Dziecięcy zespół niedoboru miedzi
Wprowadzenie
Wprowadzenie do pediatrycznego zespołu niedoboru miedzi Zespół niedoboru miedzi, znany również jako zespół perwersyjnego owłosienia (trichopoliodystrofia), znany również jako zespół włosów z niedoborem miedzi, zespół włosów podobny do drutu, zespół Menkesa, zespół owłosionych włosów Menkesa (zespół Menkeskinkyhairsy'ego), Zespół stalowych włosów Menkesa (zespół Menkessteelyhairsy) i tak dalej. Ten objaw jest objawem niedoboru żywieniowego z powodu braku miedzi z różnych przyczyn. Podstawowa wiedza Współczynnik choroby: 0,0001% Wrażliwi ludzie: dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: niedokrwistość
Patogen
Przyczyny pediatrycznego zespołu niedoboru miedzi
Niewystarczające spożycie (25%):
Znalezione głównie w żywieniu na bazie mleka mleko zawiera bardzo mało miedzi (średnie stężenie 135 μg / l), długotrwałe spożycie mleka oraz niedożywienie lub przewlekła biegunka lub brak miedzi w żywieniu pozajelitowym, długotrwałe niedożywienie mleka U dzieci, w okresie rekonwalescencji lub częściowym zaćmieniu, łatwo występuje niedobór miedzi, a podczas karmienia składników odżywczych poza jelitami, niedobór miedzi można zastosować bez miedzi.
Niewystarczająca ilość miejsca (20%):
Przedwczesne porody, niemowlęta o niskiej masie urodzeniowej nie mają miedzi od matki, co ogranicza magazynowanie miedzi w organizmie, dlatego wcześniaki karmione mlekiem są podatne na niedobór miedzi.
Bariera absorpcji (25%):
(1) Wpływ na wchłanianie miedzi: Cynk może wpływać na wchłanianie miedzi. Doniesiono, że dzieci lub dorośli przyjmują 150-200 mg cynku dziennie, co jest niedoborem miedzi. Doniesiono, że niedobór miedzi może wystąpić po roztworze Scholla w kwasicy cewkowej nerek. Leczenie alkaliami może zmieniać pH proksymalnej zawartości żołądka i jelita cienkiego oraz zmniejszać wchłanianie miedzi.
(2) Wrodzone wchłanianie jelitowe zaburzeń miedzi: ta choroba jest związana z wrodzonymi wadami genetycznymi, recesywnym dziedziczeniem sprzężonym z chromosomem X, zmniejszona aktywność wrodzonego enzymu miedziowego, do wchłaniania jelitowego przez barierę miedzianą.
Zwiększone wydalanie (20%):
Długotrwałe stosowanie preparatu chelatującego, który zwiększa wydalanie miedzi z moczem, może powodować brak miedzi w organizmie.
Patogeneza
Miedź bierze udział w syntezie wielu ważnych enzymów, co powoduje różnorodne niedobory miedzi, bezpośrednio wpływając na redoks komórek, oddychanie tkanek i metabolizm biochemiczny, transport elektronów, absorpcję i transport żelaza, uwalnianie dojrzewania krwinek czerwonych, syntezę kolagenu i elastyny, Powstawanie melaniny cytochromowej, hormonalnej i neuroprzekaźników powoduje strukturalne i funkcjonalne nieprawidłowości w korze mózgowej, układzie sercowo-naczyniowym, kościach i tkankach kolagenowych.
Wrodzone defekty genetyczne wchłaniania jelitowego zaburzeń miedzi i niedoboru miedzi, istnieją cztery teorie: proces jonów miedzi przez defekty powierzchniowej błony nabłonkowej błony śluzowej jelita cienkiego, utrudniający wejście miedzi do krążenia krwi, zmniejszający lub zapobiegający absorpcji miedzi Spekuluje się, że białko wiążące się z miedzią w błonie śluzowej jelita jest zmutowane, co utrudnia uwalnianie jonów miedzi z błony śluzowej i zakłóca transport miedzi; łańcuch ma recesywną mutację i powoduje chorobę; zaburzenie metabolizmu kadmu powoduje wewnętrzną sól wiążącą metal tiol histydyny trimetylowej. Wydajność zmienia się, miedź jest transportowana do fibroblastów, a inne tkanki i komórki związane z miedzią mają niedobór miedzi i powodują choroby.
