Nadczynność przytarczyc
Wprowadzenie
Wprowadzenie Gruczoł przytarczyczny wydziela nadmierny hormon przytarczyc (PTH) i powoduje nieprawidłowy metabolizm wapnia i fosforu. Określany jako paraliż. Objawia się głównie zmianami kości, kamieniami moczowymi, wysokim poziomem wapnia we krwi i niskim poziomem fosforu we krwi. Można podzielić na cztery typy: pierwotny, wtórny, potrójny i fałszywy.
Patogen
Przyczyna
Przyczyna pierwotnej nadczynności przytarczyc jest nieznana. Doniesiono, że częstość występowania łagodnych lub złośliwych przytarczyc i guzów tarczycy po radioterapii szyjki macicy wynosi od 11 do 25%. W niektórych rodzinach na tę chorobę cierpią ojcowie i córki, matki i dzieci, bracia i siostry. Dlatego związek między występowaniem tej choroby a narażeniem na promieniowanie i dziedziczeniem wymaga dalszych badań. Wtórna niedoczynność tarczycy spowodowana różnymi przyczynami wtórnej nadczynności przytarczyc jest spowodowana długotrwałym pobudzeniem przytarczyc, takim jak przewlekła niewydolność nerek, niedobór witaminy D, jelito D, zaburzenia wchłaniania i wady rozwojowe spowodowane chorobami jelit, wątroby i nerek. U kobiet w ciąży i karmiących piersią, gdy zapotrzebowanie na wapń jest zwiększone i nie są one odpowiednio uzupełniane, występuje także hipokalcemia We wszystkich powyższych przypadkach przerost przytarczyc może być przerostowy i wydzielany jest nadmierny PTH. Na podstawie wtórnej nadczynności przytarczyc gruczoły przytarczyczne są podtrzymywane i silnie stymulowane.Jeden lub więcej gruczołów przerostowych może rozwinąć się w autonomiczne gruczolaki, które występują w przewlekłej niewydolności nerek.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Przeciwciało przeciwko receptorowi tyreoceptyny (TRAb) test hormonu przytarczyc (PTH) tarczyca tryb B ultrasonografia B poziom surowicy tyroksyny (TT4) wskaźnik wolnej tyroksyny (FT4I)
Stężenie PTH we krwi jest bezpośrednim i czułym wskaźnikiem diagnozy tej choroby. Obecnie istnieje kilka rodzajów metod radioimmunologicznych do pomiaru końca aminowego, środkowego segmentu i końca karboksylowego PTH. Zastosowanie tego wskaźnika do diagnozowania stopnia zgodności nadczynności przytarczyc i operacji wynosi około 90%. . Stopień podwyższonego stężenia PTH we krwi jest równoległy do stężenia wapnia we krwi, wielkości guza i ciężkości choroby. Jednak w wtórnej nadczynności przytarczyc PTH może być również podwyższony, a PTH we krwi w połączeniu z wapniem we krwi, wapniem z moczu, badaniem rentgenowskim i objawami klinicznymi są analizowane, aby pomóc w diagnostyce różnicowej tych dwóch. Cykliczny monofosforan adenozyny w moczu (cAMP) może być podwyższony. Gęstość kości jest ogólnie zmniejszona. Charakterystyczne dla promieniowania rentgenowskiego zmiany kości występują częściej w czaszce, twardych płytkach, dłoniach i miednicy. Zwykłe filmy na brzuchu mogą mieć kamienie moczowe i zwapnienie nerek.
