limfocytarne zapalenie przysadki
Wprowadzenie
Wprowadzenie do przysadki limfocytowej W 1962 r. Goudie i Pinkerton zgłosili 22-letnią pacjentkę z przysadką i zapaleniem tarczycy Hashimoto. W przyszłości wielu uczonych zgłosiło kilka przypadków, które charakteryzują się zapaleniem przysadki mózgowej z niedoczynnością przysadki. Cechami histologicznymi tych przypadków są rozproszone naciekanie limfocytów przysadki mózgowej, stąd nazwa limfocytowe zapalenie przysadki mózgowej. Późniejsze badania wykazały, że te zmiany zapalne mogą również obejmować przysadkę mózgową i łodygę przysadki mózgowej, zwaną limfocytami. Kliniczne grzybicze neurohypofizyczne zapalenie (limfocytowe infundibuloneurohypophysitis) charakteryzuje się głównie moczówką centralną. Jeśli uszkodzenie dotyczy całego przysadki mózgowej, nazywa się to limfocytowym zapaleniem przysadki. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,005% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: moczówka prosta
Patogen
Przyczyna limfocytowego przysadki mózgowej
(1) Przyczyny choroby
Etiologia tej choroby nie została w pełni wyjaśniona Ze względu na oczywisty naciek limfocytowy w patologicznym przysadce mózgowej przeciwciała przeciw przysadce mózgowej można wykryć we krwi niektórych pacjentów, dlatego uważa się, że choroba ta może być spowodowana autoimmunizacją, ale wykrywane jest wykrycie przeciwciał przeciw przysadce mózgowej. Częstość ta nie jest wysoka, późna, Hashimoto i inne analizy 124 przypadków zapalenia limfocytowego przysadki zgłoszone w literaturze w latach 1962–1995 (100 przypadków potwierdzonych patologią), tylko 7 przypadków dodatnich przeciwciał przeciwko przysadce mózgowej, dodatnich przeciwciał przeciwko przysadce mózgowej Niski nie jest wystarczająco wrażliwy na zastosowaną metodę wykrywania (immunofluorescencji), a ponadto wielu pacjentów ma autoimmunologiczne zapalenie innych gruczołów dokrewnych, co również potwierdza pogląd, że choroba jest wywoływana przez autoimmunizację.
Przyczyna autoimmunizacji wciąż nie jest do końca jasna. Ponieważ większość pacjentów jest w ciąży lub kobiety po porodzie, niektórzy uczeni uważają, że autoimmunizacja może być związana z ciążą. Powiększenie przysadki podczas ciąży (szczególnie późnej ciąży) i zwiększenie dopływu krwi Jest podatny na niewielkie uszkodzenia, przez co eksponowany jest antygen przysadki; ponadto ciąża może również powodować zmiany w stanie immunologicznym organizmu, powodując podatność organizmu na reakcje autoimmunologiczne i inne autoimmunologiczne choroby endokrynologiczne (takie jak ciche zapalenie tarczycy). Jest to związane z ideą, że ciąża jest związana z autoimmunizacją podczas ciąży. Doniesiono, że choroba ta może wystąpić po zakażeniu wirusem wewnątrzczaszkowym, więc odpowiedź autoimmunologiczna tej choroby może być również związana z infekcją wirusową.
Obecnie charakter autoantygenu powodującego odpowiedź autoimmunologiczną przysadki jest niejasny. Crock i wsp. Wykryli przeciwciało przeciwko białku przysadki 49KDa w limfocytowym zapaleniu przysadki. Co to jest antygen 49KDa nie jest obecnie jasne, Autoprzeciwciała limfocytowej przysadki mózgowej i autoprzeciwciała limfocytowego grzybiczego neurohypofizycznego zapalenia są również różne, pierwsze dotyczy głównie komórek przysadki, a drugie komórek wydzielających wazopresynę.
(dwa) patogeneza
Patogeneza tej choroby jest nadal niejasna. Według analizy literatury większość autorów uważa, że jest to choroba autoimmunologiczna. Ponieważ kobiety mają przerost i przerost przysadki podczas ciąży, przysadka stopniowo kurczy się po urodzeniu, uwalniając dużą liczbę antygenów przysadki i promując autoimmunizację. Reakcja, limfocyty infiltrują przysadkę; powodują zniszczenie przysadki mózgowej. Ponadto Vanneste zgłosił przypadek 49-letniej kobiety, u której wystąpiło niedoczynność przysadki po wirusowym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych. Po 1 roku operacja potwierdziła, że limfatyki bezpośrednio zarażają przysadkę mózgową. Istnieje wiele zapisów medycznych na temat tej choroby, które występują jednocześnie z innymi chorobami immunologicznymi i prawdopodobnie są związane z czynnikami genetycznymi.
