zespół lęku separacyjnego u dzieci
Wprowadzenie
Wprowadzenie dla dzieci z dysocjacyjnym zaburzeniem lękowym Oddzielne zaburzenie lękowe jest jednym z najczęstszych zaburzeń nastroju w dzieciństwie, z częstością 3,5% przed okresem dojrzewania (Rosenhan i Seligman, 1995). Częstość występowania dziewcząt jest prawie dwa razy większa niż u chłopców. W ciężkich przypadkach dzieci mogą nie być w stanie uczęszczać do szkoły lub uczestniczyć w zajęciach na świeżym powietrzu z powodu separacji zaburzeń lękowych. Podobnie, ponieważ dzieci często mają objawy fizyczne, zwykle poddawane są licznym badaniom fizykalnym (APA, 2000). Dziecko zawsze pozostaje z matką i nie kontaktuje się ze światem zewnętrznym, a matka jest zbyt pielęgnowana i nadmiernie chroniona przez dziecko, tak że dziecko rozwija słabość, która jest nieśmiała, nieśmiała, zależna i niezdolna do przystosowania się do środowiska zewnętrznego. Gdy nagle oddzieli się od matki, lęk przed separacją jest podatny na występowanie. Zgodnie z charakterystyką choroby i charakterystyką objawów można podjąć leczenie psychologiczne, w tym terapię behawioralną, terapię gier i terapię sugestywną. Przewodniki edukacji cierpliwości pomagają dzieciom powstrzymywać przeszkody emocjonalne, budują odważny i silny charakter, zachęcają je do aktywnego uczestnictwa w zajęciach grupowych, poprawiają nastrój, poprawiają komunikację i lepiej przystosowują się do otoczenia. Jednocześnie konieczna jest pomoc rodzicom w prawidłowej edukacji swoich dzieci i poprawie środowiska rodzinnego w celu zmniejszenia negatywnych skutków psychicznych dla dzieci. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,003% - 0,009% Wrażliwi ludzie: wiele dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: autyzm
Patogen
Etiologia izolowanego zaburzenia lękowego u dzieci
Czynniki genetyczne (15%):
Dzieci z rodzicami lękowymi mają znacznie większą częstość występowania zaburzeń lękowych niż ich normalni rodzice. Wskaźnik lęku separacyjnego u bliźniąt jednorodnych z lękiem bliźniaczym monozygotycznym może wynosić nawet 50%. Wyjaśnij, że choroba jest związana z dziedzicznością.
Przywiązanie rodzic-dziecko (30%):
Dziecko zawsze pozostaje z matką i nie kontaktuje się ze światem zewnętrznym, a matka jest zbyt pielęgnowana i nadmiernie chroniona przez dziecko, tak że dziecko rozwija słabość, która jest nieśmiała, nieśmiała, zależna i niezdolna do przystosowania się do środowiska zewnętrznego. Gdy nagle oddzieli się od matki, lęk przed separacją jest podatny na występowanie.
Wpływ wydarzeń życiowych (20%):
Typowe zdarzenia życiowe to nagłe oddzielenie się od rodziców, frustracja w przedszkolu, nieszczęśliwe wypadki, poważna choroba lub śmierć krewnych.
Zapobieganie
Zapobieganie zaburzeniom lękowym związanym z separacją dzieci
Zwróć uwagę na zdrowie psychiczne dzieci, zapewnij matkom konsultacje w sprawie edukacji psychologicznej i wyeliminuj złe czynniki w środowisku rodzinnym lub edukacji rodzinnej.
Powikłanie
Powikłania izolowanego zaburzenia lękowego u dzieci Komplikacje autyzm
Występują objawy dysfunkcji autonomicznego układu nerwowego, takie jak kołatanie serca, ucisk w klatce piersiowej, częste oddawanie moczu, pilność i tak dalej. Jest skłonny do utraty apetytu, zaburzeń żołądkowo-jelitowych lub niedożywienia, trudności z zasypianiem w nocy, niespokojnego snu, braku koncentracji, odchyleń w nauce, a czasem ewoluuje w kierunku fobii szkolnej.
