mukopolisacharydoza u dzieci

Wprowadzenie

Wprowadzenie do choroby spichrzeniowej mukopolisacharydu u dzieci Mukopolisacharydoza (MPS) to grupa wrodzonych chorób genetycznych Ze względu na brak enzymów degradujących mukopolisacharydy kwaśny mukopolisacharyd nie może być całkowicie zdegradowany, co powoduje gromadzenie się mukopolisacharydów w różnych tkankach organizmu, powodując szereg objawów klinicznych i zaburzeń psychicznych. I znaki. Podstawowa wiedza Współczynnik choroby: 0,001% -0,002% Wrażliwi ludzie: dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: głuchota

Patogen

Przyczyny mukopolisacharydozy u dzieci

(1) Przyczyny choroby

Chorobą jest autosomalne recesywne lub związane z seksem dziedziczne dziedziczenie, które jest związane z zaburzeniem metabolizmu kwaśnego mukopolisacharydu. U pacjenta z powodu braku lizosomalnej α-L-iduronidazy mukopolisacharyd jest Rozkład ma przeszkody, a komórki mukopolisacharydu nie są w pełni rozłożone w komórkach organizmu, które są wydalane z moczem. To nienormalne odkładanie obejmuje różne narządy i tkanki, takie jak serce, mózg, wątroba, śledziona itp., W zastawkach serca, naczyniach krwionośnych, Komórki Hurlera z odkładaniem mukopolisacharydu można zobaczyć w oponach, rogówce, okostnej i innych tkankach, co stanowi patologiczną podstawę różnych objawów klinicznych.

(dwa) patogeneza

Mukopolisacharyd to złożona makrocząsteczka złożona głównie z kwasu uronowego i heksozaminy. Jest dystrybuowana w matrycy tkanki łącznej i jest ważnym składnikiem chrząstki, rogówki, ściany naczyń krwionośnych i tkanki podskórnej. Po kancerogenezie mukopolisacharydozy, chrząstki Fibroblasty tkanki kolagenowej, takie jak sarcolemma, ścięgno, naczynia krwionośne, zastawki serca, mięśnie, opony mózgowe, tkanki siateczkowo-śródbłonkowe i tkanki podskórne są spuchnięte, które są wypełnione cząsteczkami mukopolisacharydu, wątroby, śledziony, nerek, węzłów chłonnych i niektórych W komórkach miąższowych narządów dokrewnych osadzają się podobne substancje, a komórki zwojowe ośrodkowego układu nerwowego i nerwów obwodowych są również spuchnięte, ale materiałem wypełniającym są głównie neuroglikozydy, a zawartość mukopolisacharydu ma niewielki lub żaden mukopolisacharyd.

Wiadomo, że istnieje 9 rodzajów mukopolisacharydów, z których 3 są związane z patogenezą mukopolisacharydów, a mianowicie skóra kwasu siarkowego, siarczan heparanu i siarczan keratanu. Uwalnianie mukopolisacharydu w normalnym moczu wynosi 5-15 mg dziennie, z czego skóra kwasu siarkowego A siarczan heparanu stanowi około 10%, a siarczan keratanu stanowi jedynie niewielką ilość (0,1 mg / kg). W mukopolisacharydozie może wystąpić jedno lub dwa mukopolisacharydowe wydalanie z moczem związane z zaburzeniami metabolicznymi. U niemowląt i dzieci ilość mukopolisacharydu w moczu jest większa, ale nie jest tak wysoka jak mukopolisacharydoza. Mukopolisacharyd jest również obserwowany w innych chorobach, takich jak egzostoza mnoga, gorączka reumatyczna, guz, zespół koni, wysoka Ciśnienie krwi, marskość wątroby, kłębuszkowe zapalenie nerek i choroba kolagenowa, ale jego skład mukopolisacharydowy różni się od tej choroby.

Degradację łańcuchów polisacharydowych należy przeprowadzić w lizosomach. Normalne lizosomy zawierają wiele rodzajów glikozydaz, lipaz siarczanowych i transferaz octanowych. Różne mukopolisacharydy wymagają różnych enzymów lizosomalnych do degradacji. Istnieje 10 znanych gatunków. Enzymy lizosomalne uczestniczą w procesie degradacji, a jakakolwiek wada enzymu spowoduje rozkład łańcuchów aminoglukanowych, akumulację w lizosomach i zwiększenie wydalania z moczem. Aktywność niedoboru enzymów u dzieci jest często tylko normalna. 1% do 10%.

