zanik mięśni twarzy
Wprowadzenie
Wprowadzenie Zanik mięśni twarzy odnosi się do dystrofii mięśni poprzecznie prążkowanych, objętość mięśni jest zmniejszona w porównaniu do normalnej, włókna mięśniowe stają się cieńsze, a nawet zanikają. Choroba nerwowo-mięśniowa to przerost. Oprócz patologicznych zmian samej tkanki mięśniowej odżywianie mięśni jest ściśle związane z układem nerwowym. Choroba rdzenia kręgowego często prowadzi do dystrofii mięśniowej i zaniku mięśni.
Patogen
Przyczyna
Po pierwsze, krążenie obwodowe jest słabe; po drugie z powodu uszkodzenia nerwu prowadzącego do zaburzenia przewodzenia nerwowego; po trzecie z powodu zakończeń nerwowych lub następstw porażenia nerwu twarzowego i innych chorób.
Częstymi przyczynami neurogennego zaniku mięśni twarzy są nieużywanie, dystrofie, niedokrwienie i zatrucie. Uszkodzenie przedniego rogu, korzenie nerwowe, splot nerwowy i uszkodzenia nerwów obwodowych mogą powodować zaburzenia przewodzenia impulsów pobudzenia nerwu, rozpraszając w ten sposób część włókien mięśniowych i powodując nieużywanie zaniku mięśni twarzy.
Miogeniczny zanik mięśni trzustki jest spowodowany samą chorobą mięśni i może obejmować inne czynniki, takie jak dystrofia mięśniowa łopatki lub twarzy, potwierdzona badaniem morfologicznym zaniku mięśni kręgosłupa. Z drugiej strony, gdy uszkodzona zostanie jakakolwiek część neuronów ruchowych, acetylocholina uwalniana z dystalnej części jest zmniejszona, a współczulny efekt odżywczy osłabiony, co powoduje zanik mięśni.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Elektromiografia
Historia: W przypadku zaniku mięśni twarzy należy zwrócić uwagę na wiek, lokalizację choroby, początek choroby, długość choroby itp .; ostry początek lub przewlekły początek stopniowo postępuje lub rozwija się szybko, niezależnie od tego, czy występują zaburzenia czucia, zaburzenia czynności układu moczowego, zanik jest ograniczeniem lub Zaburzenia ogólnoustrojowe, siła mięśni, osłabienie mięśni i zanik mięśni, z pobudzeniem i bólem mięśni, bólem, zaostrzeniem lub zmniejszeniem po aktywności, przeszłość powinna być odnotowana z chorobami ogólnoustrojowymi lub bez, takimi jak nowotwory złośliwe, choroby tkanki łącznej, konsumpcyjne Choroby, cukrzyca, mocznica, uraz, spożywanie alkoholu, przepuklina dysku, zapalenie rdzenia, zapalenie nerwu wzrokowego, historia stosowania narkotyków i historia zatruć itp., Ze specjalną dziedziczną historią rodziny lub bez niej, zwróć uwagę na historię infekcji i szczepień.
Badanie fizykalne: Obserwacja kształtu mięśni: Diagnozę kliniczną zaniku mięśni twarzy należy porównać z obu stron, to znaczy stopnia zaniku mięśni, porównania dwustronnych części symetrycznych, obserwacji fascikulacji, siły i napięcia mięśni: zanik mięśni Częściej towarzyszy niska siła mięśni, dlatego należy zwrócić uwagę na porównanie objętości mięśni i siły mięśni, zwracać uwagę na siłę mięśni zaniku mięśni. Napięcie mięśniowe należy sprawdzać w ciepłym otoczeniu i w wygodnej pozycji. Pacjent powinien być maksymalnie zrelaksowany, dotykając sztywności mięśnia i odczuwanego oporu, gdy pacjent elastycznie zgina i wygina kończynę pacjenta. Kiedy napięcie mięśni jest zmniejszone, mięśnie są luźne, opór zmniejsza się lub zanika podczas ćwiczeń pasywnych, a zakres ruchu stawu jest powiększony, co jest bardziej powszechne w dolnych zmianach neuronu ruchowego. Niektóre miopatie, takie jak zanik mięśni zanikowych, zanik mięśni twarzy: takie jak deformacja kości i stawów, objawy skórne, czy tkliwość i masa wzdłuż nerwu itp., Zwracają uwagę na rozkład zaburzeń czuciowych, zakres i Właściwości takie jak głębokie zaburzenia czuciowe lub złożone zaburzenia czuciowe, separacja czuciowa itp., Zanikowe mięśnie ze spontanicznym bólem i tkliwością lub bez.
Badanie pomocnicze: neurogenny zanik mięśni twarzy: badanie według zasięgu i rozmieszczenia zaniku, ogólna elektromiografia, CT lub MRI odpowiedniego miejsca, badanie nakłucia lędźwiowego, biopsja nerwowo-mięśniowa itp .; .; zanik mięśni mięśni twarzy: należy zbadać pod kątem mioelektryczności Rycina, seria enzymów mięśni surowicy, przeciwciało potasu w surowicy, test kreatyniny, biopsja mięśni itp.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Klinicznie należy go odróżnić od następujących chorób:
1. Paraliż twarzy z porażeniem twarzy: W przeszłości występowała znaczna historia porażenia twarzy Z powodu niepełnego wyleczenia porażenia twarzy regeneracja aksonów była spowodowana splątaniem, a dotknięta strona pozostawiła różne stopnie osłabienia i porażenia mięśni twarzy.
2. Skurcz idiopatyczny: obustronne ścięgno oczodołowe, któremu często towarzyszą zaburzenia psychiczne, EMG pokazuje, że mięśnie twarzy nie są zsynchronizowane rozładowaniem, częstotliwość jest normalna, może być spowodowana zaburzeniem układu piramidalnego.
3. Drganie mięśni twarzy: w przypadku mięśni twarzy poszczególne wiązki mięśni lekko wibrują, często atakując otaczające mięśnie oczodołu, przeważnie ograniczone do jednej strony, mogą być uwolnione same, mogą być spowodowane łagodnymi zmianami pnia mózgu i nerwu czaszkowego.
4. Przyjemna plwocina: w przypadku małej plwociny mięśnie twarzy nie mają żadnych stereotypów ani powtarzanego bicia, częściej z jednej strony, głównie w dzieciństwie.
5. Ruch dłoni i stopy spowodowany zmianami w śródmózgowiu i układzie stożka.
