Zespół opaski owodniowej
Wprowadzenie
Wprowadzenie do zespołu błony owodniowej Zespół pasma owodniowego (zespół owodniowy) ma wiele nazw, takich jak wrodzona pierścieniowa strefa adhezji, zespół pajęczyny itp., Który odnosi się do częściowego pęknięcia błony owodniowej w celu wytworzenia wiązek włókien lub osłonek włókien, które powodują przywieranie zarodków lub płodów do błon owodniowych, ograniczenie, ściskanie i splątanie. Płód powoduje, że narządy płodu dzielą się lub rozwijają wady rozwojowe. Często dotykane części to głowa, tułów i kończyny. Istnieje wiele rodzajów wad rozwojowych, od małych deformacji dłoni, stóp lub palców stóp do skomplikowanych wad rozwojowych wielu części ciała. Podstawowa wiedza Współczynnik prawdopodobieństwa: 0,3% określonej populacji Populacja podatna: kobiety w ciąży Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: deformacja kręgosłupa
Patogen
Przyczyna zespołu owodniowego
Współczynnik spontaniczności (25%):
We wczesnej ciąży błona owodniowa pęka, a naczyniaki pozostają nienaruszone. Płód dociera do jamy kosmówkowej przez pęknięcie błony owodniowej. Ze względu na lepszą przepuszczalność kosmówki, wynaczynienie płynu owodniowego, przemijający płyn owodniowy jest zbyt mały, płód jest blisko kosmówki, a kosmki są Tkanka błonowa ma zdolność do proliferacji i infiltracji, a po zetknięciu z różnymi tkankami płodu tkanka, z którą się kontaktuje, zostaje zniszczona, a następnie pojawia się zdeformowana część odpowiedniej części. Zerwanie amniopunkcji występuje we wczesnej ciąży, w połowie ciąży, w późnym stadium, szczególnie w trzecim trymestrze ciąży, zwykle nie powoduje amniopunkcji, amniopunkcji w trzecim trymestrze, a w błonie owodniowej jest dziura z powodu nakłucia po nakłuciu, ale Potwierdzono, że amniopunkcja w tym czasie nie powoduje amniopunkcji.
W ostatnich latach postęp medycyny płodowej, zwłaszcza chirurgii płodu, skutecznie przeprowadził wewnątrzmaciczne leczenie uwalniania pasma owodniowego na zespół błony owodniowej Po operacji dotknięte kończyny mogą pozbyć się pasma owodniowego i przywrócić normalny rozwój.
Czynniki genetyczne (25%):
Chociaż zespół błony owodniowej jest związany z błoną owodniową, nie znaleziono bezpośrednich dowodów amputacji lub deformacji spowodowanych przez błonę owodniową, dlatego niektórzy badacze uważają, że podstawową przyczyną zespołu błony owodniowej jest nieprawidłowość genetyczna, to znaczy niedobór materiału genetycznego.
Wady trzewne (20%):
Zespół błony owodniowej często łączy złożone wady trzewne. Różne złożone wady trzewne trudno wyjaśnić teorią pęknięcia błony owodniowej. W przypadku braku pęknięcia błony owodniowej można ustalić modele zwierzęce zespołu błony owodniowej poprzez zastosowanie substancji zwężających naczynia krwionośne.
Patogeneza
1. Włókna tkanek kosmówkowych owinięte wokół kończyny płodowej mogą powodować wady rozwojowe tuszy i wady skórne; opaska włóknista i wady adhezyjne skóry, mogą prowadzić do pęknięcia brzucha lub obrzęku mózgu i innych deformacji; przeżuwanie płodu przez owodniącą błonę owodniową może powodować asymetryczną wargę rozszczepioną, Twarz jest pęknięta lub przewód pokarmowy jest zablokowany.
2. Mechaniczny ucisk lub ucisk błony owodniowej powinien być również jednym z mechanizmów zespołu owodniowego. Należy podkreślić, że czas błony owodniowej wpływającej na płód może nie ograniczać się do wczesnej ciąży, ale powinien również odgrywać rolę w środkowej i późnej ciąży. Ponieważ błona owodniowa została uwolniona po środkowej i późnej ciąży, chore kończyny powróciły do normalnego rozwoju.
