Chirurgia laparoskopowa

Chirurgia laparoskopowa jest nowo opracowaną metodą małoinwazyjną i nieuniknionym trendem w rozwoju przyszłych metod chirurgicznych. Dzięki szybkiemu rozwojowi technologii produkcji przemysłowej integracja pokrewnych dyscyplin stworzyła solidne podstawy do rozwoju nowych technologii i metod W połączeniu z coraz bardziej wykwalifikowanymi operacjami lekarzy wiele przeszłych operacji otwartych zastąpiono obecnie chirurgią endoskopową. Znacznie zwiększyło szansę wyboru operacji. Tradycyjną metodą zaotrzewnowej operacji laparoskopowej jest wykonanie trzech małych 1 cm nacięć w talii pacjenta, z których każde wprowadza kanał roboczy w kształcie rurki zwany „trokarem”, a wszystkie kolejne operacje są przeprowadzane przez te trzy rurki; następnie stosuje się specjalne przedłużające instrumenty chirurgiczne. Wykonaj te same kroki, co operacja otwarta pod nadzorem telewizji, aby osiągnąć te same wyniki chirurgiczne. Zaleta operacji laparoskopowej po metodzie dwuotworowej jest bardzo oczywista: po pierwsze, uraz jest bardzo mały, potrzebne są tylko 2 małe usta, a blizna jest niewielka. Jest to bardziej godne uwagi dla młodych ludzi i kobiet kochających piękno. Po drugie, operacja polega na wprowadzeniu pojedynczego do prostego, uszkodzenie otaczającej tkanki jest zminimalizowane, a prawdopodobieństwo zrostów pooperacyjnych zmniejsza się. Po trzecie, ból pooperacyjny u pacjenta został znacznie zmniejszony. Po czwarte, liczba pobytów szpitalnych jest niewielka, a niektóre można zwolnić w ciągu 2-3 dni, można je w pełni przywrócić i wprowadzić do pracy w ciągu 7 dni, co znacznie zmniejsza obciążenie pacjentów i przyspiesza rotację łóżek szpitalnych. Laparoskopowa i laparoskopowa chirurgia urologiczna z dwoma otworami może być teraz stosowana w następujących zabiegach urologicznych, takich jak cystektomia nerkowa, zstępowanie jąder wnętrostwa i wysokie podwiązanie żyły nasienia. Leczenie chorób: endometrioza mięśniaków macicy Wskazanie Diagnostyka laparoskopowa 1, aby zrozumieć lokalizację, źródło, charakter, rozmiar masy miednicy i brzucha oraz biopsję, jeśli to konieczne. 2 Znajdź przyczynę niepłodności, określ metodę leczenia oraz oceń rokowanie i wyniki reprodukcyjne. 3 Diagnoza, ocena stopnia zaawansowania i obserwacja efektu leczenia endometriozy. 4 w celu zidentyfikowania przyczyny ostrego i przewlekłego bólu brzucha. 5, aby zrozumieć miejsce wad rozwojowych narządów płciowych, morfologię jajników, w razie potrzeby biopsję. 6 Skuteczność pooperacyjna lub po chemioterapii oraz ocena rokowania złośliwych nowotworów narządów płciowych Chirurgia laparoskopowa 1 masa miednicy: otwarcie torbieli jajnika, drenaż, usunięcie guza jajnika, resekcja przywiązania, cystektomia krezkowa jajowodów. 2 mięśniaki macicy: mięśniaki macicy, usuwanie gruczolaka, gruczolakowatość, histerektomia itp. 3 Wczesne rozpoznanie ciąży pozamacicznej z zabiegiem zachowawczym lub radykalnym. 4 niepłodność w diagnozie przyczyny zrostów miednicy i chirurgii plastycznej jajowodów. 5 elektrokoagulacja lub resekcja zmian endometriozowych. 6 badanie źródła chorób zakaźnych miednicy, a jednocześnie rozkład adhezji miednicy, nacięcie ropnia i drenaż, resekcja torbieli jajnika jajowodów. 7 aspektów planowania rodziny: usunięcie pierścienia antykoncepcyjnego, naprawa ran perforacyjnych macicy, sterylizacja, zespolenie jajowodów. 