Zespół Ehlera-Danlosa
Wprowadzenie
Wprowadzenie do zespołu Ellera-Danluo Ehlers-Danlossyndrome (EDS) jest również znany jako dysplazja elastycznych włókien całego ciała. Klinicznie skóra i stawy są nadmiernie rozciągnięte, tkanka łatwo ulega uszkodzeniu, kruchość jest zwiększona, rana nie jest łatwa do wygojenia, rana naczyniowa jest zwiększona, oko jest nienormalne, a narządy wewnętrzne są nieprawidłowe, i jest to wrodzona nieprawidłowość metaboliczna kolagenu, która jest jednym z głównych białek tkanki łącznej. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,005% -0,008% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: wrodzona choroba serca, upośledzenie umysłowe
Patogen
Przyczyna zespołu Ellera-Danlo
Przyczyna choroby:
Etiologia tej choroby wciąż nie jest bardzo jasna i ogólnie uważa się, że dysplazja komórek mezodermy powoduje defekty w transkrypcji i translacji kolagenu lub różne potranslacyjne defekty enzymatyczne powodują zaburzenia syntezy.
Patogeneza:
Patogeneza tej choroby wciąż nie jest bardzo jasna i istnieje wiele historii rodzinnych. Częstość występowania jest w większości zgodna z autosomalnym dominującym lub autosomalnym dziedziczeniem recesywnym, a niektóre są zgodne z dziedziczonym recesywnie sprzężonym z chromosomem X.
W ostatnich latach, w związku z rozwojem biologii molekularnej i chemii białek, zidentyfikowano główne składniki białek macierzy pozakomórkowej i odpowiadające im mutacje wielu genów. Zastosowanie nowych technologii, takich jak wykorzystanie transgenicznych modeli zwierzęcych do obserwowania podstawowych funkcji produktów genów macierzy, w tym Czynniki transkrypcyjne, czynniki wzrostu, czynniki różnicowania i cytokiny pogłębiają badania nad patogenezą Obecna trudność polega na zrozumieniu związku między specjalnymi mutacjami genowymi i fenotypami klinicznymi oraz patologicznym mechanizmem mutacji w celu sformułowania rozsądnych strategii leczenia klinicznego.
1. Regulacja molekularna i kliniczna choroba biosyntezy kolagenu
(1) Struktura i funkcja kolagenu: Kolagen utrzymuje prawidłową strukturę i funkcję niektórych narządów, takich jak oko, mięsień sercowy, zastawka serca, mięsień szkieletowy, więzadło, ścięgno, nerka, staw, chrząstka itp. Prokolagen składa się z 3 łańcuchów polipeptydowych ( Łańcuch alfa składa się z sekwencji aminokwasowej GLY-XY, GLY oznacza glicynę, stanowiącą 1/3, X to głównie prolina, Y to zwykle 1/4 hydroksyproliny, a trzy łańcuchy są połączone wiązaniami wodorowymi. 3 helisy, N-C terminalne propeptydy na obu końcach, obecnie zidentyfikowany kolagen typu 19, kodujący 30 genów, rozmieszczonych na 12 chromosomach, z powodu transkrypcji różnych fragmentów genów lub z różnymi starterami Różne RNA są transkrybowane w celu dywersyfikacji białka. Kolagen jest regulowany przez mniejszy kolagen lub białko niebędące kolagenem. Oryginalne białko jest modyfikowane przez specjalny lub mały kolagen, aby złożyć się w tkankę łączną odpowiednią dla niektórych szczególnych potrzeb, takich jak przeciw rozciąganiu. Ciągnięcie, działanie antystresowe i barierowe, wady w syntezie białek macierzy pozakomórkowej (ECP) prowadzą do powiązanych chorób.
(2) Funkcja tkanki łącznej:
Rola rodziny kolagenowej typu 1: Rolą rodziny kolagenowej typu I jest utrzymanie napięcia skóry, ścięgien i wiązadeł oraz niewielkiej ilości kolagenu typu V we włóknach kolagenowych typu I; kolagen typu VII jest rozprowadzany na powierzchni wiązki włókien, a typ VI jest rozprowadzany w W matrycy przyczynia się do utrwalania śródmiąższowego kolagenu. Interakcja między tymi tkankami a białkami niebędącymi kolagenem tworzy różnorodność struktury rodziny kolagenów. Dekorina w proteoglikanie matrycy jest przyłączona do kolagenu. Naprawiono deformację cząsteczek czynnika wzrostu β na powierzchni włókna, niebiałkowe białka macierzy, takie jak fosfoproteina i osteokalcyna, wzmacniają kość, kolagen typu III to tkanka łączna trzewnych komórek mięśni gładkich oraz interakcja między kolagenem typu I a tkanką elastyczną Efekt może ograniczyć ścianę naczynia.
2 odporność na ciśnienie: kolagen typu II jest głównym składnikiem chrząstki, jego włókno jest regulowane przez kolagen XI i kolagen typu IX, specjalne tkanki chrzęstne, takie jak chondrocyty przerostowe, wytwarzane przez kolagen typu X; kolagen typu VI jest rozprowadzany w chrząstce, dzięki czemu jest Przymocowany do otaczającej struktury kolagen typu II jest rozprowadzany na powierzchni stawu, nosa, ucha i ciała szklistego.
3 Bariery i wzajemna komunikacja między różnymi typami komórek: Inną funkcją tkanki łącznej jest utrzymanie mechanizmu barierowego i komunikacji między różnymi typami komórek, która polega głównie na filtracji błony podstawnej, która składa się głównie z kolagenu typu IV. Funkcją kolagenu typu VII jest utrwalanie błony podstawnej w sąsiednich tkankach. Kolagen typu VIII pojawia się głównie w naczyniach krwionośnych i tkankach nerwowych. Te trzy rodzaje kolagenu zapewniają normalne funkcje różnych tkanek, takich jak rogówka, śródbłonek naczyniowy i błona podstawna kłębuszków nerkowych. .
Nowo sklasyfikowane cząsteczki kolagenu, takie jak kolagen XV i XVII, mogą odgrywać rolę między komórką a środowiskiem zewnątrzkomórkowym. Macierz zewnątrzkomórkowa może odbierać sygnały przez receptor błony komórkowej w celu syntezy pożądanych składników w celu dostosowania się do wzrostu i naprawy tkanek.
(3) Biosynteza kolagenu i choroba kliniczna: Badanie chorób spowodowanych defektami szlaku syntezy kolagenu typu I stało się przykładem wszystkich mutacji włókienkowych kolagenu, co przyczynia się do bardziej dogłębnego badania bardziej złożonych mutacji spowodowanych mutacjami genów kolagenu. Lub z powodu różnych chorób spowodowanych przez enzymy, które pośredniczą w translacji kolagenu i metabolizmu macierzy pozakomórkowej, takich jak osteogenna imperfacta, arytmia (achondroplazja), zespół Ellera-Danluo ( Zespół Ehlersa-Danlosa), związany z X. zespół Alportsa, pęcherzowa epidermoliza itp.
(4) Synteza kolagenu (ryc. 1):
1 Wielokrotna ekspresja genu kolagenu w różnych komórkach: gen kolagenu typu I jest duży i złożony, rozproszony w 50 lub 51 intronach, a poziom ekspresji genu kolagenu zależy od DNA zawierającego różne odpowiedzi na czynniki transkrypcyjne. Promotory na elemencie, które znajdują się w dystalnej (5 w górę) i intronowej sekwencji regionu kodującego genu, głównie w tkance DNA wyrażanej w tkance kostnej i ścięgna, mięśniach gładkich naczyń i skórze. Różne, wskazujące na wielokrotną ekspresję jednego genu w różnych komórkach.