Niektóre oznaki niedoboru miedzi są związane ze znaną funkcją metaboliczną proteaz zawierających miedź, takich jak zmniejszenie niedokrwistości i aktywności tyrozynazy w okresie dojrzewania; spadek aktywności rozszerzania żył oraz spadek tkanki łącznej i elastyny. Według badań proces syntezy hemoglobiny i globuliny jest normalny, zgodnie z porządkiem chronologicznym hipokaliemia występuje przed niedokrwistością, podczas gdy niedokrwistość jest spowodowana zbyt małą ilością żelaza we krwi na wczesnym etapie, a później we krwi. Nadmiar żelaza, ponieważ zmniejsza się wchłanianie żelaza przez transport żelaza związany z transferyną, błona śluzowa jelit, układ siateczkowo-śródbłonkowy i zwiększone magazynowanie żelaza w hepatocytach. Ten brak wykorzystania żelaza w magazynowaniu jest wtórny do braku ceruloplazminy, normalne Proces dojrzewania młodych czerwonych krwinek jest zaburzony przez niedobór miedzi i charakteryzuje się niską odpowiedzią retikulocytów. Nie ma dokładnego wyjaśnienia dla akumulacji wewnątrzkomórkowego żelaza. W syntezie normalnego hemu w mitochondriach żelazo to może być żelazne. Forma jest izolowana i nie może być utleniona ani transportowana do komórek. Niewielka liczba osób z niedoborem miedzi ma niski poziom erytropoetyny w osoczu i moczu, ale może wzrosnąć wraz z suplementacją miedzi. Ponadto patogeneza leukopenii i neutropenii pozostaje niejasna, badanie szpiku kostnego ujawnia komórki macierzyste granulocytów, ale produkcja neutrofili jest zaburzona.
Niedobór miedzi zmiany szkieletowe są związane z defektami syntezy kolagenu, które są podobne do szkorbutu, ponieważ oba prowadzą do nieprawidłowego kolagenu, istnieje niewiele wiązań sieciujących pod nieobecność miedzi oraz opartej na peptydzie lizyny i hydroksy białka w nieobecności askorbinianu Nieukończone
Zapobieganie
Zapobieganie zespołowi niedoboru miedzi u dzieci
Prenatalna diagnoza prenatalnej diagnozy wrodzonej niewydolności metabolizmu miedzi może być wykorzystana do określenia stężenia miedzi w fibroblastach skóry i hodowli komórek płynu owodniowego.
Powikłanie
Powikłania zespołu niedoboru miedzi u dzieci Niedokrwistość powikłań
1. Niedokrwistość i niedokrwistość niedobarwcza
2. Niedobór neurologiczny, napady padaczkowe, utrata wzroku, ślepota.
3. Powtarzające się zakażenie z powodu leukopenii, neutropenii itp. Aż do zmniejszenia oporności, łatwego do nawracającego zakażenia.
4. Spontaniczne złamania Wady syntezy kolagenu prowadzą do nieprawidłowego kolagenu i spontanicznego złamania i reakcji okostnej.
Objaw
Objawy pediatrycznego zespołu niedoboru miedzi Często Objawy Powtarzające się zakażenie włosów Nieprawidłowość wątroby i śledziony powiększenie biegunka Leukopenia Zmniejszenie redukcji granulocytów Reakcja okostnowa Drgawki jadłowstrętowe
Objawia się głównie jako leukopenia, neutropenia i niedokrwistość hipochromiczna, która jest nieskuteczna w leczeniu żelazem, a następnie pigmentacja skóry i włosów, blada, podobna do wysypki podobnej do łojotokowego zapalenia skóry, skóra jest charakterystyczna dla bladej suchej grubej, charakterystyczna Włosy są nienormalne, włosy są zwinięte, kolor jest lekki i łamliwy, i łatwo się łamią. Pod mikroskopem włosy powiększają się i zwężenie pojawia się na przemian. Nazywa się to monilethrix, powierzchowne rozszerzenie żył, anoreksja, biegunka, hepatosplenomegalia i wzrost. Stagnacja, małe dzieci mogą mieć bezdech, zwyrodnienie ośrodkowego układu nerwowego, upośledzenie umysłowe, postępujące upośledzenie umysłowe 1 do 2 miesięcy po urodzeniu, napady padaczkowe, ale także utratę wzroku, ślepotę, powtarzające się zakażenia i upór Niedokrwistość itp., Większość dzieci ma niską temperaturę ciała, nawet poniżej 35 ° C, wrodzone wchłanianie jelitowe zaburzeń miedzi tylko chłopcy, przejawiające się głównie jako słaby wzrost, zwijanie się włosów, drgawki i hipotermia, niemowlęta o bardzo niskiej masie urodzeniowej Łatwy w utrzymaniu niedobór miedzi, objawy kliniczne oprócz niedokrwistości, neutropenii, a także zmiany kostne, spontaniczne złamania i okostna I tak dalej.
