Redukcja i stabilizacja dysku w stawie skroniowo-żuchwowym

Już na początku XX wieku badacze europejscy i japońscy używali endoskopii do badania stawów kolanowych, a na początku lat 70. XX wieku przeprowadzono endoskopię stawu maziowego z powodu pojawienia się małej artroskopii. W 1975 r. Daxi Zhengjun po raz pierwszy poinformował o technice endoskopowej i badaniach klinicznych stawu skroniowo-żuchwowego, który nie przyciągnął powszechnej uwagi aż do połowy lat osiemdziesiątych. Endoskopowa obserwacja stawu skroniowo-żuchwowego może bezpośrednio obserwować powierzchnię jamy stawowej i strukturę stawu, szczególnie zmiany morfologiczne błony maziowej, co ma duże znaczenie w diagnozowaniu choroby stawu skroniowo-żuchwowego. Nie można go wymienić. Artroskopia skroniowo-żuchwowa jest również zabiegiem, który umożliwia wprowadzenie instrumentów mikrochirurgicznych do jamy stawu i chirurgii wewnątrztorebkowej pod bezpośrednim widzeniem endoskopowym. Ten rodzaj artroskopii terapeutycznej rozwijał się gwałtownie w ostatnich latach, takich jak zrost stawu i płukanie, opatrunek wewnątrz torebki krzyżowej, dyskektomia przednia, zmniejszenie krążka stawowego, rozproszenie krążka , śródstawowy laser tkanek miękkich i elektrokoagulacja, skleroterapia podśluzówkowa itp. zostały zastosowane klinicznie, mają dobry wpływ terapeutyczny na chorobę stawów skroniowo-żuchwowych, szczególnie wczesne zaburzenia zaburzeń wewnętrznych i mniej urazów niż operacja stawów otwartych, Reakcja pooperacyjna jest lekka, a przywrócenie funkcji szybkie, dlatego artroskopia skroniowo-żuchwowa ma wielką wartość w leczeniu zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego. Leczenie chorób: zwichnięcie stawu skroniowo-żuchwowego Wskazanie 1. Przemieszczenie wspólnej tarczy. 2. Podniesienie sakralne. Przeciwwskazania Tarcza jest przemieszczana wraz z deformatorem. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Pacjentów przedoperacyjnych należy leczyć niechirurgicznie, a pacjentów z objawami, których nie można poprawić, można leczyć za pomocą artroskopii. 2. Ogol skórę na linii włosów 10 cm w uchu, zwróć uwagę na oczyszczenie ucha i zewnętrznego kanału słuchowego. 3. Przygotuj specjalny sprzęt chirurgiczny do szorowania i dezynfekcji Artroskopię i światłowód można poddawać fumigacji w 40% słoju ze szkła formalinowego przez 12 h. Sprzęt metalowy sterylizuje się parą pod wysokim ciśnieniem. Aparat można dezynfekować. Jest podłączony do artroskopu, aby uzyskać izolację i zmniejszyć zużycie aparatu. Zabieg chirurgiczny 1. Kompletne badanie górne artroskopowe, uwolnienie zrostu i płukanie (patrz „Usuwanie zrostu i płukanie stawu”). 2. Po zmniejszeniu przyczepności, dysk stawowy został przywrócony za pomocą artroskopii, dysk może zostać zresetowany, to znaczy tępa igła z rdzeniem wewnętrznym jest włożona do trokaru, a obszar podwójnej płytki dysku stawowego jest odsunięty z powrotem. Naciśnięcie, podczas gdy asystent chwyta żuchwę, aby pociągnąć w dół, do przodu i przeciwnych stronach, aby zwiększyć przestrzeń pachową, a dysk stawowy można cofnąć do tyłu i zresetować. Jeśli stopień ruchu dysku stawowego nie został przywrócony, najpierw należy wykonać przednią dyskektomię, czyli chirurgiczne nakłucie kaniuli wykonuje się w trzecim punkcie nakłucia przed guzkiem stawu, a bliższy dysk stawu obserwuje się po przednim przyczepie piszczelowym błony maziowej. Przedni pas ma około 2 mm. Błona maziowa i włókna mięśniowe w górnej części mięśnia pterygoidowego są przecinane nożem stawowym, aby zmniejszyć napięcie przed tarczą, aby zwiększyć ruchliwość tarczy przesuwnej, a następnie tarcza jest resetowana. 