Zapach amoniaku w moczu
Wprowadzenie
Wprowadzenie Osoby z infekcjami dróg moczowych będą miały w moczu zapach amoniaku. Infekcje dróg moczowych są spowodowane bezpośrednim atakiem bakterii (bardzo niewiele może być spowodowanych przez grzyby, pierwotniaki, wirusy). Infekcje dróg moczowych dzieli się na infekcje górnych dróg moczowych i infekcje dolnych dróg moczowych Infekcje górnych dróg moczowych dotyczą odmiedniczkowego zapalenia nerek, a infekcje dolnych dróg moczowych obejmują zapalenie cewki moczowej i zapalenie pęcherza moczowego. Odmiedniczkowe zapalenie nerek dzieli się ponadto na ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek i przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek. Występuje u kobiet. Ponad 95% zakażeń dróg moczowych jest wywoływanych przez jedną bakterię. Wśród nich 90% pacjentów ambulatoryjnych i około 50% pacjentów hospitalizowanych patogenem jest Escherichia coli.
Patogen
Przyczyna
(1) Przyczyny choroby
Ponad 95% zakażeń dróg moczowych jest wywoływanych przez jedną bakterię. Wśród nich 90% pacjentów ambulatoryjnych i około 50% pacjentów hospitalizowanych patogenem jest Escherichia coli, serotyp bakterii może dotrzeć do ponad 140, Escherichia coli w moczu i jelito grube izolowane z kału pacjenta Ten sam rodzaj bakterii występuje częściej w bezobjawowej bakteriurii lub nieskomplikowanym odczuciu dróg moczowych; Proteus, Aerobacter, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa, Streptococcus faecalis itp. Cewnik, drogi moczowe z powikłaniami; Candida albicans, zakażenie Cryptococcus neoformans częściej w cukrzycy iu pacjentów z glukokortykoidami i lekami immunosupresyjnymi oraz po przeszczepie nerki; gronkowiec złocisty występuje częściej w urazach skóry iu osób używających narkotyków Przyczyną bakteriemii i posocznicy; chociaż infekcje wirusowe i mykoplazmowe są rzadkie, w ostatnich latach obserwuje się rosnącą tendencję. Różnorodne infekcje bakteryjne występują w cewnikach zamieszkujących, pęcherzu neurogennym, kamieniach, wadach wrodzonych oraz w przetokach pochwy, jelit i cewki moczowej.
(dwa) patogeneza
Infekcja dróg moczowych jest spowodowana inwazją bakterii chorobotwórczych, a jej patogeneza wiąże się z infekcją patogenów. Sposoby i metody inwazji patogenów i infekcji są z grubsza podzielone na następujące.
Rosnąca infekcja
Około 95% infekcji dróg moczowych, patogenów z cewki moczowej przez pęcherz, moczowód i nerki. W normalnych okolicznościach na górnym końcu otworu cewki moczowej znajduje się niewielka ilość bakterii o długości 1–2 cm, tylko gdy odporność organizmu jest zmniejszona lub błona śluzowa cewki jest uszkodzona, bakterie mogą atakować i namnażać się. Płukanie moczu, IgA w moczu, lizozym, kwasy organiczne, integralność błony śluzowej i mukozyna wydzielana przez nabłonek przejściowy pęcherza mogą być odporne na inwazję patogenów. W ostatnich latach mikroskopia elektronowa potwierdziła, że na powierzchni Escherichia coli znajduje się wiele pilusów P, które mogą specyficznie rozpoznawać i wiązać się z odpowiednimi receptorami na powierzchni komórek urotelialnych, dzięki czemu komórki ściśle przylegają do komórek urotelialnych i unikają bycia Spłukać mocz. Escherichia coli ma antygen bakteryjny (O), antygen wiciowy (H) i antygen otoczkowy (K). Antygen K polisacharydu może hamować aktywność bakteriobójczą komórek fagocytarnych, co jest bezpośrednio związane z jego patogennością. Proteus nie ma P-pilusa i antygenu K i nie jest łatwo przylegać do nabłonka przejściowego pęcherza, ale może przylegać do płaskich komórek nabłonka zewnętrznych narządów płciowych. Cewnik stały, kamień moczowy, uraz strugający, guz, przerost prostaty, wrodzone wady rozwojowe dróg moczowych (w tym moczowód moczowodu i dysplazja zwieraczy spowodowana dysplazją zwieracza), pęcherz neurogenny itp. Czynniki ryzyka infekcji.