2 Transkrypcja: transkrypcja pierwotnego przekaźnika kolagenu RNA (mRNA) to zawierająca intron, pełna replikacja genu egzonu, heterodimer kolagenu typu I [α1 (I)] 2α2 (I), z Każdy gen jest transkrybowany, a transkrybowany jądrowy mRNA wchodzi do programu przetwarzania, usuwając intron, ponieważ sekwencja intronu zmienia ramkę odczytu RNA lub umożliwia wprowadzanie nieodpowiednich aminokwasów do kodowanego białka i zachowuje niektóre nienormalne produkty w jądrze. Zdegradowany, normalny produkt mRNA jest zredukowany, więc intron musi zostać usunięty. Ten proces jest intronem, sekwencją rozpoznającą połączenie eksonowe (zestaw małych jądrowych RNA), który jest ścinany. Całą sekwencję intronową usuwa się, a sąsiednie egzony poddaje się ligacji. Po osiągnięciu przez mRNA surowego retikulum endoplazmatycznego kolagen ulega translacji na łańcuch alfa polipeptydu (alfa), a pierwotna sekwencja mRNA jest nienormalna, na przykład zmiana kodonu stop o 1 zasadę. lub przemieszczenie ramki odczytu zmniejszy produkt białkowy.
3 przetwarzanie i składanie łańcucha: mRNA kolagenu jest przetwarzany, niektóre reszty proliny są hydroksylowane, lizyna hydroksylowana, glikozylacja tworzy cytoplazmatyczny mRNA, hydroksylowane reszty proliny sprawiają, że kolagen jest potrójną helisą w temperaturze fizjologicznej Jest bardziej stabilny w warunkach, klonowana jest hydroksylaza proliny, jej aktywność jest równoległa do tempa syntezy kolagenu. Hydroksylacja lizyny powoduje, że tkanka kostna tworzy stabilny łańcuch pośredni i wiązania krzyżowe. Powstały nadmiar hydroksylacji lizyny wpływa na tworzenie potrójnych helis.
4 cytoplazmatyczny mRNA samoorganizuje się w potrójną helisę od C-końca do N-końca polipeptydu, tworząc wewnątrzkomórkowy prokolagen i wydzielając go poza komórkę. Proces ten odbywa się w aparacie Golgiego.
Poza komórką polipeptydy C i N-końcowe są usuwane ze złożonego wewnątrzkomórkowego prokolagenu w celu utworzenia zewnątrzkomórkowego kolagenu. Wszystkie łańcuchy kolagenu α mają wysoce konserwatywny region na końcu C, co jest ważne dla składania łańcucha. Mutacje molekularne w tym regionie powodują, że nieprawidłowy łańcuch wchodzi do potrójnej helisy, powodując zmniejszenie tworzenia kolagenu Reszta glicyny w pozycji 1 trisomu GLY-XY działa tak, aby utrzymać łańcuch polipeptydowy napięty, taki jak zastąpienie glicyny spowodowane mutacją punktową. Wpływa na tworzenie potrójnej helisy, powolny montaż, słabe wydzielanie, wrażliwość na katepsynę i wpływa na normalne funkcjonowanie.
5 tworzenie mikrofibryli i sieciowanie w celu utworzenia dojrzałego kolagenu: ostatnim etapem tworzenia dojrzałych włókien kolagenowych jest wejście poszczególnych cząsteczek do polimeru kolagenu, a następnie międzycząsteczkowe sieciowanie w celu ustabilizowania cząsteczki, proces za pomocą lizyny Inicjuje się oksydazę, kierując się informacją o obszarze narażonym na potrójną helisę, i ostatecznie tworzy nierozpuszczalny kolagen. Normalne rozmieszczenie mikrowłókien ma kluczowe znaczenie dla inicjacji sieciowania oksydazy lizyny, a uporządkowanie mikrowłókien spowodowane mutacją jest zaburzone. Wady w sieciowaniu kolagenu osłabią tkankę łączną, a substancje, które blokują tworzenie się sieci, takie jak penicylamina, zwiększą kruchość tkanki i spowodują skrzywienie kości, tętniak itp. Gen oksydazy lizyny został sklonowany i zlokalizowany na chromosomie 5. Nie zgłoszono genetycznych defektów tworzenia się sieciowania Test radioimmunologiczny dla tych propeptydów ma wartość kliniczną w szacowaniu szybkości syntezy kolagenu w niektórych chorobach i odpowiedzi na terapię hormonalną.
2. Klasyfikację zespołu Ellera-Danlo podsumowano w tabeli 1.
Typy I, II, III, VIII i XI są powszechnymi dominującymi chromosomami Dziedziczne badania kliniczne wykazały, że geny α-1 i α-2 kolagenu I są zlokalizowane na chromosomie 7, a kolageny typu I, II i III są pytające. Kolagen, pokazany przez kombinację genów, ma dużą liczbę stosunkowo małych eksonów wzdłuż konserwatywnej pozycji ewolucyjnej regionu potrójnej helisy, co zwiększa rozpuszczalność kolagenu typu I, a ultrastruktura pokazuje wzrost średnicy włókien kolagenowych, nieprawidłowe sieciowanie, prokolagen Niedobór peptydazy może być spowodowany pierwotnymi nieprawidłowościami strukturalnymi lub nieprawidłowościami metabolicznymi kolagenu W autosomalnym dziedziczeniu recesywnym nie ma kolagenu typu III w tkankach takich jak skóra lub aorta, a kolagenu typu III nie ma nawet w hodowli fibroblastów. Synteza, zatem uważana za spowodowaną nieprawidłowościami związanymi z genami związanymi z kolagenem typu III, 1990 i wsp. Potwierdziła zmianę GCT (C) → ACT (Su) w kodonie 531 aminokwasów potrójnej helisy, jego allelu alaniny Częstotliwość wynosi 0,68, a kolagen typu III jest prawie w całym ciele, podobnie jak kolagen typu I, szczególnie w środkowej warstwie tętnic, błonie wewnętrznej aorty i przestrzeni śródmiąższowej przegrody pęcherzykowej. Składa się głównie z kolagenu typu III, zgodnie z jego rozkładem. Kolagen typu III może być związany ze stabilnością elastyczności niektórych tkanek, a także ma duży wpływ na kolagen typu I, który odgrywa rolę w tworzeniu włókien. Dlatego defekty kolagenu typu III mogą być spowodowane osłabieniem naczyń krwionośnych i różnych narządów. Typ IV różnych objawów klinicznych jest zwykle autosomalny dominujący, ale ma także autosomalne recesywne lub związane z seksem dziedziczenie recesywne. Ten typ genu kolagenu znajduje się w 164q21 ~ q31. W 1988 r. Superti-Furga i in. Zsyntetyzowano łańcuch kolagenu typu III o normalnej wielkości i skróconym. W regionie potrójnej helisy nastąpiła duża delecja genu, a środkowa, to znaczy delecja eksonu 16 w regionie kodującym. W 1991 Richards i wsp. Stwierdzili, że prolina zastąpiła glicynę 910 G → Mutacja T w 1992 r. Kontusaari i wsp. Znaleźli podstawienie pojedynczej zasady genu COL3-AI, przekształcając kodon 1018 glicyny w kodon kwasu asparaginowego i wydzielając fibroblasty skóry do pożywki z powodu mutacji glicyny. Ilość kolagenu jest znacznie zmniejszona W niektórych przypadkach fibroblasty mogą syntetyzować prekursory kolagenu typu III, ale wszystkie ich prekursory kolagenu są wydzielane poza komórkę.
Typ V jest seksualnie dziedziczonym recesywnym dziedzictwem, a gen kolagenu typu V znajduje się w 2q24.3 do q31. Ten typ kolagenu ma trzy warianty łańcucha, które mają rozmieszczenie wokół określonych komórek, zwykle zlokalizowanych w błonie podstawnej i pomiędzy Pomiędzy masami może przyczyniać się do orientacji włókien o dużej średnicy. Kolagen syntetyzowany w fibroblastach skórnych jest łatwo rozpuszczalny, a aktywność oksydazy lizylowej w komórkach i kulturach jest zmniejszona. Enzym ten działa z kolagenem i elastyną. Tworzenie sieciowania jest powiązane, więc brak enzymu może hamować tworzenie sieciowania normalnych włókien kolagenowych, prowadząc do powstawania włókien kolagenowych.