Zbadać
Badanie dzieci z zespołem niedoboru miedzi
1. Badanie miedzi w surowicy bezpośrednio odzwierciedla normalną wartość miedzi, noworodków (0,6 ± 0,3) μmol / L [(4 ± 2) μg / dl], dorosłych (0,4 ± 0,6) μmol / L [(2,5 ± 3,7) Gg / dl], normalna wartość pośredniej reakcji miedzi, noworodka (3,9 ± 0,3) μmol / L [(25 ± 2) μg / dl], dorosłych 15,2 ~ 16,2 μmol / L (97 ~ 103 μg / dl), Jego znaczenie kliniczne jest zgodne z aktywnością oksydazy ceruloplazminy w osoczu, normalną wartością całkowitej miedzi w surowicy, noworodkiem 6,3 ~ 8,6 μmol / L (40 ~ 55 μg / dl), stopniowo zwiększanym po urodzeniu, 1 miesiąc (13 ± 2,2) ) μmol / L [(83 ± 14) μg / dl], znacznie zmniejszony w ciągu 2 miesięcy, średnia (10 ± 0,8) μmol / L [(64 ± 5) μg / dl], zaczęła rosnąć po 3 miesiącach, 6 Po miesiącu jest zbliżony do poziomu dorosłego, średnia dorosła wynosi 17,1 ~ 20,4 μmol / L (109 ～ 130 μg / dl), a normalna wartość miedzi w surowicy u zdrowych dzieci wynosi 18 ～ 26,5 μmol / L (115 ～ 169 μg / dl), niedobór miedzi Miedź w surowicy była zmniejszona, a poziomy ceruloplazminy w surowicy były zmniejszone.
2. Badanie dynamiki żelaza zmniejsza wchłanianie żelaza i wiązanie radioaktywnego żelaza z czerwonymi krwinkami.
3. Stężenie miedzi w normalnej biopsji wątroby u dorosłych określono na 16 ~ 31 μg / g, niedobór miedzi u dzieci z niedoborem miedzi zmniejszył się.
Kontrola pomocnicza
1. Badanie rentgenowskie wykazało, że kości długie zostały pogrubione i towarzyszyły im złamania; dojrzała chrząstka i fragmenty kości gąbczastej były widoczne w strefie czasowej zwapnienia; kora korowa była luźna i pokryta paskiem czynnościowym utworzonym przez półksiężyc wokół kości. Rana, której towarzyszy szybkie zwapnienie kości i naprawa chrząstki, pogrubienie okostnej, otoczone obrzękiem, komórkami i pogrubioną tkanką łączną, wybrzuszeniem lub depresją przedniego żebra, spontaniczne złamanie żebra i reakcja okostnowa, metafiza długiej kości Ma kształt kielicha i jest przewrócony, czemu towarzyszy tworzenie ostrogi i złamanie kości słoniowej.
2. Angiografia mózgowa pokazuje krętość tętnicy mózgowej, nieregularne lub niedrożne światło naczynia.
3. Badanie szpiku kostnego wykazało, że zaangażowany był układ czerwonych krwinek, zmieniono megaloblasty i utworzono wakuole Mikroskopia elektronowa ujawniła, że dominują czerwone krwinki w dojrzałym stadium szpiku kostnego, a młode czerwone krwinki mają niewielką ilość heterochromatyny i ciasne jąderka, cytoplazmy. Istnieje wiele wakuoli o różnych rozmiarach, nawet duża ilość ferrytyny w wakuolach; niektóre ciągnięcia drutu mają złogi żelaza, które uważa się za hemosyderynę, a linia granulocytów pokazuje spadek dojrzałych komórek, ale młodych i średnich Granulki i promielocyty są obfite, a żelazo jest również osadzane w megakariocytach i komórkach plazmatycznych.
4. EEG EEG może być nieprawidłowy.
5. Stężenie miedzi w innych fibroblastach skóry jest znacznie zwiększone, co jest pomocne w diagnozowaniu wrodzonego metabolizmu miedzi i wykorzystania wadliwych chorób, i może być wykorzystane do diagnostyki prenatalnej. Hodowla komórek płynu owodniowego może przyjmować 64Cu, więc płyn owodniowy Kulturę można również wykorzystać do diagnozowania wrodzonych chorób z niedoborem miedzi.