3. Na wczesnym etapie zarodka, z powodu nieprawidłowego materiału genetycznego, wewnętrzny zarodek podobny do linii jest zaburzony lub tkanka łączna kończyny jest nienormalnie rozwinięta, co ostatecznie prowadzi do różnych deformacji.
4. W badaniach histologicznych stwierdzono, że pęknięcie naczyń krwotocznych i krwotok wystąpiły wcześniej niż amputacja kończyny wewnątrzmacicznej i pęknięcie brzucha, dlatego niektórzy badacze zaproponowali hipotezę, że komórki mezenchymalne i komórki nabłonkowe powierzchownych naczyń krwionośnych błony owodniowej są uszkodzone. Pęknięcie warstwy zarodkowej, wtórne do amputacji kończyn, obrzęku mózgu i palca stopy (dłoni) i innych deformacji.
Zapobieganie
Zapobieganie zespołowi błony owodniowej
Ze względu na różne części i zakres wad rozwojowych płodu leczenie nie jest takie samo. W przypadku małych zrostów i obrzęku limfatycznego palców rąk i nóg rokowanie jest lepsze. Jeśli występują deformacje kończyn, deformacja jest poważniejsza, a wielokrotne deformacje są często śmiertelne. W ostatnich latach pojawiło się więcej doniesień, że kończyny mogą być przywrócone do normalnego rozwoju po zastosowaniu soczewki płodu w celu uwolnienia błony owodniowej. Kobietom w ciąży należy przypomnieć o opiece okołoporodowej, staraniu się zapobiegać infekcji wewnątrzmacicznej, jeśli urazu lub diagnozy medycznej po amniopunkcji Przeprowadzane są regularne badania ultrasonograficzne. Jeśli możesz rutynowo wykonywać badanie ultrasonograficzne w połowie ciąży i wzmocnić identyfikację choroby, wczesne rozpoznanie i leczenie będą miały ogromne znaczenie dla poprawy jakości dzieci w okresie okołoporodowym.
Powikłanie
Powikłania zespołu błony owodniowej Powikłania deformacja kręgosłupa
We wczesnej ciąży błona owodniowa zostaje zerwana, a błony naczyniowo-naczyniowe są nienaruszone. Płód dociera do jamy kosmówkowej przez pęknięcie błony owodniowej. Z powodu lepszej przepuszczalności kosmówki płyn owodniowy zostaje wynaczyniony, a małowodzie jest zbyt blisko kosmówki. Tkanka kosmówkowa ma zdolność proliferacji i infiltracji, a kontakt z różnymi tkankami płodu niszczy kontaktowaną tkankę, a następnie deformuje odpowiednią część.
Objaw
Objawy zespołu błony owodniowej Częste objawy Opóźnienie wzrostu płodu Deformacja skracania kończyn Cierpienie płodu Krótka deformacja głowy Fałdy wargowe Zwiększanie deformacji Deformacja długiej głowy
Podczas ciąży nie stwierdzono żadnych specjalnych objawów klinicznych ani oznak, nie stwierdzono znacznego zmniejszenia płynu owodniowego i prawidłowego tempa wzrostu macicy.
Cechy kliniczne: Zespół błony owodniowej ma cechy niskiej zapadalności, sporadyczne itp., Brak specyficznych objawów klinicznych, brak objawów klinicznych w pierwszym trymestrze ciąży, brak wyraźnej małowodzie we wczesnych i środkowych etapach ciąży oraz brak nieprawidłowego tempa wzrostu macicy.
Zbadać
Badanie zespołu amniopunkcji
Rozpoznanie zespołu pasm owodniowych opiera się głównie na badaniu obrazowym, w tym ultrasonografii w trybie B i rezonansie magnetycznym (MRI).
1. USG B: Jest to ważna metoda diagnozowania zespołu błony owodniowej. W procesie diagnostyki zespołu pasm owodniowych należy odnotować następujące punkty.
(1) Diagnostyka zespołu pasm owodniowych za pomocą ultradźwięków B Po pierwsze, pod USG B wykryto różne wady rozwojowe płodu, często ze zbyt małą ilością płynu owodniowego.
(2) Uważne badanie, nieregularne pasmowe echa w przypadku wad rozwojowych płodu lub innych części, punkty mocowania znajdują się w błonie owodniowej lub tuszy.