Typ VI jest autosomalny recesywny, a gen kolagenu tego typu znajduje się w 2q27.3. Reszta hydroksylizyny w skórze pacjenta jest zmniejszona, a wydalanie hydroksylizyny w moczu jest również zmniejszone. Ponadto, gdy hodowane są fibroblasty, Aktywność hydroksylazy lizyny jest zmniejszona, a hydroksylizyna odgrywa szczególnie ważną rolę w tworzeniu sieciowania kolagenu typu I. Jego wada może prowadzić do braku sieciowania kolagenu bogatego w kolagen typu I, zmniejszając w ten sposób stabilność elastyczności skóry. , powodując różnorodne objawy kliniczne, ten podtyp jest głównie spowodowany niedoborem kolagenazy typu I.
Typ VII jest głównie autosomalny recesywny, ten typ genu kolagenu znajduje się przy 3p21.3, a kolagen typu VII ma potrójny region helisy, który jest o połowę dłuższy niż region potrójnej helisy białka typu I i ma wiązanie disiarczkowe. Stabilne dimery są rozmieszczone w obszarze błony podstawnej skóry i nabłonka poniżej warstwy podstawowej, powodując nieprawidłowe gromadzenie się prekursorów kolagenu w tkankach łącznych, takich jak skóra, co powoduje normalne dojrzewanie kolagenu, a Ryynanen i wsp. 1992 potwierdzili kolagen typu VII w skórze właściwej. - Ekspresja nabłonkowego regionu błony podstawnej, który może być głównym źródłem tego typu kolagenu podczas rozwoju ludzkiej skóry. Kolagen typu VII jest ograniczony do regionu błony podstawnej poniżej warstwowego nabłonka płaskonabłonkowego w rejonie błony podstawnej skóry. Wewnątrz ten rodzaj kolagenu znajduje się w gęstej warstwie i sub-gęstej warstwie skóry brodawkowatej górnej Immunolokalizacja potwierdza, że ten rodzaj kolagenu jest głównym składnikiem kolagenu włókien kotwiczących Analiza aminokwasów skóry właściwej dowodzi, że jego cystyna jest znacząca. Zwiększony, glicyna, hydroksyprolina zmniejszone, zwiększenie składnika niebędącego kolagenem, aktywność peptydazy propeptydazy kolagenowej na końcu aminowym u pacjentów z fibroblastami znacznie spadła, co wskazuje na defekt enzymu Tak że prekursorami syntezy kolagenu nadmierna powoduje odpowiednie objawy kliniczne.
Typ VIII jest autosomalny dominujący, a ten typ genu kolagenu znajduje się przy 3q12 ~ q13.1. W kolagenie ten typ kolagenu może być wyjątkowy ze względu na jego rozkład w tkankach i właściwości biosyntetyczne, kolagen typu VIII. Utrata miejsca cięcia białka-N-propeptydazy i reszty lizyny normalnie zaangażowanej w kowalencyjne międzycząsteczkowe sieciowanie włókien kolagenowych powoduje zmniejszenie głównych składników błony podstawnej komórek śródbłonka.
Typ IX, typ X to autosomalne dziedziczenie recesywne, poprzedni gen kolagenu znajduje się w 6q12 ~ q14, drugi w 6q21 ~ q22.3, kolagen typu IX zawiera reszty cysteinowe krótkiego niekolagenowego peptydu Jest kolagenem specyficznym dla chrząstki, typ X jest krótkołańcuchowym wtórnym kolagenem chrząstki Podczas wzrostu i rozwoju kości długich chondrocyty przechodzą kolejno fazy proliferacyjne, przerostowe i zwyrodnieniowe, tworząc dysplazję chrząstki i chrząstki. Większość innych chorób może mieć zmiany w czynności płytek krwi.
Ponadto, ze względu na pojawienie się podtypów kolagenu, zidentyfikowano również ich nowe typowanie i mapowanie genów, takie jak gen kolagenu typu XII zlokalizowany w 6q12 ~ q24; gen kolagenu typu XV zlokalizowany w 9q21 ~ q22; kolagen typu XVI Gen białka znajduje się w 1q34 ~ q13, gen kolagenu typu XVII znajduje się na chromosomie 6, a gen kolagenu typu VIII znajduje się pod 21a22.3. Dzięki analizie połączeń sekwencja kolagenu struktury trinukleotydowej jest niestabilna, co może prowadzić do Takich jak niewyjaśniona choroba kolagenowa lub podejrzenie choroby kolagenowej.
3. Patologia: Wykorzystując histologię, histochemię i mikroskopię elektronową do badania elastycznych włókien skóry i innych narządów pacjentów, We-schler stwierdził, że ilość włókien kolagenowych została zmniejszona, a włókna elastyczne zostały zmniejszone. Gulkumen zauważył, że wiązki kolagenu skóry pacjenta były nieuporządkowane, a ich rozmiar zmieniony. Ponadto wzrosła siatka z przeplotem z elastycznych włókien.
W przypadkach ciężkiej choroby naczyniowej elastyczne włókna tętnicze są łamane na fragmenty i zmiany zwyrodnieniowe obrzęku śluzowego, krótko mówiąc, patologiczne zmiany zgłaszane przez różnych reporterów są również różne.
Zapobieganie
Profilaktyka zespołu Ellera-Dana Luo
1. Zapobieganie pierwotne: zapobieganie chorobom genetycznym, z wyjątkiem badań epidemiologicznych z perspektywy całej populacji, wykrywania nosicieli, monitorowania genetycznego populacji i monitorowania środowiska
(1) Badanie przedmałżeńskie: badanie przedmałżeńskie (tj. Opieka zdrowotna w związku małżeńskim), jest ważnym ogniwem zapewniającym szczęście zarówno mężczyznom, jak i kobietom po ślubie, zdrowiu przyszłych pokoleń, celem badania przedmałżeńskiego jest:
1 Badanie chorób genetycznych, w tym szczegółowe badanie stanu zdrowia mężczyzn i kobiet i członków ich rodzin, historii medycznej i leczenia, zwłaszcza obecności lub braku wad wrodzonych, historii genetycznej i historii małżeństw bliskich krewnych, w razie potrzeby, ankiety rodzinne, badania grup krwi, Badanie chromosomów lub diagnoza genetyczna w celu wykrycia nosicieli;
2 kompleksowe badanie fizykalne, głównie w odniesieniu do ostrych chorób zakaźnych, gruźlicy lub ciężkiego serca, wątroby, choroby nerek, przewlekłego zapalenia dróg moczowych i innych chorób, które mogą poważnie zagrażać zdrowiu osób lub małżonków, a także ciężkiej niedokrwistości kobiety, cukrzycy itp. Wykrywanie choroby spowodowanej przez płód i mobilizacja po wyleczeniu mogą być małżeństwem;
3 Sprawdź męskie i żeńskie narządy rozrodcze, wykryj wady rozwojowe narządów płciowych, deformację płci i inne choroby, aby bardzo wcześnie podjąć środki zaradcze.
