Niedokrwienie mięśnia sercowego
Wprowadzenie
Wprowadzenie do niedokrwienia mięśnia sercowego Niedokrwienie mięśnia sercowego odnosi się do zmniejszenia perfuzji krwi w sercu, co powoduje zmniejszenie dopływu tlenu do serca, nieprawidłowy metabolizm energii mięśnia sercowego i stan patologiczny, który nie wspiera normalnego funkcjonowania serca. Zwężenie lub niedrożność naczyń wieńcowych spowodowane miażdżycą naczyń wieńcowych jest najczęstszą i najczęstszą przyczyną niedokrwienia mięśnia sercowego, które prowadzi do niedokrwienia mięśnia sercowego i niedotlenienia. Wynikająca z tego choroba serca jest powszechnie znana jako „choroba niedokrwienna serca”. Choroba wieńcowa jest „sprawcą” niedokrwienia mięśnia sercowego. Niedokrwienie mięśnia sercowego poważnie szkodzi zdrowiu osób w średnim wieku i starszych W ostatnich latach, wraz z poprawą warunków życia, miażdżyca naczyń wieńcowych stała się młodsza, a niektórzy młodzi ludzie w wieku 20-30 lat również cierpią na niedokrwienie mięśnia sercowego. Podstawowa wiedza Współczynnik choroby: 0,0012% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: arytmia
Patogen
Przyczyna niedokrwienia mięśnia sercowego
Choroba wieńcowa (70%)
Częstą przyczyną niedokrwienia mięśnia sercowego jest miażdżyca naczyń wieńcowych Choroba wieńcowa miażdżycy to miażdżycowa zmiana angiogenezy tętnicy wieńcowej, która powoduje zwężenie lub niedrożność światła naczynia, powodując niedokrwienie mięśnia sercowego, niedotlenienie lub martwicę. Choroba serca, często określana jako „choroba niedokrwienna serca”. Jednak zakres choroby niedokrwiennej serca może być szerszy, w tym zapalenie, zator itp., Co prowadzi do zwężenia lub niedrożności światła. Światowa Organizacja Zdrowia klasyfikuje chorobę wieńcową na pięć szerokich kategorii: bezobjawowe niedokrwienie mięśnia sercowego (utajona choroba wieńcowa serca), dusznica bolesna, zawał mięśnia sercowego, niewydolność niedokrwienna serca (choroba niedokrwienna serca) i nagła śmierć. Klinicznie dzieli się go często na stabilną chorobę wieńcową serca i ostry zespół wieńcowy.
Współczynnik wieku (10%)
Starsi pacjenci ze starzeniem się naczyń lub pogrubieniem ścian naczyń krwionośnych, zwłaszcza naczyń włosowatych lub tętnic serca, powodują słaby przepływ krwi, powodują niedostateczny dopływ krwi do serca i łatwo wywołują niedokrwienie serca.
Inne powody (15%)
Po drugie, istnieją różne czynniki, takie jak zapalenie (reumatyzm, kiła, choroba Kawasaki i naczyniowe okluzyjne zapalenie naczyń), plwocina, zator, choroba tkanki łącznej, uraz i wrodzona wada rozwojowa. Badania epidemiologiczne wykazały, że ważne czynniki ryzyka związane z miażdżycą, takie jak hiperlipidemia, nadciśnienie, cukrzyca, palenie tytoniu, otyłość, zwiększona homocysteina, mniejsza aktywność fizyczna, a także mężczyźni wywołują niedobór mięśnia sercowego Krew
Zapobieganie
Zapobieganie niedokrwieniu mięśnia sercowego
Metoda zapobiegania
Po pierwsze, dieta pacjentów z niedokrwieniem mięśnia sercowego: pacjenci z niedokrwieniem mięśnia sercowego mają kilka zasad w diecie, zwracają uwagę na niskosolną, niskotłuszczową, lekką dietę, jedzą więcej słodkich ziemniaków, pomidorów, marchwi i innych warzyw, które mogą poprawić odporność organizmu Jedzenie. Pij trochę zielonej herbaty, herbata zawiera niewielką ilość teofiliny, ma pewne działanie moczopędne, ma pewną pomoc w leczeniu niedokrwienia mięśnia sercowego pacjenta, w herbacie znajduje się witamina C, może odgrywać dobrą rolę w zapobieganiu i leczeniu miażdżycy, Ale niezbyt gruby. Trzymanie się czarnego grzyba każdego dnia może pomóc zmniejszyć lepkość krwi i poprawić niedokrwienie mięśnia sercowego.
