowodowane przez ścięgno biodrowe może przenieść przednie ścięgno piszczelowe do piszczeli i przenieść długie ścięgno kciuka do pierwszego. 1 跖 颈部 颈部;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; W ten sposób można zwiększyć tylne przedłużenie stopy, a z drugiej strony można zachować równowagę wewnętrznych i zewnętrznych sił obrotowych, aby zapobiec wtórnej deformacji. Przygotowanie przedoperacyjne Po sparaliżowaniu grupy lub mięśnia równowaga siły mięśni jest niezrównoważona, co nieuchronnie spowoduje deformację i serię zmian funkcjonalnych i strukturalnych po wadach rozwojowych. Dlatego przed operacją wymagane jest szczegółowe badanie, dokładna analiza i niezbędne przygotowania: 1. Liczba i stopień skurczu mięśni są różne, ze względu na długość daty, wpływ grawitacji, ilość użytkowania i ciężar zdeformowanej stopy mogą powodować różne deformacje. Prawie każdy deformacja pacjenta ma swoją specyfikę, a nawet to samo ścięgno mięśniowe może często powodować różne deformacje. Dlatego konieczne jest szczegółowe badanie i dokładne zrozumienie deformacji, skurczu mięśni i siły mięśniowej ropnia przed operacją oraz pełne oszacowanie, czy po przeniesieniu wystąpi nowa nierównowaga i pojawi się nowa wada rozwojowa. W ten sposób projekt chirurgiczny można dostosować do konkretnej sytuacji pacjenta i osiągnąć oczekiwane wyniki. W przeciwnym razie bardzo prawdopodobne jest, że pierwotna deformacja nie została skorygowana, ale spowodowała inną deformację. 2. Wszystkie deformacje przykurczów tkanek miękkich i deformacje struktury kości muszą zostać skorygowane przed przerzutami lub skorygowane przed operacją. Zasadniczo i niemożliwe jest skorygowanie tych deformacji na podstawie siły mięśni po przeniesieniu ścięgien. Dopiero po skorygowaniu deformacji przenoszony mięsień może utrzymać skorygowany stan i zapobiec ponownemu wystąpieniu deformacji. 3. Po sparaliżowaniu mięśnia równowaga siły mięśniowej jest niezrównoważona, a funkcja kończyny jest w pewnym stopniu zaburzona, tak że mięśnie usiłowanej atrofii również będą się zmniejszać w różnym stopniu, siła mięśni zostanie odpowiednio osłabiona, a aktywność stawów będzie ograniczona. Dlatego ćwiczenia należy wzmocnić przed operacją, uzupełnić fizykoterapią itp., Aby można było przywrócić funkcję w jak największym stopniu, a siła mięśni osiąga 4 do 5, aby zapewnić efekt operacji. 4. Przygotuj wystarczającą ilość skóry jak zwykle 2. dnia przed zabiegiem. Po deformacji stopy często pojawia się w części obciążonej, a przed operacją konieczne jest namoczenie stóp ciepłą wodą, aby skóra była miękka i czysta, aby ułatwić operację. Zabieg chirurgiczny 1. Pozycja: pozycja na wznak, kończyny wysokie. 2. Nacięcie: Istnieją dwa nacięcia: krótkie nacięcie w kształcie litery L na bocznej stronie międzypaliczkowego stawu dużego palca; krótkie nacięcie wzdłużne wzdłuż bocznej strony dystalnej części pierwszego śródstopia. 3. Przerzuty ścięgna grzbietowego longissimus przez nacięcie palca w celu przedłużenia ścięgna grzbietowego longissimus, ścięgna przecina się na bliższym końcu stawu międzypaliczkowego. Ścięgno to należy przytrzymać około 1 cm w celu utrwalenia stawu międzygaliczkowego lub zszycia krótkim ścięgnem zginacza. Ścięgno proksymalne wyciągnięto z nacięcia kostki i zabezpieczono gazą solną. Pierwszy okostny perone pocięto wzdłużnie, odsłonięto szyję i wywiercono mały otwór po obu stronach tylnej strony, aby zeskrobać kość między dwoma otworami, tworząc tunel śródkostny. Proksymalny koniec ścięgna longissimus wprowadza się przez tunel, aby utworzyć ścięgno. Kiedy ścięgno zostanie pociągnięte w neutralne położenie kostki, ścięgno zszywa się na bok. 4. Celem połączenia stawu międzypaliczkowego jest uniknięcie występowania palca młotka. Najpierw zgięcie stawu śródstopno-paliczkowego, aby sprawdzić, czy może ono skorygować jego nadmierne rozciąganie; jeśli nie można go skorygować, a ze względu na przykurcz torebki stawu grzbietowego należy go rozciąć. Następnie wytnij torebkę stawu międzypaliczkowego, użyj małej kości, aby przeciąć powierzchnię stawu na obu końcach stawu między palcem u nogi i szyć dystalny kikut odciętego ścięgna długiego ścięgna do torebki stawu międzypaliczkowego, a następnie uderzyć w koniec palca. Przełóż drut Kirschnera przez dystalne i proksymalne paliczki, aby naprawić funkcję w jamie szpikowej. W końcu zszyto dwa nacięcia. Jeśli pacjent jest małym dzieckiem, zespolenie stawu międzypaliczkowego nie jest łatwe do wygojenia lub deformacja pazurów jest lżejsza. Po skorygowaniu przedłużenia ścięgna longissimus dorsi można tymczasowo zablokować zespolenie stawu międzypaliczkowego; krótki punkt mocowania ścięgna zginacza można odciąć. Przyszywa się go do dystalnego końca ścięgna grzbietowego mięśnia grzbietowego, a zamiast przedłużenia mięśnia grzbietowego grzbietu stosuje się mięsień krótkiego zginacza, aby zapobiec zwiotczeniu odcinka lędźwiowego kręgosłupa. W przyszłości, jeśli wystąpi palec u nogi, następuje połączenie stawu międzypaliczkowego.