(2) Poradnictwo genetyczne: Poradnictwo genetyczne jest proponowane przez klinicystów i genetyków, aby odpowiedzieć na pytania dotyczące chorób genetycznych, genetyki, diagnozy, leczenia i prognozowania pacjentów z chorobami genetycznymi i ich krewnymi. Oszacuj prawdopodobieństwo, że dziecko dziecka zachoruje na tę chorobę, i udziel porad i wskazówek dla pacjenta i jego krewnych. Znaczenie poradnictwa genetycznego jest następujące:
1 w celu złagodzenia fizycznego i psychicznego bólu pacjentów, zmniejszenia presji psychicznej pacjentów i ich krewnych, pomocy w prawidłowym leczeniu chorób genetycznych, zrozumienia prawdopodobieństwa zachorowalności, podjęcia właściwych działań zapobiegawczych i leczniczych;
2 zmniejszają częstość występowania chorób genetycznych w populacji, zmniejszają częstotliwość występowania szkodliwych genów i zmniejszają możliwości przenoszenia.
1 Klasyfikacja i treść poradnictwa genetycznego:
A. Poradnictwo przedmałżeńskie: przed ślubem zarówno mężczyźni, jak i kobiety, gdy wiedzą, że u jednego z nich lub ich krewnych występuje choroba genetyczna, pytają, czy mogą się pobrać. Jaka jest częstość występowania choroby u potomstwa?
B. Konsultacja prenatalna: jedna z par lub ich krewni cierpią na chorobę genetyczną lub wrodzoną wadę rozwojową, pytając o występowanie podobnych chorób u potomstwa; jeśli wystąpiła choroba genetyczna lub wrodzona wada rozwojowa, zapytaj o potomstwo, gdy dziecko odrodzi się ponownie. Sytuacja i sposób zapobiegania narodzinom dziecka, chorobie w czasie ciąży, przyjmowaniu leku lub narażeniu na toksyczne substancje lub promieniowanie, z pytaniem o możliwy stan płodu.
C. Ogólne poradnictwo genetyczne: Oprócz wyżej wymienionej sytuacji pyta się również, czy bliscy krewni mogą wziąć ślub, czy też nie. Metody zapobiegania i leczenia już istniejących osób mają pewne objawy lub oznaki, które są podejrzewane o choroby genetyczne.
Chociaż wiek, zawód, baza wiedzy i poziom kulturowy konsultantów są różne, znaczenie i wymagania są różne, ale podstawową treść poradnictwa genetycznego można podsumować jako cztery następujące aspekty: a. Określenie, czy diagnoza jest chorobą dziedziczną; b. Różne kwestie, w tym zapobieganie i prognozowanie; c. Szacowanie ryzyka nawrotu; d. Omawianie strategii w celu ich osiągnięcia, procedury powszechnie stosowane w poradnictwie genetycznym obejmują: a. Poprzez wywiad lekarski i ankiety rodzinne, badania fizykalne i niezbędne badania uzupełniające oraz Specjalna analiza genetyczna w celu ustalenia, czy jest to choroba genetyczna; b. Oszacuj ryzyko nawrotu według dziedzicznych metod i cech; c. Poprzez negocjacje, dyskusję, zapobieganie, strategie leczenia i małżeństwo, poradnictwo porodowe.
2 Oszacowanie ryzyka nawrotu:
A. Ryzyko ponownego wystąpienia ludzkich chorób genetycznych można podzielić na trzy kategorie według stopnia ryzyka:
a. Ryzyko ogólne: Częstość występowania wynosi 1:20 lub więcej, często odnosi się do chorób spowodowanych czynnikami środowiskowymi (takimi jak kobiety w ciąży z różyczką w pierwszym trymestrze ciąży), które zasadniczo nie mają wpływu na pojawienie się kolejnych pokoleń osób, a oczekiwane ryzyko jest podobne. Ryzyko całej grupy.
b. Łagodne ryzyko: Częstość występowania wynosi 1: 10 ～ 1: 20, co często odnosi się do ryzyka nawrotu wielogenowych chorób genetycznych i należy je kompleksowo analizować i obliczać zgodnie z dziedziczeniem i progiem choroby.
c. Wysokie ryzyko: częstość występowania wynosi od 1: 1 do 1:10, wszystkie monogenne choroby genetyczne (autosomalna dominująca choroba genetyczna, recesywna choroba genetyczna, choroba genetyczna sprzężona z chromosomem X), a jedno z rodziców ma zrównoważony chromosom translokacyjny Tak jest w tym przypadku.
B. Oszacowanie ryzyka nawrotu chorób genetycznych: w zależności od choroby genetycznej i znanych informacji o różnych metodach genetycznych w oszacowaniu ryzyka nawrotu pojedynczego genu założono domniemany genotyp i nie zakłada się genotypu. Sytuacja jest szacowana.
a. Założono, że genotyp: pacjenci z autosomalnymi dominującymi przyczynami genetycznymi są w większości heterozygotyczni. Jeśli wskaźnik penetracji wynosi 100%, a oboje rodzice są pacjentami, prawdopodobieństwo zachorowania dzieci wynosi 50%. Jeśli jeden lub kilku pacjentów już urodziło, Ryzyko nawrotu wynosi nadal 50%. Gdy oboje rodzice są pacjentami, ryzyko nawrotu dziecka wynosi 75%. Dzieci obojga rodziców nie są chore. Ryzyko nawrotu dziecka zmutowanego osobnika wynosi 50%, a częstość rodzeństwa jest równa grupie. Naturalny wskaźnik mutacji, jeśli pojawienie się jest niepełne, prawdopodobieństwo zachorowania dziecka wynosi K / 2 (K to wskaźnik penetracji, który jest procentem faktycznej liczby chorób i oczekiwanych wartości).
Autosomalna recesywna choroba genetyczna: ryzyko potomstwa jest ściśle związane z sytuacją obojga rodziców (Tabela 3).
Dominująca choroba genetyczna sprzężona z chromosomem X: pacjenci płci męskiej są małżeństwem z normalnymi kobietami, a ich dzieci są normalnymi mężczyznami i kobietami chorymi, a 50% mężczyzn normalnych i kobiet choruje.
Recesywna choroba genetyczna sprzężona z chromosomem X: 50% braci pacjentów płci męskiej może być chorych, ich siostry nie są chore, ale 50% jest nosicielami, a łączna częstość występowania rodzeństwa wynosi 25%; ich dzieci na ogół nie są chore, ale ich córki są Nosiciele, dzieci kobiet stanowią 100% dzieci, córki są nosicielkami, mężczyźni płci męskiej są nosicielkami kobiet, a 50% dzieci jest zarażonych. Nosiciele są małżeństwem z normalnymi samcami. Połowa przypadków, połowa dziewcząt jest nosicielkami.
Choroba genetyczna płci Y: zwykle objawia się jako teść, syn-słońce, tylko mężczyźni.
b. Nie zakłada się genotypu: jeśli genotyp jednego lub obojga rodziców jest nieznany, szacuje się, że ryzyko nawrotu chorego dziecka lub dziecka urodzonego później jest znacznie bardziej skomplikowane, z powodu późnej dziedzicznej choroby genetycznej hybryda występuje tylko w pewnym wieku. Początek zdrowego dziecka może być całkowicie normalny lub może być heterozygotą, która nie rozwinęła jeszcze choroby. Aby oszacować ryzyko nawrotu, należy założyć prawdopodobieństwo heterozygoty. W rodzinie recesywnych chorób genetycznych rodzic o normalnym fenotypie, Jeśli rodzisz normalne dzieci, nie możesz stwierdzić, że nie są nosicielami genetycznymi, ponieważ nawet jeśli oboje rodzice są heterozygotami, prawdopodobieństwo posiadania normalnych dzieci wynosi 3/4. Oczywiście im więcej normalnych dzieci rodzą, tym większa szansa, że są heterozygotami. Małe, w tym przypadku, ryzyko nawrotu jest szacowane na podstawie fenotypu poprzednich i niższych generacji, a wyniki badania eksperymentalnego są szacowane przy użyciu odwrotnego prawa prawdopodobieństwa (prawo Bayesa).
