Gorączka z zespołem małopłytkowości
Wprowadzenie
Wprowadzenie do gorączki z zespołem małopłytkowości Gorączka z zespołem małopłytkowości jest ostrą chorobą zakaźną wywołaną przez nowy typ wirusa Bunia. Objawy kliniczne charakteryzują się gorączką i małopłytkowością. Kilku pacjentów ma ciężką chorobę i szybko się rozwija i może umrzeć z powodu niewydolności wielu narządów. . Na koniec 2011 r. Wyniki monitorowania i dochodzenia wykazały, że większość przypadków miała miejsce w okresie od kwietnia do października, głównie u młodych i w średnim wieku. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,01% -0,018% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: transmisja krwi Powikłania: rozlana wewnątrznaczyniowa koagulacja
Patogen
Gorączka z zespołem małopłytkowości
Nowo odkryty wirus należy do rodzaju Phylbovirus z rodziny Bunyaviridae Cząstki wirusa są kuliste, o średnicy 80-100 nm, z otoczką lipidową i kolczastymi procesami na powierzchni. Genom zawiera trzy jednoniciowe negatywne fragmenty RNA (L, M i S.) Fragment L ma długość 6368 nukleotydów i zawiera pojedynczą ramkę odczytu kodującą zależną od RNA polimerazę RNA; fragment M ma pełną długość 3378 jąder. Kwas glikozydowy, zawierający pojedynczą ramkę odczytu, koduje 1073 aminokwasowy prekursor glikoproteiny; fragment S jest niejednoznacznym RNA, który koduje wirusowe nukleoproteiny i białka niestrukturalne w sposób dwukierunkowy. Wirusowa sekwencja końcowa genomu jest wysoce konserwatywna i, podobnie jak inni wirusowi członkowie rodzaju Plasmodium, może tworzyć strukturę podobną do doniczki.
Homologia aminokwasowa wirusa do wirusa Ruku Wirus Uukuniemi z rodzaju Bununidae wynosi około 30%. Wirus z rodziny wirusów Bunia jest słaby, nie jest odporny na kwasy, łatwo ulega inaktywacji pod wpływem ciepła, eteru, dezoksycholanu sodu i zwykłych środków dezynfekujących oraz promieniowania ultrafioletowego.
Zapobieganie
Gorączka z zapobieganiem zespołowi małopłytkowości
Brak istotnych informacji.
Powikłanie
Gorączka z powikłaniami zespołu małopłytkowości Powikłania, rozlana koagulacja wewnątrznaczyniowa
Może być skomplikowane przez rozlane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe.
Objaw
Gorączka z objawami zespołu małopłytkowości częste objawy wysoka gorączka ból głowy bolesność mięśni biegunka wstrząs mdłości i wymioty
Okres inkubacji nie jest jeszcze jasny i może wynosić od 1 tygodnia do 2 tygodni. Ostry początek, główne objawy kliniczne gorączki, temperatura ciała jest wyższa niż 38 ° C, ciężkie przypadki trwają do wysokiej gorączki, do 40 ° C lub więcej, niektóre przypadki gorąca mogą trwać dłużej niż 10 dni. Ze zmęczeniem, oczywistą anoreksją, nudnościami, wymiotami itp. Niektóre przypadki mają ból głowy, bóle mięśni, biegunkę i tak dalej. Badanie fizykalne często ma powierzchowne węzły chłonne, takie jak szyja i pachwina z tkliwością, tkliwością górnej części brzucha i stosunkowo wolnym pulsem.
Niewielka liczba przypadków jest krytycznie chora i występują zaburzenia świadomości, wybroczyny skóry, krwawienie z przewodu pokarmowego, krwotok płucny itp., Które mogą być spowodowane niewydolnością wielu narządów, taką jak wstrząs, niewydolność oddechowa i rozsiana wewnątrznaczyniowa koagulacja (DIC).
Zdecydowana większość pacjentów ma dobre rokowanie, ale wcześniejsze podstawowe choroby, pacjenci w podeszłym wieku, objawy neuropsychiatryczne, skłonność do krwawień, hiponatremia itp. Wskazują na poważną chorobę i złe rokowanie.
Zbadać
Gorączka z zespołem małopłytkowości
(1) Rutynowe badanie krwi. Zmniejszona liczba leukocytów we krwi obwodowej, głównie 1,0-3,0 × 10 / L, ciężka choroba może być zmniejszona do 1,0 × 10 / L, stosunek neutrofili, stosunek limfocytów jest prawidłowy; zmniejszenie liczby płytek krwi, głównie 30-60 × 10 / L, ciężkie przypadki mogą być mniejsze niż 30 × 10 / L.
(2) Rutynowe badanie moczu.
Białkomocz (+ ~ +++) wystąpił w ponad połowie przypadków, a utajona krew lub krwiomocz w moczu wystąpił w kilku przypadkach.
(3) Badanie biochemiczne.
Mogą występować podwyższone poziomy LDH, CK, AST, ALT itp., Szczególnie wzrost AST, CK-MB, często hiponatremia, wzrost BUN w poszczególnych przypadkach.
(4) Badanie patogenów.
1. Nowa metoda wykrywania kwasu nukleinowego wirusa Bunia w surowicy.
2. Rozdzielenie nowego wirusa Bunia w surowicy.
Diagnoza
Rozpoznanie gorączki z zespołem małopłytkowości
Kryteria diagnostyczne
Zgodnie z historią epidemiologii (sezon pracy, życia lub turystyki na wzgórzach, lasach, górach itp. Lub historią ugryzień w ciągu 2 tygodni przed rozpoczęciem), objawy kliniczne i wyniki badań laboratoryjnych.
1. Podejrzane przypadki: te z klinicznymi objawami epidemiologii, gorączki i płytek krwi obwodowej oraz leukopenii.
2, potwierdzone przypadki: podejrzane przypadki mają jedną z następujących cech:
(1) Przykłady przypadków Nowy test kwasu nukleinowego wirusa Bunia jest pozytywny;
(2) Próbki przypadków wykryły, że miano dodatniego lub miana przeciwciał IgG przeciwko wirusowi Bunia jest ponad 4 razy wyższe niż faza ostra;
(3) Próbkę przypadku wyizolowano z nowego wirusa Bunia.
Diagnostyka różnicowa
Należy go odróżnić od ludzkiej anaplazmozy granulocytowej, takiej jak choroba riketsji, gorączka krwotoczna z zespołem nerek, gorączka denga, posocznica, dur brzuszny, plamica małopłytkowa i inne choroby.