Mukopolisacharydoza z wyjątkiem typu II jest recesywnym dziedziczeniem sprzężonym z chromosomem X, a pozostałe to autosomalne recesywne choroby genetyczne oraz wady enzymatyczne różnych rodzajów mukopolisacharydozy.

Zapobieganie

Zapobieganie chorobie spichrzeniowej mukopolisacharydu u dzieci

Mukopolisacharydoza jest spowodowana wrodzonymi wadami hydrolazy kwasu lizosomalnego Oprócz przestrzegania prawa małżeńskiego, unikania małżeństw bliskich krewnych i zmniejszania częstości występowania chorób genetycznych u potomstwa, nie ma skutecznego środka zapobiegawczego.

W rodzinie jest nieznane rodzeństwo, które należy regularnie sprawdzać pod kątem wczesnej diagnozy. Jeśli rodzina potrzebuje drugiego dziecka, należy przeprowadzić poradnictwo genetyczne i zastosować warunki do diagnozy prenatalnej. Większość typów mukopolisacharydozy można analizować pod kątem cDNA płynów owodniowych w celu prenatalnej diagnozy i przerwania ciąży, jeśli to konieczne.

Powikłanie

Powikłania przechowywania mukopolisacharydu u dzieci Powikłania

1. Opóźnienie wzrostu: wiek i wzrost płci są niższe niż mediana minus 2 odchylenia standardowe w porównaniu z tymi samymi referencyjnymi wzorcami populacji i wieku; różne postępujące zniekształcenia kości wpływają na funkcję motoryczną.

2. Inteligentne zacofanie, przeszkody językowe i behawioralne.

3. Wątroba, powiększenie śledziony, głuchota, paraplegia uciskowa i porażenie oddechowe w późnym stadium, zastoinowa niewydolność serca i tak dalej.

Objaw

Objawy choroby spichrzeniowej mukopolisacharydu u dzieci Częste objawy Niski kruchy zespół nosowy X śledzionowa powiększenie śledziony Znieczulenie stawów Zmętnienie rogówki Głuchota Inteligentne zaburzenia Paraplegia Powiększenie serca

Mukopolisacharyd jest głównym składnikiem tkanki łącznej, dlatego metabolizm mukopolisacharydu wpływa na całe ciało. Pacjent jest zwykle normalny po urodzeniu. Wraz ze wzrostem wieku objawy kliniczne są stopniowo widoczne. Wspólną cechą jest opóźnienie wzrostu w pierwszym roku, z wyjątkiem typu IV. Oprócz typu VI pacjentom towarzyszy inteligentne zacofanie, które ze względu na różne nasilenie każdego rodzaju choroby mają także swoje cechy kliniczne, które należy rozpoznać w diagnozie, charakteryzujące się przede wszystkim niskim wzrostem i specjalną twarzą, obojętnym wyrazem twarzy, dużą głową i brzydką twarzą. Małe pęknięcia oka, duża odległość oka, niski płaski nos, duże nozdrza, grube usta, czoło i podwójne przepukliny, wiele włosów z niską linią włosów, krótka szyja, największe zmętnienie rogówki, postępujące zniekształcenie stawów, deformacja klatki piersiowej, kręgosłup Kifoza lub skolioza, koślawe kolano, dłonie w kształcie pazurów, wczesna wątroba, powiększenie śledziony, głuchota, powiększenie serca itp.

Obecnie zidentyfikowano defekty enzymatyczne powodujące mukopolisacharydozę i są one podzielone na 6 typów.

1. Mukopolisacharydoza typu I-H (zespół Hurlera)

Ten typ jest najpoważniejszym typem, często umierającym w wieku 10 lat z powodu braku α-L-iduronidazy, co powoduje gromadzenie się siarczanu dermatanu i siarczanu heparyny w organizmie, narządach całego ciała, takich jak rogówka, chrząstka dotyczy to kości, skóry, błony wewnętrznej mięśnia sercowego, naczyniowej tkanki łącznej itp., klinicznie niskiej inteligencji, brzydkiej twarzy, powiększenia wątroby i śledziony, uszkodzeń kości, chorób sercowo-naczyniowych, zmętnienia i głuchoty rogówki, leukocytów krwi obwodowej, limfocytów można zobaczyć inaczej Barwione granulki o różnych rozmiarach i kształtach, czasem próżniowe, wydalały dużą ilość kwaśnego mukopolisacharydu (> 100 mg / d, normalnie 3 ~ 25 mg / d).