Istnieje wiele par genów patogennych w wielogenowych chorobach genetycznych, które są współdominujące; każdy gen ma niewielki wpływ, ale ma działanie addytywne, a oprócz podstawy genetycznej czynniki środowiskowe odgrywają większą rolę w patogenezie wielogenowych chorób genetycznych. Różne choroby poligeniczne mają różną dziedziczność, a progi ich wystąpienia są również różne. Przy obliczaniu ryzyka nawrotu jest to bardziej skomplikowane. Mówiąc ogólnie, dziedziczność genetyczna jest stosunkowo wysoka (70% -80%), jeśli wskaźnik zapadalności wynosi Od 0,1% do 1% zapadalność na krewnych pierwszego stopnia jest zbliżona do pierwiastka kwadratowego wskaźnika zapadalności, a ponadto należy rozważyć kilka problemów.
Częstość występowania rozszczepionej wargi wynosi w Chinach 0,17%, odziedziczalność wynosi 76%, wskaźnik zapadalności krewnych pierwszego stopnia pacjentów wynosi 4%, blisko pierwiastka kwadratowego 0,17%; gdy para ma dwoje dzieci z rozszczepioną wargą, ryzyko nawrotu Przy odpowiednim wzroście częstość występowania wzrosła z 4% do 10%; jeśli stan pacjenta jest poważny, ryzyko choroby będzie wyższe niż ryzyko choroby, a wskaźnik zapadalności krewnych pierwszego stopnia jednostronnej rozszczepionej wargi wynosi 2,6%, a rozszczep wargi i rozszczep podniebienia Ryzyko nawrotu może wynosić nawet 5,6%. W przypadku różnicy płci we wskaźniku zachorowalności, ryzyko nawrotu krewnych pierwszego stopnia u pewnej płci pacjenta z niskim współczynnikiem zachorowalności jest wyższe niż u krewnego pierwszego stopnia pacjenta płci żeńskiej o wysokim współczynniku zachorowalności; Wrodzone wady rozwojowe stanowią od 1% do 2% noworodków Po urodzeniu jednego z takich zdeformowanych dzieci ryzyko takich wad rozwojowych podczas ponownego zajścia w ciążę wzrasta wraz z liczbą istniejących pacjentów.
Kariotyp większości dzieci z chorobami chromosomowymi jest prawidłowy. Z powodu nieprawidłowości chromosomalnych w procesie rozwoju komórek rozrodczych potomstwo jest chore. Ryzyko nawrotu tej choroby jest takie samo jak w populacji ogólnej. Starsze kobiety mogą mieć oczywiste czynniki mutagenne. Rodzice z historią ekspozycji ryzyko nawrotu można znacznie zwiększyć; liczba chromosomów jest nieprawidłowa (np. Zespół trisomii chromosomów 13, 18, 21), jeśli kariotyp jednego z rodziców jest chimeryczny, ryzyko regeneracji dziecka Współczynnik można oszacować za pomocą następującego wzoru: P = [X / (2-X)] ÷ K (P to wskaźnik ryzyka, X to odsetek komórek trisomii, K to współczynnik, zwykle 2), ryzyko nawrotu chorób spowodowanych aberracjami strukturalnymi chromosomów Obliczenie stawki zależy od rodzaju zniekształcenia, możliwego rozdzielenia, formy wymiany, a na koniec analizy gamet zgodnie z prawem separacji i prawem wymiany.
3 Zaproponuj środki zaradcze i odpowiedz na pytania: Poradnictwo genetyczne zapewnia szczegółowe zrozumienie historii choroby i statusu rodzinnego, analizuje metody genetyczne i szacuje ryzyko nawrotu choroby oraz odpowiada na pytania zadawane przez pacjentów i ich rodziny, leczenie chorób genetycznych, zapobieganie Takie jak proponowane środki zaradcze i wskazówki dotyczące małżeństwa, płodności itp., Aby skutecznie zapobiegać występowaniu chorób genetycznych i przynosić korzyści ludzkości.
(3) Diagnoza prenatalna: diagnoza prenatalna, znana również jako diagnoza domaciczna lub prenatalna, polega na wykryciu płci i zdrowia płodu w czasie ciąży, aby na czas można było podjąć niezbędne środki. Aby zapobiec narodzinom dzieci z chorobami genetycznymi lub wrodzonymi wadami rozwojowymi, diagnoza prenatalna jest połączeniem genetyki biochemicznej, cytogenetyki, genetyki molekularnej i praktyki klinicznej, dzisiejszej technologii pasmowania o wysokiej rozdzielczości, technologii inżynierii genetycznej i ekstrakcji puchu oraz Rozwój technologii szkoleniowej sprawi, że aplikacja do diagnozy prenatalnej będzie bardziej rozbudowana, a wyniki inspekcji dokładniejsze.
1 prenatalna diagnoza obiektu:
Istnieją trzy rodzaje chorób genetycznych często spotykanych w diagnostyce prenatalnej:
Kategoria 1: nieprawidłowości chromosomalne, stanowiące około 0,5% całkowitej liczby urodzeń, mogą stanowić od 1/4 do 1/2 diagnozy prenatalnej z powodu łatwej diagnozy.
Kategoria 2: Choroba jednego genu, która stanowi 3,5% całkowitej liczby urodzeń i stanowi około 10% diagnoz prenatalnych.
Kategoria 3: choroby poligeniczne, w tym brak mózgu, rozszczep kręgosłupa, wodogłowie, niektóre rozszczepy wargi i rozszczepu podniebienia oraz niektóre wrodzone choroby serca, głównie wady cewy nerwowej, odpowiadające za 40% do 50% przypadków diagnozy prenatalnej %
Częstość występowania wskazań do diagnozy prenatalnej różni się w zależności od kraju i od szpitala do szpitala. Ogólne warunki opieki zdrowotnej są dobre dla obszarów i szpitali. Powszechnie akceptowanymi wskazaniami są:
A. Starsze kobiety w ciąży powyżej 35 lat.
B. Kilka kobiet w ciąży z nieprawidłowymi liczbami lub strukturami chromosomów.
C. Dziecko z zespołem trisomii 21 lub innymi nieprawidłowościami chromosomowymi i ciężarna rodzina z odpowiednim wywiadem rodzinnym.
D. Kobiety w ciąży ze słabą rodziną chromosomów X.
E. Para jest nosicielem lub chimerą translokacji zrównoważonej pod względem chromosomów lub innej aberracji chromosomowej.
F. Para jest pacjentką z chorobą genetyczną lub kobietą w ciąży, która miała chorobę genetyczną.
G. Para z wadą cewy nerwowej lub kobieta w ciąży, u której rozwinęła się deformacja cewy nerwowej (brak mózgu, rozszczep kręgosłupa).
H. Kobiety w ciąży z niewyjaśnioną spontaniczną aborcją, porodem martwym i śmiercią noworodka.
I. Kobiety w ciąży, które były narażone na duże dawki promieniowania lub są zarażone wirusem we wczesnych stadiach ciąży.
J. Kobiety w ciąży ze zbyt dużą ilością płynu owodniowego.
K. Para ma oczywistą rakotwórczość dla środowiska, teratogenność i kobiety w ciąży z historią narażenia na czynniki mutagenne.
2 metody diagnozy prenatalnej:
Diagnoza prenatalna może być podzielona na badanie przesiewowe matki i badanie płodu w zależności od różnych pacjentów. Badanie przesiewowe matki może obejmować badanie przesiewowe alfa-fetoprotein w surowicy krwi matki, badanie komórek płodowych krwi krążącej matki itp. I zwykle dotyczy diagnozy prenatalnej. Służy głównie do badania i diagnozowania płodu, może być przeprowadzany na różnych poziomach i stosuje się różne metody.
