zespół nadciśnienia śródczaszkowego
Wprowadzenie
Wprowadzenie Zespół wysokiego ciśnienia śródczaszkowego jest częstym syndromem w neurologii. Odnosi się do ciśnienia w jamie czaszki, to znaczy wzrostu ciśnienia śródczaszkowego. Ogólne ciśnienie śródczaszkowe jest zwykle wyrażane przez ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego w przestrzeni podpajęczynówkowej. Klinicznie ból głowy, wymioty i obrzęk brodawki są głównymi cechami. Normalne ciśnienie śródczaszkowe odnosi się do ciśnienia mierzonego przez nakłucie lędźwiowe normalnej osoby w pozycji poziomej: 0,78-1,76 kPa (80-180 mm H2O) dla normalnych dorosłych i 0,49-0,98 kPa (50-100 mm H2O) dla dzieci. Jeśli ciśnienie przekracza 1,96 kPa (200 mmH2O), ogólnie uważa się, że ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest podwyższone.
Patogen
Przyczyna
Ponieważ głównymi składnikami mózgu są tkanka mózgowa, płyn mózgowo-rdzeniowy i krew, wzrost tych trzech składników i zajęte zmiany mogą prowadzić do wzrostu ciśnienia śródczaszkowego.
(1) Zwiększenie objętości mózgu
1, choroba naczyń mózgowych
Zatorowość mózgowa, zakrzepica mózgowa i wielokrotny zawał lakunarny.
2, ostre uszkodzenie czaszkowo-mózgowe
Stłuczenie i skaleczenie mózgu, krwotok śródmózgowy i operacja mózgu po urazie czaszkowo-mózgowym mogą tłumaczyć obrzęk wokół zmiany.
3, infekcja
Różne ropnie mózgu, ziarniniak, wirusowe zapalenie mózgu i pasożytnicze choroby mózgu, takie jak mukowiscydoza, schistosomatoza, toksoplazmoza itp., Są bardziej powszechne w północnych Chinach z mukowiscydozą.
4, guz śródczaszkowy
Glejak, oponiak, gwiaździak, przerzuty itp.
5, inne
Takie jak drgawki gorączkowe, szczególnie ciężkie i uporczywe drgawki gorączkowe; ostra niedotlenienie mózgu i udar cieplny, zatrucie wodą itp .; choroby ogólnoustrojowe, takie jak zespół nadciśnienia wywołanego ciążą, mocznica, stan padaczkowy; żywienie, choroby metaboliczne; oddychanie, serce Zatrzymanie udaru mózgu może prowadzić do obrzęku mózgu.
6. Niewyjaśnione dobre badanie nadciśnienia śródczaszkowego.
(dwa) zwiększony płyn mózgowo-rdzeniowy
1, niedrożność krążenia mózgowo-rdzeniowego
Częstymi przyczynami są wrodzone zwężenie i atrezja akweduktu mózgowego; wrodzone nieprawidłowości migdałków móżdżku są zbyt długie lub w dół, takie jak wada rozwojowa Arnolda-Chiari; nieprawidłowy rozwój czaszki oraz guzy i torbiele układu komorowego. Pasożyty, zrosty zapalne itp.
2, zaburzenie wchłaniania płynu mózgowo-rdzeniowego
Częstymi przyczynami są zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, po krwotoku podpajęczynówkowym i pourazowym uszkodzeniu mózgu może prowadzić do niedrożności ziarnistości pajęczaka, wpływając na wchłanianie płynu mózgowo-rdzeniowego lub wpływ na wchłanianie płynu mózgowo-rdzeniowego przez splot żylny korzeni nerwu rdzeniowego, co powoduje wzrost ciśnienia śródczaszkowego.
3, nadmierne wydzielanie płynu mózgowo-rdzeniowego
Zmiany znalezione w splocie naczyniówkowym powodują nadmierne wydzielanie komórek wydzielniczych i odpowiedź zapalną opon mózgowych.
