martwica tkanek
Wprowadzenie
Wprowadzenie Po zatrzymaniu lokalnego metabolizmu tkanek i komórek jego funkcja zostaje całkowicie utracona. Komórki mogą ulegać zmianom, takim jak kondensacja jądrowa, fragmentacja jądrowa i rozpuszczanie jądrowe. Śmierć lokalnych tkanek i komórek in vivo nazywa się martwicą tkanek lokalnych in vivo, a śmierć komórek nazywa się martwicą. Martwica to śmierć lokalnych komórek tkankowych in vivo charakteryzująca się zmianami rozpuszczalności enzymów. Martwica może być bezpośrednio spowodowana silnymi czynnikami chorobotwórczymi, ale większość z nich powstaje w wyniku odwracalnego uszkodzenia Podstawowymi objawami są obrzęk komórek, rozpad organelli i denaturacja białek.
Patogen
Przyczyna
Każdy czynnik, który może powodować uszkodzenie (niedotlenienie, czynniki fizyczne, czynniki chemiczne, czynniki biologiczne, odpowiedzi immunologiczne itp.), O ile jego działanie osiąga określoną intensywność lub przez pewien okres czasu, metabolizm uszkodzonych tkanek i komórek może zostać całkowicie zatrzymany, aby spowodować miejscowe Śmierć tkanek i komórek. Metabolizm martwiczych komórek tkankowych zostaje zatrzymany, a funkcja utracona. Zmiany morfologiczne martwicy mogą być spowodowane degradacją hydrolazy w uszkodzonych komórkach lub działaniem hydrolaz uwalnianych przez migrujące leukocyty.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Test bakteriologiczny testu zjadliwości myszy
Organizacja, która naprawdę traci zdolność do życia, nazywa się tkanką inaktywacyjną. Zasadniczo inaktywowana tkanka ma matowy wygląd i jest względnie mętna (matowa). Utrata normalnej elastyczności tkanek (nieelastyczność). Z powodu braku normalnego dopływu krwi temperatura jest niska, a pulsacja naczyń krwionośnych nie jest odczuwana. Gdy inaktywowana tkanka jest usuwana podczas oczyszczania, z naczyń nie wypływa świeża krew (brak dopływu krwi). Inaktywowana tkanka traci normalne czucie (ból skóry, tkliwość) i funkcję motoryczną (perystaltyka jelit) (brak funkcji sensorycznej i motorycznej).
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Objawy martwicy tkanek należy zidentyfikować w następujący sposób.
(1) Martwica koagulacyjna: tkanka martwicza staje się sucha szara i żółtawo biała z powodu odwodnienia i zestalenia się białek, i jest stosunkowo suchym i zestalonym zestalonym ciałem, które jest powszechne w zawale martwicy niedokrwiennej narządów takich jak serce, nerka i śledziona. Granica między ogniskami martwiczymi a zdrową tkanką jest oczywista. Zarys struktury tkanki można zobaczyć pod mikroskopem świetlnym.
(2) martwica upłynnienia: Niektóre tkanki ulegają rozkładowi do stanu ciekłego przez martwicę i mogą tworzyć martwiczą torebkę, głównie w tkankach zawierających mniej białka i lipidów (takich jak mózg) lub wytwarzających więcej proteaz (takich jak trzustka). Martwica upłynnienia występująca w tkance mózgowej nazywana jest również zmiękczaniem mózgu.
(3) Martwica celulozowa: rodzaj martwicy występującej w śródmiąższu, włóknach kolagenowych i ścianach małych naczyń. Pod mikroskopem świetlnym struktura tkanki zmiany zniknęła i stała się ziarnistą, małą lub małą blokowatą strukturą z wyraźną granicą, która była silnie eozynofilowa, podobnie jak fibryna, a czasem barwienie fibryny było dodatnie. Często w ostrym reumatyzmie, toczniu rumieniowatym układowym, kłębuszkowym zapaleniu nerek i innych chorobach alergicznych.
(4) Zgorzel: Po martwicy tkanek obserwuje się specjalne zmiany morfologiczne, takie jak czarny i ciemnozielony, spowodowane infekcją wtórnych bakterii psuących się i innymi czynnikami.