8 aspektów płodności reprodukcyjnej: aspiracja dojrzałych jaj, przeszczep jajowodów gametofitycznych, policystyczne nakłucie jajnika, wiercenie. 9 operacja nowotworu złośliwego narządów płciowych: wczesny rak endometrium, rak szyjki macicy, operacja raka jajnika, w tym rozległa histerektomia, limfadenektomia miedniczna i para-aortalna, sieć i wyrostek robaczkowy. Przeciwwskazania 1 ciężka dysfunkcja serca, płuc, wątroby i nerek. 2 garnki, duża masa brzucha: górna granica masy przekracza poziom dziury pępowinowej lub macicy ciąży jest większa niż 16 tygodni ciąży.Jeśli objętość mięśniaków macicy przekracza objętość czwartego miesiąca ciąży, przestrzeń dla operacji basenu i jamy brzusznej jest ograniczona, a masa przeszkadza polu widzenia i ustala się. Lub przebicie może spowodować pęknięcie guza. 3 Przepuklina lub przepona brzuszna: Nacisk sztucznej odmy otrzewnej może dociskać zawartość jamy brzusznej do źrenicy, powodując uwięzienie brzucha. Zawartość jamy brzusznej wchodzi do klatki piersiowej przez plwocinę, co może wpływać na czynność serca i płuc. 4 rozlane zapalenie otrzewnej z niedrożnością jelit: z powodu oczywistego rozszerzenia jelit, odmy otrzewnej lub nakłucia trokaru może spowodować perforację jelit. 5 niedoświadczonych chirurgów. Ciężkie zrosty miednicy: liczne operacje, takie jak operacja jelit, rozerwanie mięśniaków macicy itp., Powodujące gęste, rozległe zrosty wokół ważnych narządów lub tkanek, takich jak zrosty moczowodów, zrosty jelit, powodujące ważne narządy podczas oddzielania zrostów Uszkodzenie urządzenia lub tkanki. Zabieg chirurgiczny Chirurgia laparoskopowa polega na stosowaniu instrumentów laparoskopowych i pokrewnych: przy użyciu zimnego źródła światła w celu zapewnienia oświetlenia, soczewki laparoskopowej (średnica 3-10 mm) włożonej do jamy brzusznej, cyfrowej technologii obrazowania, aby wykonać zdjęcie wykonane przez soczewkę laparoskopową przez światłowód Włókna są doprowadzane do systemu przetwarzania sygnału po etapie i wyświetlane w czasie rzeczywistym na dedykowanym monitorze. Następnie lekarz analizuje i ocenia stan pacjenta za pomocą obrazów różnych kątów narządów pacjenta wyświetlanych na ekranie monitora, a do operacji używa specjalnych instrumentów laparoskopowych. W chirurgii laparoskopowej stosuje się metodę operacji 2-4-dołkowej, z których jedną umieszcza się na pępku ludzkiego ciała, aby uniknąć pozostawiania długich blizn w jamie brzusznej pacjenta, a po wyzdrowieniu pozostaje tylko 1-3 0,5- w jamie brzusznej. Liniową bliznę o długości 1 cm można uznać za małą ranę z niewielkim bólem, dlatego niektórzy nazywają ją operacją „dziurki od klucza”. Rozwój chirurgii laparoskopowej zmniejszył ból związany z operacją pacjenta, skrócił okres rekonwalescencji pacjentów i względnie zmniejszył wydatki pacjentów. Jest to szybko rozwijający się projekt chirurgiczny w ostatnich latach. Tak zwana operacja laparoskopowa polega na wykonaniu małego nacięcia o średnicy od 5 do 12 mm w różnych częściach brzucha. Za pomocą tych małych nacięć obiektyw aparatu i różne specjalne instrumenty chirurgiczne są wkładane do jamy brzusznej aparatu włożonego do jamy brzusznej. Obraz narządu jest przesyłany na ekran telewizyjny, a chirurg wykonuje operację, obserwując obraz i operując nim in vitro za pomocą różnych instrumentów chirurgicznych.