encefalopatia tussah pupa
Wprowadzenie
Wprowadzenie do encefalopatii ćmy tussah Encefalopatia Tussah jest chorobą ośrodkowego układu nerwowego, która występuje w obszarze hodowli tussah i jest wywoływana przez jedzenie poczwarki jedwabników. Wewnętrzny to zespół, który był szeroko zaangażowany w centralny układ nerwowy pozapiramidu i móżdżku stwierdzony w Chinach w latach 80. Od 1968 r. Wang Xiwei i inne raporty zgłosiły 15 przypadków, zgłoszono wiele przypadków. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,0005% -0 0006% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania:
Patogen
Przyczyna encefalopatii ćmy tussah
(1) Przyczyny choroby
Przyczyna nie jest całkowicie jasna, pacjent ma historię jedzenia kokonu jedwabnika, nie zwyrodnienia roztoczy jedwabnika, ani nie jest spowodowany mieszanymi pestycydami w kokonach jedwabników, ale tylko kilka takich samych lub dziesiątków osób z tą samą chorobą, więc częstość występowania jest związana z indywidualnymi różnicami. .
(dwa) patogeneza
Patogeneza encefalopatii ćmy Tussah nie jest jasna. Niektórzy uczeni uważają, że Tussah jest zakażona „chorobą mikrocząstek” przed jej wykonaniem, ale może być nadal przekształcana w plwocinę, a jej białko rozkłada się i rozkłada, i wytwarza toksyny. Powinowactwo wirusa wpływa na podatność organizmu i wpływa na centralny układ nerwowy (Wang Xizhen, 1984); inni uczeni uważają, że centralny układ nerwowy może powodować reakcje alergiczne po zjedzeniu poczwarki tussah Alergiczna wrażliwa na alergię encefalopatia (Tang Hongchuan i in., 2000).
Zapobieganie
Zapobieganie encefalopatii ćmy Tussah
Po potwierdzonych przypadkach poczwarki jedwabników należy zatrzymać, jadalne poczwarki jedwabników należy całkowicie podgrzać, a osoby z alergią powinny unikać jedzenia.
Powikłanie
Powikłania encefalopatii jedwabników Tussah Komplikacja
Często w połączeniu z objawami żołądkowo-jelitowymi i objawami psychicznymi.
Objaw
Objawy encefalopatia ćmy tussah częste objawy niestabilność chodu drżenie drżenie mięśni hipertonia śpiączka nudności
1. Objawy zwykle pojawiają się w ciągu 24 godzin po zjedzeniu poczwarki tussah i stopniowo osiągają szczyt, trwający od kilku dni do ponad dziesięciu dni, a następnie powoli wracają do zdrowia, ogólny przebieg choroby jest łagodny.
2. Główne objawy kliniczne tej choroby to zawroty głowy, nudności, wymioty, drżenie, niestabilność chodu i inne objawy. W ciężkich przypadkach porażenie kończyn, nietrzymanie moczu i śpiączka, drgawki itp. Mogą również powodować zaburzenia psychiczne: takie bzdury, złudzenia Słuchanie, złudzenie i konwulsje itp. (Che Chengfu i in., 1989).
3. Sprawdź powieki, mimowolne drżenie gałek ocznych, twarzy i kończyn, niestabilną postawę, trudności w chodzeniu, hemiplegia, śpiączkę, odruch patologiczny i podrażnienie opon mózgowych.
4. Nie ma korelacji między występowaniem i ciężkością choroby a ilością kokonów jedwabników.
Zbadać
Badanie encefalopatii ćmy tussah
1. Większość pacjentów ma niewielki wzrost liczby białych krwinek, głównie granulocytów.
2. Ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego w odcinku lędźwiowym jest ogólnie prawidłowe, niewielka liczba pacjentów z białkiem i liczbą komórek może zostać zwiększona, większość pacjentów nie ma znaczących zmian.
3. Niewielka liczba pacjentów z kinazą kreatynową w surowicy może mieć zwiększoną wydajność, co może być związane z zajęciem ośrodkowego układu nerwowego.
4. Większość pacjentów z EEG może mieć oczywiste nienormalne zmiany, objawiające się głównie jako rozległe powolne fale, wielu bez zmian ogniskowych i wyładowania padaczkowe.
5. Nie stwierdzono nienormalnej zmiany w tomografii komputerowej mózgu.
Diagnoza
Diagnoza i identyfikacja encefalopatii ćmy tussah
1. Miej historię jedzenia kokonów jedwabników i rozwijaj się w ciągu 24 godzin po jedzeniu.
2. Najpierw zawroty głowy, nudności, wymioty, a następnie objawy pozapiramidowe, takie jak zwiększenie napięcia mięśniowego i ataksja, takie jak język, twarz, drżenie mięśni i niestabilność stojąca.
3. Ciężcy ludzie mają slang, niepokój, halucynacje słuchowe, złudzenia, a nawet śpiączkę.
4. W przypadku nieprawidłowego EEG i braku oczywistej nienormalnej zmiany w płynie mózgowo-rdzeniowym i badaniu CT mózgu, można postawić diagnozę.
Chorobę należy odróżnić od organicznej rtęci, chloroorganicznych, zatruć fosforoorganicznych, tylnych uszkodzeń dołu, wirusowego zapalenia mózgu, ostrej choroby naczyniowo-mózgowej, choroby Meniere'a i innych chorób pozapiramidowych.