(C) zwiększona objętość krwi śródczaszkowej
Widoczne głównie w zakrzepicy zatok żylnych, zapaleniu żył śródmózgowych, zakrzepicy dużych żył w mózgu i zakrzepicy żył szyjnych wewnętrznych.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie TK mózgu
Po pierwsze, historia medyczna
Istnieje wiele przyczyn zespołu wysokiego ciśnienia śródczaszkowego: klinicznie bóle głowy, wymioty i brodawki dna są głównymi cechami, w zależności od przyczyny mogą mu towarzyszyć objawy gorąca i układu południkowego, podrażnienie opon mózgowych i śpiączka. Dla pacjentów z zespołem wysokiego ciśnienia śródczaszkowego bardzo ważny jest szczegółowy i rzetelny wywiad lekarski oraz szczegółowe badanie fizykalne. Pytając o historię choroby, należy zwrócić uwagę na szybki początek, chorobę naczyń mózgowych, ostre uszkodzenie czaszkowo-mózgowe, infekcję, chorobę pasożytniczą, guz śródczaszkowy, rak przerzutowy, drgawki gorączkowe, szczególnie ciężkie i uporczywe drgawki gorączkowe, zatrucie tlenkiem węgla, udar cieplny , zatrucie wodą, choroby ogólnoustrojowe, takie jak zespół nadciśnienia wywołany ciążą, mocznica, stan padaczkowy, odżywianie, choroby metaboliczne, układ oddechowy, zatrzymanie akcji serca i inna historia medyczna. Dzieci z wrodzonymi nieprawidłowościami, takimi jak wrodzone zwężenie, atrezja akweduktu, wady migdałków móżdżku, nieprawidłowy rozwój czaszki i guzy układu komorowego, torbiele, pasożyty, zrosty zapalne i inna historia medyczna.
Po drugie, badanie fizykalne
W przypadku pacjentów ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym dokładne badanie może często potwierdzić diagnozę, w tym:
1 temperatura ciała, puls, częstość i głębokość oddechu, zapach i wydzieliny oddechowe;
2 ciśnienie krwi;
3 rozmiar źrenicy, niezależnie od tego, czy boki są równe i reagują na światło;
4 czynności gałki ocznej;
5 obrzęk dna oka, krwotok i wysięk;
8 ruch, czucie i odruch nerwu czaszkowego i nerwu rdzeniowego;
9 podrażnienia opon mózgowych i tak dalej.
Dokonywanie w odpowiednim czasie oceny stanu i wybór najbardziej odpowiedniego badania pomocniczego będzie bardzo pomocne w diagnozie i leczeniu.
Po trzecie, kontrola pomocnicza
Oprócz rutynowych badań krwi, moczu, kału, elektrokardiogramu, prześwietlenia klatki piersiowej i innych badań, pacjenci ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym powinni również wybrać badanie dodatkowe zgodnie z wywiadem lekarskim i badaniem fizykalnym.
(1) Badanie radiologiczne
Ma to ogromne znaczenie w diagnozowaniu etiologii, takiej jak guzy mózgu, choroby naczyniowo-mózgowe, wodogłowie i choroby pasożytnicze mózgu. Pacjenci, u których podejrzewa się wzrost ciśnienia śródczaszkowego, powinni zostać zbadani pod kątem zwykłego zdjęcia rentgenowskiego, CT lub MRI.
MRI wykazało lepsze zmiany w dole tylnym.
(dwa) ciągłe rejestrowanie ciśnienia śródczaszkowego
W razie potrzeby można stale rejestrować ciśnienie w różnych częściach czaszki, takie jak ciśnienie śródkomorowe, ciśnienie w tkance mózgowej, ciśnienie podtwardówkowe i ciśnienie zewnątrzoponowe.
(trzy) kontrola zużycia talii
Rozpoznanie podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego opiera się głównie na nakłuciu lędźwiowym i mierzy się ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego. Jeśli ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego przekracza 1,96 kPa (200 mmH2O), ogólnie uważa się, że ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest podwyższone. Teoretycznie diagnozę podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego należy zdiagnozować na podstawie ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego. Jednak pacjenci ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym powinni być bardzo ostrożni podczas noszenia nakłucia lędźwiowego. Jeśli podczas operacji nakłuwania lędźwiowego płyn mózgowo-rdzeniowy jest nadmiernie zużyty, łatwo jest wywołać porażenie mózgowe, szczególnie gdy przewlekły otwór potyliczny jest wyjątkowo niebezpieczny. Dlatego wskazania powinny być ściśle kontrolowane, a operacja powinna być bardzo ostrożna. Najlepiej jest użyć cieńszej talii. Po udanym noszeniu talii rdzeń igły powinien być wyciągany powoli. Jeśli ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego jest zbyt wysokie, płyn mózgowo-rdzeniowy należy wyciągnąć szybko. Igła przebijająca. Jeśli masz wystarczającą ilość płynu mózgowo-rdzeniowego do sprawdzenia, nie wkładaj za dużo płynu mózgowo-rdzeniowego. Podczas wykonywania nakłucia lędźwiowego należy przygotować 20% mannitolu 250 ml, furosemid i leki hormonalne do leczenia obniżenia ciśnienia śródczaszkowego.
