zlokalizowany ropień kostny
Wprowadzenie
Wprowadzenie do zlokalizowanego ropnia kości Zlokalizowany ropień kości zwykle występuje w metafizie kości długich i występuje częściej w kości piszczelowej, kości udowej i kości piszczelowej. Główną przyczyną zlokalizowanych ropni jest to, że gdy infekcja jest niska, a odporność organizmu stosunkowo silna, infekcja może być ograniczona do metafizy kości, tworząc zlokalizowany ropień kości. Przyczynę tę po raz pierwszy zgłosił brytyjski lekarz Brodie (1880), dlatego nazywa się ją także ropniem Brodiego. Ropień to żółtobiała, gruba ropa lub ziarnina, a hodowla ropy może być wolna od wzrostu bakterii. Środkowa część ropnia zostaje zastąpiona zapalną ziarniną, a na późniejszym etapie powstaje zakaźna blizna. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,001% -0,002% (częściej u starszych mężczyzn powyżej 50 lat) Osoby wrażliwe: najczęściej występują u młodych dorosłych Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: choroba zwyrodnieniowa stawów
Patogen
Przyczyna zlokalizowanego ropnia kości
(1) Przyczyny choroby
Obecnie uważa się, że większość zlokalizowanych ropni kostnych jest spowodowana zatorem bakteryjnym pozostającym przy metafizie poprzez krążenie krwi, tworząc miejscowe zmiany, a stan jest stabilny przez długi czas. Zmęczenie lub niewielki uraz może powodować chorobę.
(dwa) patogeneza
W czasie infekcji, gdy zjadliwość bakterii jest niska, a odporność organizmu stosunkowo silna, infekcja może ograniczać się do metafizy kości, tworząc miejscowy ropień.
Zapobieganie
Zlokalizowane zapobieganie ropieńowi kości
Choroba występuje głównie u młodych dorosłych, częściej w górnej części kości ramiennej, dolnej części kości udowej i górnej części, górnej części kości ramiennej i innych kości długich, choroba jest głównie spowodowana infekcją, więc zwróć uwagę na zwykłe ćwiczenia fizyczne, zwiększ odporność organizmu, sprzyja chorobie Zapobieganie
Powikłanie
Zlokalizowane powikłania ropnia kości Powikłania zapalenie kości i stawów
Powikłania tej choroby występują rzadziej, oprócz powodowania gorączki ogólnoustrojowej, miejscowego bólu, obrzęku, ciepła, takich jak zniszczenie obszaru ropnia i zniszczenie obszaru związanego z krawędzią kości lub kory, w sąsiedztwie paska reakcja okostnej, czasami martwa kość, W niektórych przypadkach może również powodować rozrost kości i kości i zapalenie kości i stawów.
Objaw
Zlokalizowane objawy ropnia kostnego Częste objawy Ropień ból kości Torbiel kości krzyżowej torbieli
Pacjent odczuwał miejscowy ból, obrzęk, ciepło, a czasem brak dyskomfortu. Gdy konstytucja była słaba, mogło to być miejscowe zaostrzenie. Rentgen wykazał suchą torbielowatą zmianę, a otaczająca kość była stwardniała, od 1 do 7 cm średnicy, czasami w uszkodzeniu. Wewnątrz mogą znajdować się małe martwe fragmenty kości, które można poprawić przez antybiotykoterapię i odpoczynek, ale nie można ich wyleczyć, łatwo się nawracają, pacjent zwykle nie ma ostrego krwiopochodnego zapalenia kości i szpiku, przebieg choroby często migruje, trwa kilka lat, gdy jest zmęczony lub nieznaczny Po urazie, lokalnym bólu i wzroście temperatury skóry, rzadkim zaczerwienieniu skóry, stan zapalny zmienia się szybko po zastosowaniu antybiotyków, niewielka liczba przypadków stanu zapalnego nie może kontrolować ropy.
Zbadać
Lokalne badanie ropnia kości
Nie ma odpowiedniego badania laboratoryjnego. Badanie pomocnicze dla tej choroby to głównie badanie rentgenowskie i badanie CT:
1, badanie rentgenowskie: wykonanie długich kości metafizy ma eliptyczny obszar redukcji gęstości, krawędź ma wyraźne stwardnienie kości, zmiana i sąsiadująca normalna granica jamy szpiku kostnego jest wyraźna, należy identyfikować się z torbielą kości, tylko cienką warstwą wokół torbieli kości Hartowana kość.
2. Badanie CT: Badanie CT wykazało, że oddział był owalnym cieniem o niskiej gęstości z pierścieniem utwardzającym kości na jego granicy.
Diagnoza
Diagnoza i diagnoza zlokalizowanego ropnia kości
Diagnoza
Na podstawie objawów klinicznych i typowego działania filmu rentgenowskiego diagnozę można potwierdzić.
Diagnostyka różnicowa
Chorobę należy odróżnić od kostniaka osteoidu, włókniaka nie powodującego kostnienia i torbieli kości:
1, osteoid osteoma
Choroba zwyrodnieniowa stawów występuje częściej u dorosłych w wieku od 20 do 40 lat. Występuje w długich kościach kości piszczelowej podobnej do kości kręgosłupa, jednak kostniak osteoidalny utrzymuje się w zlokalizowanym bólu, a jego ból jest bardziej widoczny niż w przypadku łagodnych guzów. Wznoszący się ból w nocy, aspiryna może być złagodzona, sprawdź miejscową tkliwość, długotrwałe zanik mięśni, prześwietlenie, zobacz utwardzoną kość korową ma owalny jasny cień - zwany „chorym gniazdem”, zwykle jego długa oś <2,0 cm.
2, nie kostniący włókniak
Nieniszczące mięśniaki są bardziej powszechne u nastolatków, ale także w kościach długich, takich jak kość udowa i piszczelowa. Miejscowy ból jest na ogół łagodny. Są podobne do tej choroby. Nieniszczące mięśniaki można zlokalizować przy metafizie, a także w kości korowej. W tym drugim przypadku zewnętrzna skorupa wystaje cieńsza, a podstawa ma pogrubienie osteosklerozy, a obszar guza ma małą gęstość, a jego zakres jest duży i mały, co oczywiście różni się od stwardnienia i pogrubienia zmian w infekcji kości. .
3, torbiel kości
Torbiel kości jest powszechną łagodną zmianą podobną do guza kości, która występuje częściej u nastolatków i dzieci. Występuje w dystalnym końcu długiego pnia rurkowego. Najczęstszym miejscem jest kość udowa, górny koniec kości ramiennej, a następnie bliższy kość ramienna, dolny koniec kości udowej, kość ramienna i łokieć. Kości ramiennej, kości piętowej, kości skokowej, kości ramiennej itp., Przyczyna jest niejasna, większość pacjentów nie ma oczywistych objawów, czasami miejscowy ból lub miejscowy obrzęk kończyn, większość pacjentów ma patologiczne złamanie po leczeniu, zmiany rentgenowskie są głównie zlokalizowane w długiej kości kanalikowej Metafiza, jama szpikowa przedstawia centralny, jednoprzedsionkowy, eliptyczny, półprzezroczysty obszar, krawędzie są czyste i utwardzone, kość korowa jest rozszerzana i przerzedzana w różnym stopniu, a im kość korowa jest bliżej środka torbieli, tym jest ona cieńsza.