Większość zmian przytarczyc znajduje się w szyi, a jeśli pierwsza procedura badania szyi zakończy się niepowodzeniem, należy rozważyć, czy istnieją inne przyczyny hiperkalcemii. Jeśli zostanie uznane, że rozpoznanie nadczynności przytarczyc jest nadal spełnione, najlepiej wykonać badanie lokalizacyjne przed reoperacją. Badanie nieinwazyjne obejmuje: tomografię ultradźwiękową, skan podwójnego odejmowania izotopów 99mTc-201Tl, a wskaźnik zbieżności między nimi a operacją wynosi odpowiednio 70% i 90%. Lewy i prawy, mogą wykryć zmiany o średnicy większej niż 1 cm, tomografia komputerowa pomaga wykluczyć zmiany śródpiersia, ale jest to kosztowne. Selektywne badanie krwi żylnej tarczycy PTH jest badaniem traumatycznym, ale swoistość jest silna, wskaźnik zbieżności diagnostycznej wynosi 70–90%. Dodatni wskaźnik angiografii tarczycy nie jest wysoki i jest niebezpieczny, dlatego należy go stosować ostrożnie.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Pseudohipoparathyroidism: pseudo-niedoczynność przytarczyc jest dziedziczną chorobą z objawami i oznakami niedoczynności przytarczyc. Albright został po raz pierwszy opisany w 1942 r., Więc nazywa się go również dziedziczną dystrofią kości Albrighta. Choroba ta jest spowodowana głównie odczuleniem narządu docelowego (kości i nerek) na hormon przytarczyc, nadczynnością przytarczyc i zwiększonym stężeniem hormonu przytarczyc we krwi. Objawami klinicznymi są niedoczynność przytarczyc; typowe przypadki mają także unikalne wady kostne i rozwojowe.
Wtórna nadczynność przytarczyc: wtórna nadczynność przytarczyc (SHPT, zwana wtórną nadczynnością przytarczyc), odnosi się do przewlekłej niewydolności nerek, zespołu złego wchłaniania jelit, syntezy Fanconiego W przypadku kwasicy kanalików nerkowych, niedoboru lub oporności witaminy D oraz ciąży, karmienia piersią itp. Gruczoły przytarczyczne są stymulowane przez hipokalcemię, hipomagnezemię lub hiperfosfatemię przez długi czas w celu wydzielania nadmiaru PTH w celu poprawy stężenia wapnia i krwi we krwi. Magnez i przewlekły wyrównawczy zespół kliniczny obniżający poziom fosforu we krwi. Ze zmiennym stopniem przerostu przytarczyc, ale nie spowodowanym przez samą chorobę przytarczyc.
Stężenie PTH we krwi jest bezpośrednim i czułym wskaźnikiem diagnozy tej choroby. Obecnie istnieje kilka rodzajów metod radioimmunologicznych do pomiaru końca aminowego, środkowego segmentu i końca karboksylowego PTH. Zastosowanie tego wskaźnika do diagnozowania stopnia zgodności nadczynności przytarczyc i operacji wynosi około 90%. . Stopień podwyższonego stężenia PTH we krwi jest równoległy do stężenia wapnia we krwi, wielkości guza i ciężkości choroby. Jednak w wtórnej nadczynności przytarczyc PTH może być również podwyższony, a PTH we krwi w połączeniu z wapniem we krwi, wapniem z moczu, badaniem rentgenowskim i objawami klinicznymi są analizowane, aby pomóc w diagnostyce różnicowej tych dwóch. Cykliczny monofosforan adenozyny w moczu (cAMP) może być podwyższony. Gęstość kości jest ogólnie zmniejszona. Charakterystyczne dla promieniowania rentgenowskiego zmiany kości występują częściej w czaszce, twardych płytkach, dłoniach i miednicy. Zwykłe filmy na brzuchu mogą mieć kamienie moczowe i zwapnienie nerek.
Większość zmian przytarczyc znajduje się w szyi, a jeśli pierwsza procedura badania szyi zakończy się niepowodzeniem, należy rozważyć, czy istnieją inne przyczyny hiperkalcemii. Jeśli zostanie uznane, że rozpoznanie nadczynności przytarczyc jest nadal spełnione, najlepiej wykonać badanie lokalizacyjne przed reoperacją. Badanie nieinwazyjne obejmuje: tomografię ultradźwiękową, skan podwójnego odejmowania izotopów 99mTc-201Tl, a wskaźnik zbieżności między nimi a operacją wynosi odpowiednio 70% i 90%. Lewy i prawy, mogą wykryć zmiany o średnicy większej niż 1 cm, tomografia komputerowa pomaga wykluczyć zmiany śródpiersia, ale jest to kosztowne. Selektywne badanie krwi żylnej tarczycy PTH jest badaniem traumatycznym, ale swoistość jest silna, wskaźnik zbieżności diagnostycznej wynosi 70–90%. Dodatni wskaźnik angiografii tarczycy nie jest wysoki i jest niebezpieczny, dlatego należy go stosować ostrożnie.