Choroba jest autosomalną recesywną chorobą genetyczną. Zidentyfikowano gen α-L-iduronidazy, umiejscowiony na chromosomie 4p16.3 i mający 14 eksonów. Znaleziono w nim wiele mutacji genowych. Analiza fenotypowa i genotypowa ujawniła, że ​​mutacja genu α-L-iduronidazy spowodowała poważny niedobór aktywności enzymu zwanej mukopolisacharydozą typu I-H, taki jak obecność kodonu stop w regionie kodującym 70 lub 402. Mutacje prowadzące do umiarkowanego lub łagodnego spadku aktywności enzymu są klinicznie klasyfikowane jako mukopolisacharydoza typu I-S.

Mukopolisacharydoza typu I-S (zespół Scheie), pierwotnie sklasyfikowana jako mukopolisacharydoza typu V, jest umiarkowanie poważnym typem mukopolisacharydozy, typu genetycznego i genu patogennego z mukopolisacharydozą typu I-H, inteligentny rozwój, Objawy kliniczne pojawiają się zwykle po 5 roku życia.

2. Mukopolisacharydoza typu II (zespół Huntera)

Masa kliniczna jest podobna do mukopolisacharydu typu I-H. Zaczyna się od 2 do 6 lat i ma specjalną deformację twarzy i szkieletu, jednak kręgosłup nie ma deformacji przypominającej dziób, nie ma zmętnienia rogówki, a pacjent jest inteligentny do tyłu. Jest postępującą głuchotą i może być przekrwiony. Seksualna niewydolność serca, powiększenie wątroby i naczyń.

Ten typ jest związany z recesywnym dziedzictwem X. Przyczyną jest niedobór sulfatazy iduronianowej, która powoduje metabolizm siarczanu dermatanu i siarczanu heparyny. Gen powodujący chorobę został sklonowany i zlokalizowany w regionie Xq28 chromosomu, w pobliżu delikatnego obszaru zespołu X. Istnieje 9 eksonów. Analiza genetyczna wykazała, że ​​wielu pacjentów ma duże delecje fragmentów, inne formy mają małą mutację, brakuje lub wstawiono małe fragmenty, a fenotyp kliniczny jest zgodny z genotypem. Istnieją poważne zmiany, takie jak nukleotyd 1129. Wstawienie 22 zasad lub tych z delecją genów jest poważniejsze, a te z niewielką mutacją są stosunkowo łagodnymi objawami klinicznymi.

3. Mukopolisacharydoza typu III (zespół Sanfilippo)

Klinicznie można go podzielić na 4 podtypy, które są spowodowane 4 różnymi defektami enzymatycznymi, IIIA to brak siarczanowanej amidazy, IIIB to brak α-N-acetyloheksozoaminidazy, a typ IIIC to α-glukozamina. N-acetylotransferaza jest niedoborem, a typ IIID oznacza niedobór N-acetyloglukozoaminy-6-sulfatazy. Powyższe cztery enzymy są enzymami wymaganymi do degradacji siarczanu heparyny, dlatego też, gdy enzymy te są niedobór, powstaje siarczan heparyny. Akumulacja w ciele, podczas gdy ilość wydzielanego moczu wzrosła, rozwój kliniczny dzieci w pierwszym roku życia jest nadal normalny, a później stopniowo pojawiają się język, zaburzenia zachowania, wzrost i rozwój, w dzieciństwie neurologiczne zmiany zwyrodnieniowe są bardziej widoczne, z powiększeniem wątroby i śledziony , dusząca, brzydka twarz, mocne stawy i tak dalej.

Choroba typu 4 jest autosomalną recesywną chorobą dziedziczną, która powoduje gromadzenie się siarczanu heparyny w organizmie. Patogenny gen typu IIID glukozaminy-6-sulfatazy został sklonowany i zlokalizowany na chromosomie 12q14.