Po drugie, pacjenci z niedokrwieniem mięśnia sercowego powinni uważać, aby nie być zachwyconym i utrzymywać odpowiedni sen. Rozwijaj dobre nawyki, regularne wypróżnienia, a nie przepracowanie.
Po trzecie, należy promować umiarkowane ćwiczenia, aby promować ustanowienie krążenia pobocznego mięśnia sercowego.
Po czwarte, jeśli stan się zmieni, konieczne jest poszukiwanie leczenia na czas.
Lek zapobiegawczy
ABCDE w pierwotnej profilaktyce choroby niedokrwiennej serca: Podstawowy program profilaktyki w chorobie wieńcowej obejmuje podsumowanie ABCDE.
A. Aspiryna.
B. beta-blokery.
C. Antagonista jonów wapnia.
D. Statyny, leki regulujące lipidy.
E. Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę.
Powikłanie
Powikłania niedokrwienia mięśnia sercowego Arytmia powikłań
Częstymi powikłaniami niedokrwienia mięśnia sercowego są:
1. Arytmia i wypadki sercowo-naczyniowe. Wystąpienie arytmii jest ściśle związane z początkiem przejściowego niedokrwienia mięśnia sercowego i jest ważnym czynnikiem wpływającym na śmiertelne zaburzenia rytmu serca. Meissner i wsp. Donoszą, że 450 000 osób umiera co roku w Stanach Zjednoczonych, z czego 20% do 50% umiera z powodu bradyarytmii Przed lub w tym samym czasie powikłaniom niedokrwienia mięśnia sercowego często towarzyszą bezobjawowe niedokrwienie mięśnia sercowego.
2. Kardiomiopatia niedokrwienna. Powolne i długotrwałe niedokrwienie mięśnia sercowego może powodować rozległe rozproszone zwłóknienie mięśnia sercowego, tworząc zastoinową kardiomiopatię niedokrwienną. Jest to częste powikłanie niedokrwienia mięśnia sercowego.
3. Bezobjawowy zawał mięśnia sercowego. Pacjenci z SMI mają skłonność do bezobjawowego zawału mięśnia sercowego, a około 20% do 25% pacjentów z zawałem mięśnia sercowego jest bezobjawowych. Początek często występuje w postaci powikłań niedokrwienia mięśnia sercowego, powikłań niedokrwienia mięśnia sercowego, takich jak arytmia, niewydolność serca, wstrząs kardiogenny itp., Śmiertelność jest znacznie wyższa niż u pacjentów z bolesnym zawałem mięśnia sercowego. Jest to również częste powikłanie niedokrwienia mięśnia sercowego.
Objaw
Objawy niedokrwienne mięśnia sercowego Częste objawy Wysokie i symetryczne kończyny załamka T, ból w klatce piersiowej, ból pleców, duszność, duszność, zmęczenie, ból w klatce piersiowej, niestabilność, zmęczenie, ucisk w klatce piersiowej, bradykardia, duszność
Niedokrwienie mięśnia sercowego występuje po 40 roku życia, a średnia częstość występowania wynosi około 6,49%. Wraz z poprawą warunków życia ludzi, częstość występowania niedokrwienia mięśnia sercowego w Chinach rośnie z roku na rok. Niedokrwienie mięśnia sercowego jest częstą i często występującą chorobą u osób w średnim wieku i starszych. W życiu codziennym, jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów, należy niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza i jak najszybciej to sprawdzić.
(1) Gdy jest zmęczony lub zestresowany psychicznie, odczuwa się ból w tylnej części mostka lub w okolicy przedniej, lub ucisk w skurczu i promieniuje on na lewe ramię i lewe ramię przez 3 do 5 minut. Po odpoczynku samemu remisji towarzyszy pocenie się.
(2) Ucisk w klatce piersiowej, kołatanie serca, duszność i ulga w czasie odpoczynku.
(3) Występują bóle gardła i pieczenie związane z ćwiczeniami, uciskami i bólem zębów.
(4) Ból w klatce piersiowej i ucisk w klatce piersiowej po jedzeniu, przeziębieniu, piciu.
(5) Kiedy poduszka do spania jest niska w nocy, poczuj ucisk w klatce piersiowej i uduszenie. Jeśli potrzebujesz wysokiej poduszki i wygodnej pozycji, możesz odczuwać ból w klatce piersiowej, kołatanie serca i trudności w oddychaniu podczas snu lub leżenia w ciągu dnia. Musisz natychmiast usiąść lub wstać, aby zwolnić.
