Zaburzenia lękowe u dzieci
Wprowadzenie
Wprowadzenie do lęku dziecięcego Zaburzenia lękowe u dzieci są powszechne u dzieci w wieku szkolnym i częściej u dziewcząt. Dzieci te są często wrażliwe na nieznane środowisko ze względu na słabe wyniki w nauce, strach przed strachem, a nawet strach i niepokój, płacz, krytykę nauczycieli, opinie uczniów są bardzo wrażliwe, często obawiają się, że inni się z nich śmieją, z powodu sytuacji, która jeszcze się nie wydarzyła. . Nadmierna uwaga i bezpodstawna irytacja. Wydaje się, że w życiu codziennym nadmiernie niepokoi go kilka drobiazgów. Kiedy pojawia się ostre zaburzenie lękowe, dziecko wydaje się być nadmiernie podrażnione, niespokojne, ze złym snem, koszmarami, snami, utratą apetytu, bicia serca, duszności, pocenia się, częstym oddawaniem moczu, bólem głowy i innymi objawami zaburzeń autonomicznych. . Dzieci często nie odważą się spać same w nocy, bojąc się ciemności, często muszą towarzyszyć matkom, często w towarzystwie nocnej enurezy. Oparta na zasadzie kompleksowego leczenia psychoterapia jest głównym leczeniem uzupełnionym lekami. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,002% Osoby wrażliwe: częściej u dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: depresja
Patogen
Przyczyny lęku w dzieciństwie
Lęk dziecięcy jest ściśle związany z wrodzoną jakością i nabytymi czynnikami środowiskowymi. Te dzieci są wrażliwe na choroby, brak pewności siebie i mają silne, szanujące się cechy osobowości, które łatwo się denerwować i martwić. Ich rodzice również często zachowują się wrażliwie i ostrożnie, a ich metody edukacji są nieodpowiednie.
Ważnymi przyczynami zaburzeń lękowych u dzieci są:
1. Niektórzy rodzice są zbyt błagalni dla dzieci, wiedząc tylko, że „szukają dzieci w smoka”, niezależnie od tego, czy wymagania te przekraczają rozwój umysłowy dziecka, autorytet dziecka w rodzicach, przez cały dzień jest w stanie napięcia, z czasem prowadzi to do nadmiernego niepokoju Reakcja
2. Niektórzy rodzice zbyt lubią dzieci i są bardzo przychylnie nastawieni w domu, co sprawia, że dzieci nie są w stanie prawidłowo oszacować siebie. Kiedy dziecko wychodzi z rodziny i napotyka coś niezadowalającego w społeczeństwie lub w szkole, ma skłonność do nadmiernego niepokoju.
3. Niektórzy nauczyciele stosują niewłaściwe metody edukacyjne, nadmierne dążenie do „wysokich wyników”, „wysokiego poziomu zaawansowania w szkole”, „kwestionują taktykę morską” itp., Zbyt wiele treści edukacyjnych i przyjmują „wkuwane” metody nauczania, aby dzieci były zbyt ciężkie. Nie może zaakceptować, ale także łatwo wywołać nadmierną reakcję lękową.
Zapobieganie
Zapobieganie lękowi u dzieci
Po pierwsze, nie proś zbyt wiele o swoje dziecko
Nastrój rodziców szukających Jackie Chana można zrozumieć, ale należy zauważyć, że dzieci już dużo zainwestowały w przygotowanie do egzaminu, nawet jeśli nie osiągną pożądanych rezultatów, mogą dać z siebie wszystko. Nie bądź zazdrosny o swoje dziecko, wyśmiewaj się z jego sarkazmu lub spraw, aby twoja twarz była nierozsądna. To sprawi, że twoje dziecko poczuje się przygnębione lub skonfrontowane z zbuntowaną psychologią i pogorszy niepokój dziecka.
Po drugie, stwórz dobre środowisko rodzinne
Podstawą ogólnej jakości dziecka jest budowanie rodziców i subtelne wpływy. Aby wychowywać dzieci w pewnych siebie, otwartych, żywych i wesołych ludziach, środowisko rodzinne musi być schludne, proste, zorganizowane i jasne; członkowie rodziny muszą być harmonijni, demokratyczni, szanujący się i pomagać sobie nawzajem.