4. Mukopolisacharydoza typu IV (zespół Morquio)

Cechy kliniczne są podobne do mukopolisacharydozy typu I-H, ale nie ma upośledzenia umysłowego, oczywistych zaburzeń wzrostu, deformacji szkieletu, promieniowanie rentgenowskie wykazuje typową mukopolisacharydozę, kręgosłup ma wyraźną zmianę podobną do dzioba, kręgi są płaskie, a żebra pływają. Piersi z kurczaka itp., Brzydka twarz, krótki nos, duże usta, słaby rozwój zębów, zmętnienie rogówki, normalny rozwój pokwitania, objawy ucisku rdzenia kręgowego z wiekiem, paraplegia uciskowa i porażenie oddechowe.

Istnieją dwa podtypy mukopolisacharydozy typu IV, mukopolisacharydozy typu IV A to niedobór N-acetylogalaktozaminy-6-sulfatazy, mukopolisacharydozy typu IV B to niedobór β-galaktozydazy powodujący siarczan keratan I zaburzenie degradacji siarczanu chondroityny, skutkujące gromadzeniem się tych substancji w komórkach i tkankach, dwa podtypy mają ten sam fenotyp, są autosomalnymi recesywnymi chorobami dziedzicznymi, pełnej długości N-acetylogalaktozoaminy-6-sulfatazy Sklonowano cDNA, gen znajduje się na chromosomie 16q24.3, a na tym genie znaleziono kilka miejsc mutacji. Sklonowano także gen β-galaktozydazy, zlokalizowany na chromosomie 3q21.33, i znaleziono miejsce mutacji.

5. Mukopolisacharydoza typu VI (zespół Maroteaux-Lamy'ego)

Objawy kliniczne są podobne do objawów mukopolisacharydozy typu I-H, ale za nimi nie ma inteligencji, a duża ilość siarczanu dermatanu jest wydalana z moczem. Genem sprawczym jest N-acetylogalaktozamina-4-sulfataza, a gen znajduje się na chromosomie 5q13-5q14. Jest to autosomalna recesywna choroba dziedziczna.

6. Mukopolisacharydoza typu VII

Objawy kliniczne są takie same jak w przypadku mukopolisacharydozy typu I-H, ale stopień ciężkości indywidualnej jest różny, zmiana jest większa, a jaśniejszy może być bez inteligencji. Ten typ jest autosomalną recesywną chorobą dziedziczną spowodowaną niedoborem β-glukuronidazy. 4/6 siarczan chondroityny został zdeponowany w ciele, a gen został zlokalizowany na chromosomie 7q21.11 z 12 eksonami.

Zbadać

Badanie mukopolisacharydozy u dzieci

1. Oznaczanie mukopolisacharydu w moczu zwykle wykonuje się metodą niebieskiego toluidyny, a mocz pacjenta jest dodatni.

2. Elektroforeza z membraną z włókien octanowych pozwala na rozróżnienie rodzaju mukopolisacharydu wydalanego z moczem i przeprowadzanie typowania.

3. Analiza enzymatyczna Chorobę mucynowo-polisacharydową można sklasyfikować zgodnie z oznaczeniem swoistej aktywności enzymu w leukocytach, fibroblastach i rodzajem mukopolisacharydu wydalanego z moczem.

4. Obwodowe białe krwinki, limfocyty i komórki krwi szpiku kostnego można zobaczyć w różnych rozmiarach różnie zabarwionych, głęboko zabarwionych cząstek o różnych formach, czasem wakuolowanych, a cząstki te nazywane są cząsteczkami Reilly, które zostały potwierdzone jako mukopolisacharydy.

5. Badanie rentgenowskie kości jest luźne, kość korowa jest cienka, czaszka jest powiększona, siodło jest powiększone, występuje kifoza lub skolioza, trzon kręgowy ma kształt klina lub jest płaski, a klatka piersiowa i dolna przednia krawędź trzonu lędźwiowego są podobne do ryb. Proces przedni lub dziób ptaka jest nagły, koniec kręgosłupa żebra jest mały, koniec mostka jest poszerzony i ma kształt wstążki. Kość śródręcza jest krótka i gruba, piwnica jest zaostrzona, dystalny koniec falangi jest wąski, a centrum kostnienia nadgarstka jest opóźnione.

6. B-ultradźwięki można znaleźć w wątrobie, śledzionie i powiększeniu serca, spadek czynności mięśnia sercowego.

7. Audiometria elektryczna w celu sprawdzenia ubytku słuchu.

8. EEG pokazuje nieprawidłowe fale mózgowe.

9. Wykrywanie inteligencji obniżyło inteligencję.

Diagnoza

Diagnoza i identyfikacja choroby spichrzeniowej mukopolisacharydu u dzieci

Diagnoza

1. Zgodnie z cechami klinicznymi, specjalna twarz i oznaki, film rentgenowski i mukopolisacharyd moczu pozytywne mogą postawić diagnozę.