(3) USG B w celu dalszego wyjaśnienia rodzaju wad rozwojowych płodu.
2. Technologia rezonansu magnetycznego: technologia MRI została z powodzeniem zastosowana w położnictwie, a największą zaletą w porównaniu z ultradźwiękami B jest wysoka rozdzielczość, rozdzielczość przestrzenna narządów i rozdzielczość struktury tkanek, grubość skanowania, zawartość gazu i Wpływ narządów kostnych jest niewielki Rozdzielczość techniki MRI na narządy macicy, łożyska, płynu owodniowego i płodu, a narządy i tkanki układu niereprodukcyjnego wokół macicy jest znacznie wyższa niż w USG B. Badanie MRI nie jest otyłe i powiększane przez kobiety w ciąży. Wpływ macicy ciąży, w powyższych dwóch przypadkach, struktura dystalnego końca sondy B-ultradźwiękowej jest niejasna; gaz w jelicie i koścista część miednicy nie ma wpływu na technikę MRI. Domowa technologia MRI jest rzadko stosowana w położnictwie i jest szeroko stosowana w innych krajach, ale nadal jest stosowana jako technologia pomocnicza dla technologii ultradźwiękowej B. Są już przypadki, w których technologia MRI została pomyślnie zdiagnozowana w zespole amniopunkcji w obcych krajach. Zaleca się, aby badanie B było podejrzane lub odkryło płód. W przypadku deformacji należy wykonać MRI.
Diagnoza
Diagnoza i różnicowanie zespołu owodniowego
Diagnoza
Diagnozę można przeprowadzić na podstawie objawów klinicznych i badań.
Diagnostyka różnicowa
1. Błona owodniowa: składa się z 2 warstw błony owodniowej i 2 warstw kosmówki, z wolnymi krawędziami i grubą podstawą. Czasami widoczny jest przepływ krwi, który jest grubszy niż błona owodniowa Przyczyny: 1 uszkodzenie działania urządzenia wewnątrzmacicznego, 2 przyleganie jamy macicy, kosmówka Podczas wzrostu blizny wewnątrzmacicznej błona owodniowa nie przylega do tuszy, nie powoduje deformacji, może zniknąć w trzecim trymestrze ciąży, błona owodniowa jest głównie identyfikowana z błoną owodniową, a inne należy odróżnić od błony owodniowej to śródpiersia i bliźniacze ciąża niepełnej macicy śródpiersia. Błona owodniowa między jamą owodniową.
2. Jama pozazarodkowa: Podczas normalnego rozwoju błona owodniowa i kosmówka nie są całkowicie stopione, a błona owodniowa i wysięk subchorionowy tworzą jamę pozazarodkową, która charakteryzuje się nienaruszonym workiem owodniowym i brakiem przyczepienia do tuszy, a ruch płodu nie jest ograniczony. Bez deformacji płodu jama pozazarodkowa zwykle znika po 16 tygodniach ciąży.
3. Krótki zespół pępowinowy: Znany również jako trzewia dolnej części brzucha z deformacją kończyny dolnej, złożona deformacja brzucha ściany brzucha, gdy zarodek rozwija się przez 4 do 6 tygodni, tkanka zarodkowa jest niekompletna lub wadliwa z powodu zmian przepływu krwi, powodując krwotok i martwicę w ciele. Niedotlenienie i uszkodzenie zamknięcia ściany brzucha, podobne do zespołu błony owodniowej, zespół krótkiego pępowiny ma oczywisty krótki lub brak pępowiny pępowinowy, oczywistą skoliozę, zawartość jamy brzusznej dociera do jamy pozazamkowej, w połączeniu z wieloma deformacjami stawów kończyn i kończyn itp. Ponadto echo błony owodniowej nie jest widoczne w dolnej jamie macicy ultradźwięków B.
4. Zewnętrzna ciąża owodniowa: przyczyna jest podobna do zewnętrznego czynnika zespołu błony owodniowej, pęknięcie błony owodniowej, płód wyrasta do jamy pozazarodkowej, czas pęknięcia błony owodniowej jest późniejszy, a błona owodniowa i kosmki tracą lepkość i nie przylegają do płodu. Dlatego na ogół nie występuje wada rozwojowa płodu.