A. Poziom morfologiczny (poziom fenotypowy): przede wszystkim sprawdź, czy płód ma wrodzone wady rozwojowe. Często stosowanymi środkami są:
Badanie linii x: Po 16 tygodniach ciąży kości długie, krótkie kości, żebra itp. płodu zostały skostniałe, a wadę rozwojową można zdiagnozować za pomocą X. W razie potrzeby do jamy macicy można wstrzyknąć rozpuszczalny w wodzie lub rozpuszczalny w oleju środek do amniopunkcji.
b. Diagnostyka ultradźwiękowa: Diagnostyka ultradźwiękowa jest prostą i minimalnie inwazyjną metodą diagnostyki prenatalnej Powszechnie stosowane ultrasonograficzne przyrządy diagnostyczne obejmują ultradźwiękowe urządzenie diagnostyczne typu A, ultradźwiękowe urządzenie diagnostyczne typu B, ultradźwiękowe urządzenie diagnostyczne Doppler oraz diagnostykę ultradźwiękową w trybie M. Przyrząd, ultradźwiękowy sprzęt diagnostyczny typu B (ultradźwięki B) ma zalety dużego kontrastu punktowego, wyraźnego obrazu, wysokiej rozdzielczości, elektronicznego automatycznego szybkiego skanowania z wieloma sondami, ulepszonej prędkości skanowania, bezpośredniej obserwacji tętna płodu, ruchu płodu i innej dynamiki oraz aparatu Analiza rekordów, ultradźwięki B są powszechnie stosowane do wykrywania: ciąży mnogiej; lokalizacji łożyska; identyfikacji płciowej; wad rozwojowych cewy nerwowej; wady trzewne; jądrzastych płodowych znaków czerwonych krwinek; nieprawidłowego rozwoju zarodka; wewnątrzmacicznego opóźnienia wzrostu
c. Zwierciadło płodu: płód (fetoskop) jest endoskopem z podwójnie kaniulowanym włóknem optycznym z amniopunkcją Po umieszczeniu w jamie owodniowej może bezpośrednio obserwować deformację płodu, a także może gromadzić żywą tkankę płodową i krew płodową, kosmki itp. Materiały, ale także leczenie wewnątrzmaciczne, zapewniają nowy sposób wstępnego leczenia chorób genetycznych, ale operacja ta może powodować komplikacje, takie jak aborcja, owodniówka, odpowiedź immunologiczna matki, więc jego zastosowanie jest ograniczone.
B. Poziom chromosomów: badanie chromosomowe płodu wewnątrzmacicznego, wczesna diagnoza i zapobieganie powszechnym chorobom chromosomalnym, zespół łamliwego chromosomu X, zespół złamania chromosomu i nowotwory złośliwe związane z nieprawidłowościami chromosomalnymi, mogą również przewidywać płeć płodu, Do zapobiegania chorobom łańcucha płciowego powszechnie stosowanymi materiałami są złuszczone komórki i komórki kosmków w płynie owodniowym. Na ogół po hodowli tkankowej fragmenty chromosomów są przygotowywane do analizy kariotypu i pasmowania w wysokiej rozdzielczości, a także mogą być bezpośrednio stosowane do X i Y. Badanie ciała, komórki kosmków można również zaobserwować bezpośrednio po krótkoterminowej hodowli Dostępne dane wskazują, że wyniki analizy chromosomów komórek kosmków i wyniki analizy chromosomów komórek płynu owodniowego nie są spójne Podsumowanie 1401 przypadków w 21 ośrodkach w Europie wskazuje: Nieprawidłowy wskaźnik chromosomów kosmków jest wyższy niż w komórkach płynu owodniowego w środkowej ciąży; b. Całkowita liczba pojawiających się wariantów autosomalnych jest trzy razy wyższa niż w komórkach płynu owodniowego w środkowej ciąży i znaleziono niektóre plemiona, które nie mogą przeżyć (np. 14, 15, 16 trisomii); c. Współczynnik nieprawidłowości chromosomów płciowych jest również trzykrotnie większy niż w przypadku amniocytów, z których 45 i X są 10 razy wyższe niż komórki owodniowe; d. Jedna z par ma translokację równowagi chromosomowej, a jej puch jest barwiony. Ciało koloru ma niezrównoważoną translokację i jest wyższe niż komórki płynu owodniowego; e. Komórki kosmków mają współczynnik ryzyka nawrotu 4,16% w przypadku nieprawidłowości chromosomalnych i 1,5% w przypadku komórek płynu owodniowego. Przynajmniej wczesna diagnoza komórek kosmków i amniocytów może nie być spójna. W procesie rozwoju embrionalnego wybór natury nadal eliminuje nieprawidłowe komórki, a inne znaczenia są nadal niejasne.
C. Poziom enzymatyczny: Wiele wrodzonych zaburzeń enzymatycznych można wykryć przez enzymatyczne badanie płynu owodniowego i znajdujących się w nim komórek, komórek kosmkowych lub krwi matki i moczu.
D. Poziom metabolitu: Wykrywanie określonych metabolitów może wstępnie zdiagnozować niektóre dziedziczne choroby metaboliczne, takie jak mukopolisacharydoza.
E. Poziom genów: Używając komórek płynu owodniowego, komórek kosmków lub tkanek biopsji płodu, a nawet komórek płodu w krwi obwodowej matki jako materiałów, do wykrywania dzieci z chorobami genetycznymi stosuje się genetycznie zdiagnozowane techniki o wyjątkowo czułej i specyficznej charakterystyce.
W ostatnich latach, wraz z zapłodnieniem in vitro, hodowlą blastocysty in vitro, mikromanipulacją pojedynczych komórek, sztucznym transferem zarodków i innymi technikami, pojawiła się technika diagnostyczna przed implantacją (znana również jako diagnostyka przedłóżkowa), która wykorzystuje nowoczesne molekuły. W technologii biologicznej PCR, hybrydyzacja in situ oraz inne czułe i specyficzne metody wykrywania są wykorzystywane do analizy składu genetycznego pojedynczych komórek lub kilku komórek w blastocystach uzyskanych przez zapłodnienie in vitro lub płukanie macicy. Jest to dalszy rozwój prenatalnych technik diagnostycznych dla nosiciela patogennych genów i transplantacji zdrowych zarodków do matki, jednak nie jest on jeszcze dojrzały i nie został wypromowany.
3 amniopunkcja:
W siódmym dniu zapłodnionego jaja powstaje jama owodniowa i powstaje płyn owodniowy. Płyn owodniowy jest w bezpośrednim kontakcie z płodem. Jest jednym z głównych źródeł zaopatrzenia dla rozwoju płodu, a także miejscem rozładowania moczu płodu. Jego skład może odzwierciedlać wzrost i metabolizm płodu. Dlatego komórki płodu w płynie owodniowym i płynie owodniowym są głównymi materiałami do diagnozy prenatalnej. Udane zastosowanie amniopunkcji jest kluczem do pobrania próbek. Techniczne punkty amniopunkcji opisano poniżej.
A. Wskazania i przeciwwskazania do amniopunkcji: wszystkie informacje kliniczne i inne sugerujące, że prenatalna diagnoza kobiet w ciąży są wskazaniami do amniopunkcji. Ogólne przeciwwskazania to: a. Ciąża krótsza niż 12 tygodni (macica również Mały) lub dłuższy niż 24 tygodnie (hodowla komórkowa nie jest łatwa do osiągnięcia sukcesu); b. Wskazania nie są jasne; c. Kobiety w ciąży z zagrożoną aborcją lub pominiętą aborcją; d. Infekcja miednicy lub wewnątrzmaciczna; e. Przewidywanie płci płodu z powodu zwyczajów społecznych Osoba
B. Czas amniopunkcji: najlepiej 16 do 20 tygodnia ciąży, przyczyny są następujące:
a. W tym czasie ilość płynu owodniowego jest duża (ponad 170 ml), wzrost jest szybki, a 20 ml płynu owodniowego jest wyjmowane, co nie spowoduje aborcji z powodu nagłego zmniejszenia jamy macicy.
b. Proporcja płodu i płynu owodniowego jest bardziej odpowiednia, płód jest mały, płyn owodniowy jest większy, a wokół jest szeroki płyn owodniowy, a nakłucie nie jest łatwe do zranienia płód.
c. Udział żywych komórek w komórkach płynu owodniowego jest obecnie najwyższy i łatwo można z powodzeniem hodować.
d. Amniocyty, głównie komórki nabłonkowe i fibroblasty, są odpowiednie do analizy enzymatycznej i biochemicznej.