Po trzecie, aktywne poradnictwo
Zanim dzieci wejdą do parku, daj im znać, że przedszkole jest fajnym miejscem. Jest wielu małych partnerów grających razem w gry. Ciotka nauczyciela również wykona wiele znaczących zajęć ze wszystkimi, może nauczyć się umiejętności i sprawić, że dzieci odejdą z pracy w przedszkolu. Wrażenia oraz generowanie aspiracji i oczekiwań.
Po czwarte, zmniejsz siłę przywiązania rodzic-dziecko i utwórz nową relację przywiązania
W ostatnich latach częstość występowania zaburzeń lękowych stale rośnie, co ma ogromny wpływ na coraz więcej osób. Nawet dzieci nie są wyjątkiem. Lęk związany z separacją jest stosunkowo częsty, głównie z powodu nadmiernej masy ciała. Nacisk na naukę i sposób, w jaki odbywa się edukacja, musimy więc zabić lęk przed dziećmi w kołysce. Jeśli jednak Twoje dziecko cierpi już na zaburzenia lękowe w dzieciństwie, nie musisz się o to martwić. Pokojowa ulga środka uspokajającego może skutecznie wyeliminować problemy dziecka, trzymać się z dala od choroby i prowadzić zdrowe i szczęśliwe życie!
Powikłanie
Powikłania zaburzeń lękowych u dzieci Depresja powikłań
Może być związany z depresją, neurastenią, bezsennością, epilepsją i innymi objawami.
Objaw
Objawy lękowe u dzieci Najczęstsze objawy Lęk Utrata apetytu, więcej snów, nudności i wymioty, przeziębienie, drażliwość, trudności w nauce
Głównymi objawami zaburzeń lękowych są lęk, niespokojne zachowanie i dysfunkcja autonomicznego układu nerwowego. Dzieci w różnym wieku zachowują się inaczej. Małe dzieci płaczą i zirytowane; dzieci w wieku przedszkolnym można wyrazić jako lękliwe, nie chcące opuszczać rodziców, płaczące, niespokojne, którym towarzyszy utrata apetytu, wymioty, zaburzenia snu i moczenie nocne; dzieci w wieku szkolnym nie koncentrują się na nauce, nauce Rezultaty maleją, nie chcą wchodzić w interakcje z kolegami i nauczycielami lub konflikty z kolegami z powodu niepokoju i drażliwości, a następnie odmawiają pójścia do szkoły i ucieczki z domu. Zaburzenia autonomicznego układu nerwowego są spowodowane głównie podnieceniem współczulnej i przywspółczulnej funkcji układu nerwowego, takim jak ucisk w klatce piersiowej, kołatanie serca, duszność, pocenie się, ból głowy, nudności, wymioty, ból brzucha, suchość w ustach, zimne kończyny, częste oddawanie moczu, bezsenność i więcej snów. Czekaj
Pisanie kliniczne
Zgodnie z postacią początku, cechami klinicznymi i przebiegiem choroby można ją podzielić na ataki paniki i uogólnione zaburzenie lękowe. Atak paniki jako ostry lęk jest krótki i charakteryzuje się nagłym intensywnym napięciem, strachem, drażliwością i często towarzyszy mu oczywista dysfunkcja autonomicznego układu nerwowego. Uogólnione zaburzenie lękowe jest rozległym uporczywym lękiem. Stopień lęku jest łagodny, ale utrzymuje się przez długi czas. Dzieci są nerwowe, boją się przesłuchań nauczycieli i boją się słabych ocen, a także mają zaburzenia autonomicznego układu nerwowego.
Lęk jakości
Układ nerwowy takich dzieci jest często słabo rozwinięty i wrażliwy na subtelne zmiany w świecie zewnętrznym. Niektórzy mają niespokojny występ samych rodziców, co daje dziecku efekt „naśladowania”. Jeśli lęku rodziców o swoje dzieci nie da się właściwie pokierować, ale mają również lęk, mogą sprawić, że ich dzieci oddadzą się rynnie i nie pozbędą się ich, i stopniowo się pogarszają.
Lęk sytuacyjny
W nagłych przypadkach mentalność dziecka jest nie do zniesienia, dlatego martwię się, że katastrofa będzie mi przychodzić do głowy raz po raz. Ale objawy tego rodzaju dziecka stopniowo zanikają z czasem.