2. Historia rodziny Historia rodziny pacjentów z mukopolisacharydami jest pomocna we wczesnej diagnozie.

Diagnostyka różnicowa

Rozpoznanie kliniczne różnych typów mukopolisacharydozy opiera się na objawach klinicznych, głównie rentgenowskiej dysplazji szkieletowej i różnych mukopolisacharydów wydalanych z moczem. Biorąc pod uwagę tę chorobę, diagnoza musi być związana z brakiem enzymów, a choroba powinna być związana z krzywicą. Wrodzona niedoczynność tarczycy, różne rodzaje choroby kumulacyjnej trzewnej, choroba kumulacyjna mannozy, choroba depresji gangliozydowej GML itp. Objawy kliniczne tych chorób są podobne do mukopolisacharydozy, ale emisje mukopolisacharydów z moczu nie są Zwiększ

1. Wielokrotny niedobór fosfoesterazy może mieć bardzo łagodne objawy kliniczne i cechy rentgenowskie mukopolisacharydozy, podczas gdy inteligencja i uszkodzenie układu nerwowego postępują szybciej niż choroba Hurlera i Huntera. Barwiona leukodystrofia jest często podejrzewana o mukopolisacharyd z powodu hepatosplenomegalii, a mukopolisacharydy i lipidy siarki są często dodatnie w moczu.

2. Gangliozydoza GML Gangliozydoza GML odnosi się do ogólnej choroby gangliozydowej gangliozydu heksozowej, która jest chorobą odkładania się lipidów i ma podobieństwa z klinicznymi objawami mukopolisacharydozy. Zwykle występuje w okresie niemowlęcym, z upośledzeniem umysłowym, zmniejszonym napięciem mięśniowym, powiększeniem wątroby i śledziony oraz ponad 50% czerwonych plam wiśni siatkówki.

3. Mannozydoza (mannozydoza) charakteryzująca się upośledzeniem psychoruchowym (upośledzeniem psychoruchowym), ale także chorobą Hurlera, hepatosplenomegalią, niskim napięciem mięśniowym i łagodną dystrofią wielu kości, ale bez mukopolisacharydu w moczu Jest to oligosacharyd zawierający mannozę.

4. Fukozydoza ma szorstką twarz, powiększenie wątroby i śledziony oraz poważne upośledzenie umysłowe i liczne dystrofie kostne Oligosacharydy zawierające fruktozę odkładają się w tkankach i są wydalane z moczem.

5. Aspartyloglukozaminuria (aspartyloglukozaminuria) jest często mylona z zespołem Hurlera i Huntera. Dziecko rodzi się normalnie, a wkrótce postępująca twarz jest szorstka, nos jest szeroki i płaski lub wklęsły, nozdrza są skierowane do przodu, a usta są grube. Krótka szyja, wątroba i śledziona itp., Wydalanie glukozaminy asparaginy z moczem.

6. Mukolipidoza Mukolipidoza powinna być również odróżniona od mukopolisacharydozy .. Objawy kliniczne choroby śluzowatej typu I i typu II są podobne do objawów zespołu Hurlera, a niedożywienie wielu siatkówek jest nieprawidłowe. Rumień wiśniowy jest bardziej powszechny; występują postępujące zmiany neurodegeneracyjne z napadami mioklonicznymi, atrofią mięśni, często tańczącymi ruchami hiperkinetycznymi dłoni i stóp oraz oczopląsem oraz wydalaniem kwasu salicylowego z moczem w połączeniu z oligosacharydami.

7. Dysplazja kręgosłupa jest często mieszana z mukopolisacharydozą typu IV, ale mukopolisacharyd w moczu jest ujemny.

8. Objawy kliniczne zespołu Kneista są bardzo podobne do objawów mukopolisacharydozy typu IV. Wydalanie siarczanu keratanu z moczem, ale niedoborem mukopolisacharydozy typu IV tego zespołu jest N-acetylo-galaktozyd-6-sulfataza i β- Galaktozydaza jest normalna, a jej etiologia nie jest jasna.

Czy ten artykuł był pomocny?

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.