afazja ruchowa
Wprowadzenie
Wprowadzenie Afazja sportowa (afrazja Broca) charakteryzuje się zaburzeniami ekspresji w jamie ustnej, a rozumienie ze słuchu jest względnie dobre, któremu towarzyszą zaburzenia mówienia, nazywania i pisania. Zmiana dotyczy głównie dominującej półkuli obszaru Broca (tylnego i tylnego). Nie ma ścięgna artykulacyjnego, ale utrata zdolności werbalnej lub mówienia tylko pojedynczych słów jest równie trudna do powtórzenia i napisania. Większość badań neurologicznych ma różny stopień hemiplegii prawej kończyny. W lewej ręce może wystąpić celowe inwalidztwo ruchowe. Objawy są rzadkie, takie jak obecność i waga, co sugeruje uszkodzenie głębokich struktur. Większość zmian dotyczyła dominującego płata czołowego półkuli, obszaru Croca, czołowego czoła i obszaru Brodmann4.
Patogen
Przyczyna
Główną półkulą jest tylna część czoła, centrum języka ruchowego lub jego włókniste zmiany. Trzeci przedni zakręt lewej półkuli mózgu (44,45) stanowi centrum mówionego języka. Kiedy jest uszkodzony, traci zdolność mówienia. Nazywa się go afazją Broca, upamiętniającą Paula Broca. Charakteryzuje się oczywistymi trudnościami w wyrażaniu języka, podczas gdy rozumienie ze słuchu i czytania jest normalne, dlatego nazywa się to również afazją sportową lub niepłynną afazją.
Afazja sportowa (afrazja Broca) charakteryzuje się zaburzeniami ekspresji w jamie ustnej, względnie dobrym rozumieniem ze słuchu i płynnym mówieniem. Słownictwo mniej ekspresyjne (mniej niż 50 słów na minutę), trudności w mówieniu, trudności w wymowie i intonacji oraz trudności w wyszukiwaniu słów Ponieważ ilość języka ogranicza się do słów merytorycznych i braku struktury gramatycznej, jest to język telegraficzny; rozumienie ustne jest względnie dobre. Trudno jest zrozumieć gramatykę i uporządkować słowa, takie jak różnica między „psami są większe niż konie i konie”; powtarzanie, nazywanie czytania i pisania są w różnym stopniu uszkodzone. Nie ma ścięgna artykulacyjnego, ale utrata zdolności werbalnej lub mówienia tylko pojedynczych słów jest równie trudna do powtórzenia i napisania. Większość badań neurologicznych ma różny stopień hemiplegii prawej kończyny.
W lewej ręce może wystąpić celowe inwalidztwo ruchowe. Objawy są rzadkie, takie jak obecność i waga, co sugeruje uszkodzenie głębokich struktur. Większość zmian dotyczyła dominującego płata czołowego półkuli, obszaru Croca, czołowego czoła i obszaru Brodmann4.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Egzamin językowy do badania TK mózgu
Chociaż pacjent nie miał problemu z narządami głosowymi, stracił zdolność mówienia. Pacjent nadal zachowuje zdolność rozumienia innych, a także pisania i czytania. Trzeci przedni zakręt lewej półkuli mózgu (44,45) stanowi centrum mówionego języka. Kiedy jest uszkodzony, traci zdolność mówienia. Nazywa się go afazją Broca, upamiętniającą Paula Broca. Charakteryzuje się oczywistymi trudnościami w wyrażaniu języka, podczas gdy rozumienie ze słuchu i czytania jest normalne, dlatego nazywa się to również afazją sportową lub niepłynną afazją.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Histeryczna afazja: znana również jako afazja psychoakustyczna lub funkcjonalna, jest przejściowym zaburzeniem głosu spowodowanym oczywistymi czynnikami psychologicznymi, częstszymi objawami klinicznymi: nagłą utratą głosu lub tylko szeptem, płaczem lub kaszlem Często normalne, struny głosowe znajdują się w pozycji wyciągniętej pod laryngoskopem, a głębokie wdychanie jest jeszcze gorsze. Struny głosowe można przywodzić podczas śmiechu lub kaszlu. Po wysłaniu „i” struny głosowe często nie mogą osiągnąć pozycji środkowej lub struny głosowe są blisko siebie. Wielokrotne wystawy.
Afazja sportowa: znana również jako afazja ekspresyjna, afazja Broca, afazja nie płynna itp., Ze względu na wyższą stronę tylnej części okładki i trójkątną korę, to znaczy, zmiany w środkowych sportach mowy, pacjenci w ogóle nie mogą mówić Lub może mówić tylko 1 lub 2 proste słowa i nie mówi płynnie, używa niewłaściwych słów, ale rozumie słowa innych, zna słowa niewłaściwych słów, rozumie napisane rzeczy, ale ma trudności i błędy w ich czytaniu. I jeszcze więcej z boczną hemiplegią.
Afazja czuciowa jest również znana jako afazja Wernickego: afazja receptywna, afazja tylna. Zmiana znajduje się na górnej półkuli, lewym regionie Wernicke i przyległej dolnej korze ciemieniowej i jest dostarczana przez dolną gałąź lewej środkowej tętnicy mózgowej.
Bariery językowe: język i mowa nie są synonimami. Język jest złożoną działalnością psychologii poznawczej unikalną dla ludzi i odnosi się do umiejętności komunikowania się za pomocą symboli, w tym używania (wyrażania) i akceptacji (rozumienia) symboli. Symbole obejmują symbole słuchowe (mowa), symbole wzorcowe (znaki pisane) i symbole ruchowe (gesty) itp., A stosowanie lub akceptacja tych symboli jest utrudniona lub odchylona, co jest zaburzeniem językowym.
Wydajność bariery językowej:
1. Płynna afazja: pacjent mówi płynnie, ma dużo słownictwa, a nawet mówi, z normalną wymową i intonacją. Jednak słowa pozbawione znaczącego znaczenia w słowach są często mieszane z idiomami, nowymi słowami lub małymi słowami funkcjonalnymi, pozbawionymi słów o konkretnym znaczeniu, to znaczy wielojęzyczności; jednocześnie trudno jest zrozumieć znaczenie ich wyrażenia, to znaczy bełkot. Struktura gramatyczna, wymowa i rytm są normalne. Rozprawa jest normalna, ale istnieją poważne przeszkody w zrozumieniu.
2. Istnieje wiele różnic w przeszkodach próbnych: niektóre potrafią całkowicie i dokładnie powtarzać słowa, frazy, proste zdania, zdania złożone, nieistotne zdania itp. Niektóre z nich trudno powtarzać długie zdania złożone, a poważne przypadki trudno powtórzyć. Niezależnie od stopnia afazji pacjenci na ogół nie rozumieją treści powtarzania.
3. Poważne zaburzenia nazewnictwa: nie można poprawić po podpowiedzi. Czytanie i rozumienie słów jest często trudne, ale niektórzy pacjenci mogą prowadzić pisemne rozmowy. Chociaż umiejętności pisania można utrzymać, dyktowanie i pisanie spontaniczne są trudne, pociągnięcia są błędne, a treść transkrypcji nie może być zrozumiana. Może temu towarzyszyć utrata czytania i utrata pisania.
Chociaż pacjent nie miał problemu z narządami głosowymi, stracił zdolność mówienia. Pacjent nadal zachowuje zdolność rozumienia innych, a także pisania i czytania.