(6) Ból, ucisk w klatce piersiowej, duszność lub dyskomfort w klatce piersiowej podczas życia seksualnego lub wymuszone ruchy jelit.
(7) Nagła bradykardia, obniżone ciśnienie krwi lub omdlenie.
Zbadać
Niedokrwienie mięśnia sercowego
1. Badanie czynników ryzyka związanych z chorobą niedokrwienną serca.
Aby jak najwcześniej wykryć niedokrwienie mięśnia sercowego, osoby powyżej 40 roku życia powinny regularnie badać fizykalnie, aby zrozumieć, czy istnieją czynniki ryzyka związane z chorobą wieńcową, takie jak lipidy krwi, ciśnienie krwi, poziom cukru we krwi, ultrasonografia naczyń szyjnych, ultrasonografia serca i elektrokardiogram.
Po drugie, podlega testowi obciążenia.
Jeśli masz wysokie ryzyko niedokrwienia mięśnia sercowego, zapytaj lekarza, czy masz typowe objawy choroby niedokrwiennej serca i zdecyduj, czy musisz przejść test obciążenia, taki jak elektrokardiogram z aktywną płytką, echokardiografia ze stresem adenozynowym i wieloczęściowa tomografia komputerowa.
Po trzecie, angiografia wieńcowa.
Poprzez ocenę nieinwazyjnego badania w celu ustalenia, czy potrzeba dalszego stosowania złotego standardu w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca - angiografia wieńcowa w celu potwierdzenia diagnozy w celu ustalenia zakresu i zakresu zmian wieńcowych.
Diagnoza
Rozpoznanie niedokrwienia mięśnia sercowego
Identyfikacja diagnostyczna
Najczęstszą przyczyną kardiomiopatii niedokrwiennej jest choroba wieńcowa serca, która jest spowodowana głównie przez miażdżycowe zwężenie naczyń, niedrożność, skurcz i inne choroby. Niewielka liczba wynika z wrodzonych anomalii tętnic wieńcowych, zapalenia tętnic wieńcowych i innych chorób.
Zmiany mięśnia sercowego, które należy odróżnić od kardiomiopatii niedokrwiennej (ICM), to głównie kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia alkoholowa i choroba Keshana.
(a) kardiomiopatia rozstrzeniowa
Kardiomiopatia rozstrzeniowa jest niewyjaśnioną kardiomiopatią, której głównymi cechami są jednostronne lub obustronne powiększenie komory serca, funkcja skurczowa mięśnia sercowego, objawy kliniczne nawracającej zastoinowej niewydolności serca i arytmia. Jego cechy kliniczne są bardzo podobne do ICM, a diagnostyka różnicowa jest również bardzo trudna, szczególnie u pacjentów w wieku powyżej 50 lat, jeśli towarzyszy jej angina, łatwo można ją błędnie rozpoznać jako ICM. Ponieważ kardiomiopatia rozstrzeniowa i zasady leczenia ICM są bardzo różne, prawidłowe ich rozpoznanie ma ogromne znaczenie kliniczne. Poniższe punkty są pomocne w identyfikacji tych dwóch.
1. Wiek początku kardiomiopatii rozstrzeniowej jest stosunkowo łagodny, często z historią zapalenia mięśnia sercowego; podczas gdy ICM jest starszy, większość ma historię dusznicy bolesnej lub zawału mięśnia sercowego, któremu często towarzyszy nadciśnienie, hiperlipidemia i cukrzyca.
2. Badanie elektrokardiograficzne: Elektrokardiogram pacjentów z kardiomiopatią rozstrzeniową i ICM może być wyrażony jako przerost lewej komory z obciążeniem, nieprawidłową falą Q i arytmią itp., Co jest trudne do zidentyfikowania. Jednak rozszerzonej kardiomiopatii często towarzyszy całkowity blok gałęzi lewego pęczka, a zmiany ST-T w EKG są w większości niespecyficzne i nie mają wartości diagnostycznej dla lokalizacji.
3. Badanie rentgenowskie klatki piersiowej: cień serca u pacjentów z rozszerzoną kardiomiopatią jest duży, stosunek kardiotorakii do ponad 0,6 W perspektywie fluoroskopii bicie serca jest wyraźnie osłabione, a na późnym etapie występują oznaki wysięku opłucnowego, wysięku osierdziowego lub zatorowości płucnej. Chociaż pacjenci ICM mają znaczny wzrost cienia serca, większość z nich ma serce aorty, któremu towarzyszy powiększające się rozszerzenie aorty i zwapnienie aorty.