2. Zakażenie hematogenne
Zakażenia hematogenne stanowią tylko 3% zakażeń dróg moczowych. Przepływ krwi przez nerki stanowi od 20% do 25% pojemności minutowej serca, a gdy dochodzi do posocznicy i bakteriemii, bakterie we krwi krążącej łatwo docierają do kory nerkowej. Cukrzyca, policystyczna choroba nerek, przeszczepiona nerka, niedrożność dróg moczowych, zwężenie naczyń nerkowych, środki przeciwbólowe lub stosowanie sulfonamidów zwiększają wrażliwość tkanki nerkowej. Częste patogeny, takie jak Staphylococcus aureus, Salmonella, Pseudomonas i Candida albicans są rzadkie, a infekcja limfatyczna nie została potwierdzona.
3. Czynniki wrażliwości
(1) niedrożność dróg moczowych: niedrożność dróg moczowych spowodowana różnymi przyczynami, takimi jak kamień nerkowy i cewki moczowej, zwężenie cewki moczowej, guz dróg moczowych, przerost prostaty itp. Może powodować zatrzymanie moczu, aby bakterie mogły łatwo rozmnażać się i wywoływać infekcję. Ciąża uciskowa macicy, zwężenie nerek lub wodonercze mogą powodować słabe wydalanie moczu i powodować chorobę.
(2) wady rozwojowe układu moczowego lub dysfunkcja: takie jak niedorozwój nerek, policystyczna choroba nerek, nerka gąbczasta, nerka żelazna kopyta, podwójna miedniczka nerkowa lub deformacja moczowodu i ogromny moczowód itp., Łatwo obniżyć odporność tkanki lokalnej na bakterie. Refluks moczowodu powoduje, że mocz przepływa z pęcherza do miedniczki nerkowej, zwiększając w ten sposób ryzyko choroby. Funkcja pęcherza neuronalnego w moczu jest zaburzona, co prowadzi do zatrzymania moczu i zakażenia bakteryjnego.
(3) intubacja cewki moczowej i badanie urządzenia: cewnikowanie, cystoskopia, operacja dróg moczowych może powodować miejscowe uszkodzenie błony śluzowej, bakterie chorobotwórcze przedniej cewki moczowej do pęcherza moczowego lub górnych dróg moczowych i powodować infekcję. Według statystyk częstość występowania uporczywej bakteriurii po cewnikowaniu wynosi od 1% do 2%; cewnikowanie w miejscu zamieszkania przez ponad 4 dni, częstość uporczywej bakteriurii wynosi ponad 90%, a ciężkie odmiedniczkowe zapalenie nerek i bakterie Gram-ujemne Niebezpieczeństwo sepsy.
(4) Cechy anatomiczne i fizjologiczne dróg moczowych kobiety: długość cewki moczowej wynosi zaledwie 3 ~ 5 cm, prosty i szeroki, zwieracz cewki moczowej jest słaby, bakterie łatwo podnoszą się do pęcherza wzdłuż cewki moczowej, a otwór cewki moczowej znajduje się blisko odbytu, zapewniając warunki dla bakterii do inwazji cewki moczowej. Lokalne podrażnienie wokół cewki moczowej, narządów płciowych w okresie menstruacyjnym jest podatne na zanieczyszczenie bakteryjne, choroby pochwy, takie jak zapalenie pochwy i zapalenie szyjki macicy, a także zmiany hormonów płciowych w czasie ciąży, poporodowej i życia seksualnego mogą powodować zmiany w błonie śluzowej pochwy i cewki moczowej i ułatwiać inwazję patogenów. . Dlatego częstość zakażeń dróg moczowych u dorosłych kobiet jest 8 do 10 razy większa niż u mężczyzn.