Rutynowe badanie płynu mózgowo-rdzeniowego i niektóre specjalne badania mają znaczenie dla określonych przyczyn. Na przykład, gdy w płynie mózgowo-rdzeniowym znajduje się duża liczba komórek zapalnych, wspomagane jest zapalenie śródczaszkowe. Pozytywny test na mukowiscydozę wspiera śródczaszkową cysticerkozę, tj. Mukowiscydozę; przeciwciało przeciw gruźlicy Pozytywne pozytywne poparcie dla wewnątrzczaszkowego zakażenia gruźlicą; strefa oligoklonalna pozytywna, bardziej sugerująca choroby demielinizacyjne mózgu.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Rozpoznanie należy odróżnić od następujących objawów:
1. Zwiększone ciśnienie śródczaszkowe
Normalne ciśnienie śródczaszkowe u dorosłych wynosi od 0,8 do 1,8 kPa, a dzieci od 0,5 do 1 kPa. Zwiększone ciśnienie śródczaszkowe oznacza, że ciśnienie wytwarzane przez zawartość jamy czaszki na ścianie czaszki przekracza normalny zakres, to znaczy pozycja boczna pacjenta służy do nakłucia lędźwiowego, a ciśnienie hydrostatyczne płynu mózgowo-rdzeniowego przekracza 2 kPa. Nadciśnienie czaszkowe jest nie tylko bardzo częstym zespołem w neurochirurgii, ale jest również powszechne u innych osób.
2. Zespół niskiego ciśnienia śródczaszkowego
Zespół niskiego ciśnienia śródczaszkowego jest zespołem klinicznym charakteryzującym się ortostatycznym bólem głowy spowodowanym różnymi przyczynami ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego w bocznej przestrzeni podpajęczynówkowej 0,59 kPa (60 mmH2O). Zespół niskiego ciśnienia śródczaszkowego jest na ogół spowodowany zmniejszeniem objętości mózgu, spadkiem płynu mózgowo-rdzeniowego lub zmniejszeniem objętości krwi w mózgu, co powoduje zmniejszenie całkowitej objętości śródczaszkowej, co powoduje spadek ciśnienia śródczaszkowego i powoduje szereg objawów klinicznych. Jego wyjątkowe objawy kliniczne zwróciły ostatnio uwagę ludzi, ale wiele problemów nie zostało jeszcze wyjaśnionych. Klinicznie ten zespół nie jest rzadki i często jest źle rozumiany, jeśli nie zostanie rozpoznany. Klinicznie często dzieli się go na objawowe niskie ciśnienie śródczaszkowe i pierwotne niskie ciśnienie śródczaszkowe.
3. Zmiany wewnątrzczaszkowe zajmujące przestrzeń
W normalnej ludzkiej jamie czaszki znajdują się głównie tkanka mózgowa, płyn mózgowo-rdzeniowy, mózgowe naczynia krwionośne i krew przepływająca w świetle. W normalnych okolicznościach jama czaszkowa jest całkowicie zamknięta, objętość jamy czaszkowej i objętość zawartej w niej zawartości są stałe, a ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest utrzymywane (około 0,686-1,96 kPa lub 70-180 mm słupa wody). Tak zwana zmiana wewnątrzczaszkowa zajmująca przestrzeń odnosi się do pewnej przestrzeni w jamie czaszki zajmowanej przez zmiany ogniskowe, powodującej kliniczne ogniskowe objawy neurologiczne, objawy i zwiększone ciśnienie śródczaszkowe, która nazywa się zmianą wewnątrzczaszkową zajmującą przestrzeń.
4. Wodogłowie
Wodogłowie to ogólny termin produkcji płynu mózgowo-rdzeniowego lub procesu wchłaniania z układu krążenia, powodujący nadmierną objętość płynu mózgowo-rdzeniowego, zwiększone ciśnienie i powiększoną przestrzeń zajmowaną przez normalny płyn mózgowo-rdzeniowy, co prowadzi do wzrostu ciśnienia śródczaszkowego i powiększenia komory.