Diagnoza
Diagnoza i diagnoza zespołu niedoboru miedzi u dzieci
Typowe przypadki nie są trudne do zdiagnozowania. W przypadkach leukopenii i neutropenii, którym towarzyszy niewyjaśniona niedokrwistość i zmiany radiologiczne w kości sugerujące zaburzenia zaopatrzenia w minerały, należy rozważyć niedobór miedzi, jeśli miedź w surowicy i błękit miedzi Poziom białka jest niski, a reakcja retikulocytów zachodzi szybko po suplementacji miedzi, co można początkowo zdiagnozować. Jeśli konieczna jest dalsza diagnoza, należy wykonać biopsję wątroby, aby określić zawartość miedzi w wątrobie.
Ponieważ na wewnętrzne środowisko miedzi i biochemiczne wskaźniki odżywiania miedzi wpływa wiele czynników, konieczne jest zwrócenie większej uwagi podczas oceny badania biochemicznego lub diagnozy, na przykład na poziom miedzi w osoczu i ceruloplazminę ma duży wpływ wiek i stan fizjologiczny. Stężenie ceruloplazminy w osoczu lub krwi pępowinowej jest bardzo niskie .. Niemowlęta urodzone o czasie mogą stopniowo wzrastać do poziomu dorosłego w 4-6 miesięcy po urodzeniu, aż osiągną wiek 6 lat, a następnie spadają do poziomów dorosłych.
W 12 tygodniu po urodzeniu niedojrzałe dzieci wykazywały stały niski poziom miedzi w osoczu, a ich poziom miedzi we krwi pępowinowej wzrastał wraz ze wzrostem wieku ciążowego.
Hormony mają większy wpływ na stabilność miedzi w środowisku wewnętrznym. Zgodnie z doświadczeniami na zwierzętach wycięcie przysadki spowoduje wzrost stężenia miedzi w wątrobie. Na przykład suplementacja hormonu wzrostu, stężenie miedzi w wątrobie wraca do normy. Dlatego spekuluje się, że rolą hormonu wzrostu może być Regulowany przez zwiększenie syntezy białka niezbędnej do prawidłowego wydalania, produkcja żółci po adrenalektomii jest zmniejszona, czemu towarzyszy spadek stężenia miedzi w żółci, a stężenie miedzi w żółci po podaniu kortyzonu wraca do normy, miedź w osoczu u pacjentów z niewydolnością nadnerczy Poziom wzrasta, ponieważ komórki wątroby zwiększają syntezę cytokin i wydzielają miedź do przestrzeni naczyniowej, aby utrzymać stabilność środowiska wewnątrzkomórkowego. Jaka jest rola hormonów tarczycy w homeostazie miedzi? Nie jest jasne, że u ludzi tarczyca Pacjenci z nadczynnością tarczycy mają podwyższone stężenie miedzi w osoczu, podczas gdy pacjenci z niedoczynnością tarczycy mają niższe poziomy miedzi w osoczu. Estrogen może indukować ponowną syntezę ceruloplazminy. Doustne środki antykoncepcyjne lub ciąża mogą obniżać stężenie miedzi w osoczu i ceruloplazminy. W wyniku spadku stężenia estrogenu.
Krótko mówiąc, w diagnozie tej choroby powinniśmy zwrócić uwagę na diagnostykę różnicową i starać się zidentyfikować przyczynę diagnozy.
Niemowlęta i małe dzieci z powyższymi objawami i oznakami, zwłaszcza charakterystycznymi zmianami włosów, mogą postawić diagnozę, zmniejszyć zawartość ceruloplazminy w surowicy miedzi i osoczu, zmniejszyć aktywność enzymów zawierających miedź, zmniejszyć wchłanianie miedzi w surowicy, nieprawidłowości EEG itp. Mają wartość diagnostyczną Stężenie miedzi w fibroblastach skóry jest znacznie zwiększone, co jest pomocne w diagnozowaniu wrodzonego metabolizmu miedzi i wykorzystania wadliwych chorób, i może być wykorzystane do diagnozy prenatalnej. Hodowla komórek płynów owodniowych może przyjmować 64Cu, więc kultura płynów owodniowych jest również Może być stosowany do diagnozy.
Diagnostyka różnicowa
1. Zmiany szkieletowe niedoboru szkorbutu związane są z defektami syntezy kolagenu, które są podobne do szkorbutu, ponieważ oba powodują nieprawidłowe zmiany w kolagenie i kości.
2. Fenyloketonuria Chorobę należy odróżnić od fenyloketonurii.