Lęk separacyjny
Kiedy dzieci zostaną oddzielone od swoich krewnych, a zwłaszcza rodziców, będzie oczywisty niepokój i utrata radości z przeszłości. Charakteryzuje się głównie zdenerwowanym, niezamierzonym uczeniem się, a nawet zjawiskiem wagarowania i ucieczki.
Lęk antycypacyjny
Rodzice oczekują zbyt wiele od swoich dzieci, a ich dzieci boją się nie spełnić oczekiwań swoich rodziców i martwią się, że rodzice będą się niepokoić. Z drugiej strony szkoła jednostronnie realizuje wskaźnik zapisów, opracowuje program nauczania, zadania przekraczają zdolność dzieci do przyjmowania, wywierają duży nacisk na dzieci, a także powodują, że dzieci wykazują nerwowość, taką jak nerwowość i niepokój.
Lęk środowiskowy
Niektóre rodziny „mają dużo hałasu, trzy lub sześć, i każdego dnia”, dzięki czemu dzieci żyją w sprzecznym otoczeniu i tracą radość, na jaką zasługują, powodując niepokój, taki jak nieśmiałość, izolacja, dysharmonia i napięcie. Zjawisko
Zaburzenia lękowe często poważnie wpływają na rozwój intelektualny dzieci i są podatne na depresję, samotność, gorszość i inne choroby psychiczne. Dlatego po tym, jak rodzice odkryją zły nastrój dziecka, powinni być naukowo pouczeni, aby pozbyć się dziecka tak szybko, jak to możliwe. Rodzice powinni zwracać szczególną uwagę na tworzenie dobrego środowiska życia i rodzinnej atmosfery, co jest ważną gwarancją dla dzieci, aby trzymały się z dala od niepokoju i osiągały zdrowy wzrost.
Zbadać
Kontrola zaburzeń lękowych u dzieci
Czasami niezbędne badania pomocnicze mogą pomóc w wykluczeniu chorób organicznych, takich jak elektrokardiogram, prześwietlenie klatki piersiowej, angiografia żołądkowo-jelitowa, gastroskopia itp., Które mogą pomóc lekarzom w wykryciu choroby.
Diagnoza
Diagnoza i diagnoza lęku dziecięcego
Zaburzenia lękowe można diagnozować na podstawie cech klinicznych, początku, czasu trwania i doświadczenia emocjonalnego dziecka.
Kryteria diagnostyczne DSM-IV dla ataków paniki
Przez pewien czas bardzo przestraszony lub niewygodny, cztery następujące objawy nagle wystąpiły i osiągnęły szczyt w ciągu 10 minut. (1) kołatanie serca, kołatanie serca lub przyspieszenie akcji serca; (2) pocenie się; (3) drżenie; (4) duszność lub ucisk w klatce piersiowej; (5) uduszenie; (6) ból lub dyskomfort w klatce piersiowej; (7) nudności lub dyskomfort w jamie brzusznej (8) odczuwać zawroty głowy, niestabilność, uczucie ciężkości lub zawroty głowy; (9) dezintegracja środowiskowa (nierealistyczna) lub dezintegracja (brak poczucia własnej wartości); (10) strach przed utratą kontroli lub zwariowaniem; (11) strach przed nadejściem Śmierć; (12) parestezje (drętwienie lub mrowienie); (13) dreszcze lub uderzenia gorąca.
Kryteria diagnostyczne DSM-IV dla uogólnionego zaburzenia lękowego
(1) Przez większość ostatnich sześciu miesięcy lub dłużej występował nadmierny niepokój i niepokój związany z wieloma wydarzeniami i czynnościami; (2) trudno jest kontrolować siebie, aby się nie martwić; (3) temu niepokojowi i zmartwieniu towarzyszy Więcej niż jeden z następujących sześciu symptomów: niepokój lub nerwowość, zmęczenie, trudności w koncentracji lub nagła pustka, podrażnienie, napięcie mięśni, zaburzenia snu; (4) Ten niepokój i zmartwienie nie ograniczają się do niektórych osi Jestem chory psychicznie; (5) zaburzenie to nie jest spowodowane substancją (np. Narkotykami) lub ogólnymi warunkami fizycznymi (takimi jak bezpośrednie skutki fizjologiczne spowodowane nadczynnością tarczycy), ale wyklucza również zaburzenia nastroju, zaburzenia psychotyczne lub uogólnione zaburzenia rozwojowe. Możliwe