C. Metoda nakłuwania: Przed nakłuciem należy starannie przygotować następujące preparaty:
a. Sprawdź wskazania, liczbę tygodni ciąży, rozmiar macicy i czy występują powikłania.
b. W przypadku leukocytów krwi obwodowej, badania hemoglobiny i badania grupy krwi.
c. Sprawdź skórę miejsca nakłucia pod kątem zapalenia skóry, infekcji i innych stanów, które nie sprzyjają nakłuciu.
d. Wybierz odpowiednie miejsce nakłucia, możesz użyć ultradźwięków B, aby zlokalizować łożysko i ustalić, czy jest to pojedyncza opona, którą można również wykonać pod kontrolą ultradźwięków B.
e. Kobiety w ciąży muszą opróżnić mocz przed nakłuciem, najbardziej odpowiednim miejscem nakłucia na palcu poziomym kości łonowej 3, obok linii środkowej brzucha, najlepiej między pępowiną lub palcem poziomym pępka 2, tak aby igła była w sam raz Pośrodku macicy lub nieco poniżej, igła powinna być delikatnie obmacywana przed włożeniem igły. Przebicie wykonuje się igłą o długości 21 g (z rdzeniem igły) Ogólne kroki: dezynfekcja miejsca nakłucia i otaczającej skóry, układanie ręcznika, znieczulenie miejscowe, szybkie pionowe Po wbiciu igły w skórę igłę powoli wsuwa się na głębokość od 7 do 8 cm (czuje się, że wpada do jamy macicy) i wyjmuje jasnożółty przezroczysty płyn, to znaczy płyn owodniowy (ryc. 2), a od 1 do 2 ml pobiera się najpierw do badania biochemicznego. Wytrącone komórki można zastosować jako test chromatyny płciowej, a kolejne 15 ml umieszcza się w sterylnej probówce do hodowli komórkowej.
D. Typowe problemy w amniopunkcji:
a. Niewydolność nakłucia: Ogólny wskaźnik niewydolności wynosi tylko 0,5% do 1%. Możliwe przyczyny to: macica jest zbyt mała lub miejsce nakłucia jest zbyt niskie, a mocz w pęcherzu jest błędnie zużyty; ściana brzucha jest zbyt gruba, a igła nie jest wystarczająco głęboka; Przebić do miejsca, w którym przyczepione jest łożysko, a po pobraniu krwi nie waż się kontynuować igły, a następnie pompować.
b. Płyn owodniowy z krwią: Jeśli na początku zostanie pobrany krwotoczny płyn owodniowy, sugeruje się, że w ściance macicy nadal znajduje się część końcówki igły. Zaleca się pogłębienie igły. Po wypompowaniu płynu owodniowego i wymianie oczyszczonej strzykawki przezroczysty płyn owodniowy można płynnie wyekstrahować. Jeżeli płyn owodniowy zostanie wypompowany. Bardzo gładka i zawsze z krwią może powodować krwawienie w tuszy lub łożysku spowodowane przez końcówkę igły, kobiety w ciąży z przyimkiem łożyska mogą częściej występować.
c. Uszkodzenie kobiet w ciąży i płodów: rzadko występuje, czasami pojawia się rana kłuta w ścianie brzucha kobiety w ciąży, tworząc duży krwiak i wstrząs; nakłucie łożyska, tworząc krwiak łożyska i powodujące aborcję; rana kłuta i skóra płodu, urodzone Po płodzie nastąpiło lekkie wgniecenie; dźgnięcie rany płodu spowodowało martwicę kończyn dolnych.
Powikłanie
Powikłania zespołu Ellera-Danlosa Powikłania Wrodzona choroba serca upośledzenie umysłowe
1. Typ I: Często występują selektywne, nawykowe zwichnięcie stawu, wysięk w stawie, deformacja stopy, deformacja kręgosłupa lędźwiowego i tętniak żylny.
2. Typ Ⅲ: Może być powikłany nieprawidłowymi stawami, takimi jak rzepka, bark, biodro i obojczyk, w połączeniu z przewlekłym zwichnięciem.
3. Typ IV: krwawienie może być skomplikowane, a śmierć często jest spowodowana pęknięciem tętnicy lub perforacją przewodu pokarmowego.
4. Typ V: może być powikłany deformacją kości i stawów oraz krwiakiem w stawie i można go łatwo połączyć z wrodzoną wadą serca, zwłaszcza wypadaniem płatka zastawki mitralnej.
5. Typ IX: bardziej skomplikowany z poważnym upośledzeniem umysłowym i powstawaniem przepukliny, takiej jak przepuklina pępkowa, pośrednia przepuklina pachwinowa i tak dalej.
Objaw
Objawy zespołu Ellera-Danlosa Częste objawy Brak reakcji na urazy Deformacja stawów Zwężenie płuc Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej >
Często wcześniaki, którym często towarzyszy wczesne pęknięcie błon oraz niemowlęta z hipotonia.
1. Wspólne cechy tego zespołu to
(1) skóra i naczynia krwionośne są kruche, skóra łatwo rozrywa się po lekkim urazie, a rana goi się powoli, wzrasta kruchość naczyń podskórnych, a drobne urazy są również podatne na wybroczyny.
(2) Skóra jest nadmiernie rozciągnięta, co może powodować wyciągnięcie bardzo długich fałdów skóry. W starszym wieku skóra zwisa, zwłaszcza na łokciach, a skóra całego ciała staje się cieńsza.
(3) Zakres ruchu stawów jest zbyt duży, a staw rzepki, barku, biodra, obojczyka i skroniowo-żuchwowy łatwo się przemieścić, a dzieci z nadmiernymi ruchami stawów łatwo upaść. pacjent może rozciągać się automatycznie lub biernie.
(4) Test ramienia belki był pozytywny.
(5) Często towarzyszy mu infekcja wtórna.
(6) Czasami w połączeniu z wadami rozwojowymi serca, takimi jak wypadanie płatka zastawki mitralnej, nieprawidłowy łuk aorty, dwuzastawkowa zastawka aortalna, zwężenie zastawki płucnej, przedsionek, ubytek przegrody międzykomorowej, tetralogia Fallota itp.
(7) Inne: mogą wystąpić różne przepukliny, takie jak przepuklina pępkowa, pośrednia przepuklina pachwinowa, przepuklina rozworu przełykowego itp., zmiany w płucach, takie jak pęknięcie płuca, odma opłucnowa, rozedma itp., próchnica zębów lub zapalenie przyzębia również może się zdarzyć.
2. Ten zespół i jego 11 podtypów przedstawiono w następujący sposób
(1) Typ I: znany również jako typ Gravisa, najczęstszy, również znany jako typ ciężki, występuje częściej u wcześniaków.Ponieważ błony płodowe pochodzą głównie z płodu, kruchość tkanki łącznej wzrasta, więc błony płodowe pękają wcześnie, a noworodek może mieć wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego. W zapasach, wraz ze wzrostem i rozwojem dzieci, może wystąpić selektywne zwichnięcie stawu, wysięk w stawie, deformacja stopy, deformacja odcinka lędźwiowego, a często tętniak żylny.
(2) Typ II: znany również jako typ Mitis, ten typ jest łagodnym typem typu I. Częsta jest nadmierna ruchliwość stawów. Może również występować luźna skóra na dłoniach i często zmarszczki na podeszwy stóp Zwiększona kruchość, powolne gojenie się ran po urazach, ten typ jest lżejszy niż objawy typu I.