Zapobieganie
Zapobieganie limfocytowemu zapaleniu przysadki
Oprócz leczenia chińska medycyna kładzie również nacisk na dostosowanie psychiczne, rozsądne warunki życia i pracy, a także bardzo ważna jest rozsądna dieta. Jeśli masz objawy nadczynności tarczycy, powinieneś jeść lekko, jeść świeże warzywa, owoce i odżywcze chude mięso, kurczaka, kaczki, żółwia, ryby słodkowodne, grzyby, biały grzyb, lilia, morwa i inne produkty. . Nie jedz gorących lub drażniących potraw, takich jak jod, pieprz, jagnięcina, herbata, kawa itp. W przypadku niedoczynności tarczycy, oprócz unikania jodu, zaleca się jeść świeże warzywa i owoce o wysokiej zawartości witamin, a także krewetki, ogórek morski, mięso orzecha włoskiego, orzechy laskowe, ignam, niesplik i inne produkty.
Powikłanie
Powikłanie limfocytowe przysadki mózgowej Powikłania moczówki prostej
Moczyca cukrzycowa może wystąpić, jeśli uszkodzenie atakuje podwzgórze.
Objaw
Objawy przysadki limfocytowej Objawy Słaba czynność tarczycy, niski brak miesiączki, obrzęk, letarg, wypadanie włosów, sedymentacja erytrocytów
Częściej u kobiet w ciągu 1 roku ciąży, ale także w okresie pomenopauzalnym, wczesne objawy kliniczne są bardziej ukryte, wraz z rozwojem choroby objawy kliniczne są podobne do guzów nieczynnych przysadki.
1. Niedoczynność przysadki mózgowej: Jest to najczęstsza i najważniejsza kliniczna manifestacja limfocytowego zapalenia przysadki mózgowej. Pacjenci często mają zmęczenie, letarg, otyłość, wypadanie włosów, impotencję, brak miesiączki i inne objawy, w tym niedoczynność tarczycy i czynność nadnerczy. To jest bardziej powszechne.
2. mlekotok: rzadko, prawdopodobnie z powodu:
1 Limfocyty namnażają się, infiltrują i ściskają łodygę przysadki mózgowej w przysadce mózgowej, dzięki czemu inhibitor prolaktyny (PIF) wytwarzany przez podwzgórze nie może dotrzeć do przysadki mózgowej, co sprzyja wzrostowi wydzielania PRL.
2 autoprzeciwciała stymulują komórki PRL i promują wydzielanie PRI.
3. Objawy takie jak „guz przysadki mózgowej”, takie jak ból głowy, widzenie, zmiany pola widzenia, inwazja zmian na zatokę szyjną, mogą powodować porażenie nerwu okoruchowego.
Choroba nie ma określonego działania, diagnoza zależy od badania patologicznego, a przysadka jest trudna do uzyskania, dlatego niezwykle trudno jest potwierdzić diagnozę. Z tego powodu do tej pory zgłaszano literaturę (szacowane przypadki pominiętych przypadków nie są rzadkie), kluczem do uniknięcia nieudanej diagnozy jest Aby poprawić czujność, pacjenci z hipoplazją przysadki mózgowej z sugestią obrazowania powinni pomyśleć o tej chorobie, takiej jak zwiększona ESR lub inne choroby autoimmunologiczne, jest ona bardziej wspierająca dla tej choroby.
Zbadać
Badanie przysadki limfocytowej
Badanie laboratoryjne choroby wykazuje cechy chorób autoimmunologicznych, takie jak przyspieszone tempo sedymentacji erytrocytów, dodatnie przeciwciało przeciw przysadce mózgowej, w połączeniu z przewlekłym limfocytowym zapaleniem tarczycy, przeciwciało anty-tyroglobulinowe oraz przeciwciała mikrosomalne i peroksydazy mogą być dodatnie, czasami Wykryto przeciwciała przeciw nadnerczom, przeciwciała przeciwpłytkowe, przeciwciała przeciwko mięśniom gładkim, przeciwciała przeciw mitochondriom i przeciwciała przeciw jądrom oraz zwiększono stosunek limfocytów CD8 we krwi limfocytów CD4.
Testy czynności układu hormonalnego wykazują oznaki niedoczynności przysadki i odpowiadającego hipogonadyzmu, ale poziomy prolaktyny we krwi, tyreotropiny i hormonu wzrostu mogą być również podwyższone.
Płaski film jest na ogół normalny, jednak płaska płytka pacjenta ze znacznym wzrostem przysadki może również przejawiać się zwiększonym rozmiarem listków. TK i rezonans magnetyczny są ważne dla diagnozy. TK i rezonans przysadki to: powiększenie przysadki Lub przestrzeń przysadki (można ją rozszerzyć o siodło), pogrubiona łodyga przysadki, puste siodło, zmiany torbielowate przysadki, powiększenie przysadki lub zajęcie przysadki jest najczęstszą zmianą obrazowania, około 90% pacjentów, na siodle Ekspansja jest również dość powszechna (patrz 60% do 70% pacjentów), a przysadka mózgowa jest powiększona w sposób rozproszony. Różni się to od gruczolaka przysadki. Ma pewne znaczenie w diagnostyce różnicowej, a szyja przysadki jest grubsza. Większość pacjentów z neurohypofizą i zajęciem lejka, puste siodło i torbielowate zmiany torbielowate występują rzadziej, pacjenci długoterminowi mogą mieć zanik przysadki, ale siodło jest nadal powiększone, niewielką liczbę pacjentów z tomografią przysadkową i badaniem MRI można znaleźć bez nieprawidłowości.