4. Badanie ultrasonograficzne kardiomiopatii rozstrzeniowej i punktów identyfikacyjnych ICM: (1) porównanie morfologiczne serca: kardiomiopatia rozstrzeniowa z powodu rozległego zajęcia mięśnia sercowego, objawiająca się często jako ogólne rozszerzenie 4 komór serca; ICM często opuszcza się Przedsionek i lewa komora są głównie powiększone, a często towarzyszy im pogrubienie i zwapnienie zastawki aortalnej i pierścienia. (2) Porównanie grubości ściany i stanu ruchu: grubość ściany pacjentów z rozszerzoną kardiomiopatią jest rozproszona, a ruch ściany jest rozproszony, zaś miejsce niedokrwienia mięśnia sercowego u pacjentów z ICM jest ściśle związane z rozmieszczeniem zmian w tętnicach wieńcowych, ciężkie niedokrwienie W tym miejscu ścianka komory jest cieńsza, a ruch osłabiony, dlatego grubość ścianki wspólnej jest ograniczona, a ruch ścianki osłabiony lub zaniknięty. (3) Zmiany hemodynamiczne: pacjenci z rozszerzoną kardiomiopatią mają uogólnione powiększenie serca, często wtórne do zmian w strukturze zastawki i podparcia zastawki, powodujące znaczną niedomykalność wielu zastawek; oraz pacjentów z ICM z lewym przedsionkiem i Lewa komora jest powiększona, często towarzyszy jej niedomykalność zastawki mitralnej. (4) pacjenci z rozszerzoną kardiomiopatią mają szeroki zakres zmian w mięśniu sercowym, powiększeniu lewej komory i skurczu mięśnia sercowego, więc funkcja skurczowa serca jest znacznie zmniejszona; podczas gdy pacjenci z ICM mają zmniejszoną frakcję wyrzutową lewej komory i skrócenie krótszej osi, ale Stopień jest stosunkowo mniejszy niż kardiomiopatia rozstrzeniowa.
5. Badanie ultrasonograficzne tętnic obwodowych: Obecnie uważa się, że zastosowanie ultradźwięków tętnic obwodowych do badania tętnicy szyjnej i tętnicy udowej może służyć jako okno do ujawnienia zmian wieńcowych i może pomóc w diagnostyce różnicowej kardiomiopatii rozstrzeniowej i ICM. Badania wykazały, że tylko niewielka liczba pacjentów z kardiomiopatią rozstrzeniową ma dodatnie płytki szyjne i udowe; u pacjentów z ICM wszystkie płytki dodatnie. Chociaż blaszki szyjne i udowe nie są absolutnie ujemne u pacjentów z kardiomiopatią rozstrzeniową, ujemny wynik blaszki szyjnej i udowej może być stosowany jako ważny warunek wykluczający rozpoznanie ICM.
6. Badanie radionuklidowe: Dystrybucja nuklidu w mięśniu sercowym jest nie tylko związana z przepływem krwi, ale także ściśle związana z funkcją i zwłóknieniem kardiomiocytów. ICM jest uważany za cięższy i ma wyższy stopień zwłóknienia niż pacjenci z kardiomiopatią rozstrzeniową. Dlatego w badaniu obrazowania perfuzji mięśnia sercowego 99m Tc-metoksyizobutyloizocyjanku (M IB I) kardiomiopatia rozstrzeniowa wykazała głównie niesegmentowany, rozproszony obszar rzadki, mały zakres, niewielki stopień, wydajność W przypadku większej liczby wad drobnych części lub zmian różnorodnych; podczas gdy pacjenci ICM są w większości segmentalnymi nieprawidłowościami perfuzji rozkładanymi przez tętnicę wieńcową, uszkodzenie perfuzji mięśnia sercowego jest ciężkie i duże; gdy wada perfuzji jest większa niż lewa ściana komory 40 Gdy wynosi%, ma wyższą wartość do diagnozowania ICM.
7. Cewnikowanie serca i angiografia sercowo-naczyniowa: Cewnikowanie serca u pacjentów z kardiomiopatią rozstrzeniową wykazuje podwyższone ciśnienie końcowo-rozkurczowe lewej komory, ciśnienie w lewym przedsionku i ciśnienie w kapilarach płucnych, zmniejszoną pojemność minutową serca i objętość wyrzutową oraz zmniejszoną frakcję wyrzutową Angiografia lewej komory wykazała poszerzenie jamy lewej komory i osłabiony ruch ściany lewej komory, jednak angiografia wieńcowa była normalna.