3. W celu zwiększenia stabilności krążka stawowego po zresetowaniu i zapobiegania ponownemu przemieszczeniu krążek stawowy można przymocować przez elektrokoagulację, ablację laserową lub wstrzyknięcie utwardzacza w obszar podwójnej płytki, aby spowodować skurcz blizny pod bezpośrednim widzeniem; Przez szew trakcyjny tarczy stawowej stosuje się specjalną igłę, aby przejść przez tkankę tarczy stawowej, wprowadza się szew, a skóra jest wiązana, a dysk jest ciągnięty i mocowany w późniejszym położeniu. 4. Po operacji jamę stawową przepłukano dużą ilością normalnej soli fizjologicznej i do stawu wstrzyknięto 12,5 mg silnego prednisonu i mocnej sosny, wyjęto trokar nakłuwający i owinięto ranę. Komplikacja 1. Obrzęk policzków Z powodu wycieku perfuzatu do otaczającej tkanki miękkiej podczas operacji zwykle znika po 2 dniach. 2. Krwawienie Zgodnie z pomiarem anatomicznym odległość od tylnego punktu tragusa do powierzchniowej tętnicy skroniowej wynosi od 8 do 15 mm, a 80% artroskopowy punkt nakłucia znajduje się 8 do 17 mm przed wierzchołkiem skrawka, dlatego istnieje ryzyko uszkodzenia powierzchownych naczyń krwionośnych i powierzchniowej ściany tętnicy skroniowej Jest gruby i elastyczny, a ryzyko obrażeń jest bardzo małe. Ściana powierzchownej żyły jest cienka, a trokar może zostać uszkodzony podczas nakłucia. Podczas klinicznego wykonywania nakłucia należy zwrócić uwagę na punkt wprowadzenia igły i unikać dotykania powierzchownych naczyń krwionośnych poprzez dotykanie palca. Jeśli krwawienie lub krwiak wystąpi w ranie kłutej, natychmiast połóż gazę na dłoń, a jeśli to konieczne, szew przezskórny może zatrzymać krwawienie. Ponadto małe naczynia krwionośne w torebce stawowej są uszkodzone przez krwawienie i mogą zniknąć przez irygację i nacisk. 3. Uszkodzenie gałęzi nerwu twarzowego Po operacji artroskopowej mogą wystąpić objawy zanikania wzoru czołowego lub zamkniętych oczu, które są przeważnie tymczasowe i mogą szybko się leczyć w krótkim okresie czasu. Przyczyna może być związana z urazem podczas nakłuwania trokaru, obrzękiem kaniuli podczas operacji i obrzękiem płynu popłuczynowego do tkanki otaczającej staw. 4. Zewnętrzny kanał słuchowy i uszkodzenie ucha środkowego Tylna ściana wnęki górnej przylega do zewnętrznego kanału słuchowego, a część chrząstki zewnętrznego kanału słuchowego jest nachylona do przodu, tak że przebicie trokaru może spowodować perforację chrząstki zewnętrznego kanału słuchowego. Po wystąpieniu perforacji pacjent może odczuwać ból w zewnętrznym kanale słuchowym, a podczas badania można zaobserwować krwawienie w zewnętrznym kanale słuchowym. Jeśli u pacjentów ze znieczuleniem ogólnym nie wystąpi reakcja autonomiczna, jeśli chirurg pomyli wrażenie, że spada przez zewnętrzny kanał słuchowy jako penetrująca torebka stawowa, dalsze przesuwanie trokaru może powodować perforację błony bębenkowej, dlatego nakłucie trokaru należy przechylić do przodu 20 ° i zwracaj uwagę na głębokość, aby uniknąć komplikacji ucha. 5. Inne Czasami zgłaszane są takie przypadki, jak podstawa czaszki, krwiak zewnątrzoponowy, trwały paraliż twarzy itp., Głównie z powodu niewłaściwych metod operacji.