hipofosfatemia
Wprowadzenie
Wprowadzenie Zaburzenia metabolizmu fosforu spowodowane niższym niż normalnie stężeniem fosforanów we krwi krążącej. Znany również jako hipofosfatemia. Tabela dotyczy obecnie hemolizy, wypalenia, osłabienia i drgawek. Przyczyną jest post, długotrwałe stosowanie wodorotlenku glinu, wodorotlenku magnezu lub węglanu glinu i innych środków wiążących, glikoliza i zasadowica, nadczynność tarczycy, niedobór witaminy D, niektóre choroby kanalików (takie jak zespół Fanconiego) ), alkoholizm i krzywica przeciwko witaminie D (rodzinna hipofosfatemia). Leczeniem może być dożylne nawodnienie i suplementacja fosforanów, przy jednoczesnym leczeniu przyczyny. Manifestacja kliniczna Objawy hipofosfatemii są objawami ośrodkowego układu nerwowego. Takie jak nieprawidłowe uczucie, dyzartria, hiperrefleksja, drżenie, ataksja, śpiączka. Ze względu na redukcję 2,3-difosfoglicerynianu krwinek czerwonych, życie krwinek czerwonych ulega skróceniu, co może wykazywać sferyczną chorobę krwinek czerwonych i hemolizę. Słabe, słabe mięśnie, ból mięśni, a nawet paraliż. Ból kości (z powodu osteomalacji), fałszywe złamanie można zobaczyć na filmie rentgenowskim. Fagocytoza leukocytów jest dysfunkcyjna i podatna na infekcje. Zaburzenia czynności płytek, zmniejszona zdolność agregacji płytek.
Patogen
Przyczyna
Patogeneza
Ogólna dieta zawiera wystarczającą ilość fosforanu. Jednak hipofosfatemia może wystąpić w następujących przypadkach na czczo, szczególnie u pacjentów z wysokim dożylnym odżywianiem, ponieważ glukoza może zwiększać wychwyt fosforanu przez komórki, co prowadzi do hipofosfatemii. Długotrwałe stosowanie wodorotlenku glinu, wodorotlenku magnezu lub węglanu glinu jako spoiwa w celu zahamowania wchłaniania fosforanu w jelitach. Glikoliza i zasadowica mogą szybko zużywać stężenie fosforanu wewnątrzkomórkowego i zwiększać pobieranie fosforanów przez komórki. W ten sposób powoduje hipofosfatemię. Glikoliza jest zwiększona u pacjentów z kwasicą cukrzycową po leczeniu insuliną. Fosforan przenosi się również do komórek. Nadczynność przytarczyc, zwiększone wydzielanie przytarczyc, zwiększone wydalanie fosforanu z moczem. Niedobór witaminy D zmniejsza wchłanianie fosforanu w jelicie. Niektóre choroby kanalików, takie jak zespół Fanconiego, wykazują znaczny wzrost wydalania fosforanów z moczem. Alkoholizm, ze względu na zmniejszoną dietę, zwiększoną glikolizę i leczenie zapalenia żołądka za pomocą spoiwa kwasoodpornego, powoduje hipofosfatemię. Krzywka przeciwko witaminie D, dominująca seksualnie dominująca choroba genetyczna, prawie zakrzywiona reabsorpcja fosforu w małych rurkach, wchłanianie wapnia w jelitach jest również słabe.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Rutynowa procedura moczu
Fosforan moczu oznaczono po wykluczeniu przyczyny zatrucia alkaliami. Jeśli zwiększa się wydalanie fosforanu z moczem, mierzy się wapń w osoczu. Zwiększone stężenie wapnia w osoczu, rozważ pierwotną nadczynność przytarczyc, ektopową przytarczycę, nowotwór złośliwy; jeśli poziom wapnia w osoczu jest prawidłowy lub zmniejszony, rozważ wtórną nadczynność przytarczyc, krzywicę lub osteomalację, Fan Ke Zespół Nissla, krzywica o niskiej zawartości fosforanów. Wydalanie fosforanu z moczem jest zmniejszone i należy rozważyć zmniejszenie zawartości fosforanów w diecie, leczenie zobojętniające kwasy i leczenie insuliną. Dlatego należy mierzyć fosforan moczu, osocze krwi, chemię krwi, tyroksynę i inne testy.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnoza:
Najczęstszą przyczyną hipofosfatemii jest zasadowica (oddechowa i metaboliczna). Zwykle hipofosfatemię można rozpoznać za pomocą następującej procedury: Po wykluczeniu przyczyny zasadowicy określa się fosforan w moczu. Jeśli zwiększa się wydalanie fosforanu z moczem, mierzy się wapń w osoczu. Zwiększone stężenie wapnia w osoczu, rozważ pierwotną nadczynność przytarczyc, ektopowe przytarczyce, nowotwory złośliwe, jeśli wapń w osoczu jest prawidłowy lub zmniejszony. Rozważ wtórną nadczynność przytarczyc, krzywicę lub osteomalację, zespół Fanconiego i krzywicę hipofosfatemofilową. Ograniczone wydalanie fosforanów z moczem powinno uwzględniać zmniejszenie spożycia fosforanów w diecie, leczenie zobojętniające kwasy, insulinoterapię itp.