Diagnoza
Diagnoza i różnicowanie przysadki limfocytowej
Diagnostyka różnicowa
Chorobę należy odróżnić od gruczolaka przysadki, bakteryjnego zapalenia przysadki, przerostu przysadki, zespołu Sheehana.
1. Gruczolak przysadki: Gruczolak przysadki mózgowej ma pewną ekspresję nadmiernych hormonów przysadki, które można odróżnić od tej choroby Guzy PRL w gruczolakach przysadki wydzielniczej łatwo można pomylić z tą chorobą, ale pacjenci z guzami PRL Wzrost PRL we krwi jest bardziej oczywisty niż ta choroba. Nieczynny gruczolak przysadki nie ma objawów nadmiernego hormonu przysadki (PRL może być łagodny do umiarkowanie podwyższonego), który charakteryzuje się niedoczynnością przysadki, która jest bardzo podobna do tej choroby, ale nie ma żadnej funkcji. Objawami łożyska gruczolaka przysadki (ból głowy, utrata wzroku, wada pola widzenia itp.) Są bardziej powszechne i znaczące niż ta choroba, a ponadto niedorozwój przysadki mózgowej spowodowany niefunkcjonalnym gruczolakiem przysadki jest pierwszą i najczęstszą redukcją gonadotropin, ACTH. Zmniejszenie TSH pojawiło się później i rzadziej; zaburzenie przysadki spowodowane zapaleniem limfocytowym przysadki po raz pierwszy zaobserwowano w zmniejszeniu ACTH i TSH, a najczęstsze zmniejszenie gonadotropin pojawiło się później i stosunkowo rzadko, obrazowanie Badanie ma wielką wartość w identyfikacji gruczolaków przysadki i choroby: w CT i MRI przysadka gruczolaka przysadki jest ogniskowo powiększona, choroba jest rozproszona i jednorodna; gruczolak przysadki może być Istnieje zniszczenie kości sferycznej, choroba jest ogólnie Nie
2. Bakteryjne zapalenie przysadki: Bakteryjne zapalenie przysadki jest niezwykle rzadkie, co jest ostrym ropnym zakażeniem przysadki, spowodowanym rozprzestrzenianiem się bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (bardzo rzadko spowodowanym posocznicą), ostrym początkiem bakteryjnego zapalenia przysadki, Przed chorobą występuje ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, objawy ogólnoustrojowe, takie jak gorączka, są oczywiste, a obraz krwi jest podwyższony, co można odróżnić od limfocytowej przysadki mózgowej.
3. Przerost przysadki: Przerost przysadki i limfocytowa przysadka mózgowa są prawie nie do odróżnienia w obrazowaniu. Objawy kliniczne obu są różne. Fizjologiczny przerost przysadki (taki jak przerost przysadki podczas ciąży) nie ma objawów klinicznych i nie ma testu laboratoryjnego. Dowody na niedoczynność przysadki, ale poziomy PRL we krwi mogą być nieznacznie podwyższone; patologiczna hiperplazja przysadki ma pewien wzrost hormonów przysadki, taki jak zdolność uzyskania tkanki przysadki do badania patologicznego, może być decydującą identyfikacją.
4. Zespół Sheehana: Choroba ta występuje w okresie poporodowym i często ma zaburzenia czynności przysadki, należy ją odróżnić od zespołu Sheehana, ale u pacjentów z zespołem Sheehana występował krwotok poporodowy lub poporodowy, obrazowanie przysadki może być widoczne w przysadce mózgowej Zanik, brak bólu głowy, wada pola widzenia, upośledzenie wzroku itp.
5. Martwicze infundibulohypophysitis: Martwicze zapalenie przysadki grzybiczej jest rzadką chorobą, z centralnym moczówką moczowodów jako główną manifestacją, martwicze zapalenie przysadki grzybiczej, takie jak obejmujące przysadkę mózgową, jest ogólnie podobne do limfocytowego zapalenia przysadki, ogólnie Konieczna jest identyfikacja przysadki limfocytowej za pomocą badania histologicznego Badanie obrazowe przysadki ma również znaczenie w diagnostyce różnicowej: martwicze zapalenie przysadki grzybiczej ma większe pogrubienie łodygi przysadki, podczas gdy limfocytowa przysadka przysadki przysadki jest mniej pogrubiona. Do zobaczenia