(5) osłabiona odporność organizmu: choroby ogólnoustrojowe, takie jak cukrzyca, wysokie ciśnienie krwi, przewlekła choroba nerek, przewlekła biegunka, długotrwałe stosowanie hormonów kory nadnerczy itp., Zmniejszają odporność organizmu, a częstość występowania infekcji dróg moczowych jest znacznie zwiększona.
Podsumowując, występowanie infekcji dróg moczowych jest dość złożonym procesem, który można streścić w następujący sposób:
1 Kolonie bakteryjne z włosami P są rozrzucone wokół jelit i cewki moczowej i rozprzestrzeniają się na cewkę moczową.
2 W wyniku refluksu moczowego bakterie cofają się w drogach moczowych i wiążą się z odpowiednimi receptorami komórek nabłonkowych dróg moczowych, lokalnie namnażając się, powodując stan zapalny.
3 Poprzez burzliwy przepływ moczu w moczowodzie bakterie wznoszą się do nerki. Jeśli stan zapalny nie jest kontrolowany w czasie, tkanka nerkowa ulega uszkodzeniu i ostatecznie dochodzi do zwłóknienia.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Rutynowy test czynności nerek w moczu
Diagnoza
Ze względu na szeroki zakres zakażeń dróg moczowych, od zespołu bolesnego oddawania moczu do napadowego odmiedniczkowego zapalenia nerek, od objawowej bakteriurii po bezobjawową bakteriurię, klinicznie możliwe jest „zakażenie dróg moczowych”. Diagnoza, konieczne jest również przeprowadzenie diagnozy etiologicznej i diagnozy lokalizacyjnej u pacjentów z ZUM, aby pacjenci mogli uzyskać prawidłowe i skuteczne leczenie i dalsze działania, zmniejszając w ten sposób częstość przewlekłego uszkodzenia nerek po kilku latach.
W rzeczywistości klinicyści mają ograniczoną zdolność do dokładnego określania przyczyny infekcji dróg moczowych i lokalizacji dotkniętych miejsc. Jeśli pacjent ma oczywiste objawy kliniczne, takie jak dreszcze, wysoka gorączka, silny ból krzyża i oczywiste objawy posocznicy Gram-ujemnej, łatwo jest postawić diagnozę odmiedniczkowego zapalenia nerek. Jednak bez powyższych objawów i oznak nie można wykluczyć choroby nerek, takiej jak utajone odmiedniczkowe zapalenie nerek. Dlatego w diagnozowaniu i leczeniu pacjentów z podejrzeniem ZUM należy przeprowadzić następującą kompleksową analizę i diagnozę:
1. Zasada diagnozy
(1) Zidentyfikuj bakterie chorobotwórcze wywołujące objawy i wybierz idealne leczenie antybiotykami.
(2) Zidentyfikuj anatomiczne miejsce infekcji, to znaczy, czy infekcja atakuje górne lub dolne drogi moczowe, czy ogranicza się do dolnych dróg moczowych. W przypadku mężczyzn należy również ustalić, czy infekcja wpływa na prostatę czy pęcherz moczowy.
(3) Ustalenie, czy istnieje nienormalna struktura lub funkcja cewki moczowej i wybranie rozsądnych klinicznych metod leczenia, takich jak cystoskopia, ewakuacja cewki moczowej, ultradźwięki itp.
2. Historia medyczna i badanie fizykalne: Chociaż nie ma wyraźnej korelacji między objawami klinicznymi a różnymi częściami infekcji dróg moczowych, przydatne informacje można zazwyczaj uzyskać ze zgromadzonego szczegółowego wywiadu medycznego.