Objaw
Dzieci z zaburzeniami lęku dysocjacyjnego częste objawy drażliwość, temperament, zły nastrój, apatia, zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi
1. Bardziej niż przed ukończeniem 6 lat, manifestuje się, że przedmiot przywiązania jest nadmiernie zaniepokojony, że przedmiot przywiązania może zostać zraniony przed jego oddzieleniem lub może nigdy nie powrócić.
2. Nadmiernie martw się, że gdy obiektu przywiązania nie będzie w pobliżu, stracisz siebie, zostaniesz porwany itp. I nigdy więcej nie zobaczysz swojej ukochanej osoby.
3. Za każdym razem, gdy nastąpi separacja, pojawią się: objawy fizyczne, takie jak ból głowy, nudności, wymioty itp., Mogą być również wyrażone jako drażliwość, płacz, napady złości, ból, apatia lub wycofanie społeczne.
Zbadać
Badanie dzieci z dysocjacyjnym zaburzeniem lękowym
Badanie zasadniczo nie wykazuje żadnych nieprawidłowych objawów, głównie w badaniu neurologicznym, i wyklucza objawy psychiczne spowodowane zmianami w układzie nerwowym.
Diagnoza
Diagnoza i różnicowanie dzieci z zaburzeniami lękowymi z dysocjacją
Kryteria diagnostyczne
Kryteria diagnostyczne DSM-IV dla zaburzenia lęku dysocjacyjnego (APA, 2000)
A. Wychodząc z domu lub pozostawiając osoby związane z badanym, osobnik wykazuje nadmierny niepokój, który nie odpowiada wiekowi rozwojowemu, wykazując co najmniej następujące trzy lub więcej:
(1) Nadmierny niepokój pojawia się wielokrotnie podczas opuszczania domu lub oczekiwania na opuszczenie domu lub ważnego przedmiotu przywiązania;
(2) uporczywy i nadmierny strach przed utratą ważnych przywiązań lub obawa, że ważne przywiązania zostaną uszkodzone;
(3) uporczywy i nadmierny lęk przed niefortunnymi incydentami, aw rezultacie oddzielenie od ważnych przywiązań (np. Zagubionych lub porwanych);
(4) z obawy przed separacją, ciągłą niechęcią lub odmową pójścia do szkoły lub gdzie indziej;
(5) Wytrwałość i nadmierny strach, niechęć do przebywania w następujących sytuacjach: samotnie lub nie w domu z ważnymi przywiązaniami lub w innych scenach bez towarzystwa ważnych przywiązań;
(6) Ciągła niechęć lub odmowa snu bez ważnego przedmiotu przywiązania lub brak snu w domu;
(7) Powtórz temat koszmaru separacji;
(8) Powtarzające się objawy fizyczne (takie jak ból głowy, ból brzucha, nudności lub wymioty), gdy są oddzielone lub przywiązane do ważnego przywiązania.
B. Ten problem utrzymuje się przez co najmniej 4 tygodnie.
C. Ten problem występuje przed ukończeniem 18 roku życia.
D. Ten niepokój powoduje znaczny ból kliniczny lub uszkodzenie społeczeństwa, szkoły (zawodowej) lub innych ważnych obszarów funkcjonalnych.
E. Trudność ta nie występuje wyłącznie w przebiegu ogólnego zaburzenia rozwojowego, schizofrenii lub innego zaburzenia psychotycznego. W przypadku nastolatków i dorosłych powyższe problemy nie są lepiej wyjaśnione zaburzeniem paniki związanym ze strachem przed kwadratem.
Wczesny początek: czas rozpoczęcia przypada przed ukończeniem 6 lat.
Diagnostyka różnicowa
Różni się od fobii dziecięcych i fobii społecznych dzieci.