(3) Typ III: ten typ jest również znany jako łagodny typ hipermobilności, który charakteryzuje się hipermobilnością stawów, objawiającą się głównie nieprawidłowościami stawów, takimi jak rzepka, bark, biodro i obojczyk, w połączeniu z przewlekłym zwichnięciem , deformacje skóry i kości są łagodne.
(4) Typ IV: krwotok podskórny, tętniczy lub workowy, bez przeprostu skóry, ale cienka skóra, może przenikać do podskórnej żyły siatkowej, łatwo krwawić, często spowodowany przez tętnicę Zmarł z powodu pęknięcia lub perforacja przewodu pokarmowego, rzadko dożywająca 20 roku życia, czasami w połączeniu z różnymi wrodzonymi nieprawidłowościami układu sercowo-naczyniowego, w tym tetralogią Fallota, ubytkiem przegrody międzyprzedsionkowej, nieprawidłowościami tętnicy płucnej i aorty itp. Rozcinanie tętniaka aorty i tętniaka jest podatna na samoistne pęknięcie, może również wystąpić poszerzenie korzenia aorty, co prowadzi do niedomykalności aorty.
(5) Typ V: Objawy przeprostu skóry są takie same jak w przypadku typu I, ale nadmierna ruchomość stawów jest stosunkowo łagodna i ograniczona, często występują też deformacje kości i stawów oraz krwiaki stawów – Choroby seksualne serca, zwłaszcza wypadanie płatka zastawki mitralnej, są częstsze.
(6) Typ VI: Oprócz powyższych wspólnych cech tego zespołu, istnieją objawy podobne do zespołu Marfana, takie jak stożek rogówki, zwichnięcie soczewki, odwarstwienie siatkówki, palce pająka i skolioza. ten typ jest również nazywany zespołem nadpobudliwości typu Marfana.
(7) Typ VII: znany również jako typ wiotkości wielostawowej, którego główną manifestacją kliniczną jest wiotkość wielu stawów, która może powodować brak reakcji.
(8) Typ VIII: zapalenie przyzębia, pacjenci z tym typem mają zwiększoną kruchość skóry, łatwo krwawić po urazach, a nadmierna ruchomość stawów ogranicza się do palców.Objawy kliniczne charakteryzują się zapaleniem przyzębia.
(9) Typ IX: Ten typ objawia się głównie opóźnieniem umysłowym, oprócz nadmiernego rozciągnięcia skóry i zwiększonej kruchości skóry, istnieje wiele poważnych upośledzeń umysłowych i powstawanie przepukliny, takich jak przepuklina pępkowa, przepuklina pachwinowa przepuklina pośrednia itp.
(10) Typ Ⅹ: typ dysfunkcji płytek krwi, oprócz typowych cech zespołu Ehlera-Danlosa, jego specyficzną manifestacją jest dysfunkcja agregacji płytek.
(11) Typ XI: typ wiotkości stawów, ten typ charakteryzuje się nadmierną ruchliwością stawów, szczególnie częste jest zwichnięcie barku.
Oprócz powyższych objawów w zespole Ehlera-Danlosa mogą wystąpić objawy nerwowo-mięśniowe, a objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego są spowodowane głównie tętniakami wewnątrzczaszkowymi, takimi jak ciężki tętniak podpajęczynówkowy spowodowany pęknięciem tętniaka mózgu. , objawy ucisku spowodowane przetoką zatoki jamistej wewnętrznej tętnicy szyjnej, kręcenie się naczyń krwionośnych siatkówki, proliferacyjne zapalenie siatkówki lub odwarstwienie siatkówki spowodowane rozszerzeniem i napadami typu grand mal itp. Objawy mięśni obejmują dysplazję mięśni z osłabieniem i zanik mięśni.
Zbadać
Badanie zespołu Erlera-Danlosa
Inspekcja laboratoryjna
1. Badanie hematologiczne: więcej Może wystąpić wtórne krwawienie z przewodu pokarmowego różne stopnie niedokrwistości, małopłytkowość, nieprawidłowe czynniki krzepnięcia i dodatnie testy ramion wiązką.
2. Badanie immunologiczne: spadek IgA, IgG lub IgM oraz zmniejszenie liczby tworzenia rozety E są częste.
Badanie rentgenowskie.
1. Prezentacja: pod skórą znajdują się rozproszone małe okrągłe, zwapniałe guzki, a obie strony są często ułożone symetrycznie. przez gęste cienie, a także może być rozproszone lub nakrapiane zwapnienie.
2. Poszerzenie przestrzeni stawu łokciowego i kolanowego: podwichnięcie lub zwichnięcie, osteoporoza, a nawet osteoliza kończyn, opóźniony rozwój kości i kostnienie czaszki.
3. Inne nieprawidłowości szkieletowe: długi wyrostek rylcowaty kości łokciowej, zrost kostny kości promieniowej i łokciowej, krótki paliczek proksymalny piątego palca, stopa końsko-szpotawa, zbędne zęby, kifoza i różne nieprawidłowości w klatce piersiowej.
4. Angiografia sercowo-naczyniowa: może wykazać zwężenie aorty, niewydolność aorty, niewydolność zastawki mitralnej, samoistne pęknięcie tętnicy głównej, rozcięcie tętniaka aorty, przetokę tętniczo-żylną i inne wrodzone deformacje serca.
Diagnoza
Diagnozowanie i diagnostyka różnicowa zespołu Erlera-Danlosa
Zgodnie z trzema głównymi objawami delikatnej skóry i naczyń krwionośnych, przeprostem skóry i nadmiernym zakresem ruchu stawów, można Rozpoznanie tego zespołu, w połączeniu z nieprawidłowymi wynikami w innych narządach lub układach, może konkretnie określić jego podtyp.
Diagnostyka różnicowa
1. Zespołowi Marfana towarzyszą najczęściej nieprawidłowości kostne, takie jak smukłe kończyny, palce pająka itp. Nieprawidłowościom oka mogą być zwichnięcia soczewka, jaskra i wysoka krótkowzroczność itp., nieprawidłowy układ sercowo-naczyniowy może pojawić się postępująca ekspansja aorty wstępującej, której towarzyszy niewydolność zastawki aortalnej, wysunięcie tętnicy płucnej itp. Ponadto może występować specjalna twarz, czyli prostokątna głowa, twarz wąska i długa, górna Podniebienie wysklepione i wznoszące się, i chociaż występuje rozluźnienie stawów i przeprost, nie ma objawów kruchości i przeprostu skóry.
2. Pseudoxanthoma elastica jest symetrycznie rozmieszczony w fałdach skóry, z małymi żółtawymi płytkami lub małymi guzkami w postaci skupisk lub siateczek, a także luźną skórą i niewydolnością naczyń krwionośnych w kończynach, nieprawidłowym tętnem , zapalenie mięśnia sercowego i zapalenie aorty oraz inne nieprawidłowości sercowo-naczyniowe, występują charakterystyczne zmiany w angio-pigmentowanym wzorze dna oka, ale nie występuje rozluźnienie stawów.
3. Wiotkość skóry Ta choroba objawia się głównie wiotczeniem skóry, szczególnie w dużych fałdach, luźna skóra może być wyraźnie drapowana lub przedwczesna. Na ogół nie ma nadmiernego ruchu stawów. W tej chorobie skóra jest ściskana rękami, a następnie w stanie rozluźnienia siła cofania jest bardzo słaba.Trudno odróżnić tę chorobę od typu IX zespołu Ehlera-Danlosa, z których oba mają niedobór oksydazy lizynowej, ale dwie metody genetyczne są różne , a choroba występuje częściej w autosomalnym dominującym dziedziczeniu seksualnym.