Podczas badania pacjenta z ostrym początkiem objawów ZUM należy najpierw rozważyć, czy występują objawy i oznaki sugerujące posocznicę układową lub zbliżającą się posocznicę, takie jak dreszcze, gorączka, duszność, skurcze brzucha i Tacy pacjenci z ostrym bólem krzyża wymagają natychmiastowej hospitalizacji. Jeśli pacjent nie ma ostrej posocznicy, powinien być świadomy obecności ZUM, choroby nerek, cukrzycy, stwardnienia rozsianego, innych chorób neurologicznych, kamieni nerkowych lub wcześniejszej operacji układu moczowo-płciowego. . Warunki te często powodują ZUM i wpływają na skuteczność leczenia. Ponadto dokładne badanie neurologiczne jest szczególnie ważne, aby zasugerować obecność pęcherza neurogennego.
W przypadku pacjentów z nawracającym ZUM należy zwrócić szczególną uwagę na związek między historią życia seksualnego, reakcją na leczenie, zaprzestaniem leczenia i nawrotem: pacjentki z nawrotem ZUM i stosunkiem płciowym mogą być skuteczne w leczeniu antybiotykiem po każdym stosunku płciowym; Pacjentki z ostrym zespołem cewki moczowej wywołanym zakażeniem chlamydiami mogą być tymczasowo skuteczne w leczeniu chlamydii, ale mogą ponownie zarażać się od nieleczonych partnerów seksualnych (tak zwane zakażenie ping-ponga), które można wyleczyć tylko wtedy, gdy obie strony są leczone w tym samym czasie. Aby ustalić, czy nawrót ZUM u kobiet jest nawrotem, czy ponownym zakażeniem, zapoznaj się z długością czasu między zakończeniem poprzedniego leczenia a następnym zakażeniem. Nawrót większości kobiecych infekcji występuje w ciągu 4–7 dni. Ponowna infekcja u kobiet, jeśli nie występuje dysfunkcja pęcherza lub inna dysfunkcja dróg moczowych, zwykle pomiędzy tymi epizodami jest dłuższy odstęp.
U mężczyzn z uporczywymi infekcjami prostaty infekcja może szybko nawrócić po podobnym konwencjonalnym leczeniu. Ponadto powinien aktywnie poszukiwać obecności niedrożności prostaty w przepływie moczu (na przykład: dokładny przepływ moczu, nietrzymanie moczu, nocne oddawanie moczu lub kroplówki).
W przypadku pacjentów z podejrzeniem przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek i nefropatii refluksowej należy zadać sobie pytanie, czy w przeszłości występowała ZUM u dzieci i podczas ciąży oraz czy występują zaburzenia czynności nerek, takie jak nadciśnienie, białkomocz, wielomocz, oddawanie moczu w nocy i częste oddawanie moczu. Czekaj
Rozpoznanie czucia w moczu nie może opierać się wyłącznie na objawach i oznakach klinicznych, ale na badaniach laboratoryjnych Niektóre osoby zgłosiły analizę 297 pacjentów z czuciem moczu i tylko 66,5% z objawami. Każdemu z prawdziwym bakteryjnym moczem należy zdiagnozować czucie moczu. Prawdziwy mocz bakteryjny odnosi się do: wzrostu bakterii w jakościowej hodowli punkcji pęcherza; ilościowej hodowli bakterii moczowych ≥ 100 000 / ml; ilościowej hodowli czystego środkowego moczu ≥ 100 000 / ml i ten sam szczep można określić jako prawdziwy mocz bakteryjny. Należy zauważyć, że kobiety z oczywistą częstością oddawania moczu i bolesnym oddawaniem moczu mogą mieć więcej białych krwinek w moczu.Na przykład liczba bakterii w środkowej części moczu wynosi> 100 / ml i można to zdiagnozować jako czucie w moczu. Dla moczu
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnostyka różnicowa zapachu amoniaku w moczu:
1, smak zgniłego jabłka w moczu: mocz pacjentów z cukrzycową kwasicą ketonową to smak zgniłego jabłka.
2, zapach moczu: Jeśli dojdzie do infekcji dróg moczowych, mocz stanie się mętny, śmierdzi.