(dwie) kardiomiopatia alkoholowa
Kardiomiopatia alkoholowa odnosi się do zmian w mięśniu sercowym spowodowanych długotrwałym intensywnym piciem, objawiających się głównie powiększeniem serca, niewydolnością serca i arytmią. Istnieje wiele podobieństw między klinicznym a rozszerzonym ICM, a identyfikacja jest trudniejsza. W porównaniu z ICM następujące cechy kardiomiopatii alkoholowej przyczyniają się do ich identyfikacji:
(1) Istnieje długa historia intensywnego picia.
(2) Większość mężczyzn ma od 30 do 50 lat, a większości z nich towarzyszy marskość alkoholowa.
(3) Po zaprzestaniu picia przez 3 do 6 miesięcy stan może stopniowo się odwracać lub przestać się pogarszać, a powiększone serce może zostać zmniejszone.
(4) Badanie elektrokardiograficzne: widoczne niespecyficzne zmiany ST-T (brak wartości diagnostycznej); u tych, którzy przestali pić wcześnie w przebiegu choroby, zmiany ST-T mogą powrócić do normy po kilku miesiącach; jeśli choroba postępuje, nawet jeśli zaprzestanie picia, jej ST- Trudno jest również T wrócić do normy.
(5) Badanie rentgenowskie klatki piersiowej: cień serca jest duży, a stosunek serca do klatki piersiowej jest większy niż 0,6. Powyżej bicie serca jest osłabione i nie ma oznak powiększenia aorty wstępującej i zwapnienia aorty.
(6) Ultrasonografia serca: komory serca są powiększone, ale powiększone jest lewe przedsionek i lewa komora; ruch ściany jest rozproszony, a frakcja wyrzutowa lewej komory jest znacznie zmniejszona; często w połączeniu z zastawką mitralną trzy Guzek jest niekompletny. Nie stwierdzono jednak segmentalnych nieprawidłowości ruchu ściany oraz oznak zagęszczania i zwapnienia zastawki aortalnej. Ponadto dynamiczna obserwacja pacjenta po zaprzestaniu picia wykazała, że średnica lewego przedsionka i lewej komory została znacznie zmniejszona.
(c) choroba Keshan
Choroba Keshana jest endemiczną kardiomiopatią o nieznanych przyczynach i jest klasyfikowana klinicznie jako ostra, podostra, powolna i późna z uwagi na szybki początek i czynność serca. U pacjentów z przewlekłą chorobą Keshana występują głównie powiększenie serca i zastoinowa niewydolność serca, wyniki elektrokardiogramu, echokardiografii i prześwietlenia klatki piersiowej wykazują wiele podobieństw z rozszerzonym ICM, ale następujące cechy kliniczne choroby Keshan Pomaga w diagnostyce różnicowej obu:
(1) Ma oczywiste cechy regionalne: oddział jest rozmieszczony w 15 prowincjach i regionach autonomicznych, w tym Hei, Ji, Liao, Mongolia Wewnętrzna, Jin, Yi, Lu, Henan, Shaanxi, Gansu, Syczuan, Yunnan, Tybet, Guizhou i Hubei. Selen na pasku.
(2) Charakteryzuje się częstymi populacjami: zdecydowana większość pacjentów to kobiety w populacji rolniczej i dzieci w wieku przedszkolnym przed odsadzeniem. ICM występuje częściej u osób starszych.
(3) Badanie elektrokardiograficzne wykazało, że u większości pacjentów z chorobą Keshana występowały zmiany w EKG, wśród których najczęstsze były przedwczesne bicia komorowe, a następnie zmiany ST-T i blok przedsionkowo-komorowy. Jednak ST-T zmienił się na niespecyficzny i nie miał wartości diagnostycznej dla lokalizacji.
(4) Badanie rentgenowskie klatki piersiowej wykazało, że większość pacjentów miała duży cień serca, niewielką liczbę zastawki mitralnej lub typu aorty; pulsacja została znacznie osłabiona podczas fluoroskopii; brak wstępującego poszerzenia aorty i zwapnienia aorty.
(5) Ultrasonografia serca: serce pacjentów z chorobą Keshana jest ogólnie powiększone, rozproszony ruch ściany jest osłabiony, skurcz mięśnia sercowego jest słaby, funkcja skurczowa serca jest znacznie zmniejszona, a niedomykalności zastawkowej towarzyszy wiele zastawek oraz pomieszczenie pacjenta w ICM Ściana jest segmentową dyskinezą, często połączoną z pogrubieniem i zwapnieniem zastawki aortalnej.
